สิบปีหลังจากยุคใหม่,โลกใกล้ถึงจุดสิ้นสุด. จางมู่กำลังคร่ำครวญรอความตาย,แต่เขากลับพบวิธีที่จะกลับไปสิบปีก่อนโดยไม่คาดคิด. กับความทรงจำเกี่ยวกับอนาคต.เขาสาบานว่าจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์หายนะ,ช่วยเหลือโลกจากการทำลาย,ซอมบี้,พวกเซริ์ก ,พวกวิวัฒนาการ และสัตว์กลายพันธุ์ต่างๆ…ไม่มีอะไรหยุดพวกมันได้! อย่างแรกคือต้องดึงตัวตนในยุคที่เป็นพ่อค้า จากนั้นหาสมบัติทั้งหมดที่เขาจำได้เพื่อเสริมสร้างตัวของเขาเอง.
เรื่องย่อ
หลัวปิงเด็กสาวอายุ 16 ปีกำลังจุดธูปขอพรแต่แล้วสิ่งที่เธอได้คือการข้ามกาลเวลาข้ามอวกาศมาสู่ดวงดาวแคนซัส ซึ่งในขณะเดียวกันดวงดาวแคนซัสก็กำลังจะถึงจุดจบ
ด้วยความที่ไม่รู้เกี่ยวกับโลกต่างดาว หลัวปิงจึงหวาดกลัว โชคดีที่เมืองโนอาห์ให้ที่พักพิงแก่เธอ เธอจึงได้รับโอกาสในการออกสำรวจโลกใหม่
ความขาดแคลนทำให้โลกถึงคราวอวสาน กัมมันตรังสีแพร่กระจายอย่างหนัก อาหาร น้ำ ทรัพยากรขาดแคลน ภัยอันตรายพบเจอได้ทุกหนแห่งผลลัพธ์จากสภาพแวดล้อมอันป่าเถื่อน ทำให้มนุษย์บางคนได้รับการวิวัฒนาการและเข้าถึงพลังพิเศษ ในขณะที่หลายต่อหลายคนก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดหรือวิญญาณ มนุษย์ที่มีร่างกายต้านทานรังสีจะถูกเรียกว่านักผจญรังสี และนักผจญรังสีส่วนใหญ่ก็จะมีพลังพิเศษที่เป็นเอกลักษณ์ของตน และพวกเราจะเรียกพวกเขาว่าพวกเหนือมนุษย์(เมต้าฮิวแมน)
เมื่อไม่รู้ว่าจะกลับไปยังโลกของเธอได้อย่างไร หลัวปิงจึงติดชะงักอยู่ที่นี่และต้องหาวิธีเอาตัวรอด เธอต้องพึ่งพาทักษะการต่อสู้ที่เธอได้เรียนรู้จากพ่อของเธอและพลังพิเศษใหม่ที่เธอพัฒนา ตลอดไปถึงความช่วยเหลือจากเหล่าคนที่เธอชอบ หลัวปิงจะช่วยเหลือโลกใหม่อันแสนแปลกประหลาดนี้ได้หรือไม่?
เรื่องย่อ
ผมชื่อเย่ชิง โชคดีจริงๆที่ผมไปเจอแอปพลิเคชัน [โรงงานมอนสเตอร์]
มอนสเตอร์ที่แข็งแรงสุดๆพวกนี้เทียบได้กับคนกว่าร้อยคนเลยทีเดียวแถมยังใช้ทักษะได้ทุกชนิดเลยล่ะ!
ประสิทธิภาพเหรอ? ด้วยความเร็วของทักษะในการทำงาน +300 ยังอยากจะแข่งกับมันไหมล่ะ?
ความแม่นยำเหรอ? *แค่ก แค่ก* เอาไดอัลคาลิปเปอร์ระดับตำนานมาซิ แสดงให้พวกเขาเห็นหน่อยว่าความแม่นยำอย่างสมบูรณ์แบบน่ะมันเป็นยังไง
เย่ชิง: เมื่อเรา ผมหมายถึงมนุษย์น่ะ อยากจะประสบความสำเร็จเราจะหยิบกระเป๋าตังค์ออกมา
เหล่ามอนเตอร์: อย่ามาเล่นแง่กับพวกข้า การสร้างสรรค์เครื่องจักรที่สุดยอดคือความรักและชีวิตของพวกข้า ร่างกายที่แกร่งกล้านี้คือเครื่องมือทำมาหากินของข้า
เหล่ามอนสเตอร์สูง 20 เมตร ร่างเปลือยดูป่าเถื่อนถือเครื่องตัดอันทรงพลังแล้วตะโกนก้องใส่ฟ้า: “ข้าไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น! พวกมันล้วนเป็นขยะทั้งสิ้น!”
ชื่อของฉันคือ อนาสตาเซีย เจน ไลล่าร์.. อาจจะฟังดูน่าตกใจไปหน่อยแต่ฉันเป็นผู้ที่กลับชาติมาเกิด ชาติก่อนฉันมีชื่อว่า เจน...
โลกที่ฉันอยู่เป็นโลกที่ต่างจากโลกนี้โดยสิ้นเชิง อาจจะฟังดูเชื่อยาก แต่โลกฉันคนธรรมดาสามารถขึ้นไปเหยียบดวงจันทร์ได้โดยไม่มีเวทมนตร์ด้วยซ้ำ