[นักเขียนคือพระเจ้า นักเขียนเป็นผู้มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับตัวละคร ตั้งแต่ให้ชีวิต กำหนดลักษณะนิสัย หรือแม้กระทั่งเป็นผู้สร้างโลกที่พวกเขาอาศัย เหล่าตัวเอกที่อาศัยในแต่ละโลกล้วนได้รับพรสวรรค์ที่เหนือกว่าผู้อื่น อย่างไรก็ตามเหล่าตัวเอกก็ไม่ได้มีคุณธรรมและใช้พรสวรรค์ที่ได้ไปในทางที่ดีเสมอไป ตัวประกอบบางส่วนต้องตายเพราะตัวเอกที่ไร้คุณธรรม ความคับแค้นใจของเหล่าตัวประกอบสามารถส่งผลให้โลกเหล่านั้นพังทลายลงได้ ดังนั้นงานของโฮสต์ก็คือ การเข้าไปเป็นตัวประกอบในแต่ละโลก และทำตามความปรารถนาของตัวประกอบตัวนั้นให้สำเร็จ เพื่อลบล้างเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจของพวกเขาให้หมดไป]
บทนำ
หวู่เฉินได้ข้ามผ่านไปยังโลกมาร์เวล
เขาได้รับระบบการสวมบทบาทที่แข็งแกร่งที่สุด
เขาเล่นเหมือนตัวละครเดิมมากเท่าไหร่
พลังของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น
โฮคาเงะรุ่นที่สี่, เพนหกวิถี, อุจิวะ มาดาระ, เซียนหกวิถี
เขาได้เล่นหมด!
ไฮดร้า: โคโนฮะเป็นหมู่บ้านแบบไหน? มันซ่อนพลังที่น่ากลัวขนาดนี้ได้ยังไง!
เรื่องย่อ
“อึก”หวู่เฉินค่อยๆลืมตาขึ้น เขาปวดหนึบๆที่หลังศีรษะ
สายตาของเขาจับภาพรอบตัวเขา ถนนกลางคืนเรียงรายไปด้วยตึกสูงทั้งสองด้าน เมื่อเขาจ้องมองที่เท้าของเขาเขาก็รู้ว่าเขานั่งอยู่บนทางเท้า
“ฉันอยู่ไหนเนี้ย? ไม่ใช่ว่าฉันทำงานล่วงเวลาที่บริษัทไม่ใช่หรอ?” หวู่เฉินพึมพำตกใจและกระโดดขึ้นยืน
ดูเหมือนว่าเขาจะหลับไปในขณะทำงานแล้วตื่นขึ้นมาในสถานที่แห่งนี้?
เป็นไปได้ไหมที่เขากำลังฝัน?
“โฮกกกกกก!!!”
ไม่ไกลออกไปเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนของโลกราวกับว่าสัตว์ประหลาดกำลังจะบ้าคลั่ง
เสียงที่ดังนั้นดังมาจาก ‘ฮัลค์’
เสียงคำรามขนาดมหึมาทำให้เกิดการสั่นสะเทือนอย่างมากและบาดแผลที่ด้านหลังศีรษะของเขาก็เต้นเป็นจังหวะ ความเจ็บปวดที่ทำให้มึนงงเกิดขึ้นอีกครั้งเพื่อเป็นการเตือนให้หวู่เฉินรู้ว่านี่เป็นเรื่องจริง
ความทรงจำที่ไม่คุ้นเคยเข้ามาในความคิดของเขา หวู่เฉินมองไปที่หินเปื้อนเลือดขนาดเท่ากำปั้นที่อยู่ใกล้เขาราวกับจะเข้าใจสถานการณ์
นี่คือนิวยอร์กสหรัฐอเมริกาและเขาเป็นเจ้าของร้านอาหารจีนในแมนฮัตตัน
ชื่อของเขายังคงเป็นหวู่เฉิน ด้วยรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา แต่โลกนี้ไม่ใช่โลกที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น
ในความทรงจำของเขาหวู่เฉินได้เห็นอาคารสำนักงานใหญ่ของ Stark Industries และเห็นโทนี่สตาร์คพูดอย่างตรงไปตรงมาในงานแถลงข่าวว่า
“ฉันคือไอรอนแมน!”
นี่คือโลกมาร์เวล!
