ตุบ! เสียงบางอย่างตกลงมาจากที่สูงทำเอาภายใต้ช่องเขาแห่งนี้เกิดเสียงสะท้อนเลื่อนลั่นไปรอบบริเวณ แต่ถึงจะสร้างเสียงดังเพียงใดก็ไม่มีมนุษย์หน้าไหนอยู่บริเวณนี้ทั้งสิ้น
วูบ… ร่างสีขาวหมดจดร่างหนึ่งปรากฏยังตำแหน่งที่เสียงดังนั้นปรากฏ แม้จะไม่มีมนุษย์แต่สถานที่แห่งนี้กลับเป็นถิ่นที่อยู่ของอสูรตนหนึ่ง มันมีเรือนร่างแปลกพิสดาร ทั่วร่างเป็นสีขาวหม่นหมองทั้งร่าง รูปร่างของมันจะว่าเหมือนแมงมุมหรือก็ไม่ใช่ จะบอกว่าเหมือนมังกรหรือก็ไม่ชัดเจน ทุกคนต่างเรียกขานมันว่าฝันร้ายสีขาว มันเป็นตัวตนที่สร้างความหวาดกลัวให้ทั้งมนุษย์และอสูรด้วยกัน
แกร๊ก ทันทีที่ขาหนึ่งของมันก้าวมาถึงตำแหน่งเสียง ดวงตาทั้ง 8 ของมันก็จดจ้องไปยังร่างของเด็กชายที่ตกลงมาจากหน้าผาด้วยท่าทีประหลาดใจ เหตุใดมนุษย์ถึงไม่ตายหลังจากตกลงมาลึกขนาดนี้ ที่ๆมันอาศัยอยู่ถูกเรียกว่าผาไร้ก้น เพราะหากมองจากด้านบนจะไม่สามารถเห็นก้นเหวได้เลย แม้แต่มองจากก้นผาก็แทบจะเห็นท้องฟ้าเป็นเส้นด้ายเส้นบางๆเท่านั้น เพราะก้นผาแห่งนี้อยู่ลึกอย่างมาก
ขณะสงสัยอยู่ๆอสูรที่มีร่างกายสีขาวก็เริ่มอ้าปากของมันออกช้าๆ เขี้ยวราวกับแมงมุมของมันอ้าออกเผยให้เห็นปากอันกว้างใหญ่ที่หากจะกินเด็กชายตรงหน้าคงกระทำได้ด้วยการกลืนมันทั้งตัวในคำเดียวเท่านั้น แต่ขณะจะกินเด็กชายลงไปทั้งตัว ปากของมันพลันหยุดชะงัก ก่อนจะค่อยๆหุบกลับเช่นเดิม ดวงตาของมันเพ่งมองเด็กชายที่นอนสลบอยู่บนพื้นด้วยท่าทีนิ่งเฉย ร่างของมันแตกหักยับเยินราวกับตุ๊กตาดินที่ถูกบี้เละเทะ แขนขางองุ้ม ลำตัวแดงบ้างม่วงบ้าง แต่มันกลับยังหายใจอยู่ ด้วยร่างกายที่ยับเยินเช่นนี้มันกลับสามารถประคองชีวิตของมันเอาไว้ได้
“หรือจะเป็นโชคชะตากัน..”อสูรแมงมุมพูดออกมาพลางมองใบหน้าของเด็กชาย ทำไมมันถึงตกลงมาในที่แห่งนี้ได้ ทำไมมันถึงไม่ตาย แล้วทำไมมันถึงไม่คิดจะกินมันกัน…..
แม้แต่ตัวมันยังไม่สามารถหาคำตอบออกมาได้ . . . .
