All Mangas

พันปีก่อน นางเป็นเพียงภูตน้อยดอกฉา ขณะที่เขาเป็นจงเทียนหวังผู้ปกครองศูนย์กลางสวรรค์! ณ งานชุมนุมบุปผาที่จัดขึ้นทุกร้อยปี นางสารภาพรักกับเขาเบื้องหน้าธารกำนัล ฝูงชนหัวเราะเยาะดังสนั่น นางเคืองขุ่น “ข้าเพียงปรารถนาเป็นชายาของท่าน” เขาแย้มยิ้ม “เช่นนั้นก็จงบำเพ็ญเป็นเซียน” นับจากนั้น นางตั้งใจบำเพ็ญเพียร ห้าร้อยปีต่อมา ณ งานชุมนุมสระเหยาฉือ นางถามอีกครั้ง “เมื่อใดข้าถึงจะได้เป็นชายาของท่าน” เขานิ่งเงียบครู่หนึ่ง ยิ้มตอบ “รอเจ้าได้ลงบันทึกในทะเบียนเซียนค่อยว่ากัน” ภูตสาวที่ปรารถนาเป็นชายาของเขามีน้อยเสียที่ไหน ในที่สุดนางก็เข้าใจสาเหตุที่เขานิ่งเงียบ นางหันหลังให้เขาอย่างเด็ดเดี่ยว ตัดสินใจเลือกวาสนารัก “ใช้ตัวเคียงคู่” ในโลกมนุษย์ ละทิ้งวิถีแห่งเซียน วนเวียนในสังสารวัฏตลอดกาล นางไม่ต้องการบำเพ็ญเป็นเซียน นางเพียงต้องการลืมเลือนเขา! บัดนี้ ความรู้สึกผิดที่กัดกินจิตใจนับพันปีทำให้เขาฝืนลิขิตเปลี่ยนชะตา พานางในชาติใหม่หวนสู่อดีตชาติ หมายมาดให้นางบำเพ็ญเป็นเซียนอีกครั้ง ปรารถนาจะชดเชยสิ่งที่ติดค้างในตอนนั้น ยามบุปผาร่วงโรย ทั้งคู่พบพานอีกครา…วันนั้น สีแดงเจิดจรัสจับตา ดอกฉาผลิบานทั่วภูผา สุดท้ายจะกรีดบาดนัยน์ตาผู้ใด

ตำหนักไร้ต์รักขอนำเสนอนิยายเรื่องฮิตจาก readAwrite ในรูปแบบอีบุ๊กเจ้าค่ะ ยอดพธูซ่อนคม เล่ม 1 เขียน : ชั่งเหมียน แปล : มนาโกะ (ตอนที่ 1 การตายของอู่เย่ว์ – ตอนที่ 20 แต่งหน้าทำผม) คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีฉากทรมานร่างกาย, มีการลักหลับ, การขืนใจ “หากชาติหน้ามีจริง ความแค้นที่มารดาและน้องชายถูกฆ่านี้ นางจะเอาคืนให้หมด!” หลังมารดาบังเกิดเกล้าสิ้นใจ อู่เย่ว์ คุณหนูใหญ่แห่งจวนติ้งกั๋วกงจำต้องฝืนทำตามคำสั่งน้องสาวต่างมารดาเพื่อปกป้องน้องชายแท้ๆ โดยยอมเป็นของเล่นของผู้อื่น แต่สุดท้ายน้องชายกลับเสียชีวิตอย่างอเนจอนาถ ส่วนนางถูกทรมานจนตาย เมื่อกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง อู่เย่ว์สาบานว่านางต้องมีอนาคตที่สวยงาม และเอาคืนพวกที่เคยรังแกครอบครัวให้สาสม หากแผนการชั่วร้ายแค่นี้นางยังมองไม่ออก ชีวิตที่ผ่านมาคงสูญเปล่าแล้ว ทว่าระหว่างนั้นเอง บุรุษผู้หนึ่งซึ่งดูไร้พิษภัยในสายตาผู้คนกลับเข้ามาพัวพัน อู่เย่ว์หวาดระแวงด้วยรู้ว่าวันหนึ่งเขาจะเป็นผู้ทรงอำนาจยิ่ง ส่วนบุรุษผู้นั้นกลับรู้สึกว่า ท่าทีดุดันเหมือนกระต่ายน้อยแยกเขี้ยวของอู่เย่ว์นี้ ช่างดึงดูดใจหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างเขายิ่งนัก เขาอยากครอบครองนางเหลือเกิน

จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ คนรอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนาจะพบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”

“ท่านอา ข้าไม่อยากให้ท่านเสียใจกับการจากไปของข้า ข้าเพียงปรารถนา ให้ท่านจดจำทุกช่วงเวลาในชีวิตเราทั้งสองไว้ ให้ท่านได้รับรู้ว่าท่านสำคัญที่สุดสำหรับข้าเสมอมา และไม่เคยมีใครเสมอเหมือน… ข้าจะไปในที่ที่ไม่มีผู้ใด ติฉินความรักของพวกเราได้…ไม่มี” “ตงอิง…เจ้าเด็กไร้ความคิด เจ้าลากข้าเข้าไปในความรักอันผิดบาปของเจ้า แต่ตัวเองกลับคิดจะผละจาก ก็เอาสิ…หากเจ้ากล้าตาย ข้าก็กล้าทำลายสิ้นทุกสิ่งอย่าง ข้าจะโปรยเถ้ากระดูกของเจ้าทิ้งเสีย… ทำให้เจ้าสูญสลาย ไร้ผู้ใดจดจำได้ไปตลอดกาล” นางคือหงส์ฟ้าผู้เก่งกล้าเย่อหยิ่ง เขาคือพญามังกรผู้อาศัยอยู่ใต้ปีกหงส์มานานแสนนาน เขาเรียกขานนางว่าท่านอา เป็นโอรสสวรรค์ที่นางประคับประคองมาด้วยสองมือ ทั้งสองเคยสัญญากันไว้ว่าจะใช้เวลาสิบปีรวบรวมสรรพอำนาจในใต้หล้า สิบปีต่อมาปกครองแว่นแคว้น สิบปีสุดท้ายโอบอุ้มปวงประชา จากนั้นก็จะไม่สนใจสิ่งใด ละทิ้งข้อพิพาท วางมือจากกิจการงานแผ่นดิน ใช้ชีวิตที่เหลือท่องเที่ยวไปในยุทธภพด้วยกัน เมื่อวันนั้นมาถึง นางกลับตระบัดสัตย์… มองว่าความรักของทั้งสองผิดธรรมนองคลองธรรม เขาซึ่งรอคอยมาทั้งชีวิต… จะทนได้หรือ?

รายละเอียด : จะรักใครก็รักไป เล่ม 1 จะรักใครก็รักไป E-Book เล่ม 1 เรื่องราวของหญิงสาวที่ได้รับโอกาสที่สวรรค์ประทานให้อีกครา ชาติก่อน “กวนซู่อี” ยึดมั่นในคุณธรรม เมตตาธรรม และศีลธรรมจรรยา มีความรู้อย่างถ่องแท้และกว้างขวาง กลับถูก ข้อห้ามสตรี กดข่มจนชีวิตต้องเผชิญกับโศกนาฏกรรมชาตินี้ ไม่ว่าทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าจะจริงหรือเท็จ หรือเป็นการสะท้อนของคันฉ่องวัฏสงสาร นางก็ยินดีจะแลกเปลี่ยนนับแต่บัดนี้! นางไม่คิดแค้นผู้ใด ปรารถนาเพียงใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในชาตินี้ ผู้ใดจะคู่กับใคร ใครจะรักใคร เกี่ยวอันใดกับนางด้วย