ตามความทรงจำเหล่านั้นนี่คือโลกของภาพยนตร์มาร์เวล
หวู่เฉินถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที…
เมื่อเทียบกับโลกของมาร์เวลคอมมิคแล้วโลกของภาพยนตร์มาร์เวลนั้นมีระดับพลังโดยรวมที่อ่อนแอกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
แม้ว่าจะถือว่าอ่อนแอ แต่ก็ไม่ถึงระดับที่คนธรรมดาจะต้านทานได้
ตอนนี้ไอรอนแมนปรากฏตัวแล้วนั่นไม่ได้หมายความว่า ฮัลค์,ธอร์,ไฮดร้าและแม้แต่คนเหล็กจะปรากฏตัวขึ้นมาหรือ?
หวู่เฉินสามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นแห่งโชคร้ายที่กำลังใกล้เข้ามา เขาไม่ต้องการเดิมพันกับความเป็นไปได้ที่จะเจอพวกเขาเนื่องจากเขารู้ว่าเขาจะกลายเป็นเถ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น
แต่ในฐานะคนธรรมดาเขาจะทำอะไรได้?
เขานึกถึงเหตุผลที่เขานอนอยู่บนพื้นเมื่อครู่
เขาจะออกไปซื้อของและทันใดนั้นก็มีเสียงดังโครม ก้อนหินขนาดเท่ากำปั้นปลิวมาชนหลังศีรษะของเขา
“ฉันโคตรจะโชคร้ายเลยวะ!”
ตูม!
กำแพงที่อยู่ไม่ไกลจากก็ลดลงเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยขณะที่หินอีกก้อนพุ่งเข้าหาเขา
เขารีบหลบมันในขณะที่จ้องมองไปยังแหล่งที่มาของหินอย่างโกรธเกรี้ยว
แต่ในวินาทีต่อมาเขากลับยืนนิ่งเป็นหินจากนั้นในเสี้ยววินาทีเขาก็วิ่งเหมือนถูกไฟลนก้น
หลังจากกำแพงแตกออกยักษ์สีเขียวน่าเกลียดสูงมากกว่าสามเมตรก็ปรากฏตัวต่อสายตาของหวู่เฉิน ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนที่ทำให้หวู่เฉินได้รับบาดเจ็บ
เขายังจำเอกลักษณ์ของมันได้
อโบมิเนชั่น!
เพื่อที่จะจับตัวฮัลค์นายพลรอสได้ก่อตั้งทีมร่วมกับ เอมิล บลอนสกี้ ผู้ซึ่งแสวงหาอำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นได้สัมผัสกับรังสีแกมมาและกลายเป็นอโบมิเนชั่นและทรงพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้!
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่บลอนสกี้กลายเป็นอโบมิเนชั่นแม้ว่าเขาจะมีพลัง แต่เขาก็สูญเสียเหตุผลทั้งหมดบ้าพอที่จะทำลายทุกสิ่งรอบตัวและต้องการต่อสู้กับฮัลค์!
สัญชาตญาณทางกายภาพที่ทรงพลังทำให้บลอนสกี้รู้สึกถึงความตื่นเต้นในการทำลายล้าง
เขาพลิกรถรอบๆตัวเขาทีละคันก่อนที่จะเหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรง อัดคนที่วิ่งอยู่บนถนนให้กลายเป็นก้อนเนื้อ
“อ่า!! ช่วยด้วย!!!”
เสียงร้องของผู้บริสุทธิ์ดังก้องไปทั่วท้องฟ้าเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงและยิงไปที่อโบมิเนชั่น แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์
โผละ!
รถคันหนึ่งล้มทับเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนซึ่งพยายามหนี แต่ก็เสียชีวิตทันที
หวู่เฉินได้เห็นฉากนี้เพียงเพื่อรู้สึกถึงความรู้สึกที่หัวใจเต้นอย่างรุนแรงจนจะกระดอนออกจากอก
อโบมิเนชั่น เพื่อดึงดูดให้ฮัลค์เข้ามาทำลายทุกสิ่งอย่างไร้ความปรานีโดยไม่สนใจอะไรเลย นี่คือความชั่วร้ายอย่างแท้จริง!
“แม่! แม่!” . . . . .
เรื่องย่อ
ผมชื่อเย่ชิง โชคดีจริงๆที่ผมไปเจอแอปพลิเคชัน [โรงงานมอนสเตอร์]
มอนสเตอร์ที่แข็งแรงสุดๆพวกนี้เทียบได้กับคนกว่าร้อยคนเลยทีเดียวแถมยังใช้ทักษะได้ทุกชนิดเลยล่ะ!
ประสิทธิภาพเหรอ? ด้วยความเร็วของทักษะในการทำงาน +300 ยังอยากจะแข่งกับมันไหมล่ะ?