เล่มที่ 1 อ่านนิยาย เล่มที่ 2 อ่านนิยาย เล่มที่ 3 อ่านนิยาย
เยี่ยซี หญิงสาวผู้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทะลุมิติมาพบตัวเองอยู่ในไหแช่ศพในร่างไร้วิญญาณของเหยียนพั่วเย่ว์ เด็กสาวซึ่งถูกเลี้ยงเป็นตานมนุษย์ เพื่อเป็นยาวิเศษในการเพิ่มพลังยุทธ์ให้ผู้ฝึกวิชายุทธ์ แต่ด้วยความผิดพลาดบางอย่างทำให้นางเสียชีวิตกะทันหันเพราะได้รับพิษเกินขนาดการกลับฟื้นคืนชีพอีกครั้งในร่างของเหยียนพั่วเย่ว์ นำมาซึ่งภัยอันตรายมากมาย เพื่ออิสรภาพและเพื่อรักษาชีวิตให้รอดพ้นจากการเป็นตานมนุษย์ เธอจึงต้องหนีการตามล่า เยี่ยซีไม่อาจคาดเดาได้ว่า ในยุคที่เธอมาอยู่นี้มีอะไรรออยู่ ทั้งไม่รู้ว่าจะมีบุรุษผู้หนึ่งก้าวเข้ามาในชีวิต เขาก็คือปู้เชียนสิง...วีรบุรุษผู้หล่อเหลา ผู้เห็นเธอเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ และชื่อเหยียนพั่วเย่ว์ของเธอจะกลายเป็นตำนาน เช่นเดียวกับชีวิตไม่ธรรมดาของเธอที่ถูกบันทึกในหน้าประวัติศาสตร์แห่งต้าซวี
เมื่อนักศึกษาสาวประสบอุบัติเหตุรถยนต์เสียชีวิต รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในศพของบุตรสาวบุญธรรมของแม่ทัพรักษาเมืองที่ถูกดองอยู่ในไหน้ำยา การผจญภัยของนางจะเป็นอย่างไรต่อไป
(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)
เรื่องย่อ พ่อเลี้ยงยอดเซียน
ไม่นึกเลยว่าอารมณ์ทั้งเจ็ดจะมีผลต่อการบ่มเพาะเช่นนี้!
ในชาติที่แล้วอีกเพียงก้าวเดียวเท่านั้นข้าจะกลายเป็นนิรันดร์กาล!
ข้ายอมสละอารมณ์ทั้งเจ็ดเพื่อความเป็นนิรันดร์ แต่ท้ายที่สุดข้ากลับต้องเผชิญกับทางตัน วิถีไร้อารมณ์นั้นบกพร่อง!
ในเมื่อวิถีไร้อารมณ์ไม่สามารถพาข้าก้าวข้ามไปถึงขอบเขตนิรันดร์กาล ข้าต้องกลับไปจุติใหม่! ในชีวิตหน้าข้าจะเปลี่ยนวิถี! ในชีวิตหน้าข้าจะฟื้นฟูอารมณ์ทั้งเจ็ดของข้า!
ชาติหน้าข้าจะโอบรับพวกมันทั้งหมด
ความรัก ความชัง ปรารถนา โศกศัลย์ ยินดี เดือดดาล สุขสันต์
ครั้งนี้ข้าจักต้องไม่พลาด รอบนี้ข้าจักต้องให้ทุกสรรพสิ่งขนานนามข้าว่า ‘ไร้เทียมทาน!’
จักรพรรดิเซียนไร้อารมณ์ ผู้แสวงหาความเป็นนิรันดร์ ตัดสินใจจุติใหม่ แต่แล้วเหตุการณ์กลับตาลปัตร เมื่อยามที่เขาลืมตาดูโลกขึ้นอีกครั้ง เขากลับจุติอยู่ในร่างของชายหนุ่มอายุยี่สิบห้าปี ที่สำคัญชายผู้ที่เขาลงมาจุติในร่างกลับอุปการะบุตรบุญธรรมไว้แล้วถึงเจ็ดคน! และเด็กทุกคนกลับมีความสามารถท้าทายสวรรค์!