อาทิตย์อัสดง ชีวิตคนไม่ต่างกัน ค่ำคืนไร้ตะวัน ยามตกต่ำไร้คนมอง ฮั่วฮวาเฉิน เป็นเพียงบุตรสาวของสาวใช้อุ่นเตียง ทั้งชีวิตคาดหวังเพียงเรื่องเดียวคือได้แต่งงานกับชายที่รัก และเป็นที่พึ่งพิงในยามถูกรังแก ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อหวงหยิงเยี่ย ผู้รั้งตำแหน่งผิงอ๋อง เจ้าของฉายาอ๋องน้ำแข็งผู้มีใบหน้าเดียวคิดแค่ว่าต้องการแต่งกันบุตรสาวขุดนางขั้นไม่สูงไม่ต่ำสักคน แทนที่จะได้หญิงสาวตรงตามเงื่อนไข กลับได้เพียงหญิงฐานะต่ำต้อย แม้ว่าฐานะและชาติตระกูลจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ในสายตาของเขา แต่การแสดงออกและท่าทางของนางไม่เหมาะสมกับตำแหน่งพระชายาเลยสักนิด เพื่อไม่ให้คนภายนอกสงสัยถึงที่มาและตัวตนที่แท้จริงของพระชายา ภารกิจปั้นสาวใช้ให้เป็นพระชายาของท่านอ๋องหน้าตายจึงอุบัติขึ้น

เรื่องย่อ ตะเกียงแห่งเทพวสันต์ เยว่หลิงชิง คือทหารชั้นผู้น้อยแห่งกองทัพเทพยี่สิบแปดดาวนักษัตร ซึ่งมีหน้าที่กำจัดปีศาจและปราบเหล่ามาร นางมีปณิธานอันแน่วแน่ที่จะมุ่งสู่การเป็นเทพแห่งดาวนักษัตรให้จงได้ ส่วนเขาคืออดีตจอมมารในกลียุค ที่แม้กระทั่งเหล่าเทพเซียนก็ยังต้องหวั่นเกรง เขาต้องการความร่วมมือจากนางเพื่อตามหาตะเกียงก่อนพิรุณ ซึ่งเป็นของวิเศษคู่กายของเทพวสันต์ยามมีชีวิต ด้วยหน้าที่ของนาง ทำให้ทั้งสองถูกลิขิตให้ต้องพบพานกัน แต่ด้วยสถานะที่แตกต่าง ที่ได้กำหนดให้ทั้งสองต้องกลายเป็นศัตรูกันโดยธรรมชาติ เรื่องราวมากมายเกิดขึ้น ทำให้นางต้องเลือกระหว่างปณิธานที่ตั้งมั่น หรือเลือกที่จะทรยศต่อพิภพสวรรค์แล้วถูกตามล่าเพียงเพื่อได้อยู่เคียงข้างเขา นาง “หากเพียงเพราะข้า ทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องมาพัวพัน และเป็นสาเหตุความขัดแย้งระหว่างพิภพมารและพิภพสวรรค์ด้วยแล้ว แม้ข้าต้องสูญสลายกลายเป็นเถ้าธุลี ก็ไม่อาจแบกรับบาปมหันต์เพียงนี้ได้” เขา “ที่ข้าช่วยเจ้า ไม่ใช่เพราะต้องการให้เจ้ามีชีวิตรอดอยู่อย่างเดียวดาย แต่…เพื่อให้เราสองได้อยู่เคียงคู่กันต่างหาก”