ความแม่นยำเหรอ? *แค่ก แค่ก* เอาไดอัลคาลิปเปอร์ระดับตำนานมาซิ แสดงให้พวกเขาเห็นหน่อยว่าความแม่นยำอย่างสมบูรณ์แบบน่ะมันเป็นยังไง
เย่ชิง: เมื่อเรา ผมหมายถึงมนุษย์น่ะ อยากจะประสบความสำเร็จเราจะหยิบกระเป๋าตังค์ออกมา
เหล่ามอนเตอร์: อย่ามาเล่นแง่กับพวกข้า การสร้างสรรค์เครื่องจักรที่สุดยอดคือความรักและชีวิตของพวกข้า ร่างกายที่แกร่งกล้านี้คือเครื่องมือทำมาหากินของข้า
เหล่ามอนสเตอร์สูง 20 เมตร ร่างเปลือยดูป่าเถื่อนถือเครื่องตัดอันทรงพลังแล้วตะโกนก้องใส่ฟ้า: “ข้าไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น! พวกมันล้วนเป็นขยะทั้งสิ้น!”
ฉันก็อยากได้สกิลระดับ S เหมือนกัน!
ฉันต้องการมันมาก
ฉันยอมตายเพื่อมัน!
[คุณปลุกสกิลระดับ S ให้ตื่นขึ้น]
[แต่มันสามารถใช้ได้เฉพาะเมื่อคุณตายเท่านั้น]
เอ๊ะ! มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าสกิลใช้ได้ก็ต่อเมื่อฉันตายเท่านั้น
จักรวรรดิปีศาจได้ถือกำเนิดขึ้นมาอีกครั้งในจักรวาลแห่งนี้ เหล่าศัตรูต้องคุกเข่าต่อหน้าเขา แลเหล่าหญิงงามควรสยบแทบเท้าของเขา
“ข้าคือปีศาจ ผู้ที่เหล่าทวยเทพเทวาทั้งหลายต่างยอมศิโรราบ หากเจ้าไม่ยอมก้มหัวให้ข้า ข้าจักบังคับเจ้าด้วยกำลัง” — เย่เฟิง!
บทย่อ
นิยายแนว : แอคชั่น ผจญภัย ตลก แฟนตาซี กำลังภายใน เกิดใหม่ เก็บเลเวล สเตตัส สกิล อุปกรณ์สวมใส่
ซูเซียวเป็นวัยรุ่นเลือดเย็นที่ต้องการแก้แค้นให้กับการตายของครอบครัวของเขา แต่สิ่งต่าง ๆ ก็ต้องจบลงเพราะการแก้แค้นจบลงไม่สวยอย่างที่เขาหวังไว้
ในขณะที่ซูเซียวกำลังหายใจเฮือกสุดท้าย ซูเซียวได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขาดังขึ้นมาจากอีกมิติหนึ่ง มันเป็นระบบที่แปลกประหลาดที่มาคุยกับเขาก่อนที่จะตาย ระบบถามว่าอยากรอดตายมั้ย? กลับชาติไปเกิดใหม่สิ!
ซูเซียวทำได้แค่ต้องยอมรับข้อเสนอนั้นเพราะซูเซียวไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว แต่เขาก็ไม่รู้ตัวเลยว่าเขานั้นได้ตอบรับข้อเสนออะไรลงไป !!
ทันใดนั้นเขาเหมือนได้เดินทางผ่านไปยังอีกโลกอื่นและต้องทำภารกิจที่อันตรายมาก รวบรวมไอเทมพิเศษ เก็บเลเวลและแม้แต่การฆ่าคนอื่น …
ซูเซียวไม่ได้ทำสัญญาธรรมดา แต่ซูเซียวนั้น..กลายมาเป็นฮันเตอร์!
วันหนึ่งผมถูกเรียกตัวมายังโลกใบนี้
สัตว์ร้ายหลั่งไหลออกมาและวิกฤตที่น่าเหลือเชื่อก็มาถึง
พรสวรรค์ของผมไม่อาจแย่ไปได้กว่านี้แล้ว
[ระดับความสามารถของผู้เล่นอยู่ในระดับต่ำสุด]
[ตัวเลขทั้งหมดเกือบสิ้นหวัง]
ไม่ว่าผมจะเลือกเป็นนักรบหรือพ่อมดที่มีความสามารถก็ตาม
ไม่ว่าคุณจะย้อนเวลากลับไป
คุณต้องใช้ประโยชน์จากทุกสิ่งเพื่อที่จะอยู่รอด