————————————————————-
ขั้นพลัง
ขอบเขตหลอมรวมลมปราณ
ขอบเขตควบแน่นลมปราณ
ขอบเขตประสานทะเลลมปราณ
ขอบเขตรวมแสงดารา
ขอบเขตนภา (ขั้นต่อไปถัดจากขอบเขตรวมแสงดารา)
ขอบเขตครึ่งสวรรค์ (ขอบเขตนภาระดับ12-13)
ขอบเขตสวรรค์
– สวรรค์สามัญ
– หลุดพ้นสามัญ
ขอบเขตเหนือสวรรค์
ขอบเขตราชัน
ขอบเขตจักรพรรดิ
ขอบเขตเร้นลับ
ขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ (ระดับการบำเพ็ญเพียรของหลิงตู้ฉิงในชาติก่อน)
เพื่อคนเดียว นางใช้ทั้งตระกูลในการเดิมพัน แต่สิ่งที่แลกเปลี่ยนมานั้นคือพระราชโองการสังหารทุกคนในตระกูลของนาง คนที่นางนึกว่ามีบุญคุณต่อนางนั้น เป็นคนดึงนางเข้านรกเอง เป็นคนทำลายความไร้เดียงสาของนาง และเป็นคนที่ทำให้นางอกหักด้วย! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เมื่อนางกลับชาติมาเกิดใหม่ ก็สัญญาว่าจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของเขา! ความรักตอนเยาว์วัย เป็นสิ่งที่ไม่ควรเชื่อถือมากที่สุด!แต่ว่าในระหว่างทางที่แก้แค้น ท่านอ๋องที่ใจดีและไร้เดียงสานั้น ได้ทยอยเข้าใกล้นางทีละนิด พอนางรู้สึกตัวขึ้นมาได้ ก็ไม่มีทางถอยได้อีกแล้ว "ท่านอ๋อง ข้าทำเพียงแค่ตอบแทนบุญคุณ" "เจ้าฉวยโอกาสที่ข้าโง่อยู่ กินข้าไปจนหมดเกลี้ยง ตอนนี้ไม่ยอมรับหรือไง?" ซูหนานอีรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก คนที่กินจนหมดเกลี้ยงนั้นตกลงเป็นใครกันแน่? "ข้าวัยเยาว์ ไม่รู้เรื่องรู้ราว......" "สำหรับข้า ใต้หล้านี้เป็นสิ่งที่ได้มาอย่างง่ายดาย ส่วนเจ้า เข้ามาในกรงของข้าแล้ว ถ้ากล้าหนี ข้าจักตีขาเจ้าให้หักเชียว!"
ข้าคือกระบี่
พันลี้ปลิดชีพคน… สิบก้าวไม่ยอมเดิน
พันลี้ปลิดชีพคน… สิบก้าวไม่อยากเดิน
พันลี้ปลิดชีพคน… สิบก้าว? ไม่เดิน!!!
——————-
ผู้เป็นนายคือบุรุษหนุ่มลึกลับผู้มาพร้อมกับใบหน้าที่หล่อเหลาและใบหูที่กางดูน่ารัก
ผู้เป็นบ่าวคือเด็กชายใสซื่อผู้เป็นเมล็ดพันธุ์แห่งเต๋าแต่กำเนิด
หนึ่งนายหนึ่งบ่าวเดินทางมายังสำนักชิงซานซึ่งเป็นสำนักบำเพ็ญพรตอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน เพื่อเข้าสู่เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเพียร
ทว่าในระหว่างที่อยู่ในสำนัก ผู้เป็นนายกลับเอาแต่นอน ในสายตาคนอื่นเขาคือคนที่เกียจคร้านอย่างไม่มีใครเทียบได้
ส่วนผู้เป็นบ่าวกลับขยันฝึกฝนจนบรรลุสภาวะขั้นต้นในเวลาอันสั้น
แต่สิ่งที่ไม่มีใครรู้คือ
สาเหตุที่ผู้เป็นบ่าวสามารถบรรลุสภาวะได้อย่างรวดเร็ว เป็นเพราะเคล็ดการหายใจที่ผู้เป็นนายเคยสั่งสอนให้…
บุรุษหนุ่มรูปงามผู้นี้คือใครกันแน่ ไฉนจึงเอาแต่นอนเกียจคร้านทั้งวันเช่นนี้?!
อ่านต่อข้างล่าง