‘“ทีแรกฉันคิดจะจัดงานสารภาพรักที่อลังการและมีเพียงหนึ่งเดียวให้เธอ” จี้รั่งจูบใบหูเธอ หลังทรมานเธอแล้วเขาก็เงยหน้ามองผืนทะเลที่อยู่ไกลออกไป “แต่ตอนนี้ฉันคิดว่า ขอแค่เธอสบายดีอยู่ข้างฉันก็พอแล้ว” หลังประสบกับความเศร้าความสุขมหันต์ ความธรรมดาเรียบง่ายจึงเป็นความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียว จี้รั่งปล่อยมือออก พลิกตัวชีอิ้งให้หันกลับมา ฝ่ามือแนบอยู่บนใบหน้าเด็กสาว ใช้นิ้วโป้งลูบไล้ข้างแก้มเบาๆ จากนั้นก็ก้มหน้าลงเอาปลายจมูกชนกับเธอ “คบกับฉันได้ไหม” ………………………………………………… ในช่วงเวลาที่นักเรียนมัธยมปลายปีสุดท้ายกำลังจะก้าวเข้าสู่เส้นทางใหม่ของชีวิต ‘ชีอิ้ง’ กลับตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย ความรุนแรงที่เกิดขึ้นทำให้เธอหมดสติไป ท่ามกลางวันเวลาที่ล่วงเลยผ่าน ‘จี้รั่ง’ ได้แต่เฝ้ารอให้สุดที่รักตัวน้อยของเขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง โดยไม่รู้เลยว่า เป็นเพราะเขา… เธอถึงกล้าเผชิญหน้ากับเรื่องราวที่ซุกซ่อนไว้ในจิตใจซึ่งผุดโผล่ขึ้นมาขณะหลับใหล และก้าวออกมาจากความเจ็บปวดที่ฉุดรั้งไว้ได้ เพราะสำหรับเธอแล้ว… ขอเพียงมีเขาอยู่ โลกใบนี้ก็ไม่มีสิ่งใดให้ต้องกลัวอีกต่อไป และเมื่อเธอฟื้นขึ้นมา เขาจึงตั้งใจจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอไม่ต้องพบเจอกับเรื่องเจ็บปวด เพราะสำหรับเขาแล้ว… ขอเพียงเธอมีความสุข เขาก็จะมีความสุขเช่นเดียวกัน

เจียงหุยเสวี่ย” ถูกขังอยู่ในสำนักเหยี่ยนเหมินมานานนับสิบปีในร่างนางมี “หนอนกู่พิษ” ที่เจ้าสำนักเพาะเลี้ยงไว้เพื่อความอ่อนเยาว์ด้วยไม่อาจมีชีวิตอยู่เพื่อรอความตาย นางกับ “โม่เอ๋อร์” จึงต้องหนีออกมาก ก่อนจะได้รับความช่วยเหลือจาก “เมิ่งอวิ๋นเจิง” บุรุษที่ได้รับฉายา “มือปราบเทวดา” โดยที่เขาไม่ทันได้เห็นหน้าของพวกนาง บุญศุณครั้งนี้นางจึงได้แต่เก็บไว้ในใจ และเรียกเขาว่า “ผู้มีพระคุณสูงส่งในหมู่ผู้สูงส่ง” เจียงหุยเสวี่ยกลายเป็นแม่นางขายโจ๊กในเมืองหลวง โชคชะตาทำให้นางได้พบกับ “ท่างเมิ่ง” อีกครั้งจากการมาแอบกินโจ๊กแบบลับๆ ล่อๆ ก็กลายเป็นเปิดเผย ทั้งเขายังทำตัวประดุจ “จับจองหลุมไว้แต่ไม่ยอมถ่ายอุจจาระ” ปากบอกไม่คิดเกินเลยกับแม่นางขายโจ๊ก แต่กลับทำให้ผู้อื่นกังขาถึงความสัมพันธ์ จวบจนวันหนึ่งที่นางต้องไปดูตัวเขากลับเป็นเดือดเป็นร้อนเสียอย่างนั้น แต่เขาคงไม่รู้อะไร ชาตินี้นางตั้งมั่นไว้แล้วไม่ว่าเขาหรือบุรุษคนใด นางก็ไม่คิดแต่งให้ทั้งสิ้น!

ซีซวน ไม่เคยพบหน้าบิดามารดา เป็นเด็กกำพร้าที่้ต้องดิ้นรนเส้นทางชีวิต ห้าสิบปีที่ผ่านมาต้องปีนป่ายด้วยตนเองจนประสบความสำเร็จ ทว่ากลับ ต้องมาตายอย่างโดดเดี่ยว เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งให้ต้องลืมตาขึ้นมาใน ร่างเด็กน้อยนาม อาซวน ช่วงชีวิตลำบากยากเข็ญกลับมาเยือนอีกครั้ง ครั้งนี้โชคยังดีที่มีมารดา แต่…ชะตากรรมของมารดานั้นกลับน่าสมเพชเป็น นางร้ายในละครโทรทัศน์ที่เคยดู พระชายาอ๋องผู้ถูกเด็ดปีกร่วงจากฟ้า สิ้น หวังในชีวิต ประสบการณ์ในชีวิตก่อนช่วยให้ซีซวนในร่างอาซวนไม่ยอม พ่ายแพ้ต่อโชคชะตานางลิขิตชีวิตตัวเองจนกลายเป็นนายหญิงแห่งวังบุปผา ที่ยิ่งใหญ่ วันหนึ่งกลับได้รับข้อเสนอจากผู้เป็นบิดาให้เป็นท่านหญิง ว่าแต่ ตำหนักอ๋องร่ำรวยกว่าวังบุปผาหรือมีเกียรติยศชื่อเสียงยิ่งใหญ่กว่าหรือไม่ ถ้าไม่ ไยนางต้องกลับไป!

“ฟู่หลันหยา” บุตรีราชเลขาธิการผู้เคยยิ่งใหญ่ในราชสำนัก แม้อยู่ไกลถึงอวิ๋นหนานก็ไม่อาจพันเคราะห์ที่บิดาถูกใส่ความได้ต้องกลายเป็น “บุตรีขุนนางต้องโทษ” ออกเดินทางสู่เมืองหลวงหากนางไม่อาจแก้ต่างให้บิดาได้ ก็จะมีกองสังคีตพร้อมสถานะ “ทาส” รออยู่ที่ปลายทาง “ผิงอวี้” ผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรเป็นผู้คุมตัวนางกลับ เดิมทีฟู่หลันหยาคิดว่าเขาจะเอาเรื่องบาดหมางในอดีตที่บิดานางเคยเล่นงานครอบครัวเขามาลงกับนาง ทว่านอกจากอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เห็นนางอยู่ใกล้บุรุษอื่นก็เอาแต่ทำหน้าตาบึ้งตึงเหมือนอยากจะกิหัวใครแล้ว สำหรับเรื่องอื่นๆ เขาล้วนปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี ยิ่งระหว่างทางพบเจอสำนักพรรคในยุทธภพลอบโจมตีนางไม่หยุดหย่อนเขายังถึงกับปีนหน้าต่างเข้าห้องนอนมาเฝ้าคุ้มกันนางทุกค่ำคืน คนที่แยก “ความรู้สึกส่วนตัว” กับ “หน้าที่” ได้ดีเพียงนี้ ช่างหาได้ยากนัก!

ความสัมพันธ์ของสาวใช้ตัวดีกับแม่ทัพหนุ่มมาถึงจุดแตกหัก ระหว่างที่ทั้งสองออกห่างกันด้วยเหตุแห่งสงครามรักกับสงครามนอกเมืองและต่างคนต่างคิดว่าความรักได้เลือนหายไปตามกาลเวลาแล้ว ทว่าความเป็นจริงกลับกลายเป็นว่า เพียงพบหน้าความรู้สึกทั้งหวานและขมในวันวานตีตื้นขึ้นมาอีกครา แต่ทั้งสองควรจะทำเช่นไรเล่า เพราะต่อให้ยังรักไม่คลายทว่าใจมิอาจลืมเลือนความแค้นเช่นกัน ฉู่ยี่เคยคิดเอาไว้นับครั้งไม่ถ้วน หากวันใดนางหันกลับมาขอคืนดีเขาจะปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยโดยไม่ใจอ่อนแอแม้แต่นิดเดียว ทว่าเพิ่งคิดถึงตรงนี้ก็ถูกร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอด ทิ้งน้ำหนักกับลงมาจนเขาไม่อาจปฏิเสธได้…เขาเป็นคนแน่วแน่ ตัดสินใจเด็ดขาดมาตลอด แต่พอเป็นเรื่องของนาง เขากลับกลืนน้ำลายตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายเขาก็โอบไหล่ของนางไว้หลวมๆ และลูบใบหน้าของนางไปมา “ช่างเถิด…”