โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 69 โอเมก้า

บทที่ 69 โอเมก้า

“แผนคุณก็คือตามหากลุ่มนักผจญภัยพวกนั้นแล้วซึ่งชิ้นส่วนกลับมางั้นเหรอครับ?”เลี้ยกพูดทวนหลังจากไอเซ็นบอกแผนที่เขามีให้ทุกคนได้ฟังในการตอบกลับชายแก่ก็พยักหน้าและเริ่มเกาเครา

“ใช่ นั่นแหละแผนแต่ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนเพราะข้อมูลที่ฉันมีเกี่ยวกับคนพวกนั้นก็มีแค่แท็กอันนี้และก่อนอื่นเลยฉันต้องเตรียมของจํานวนหนึ่งก่อนออกเดินทางแล้วนายล่ะเจี๊ยก?จากนี้ไปนายจะทําอะไรต่อ?”

“อืม ผมก็ไม่แน่ใจครับคิดอยู่ว่าจะไปหาเพื่อนใหม่ตามทาง แล้วก็เพิ่มอันดับให้เจ้าพวกนี้ด้วยหวังว่าคงไม่เป็นการเสียมารยาทนะครับคือผมคิดไว้ว่าอยากจะออกเดินทางด้วยตัวเองน่ะครับรูปแบบการหลับของผมอาจจะไม่เหมาะกับของคุณด้วยเพราะฉะนั้นเราแยกกันน่าจะดีกว่านะครับ”มนุษย์วานรอธิบายด้วยรอยยิ้มและไอเซ็น ก็พยักหน้า

“ฉันเข้าใจนายนะปกติแล้วเราเองก็ใช้เวลานานไปกับเดินทางไม่แบบไม่หยุดพักดังนั้นมันก็ไม่น่าเหมาะกับนายเหมือนกันแต่ถ้านายต้องการอะไรก็บอกฉันได้ตลอดเลยนะ”ไอเซ็นพูดและหันไปหาบรี

“หวังว่าเธอคงยังอยากมากับฉันอยู่นะ ถ้าไม่คิดมากเรื่องการไปตามหาเศษชิ้นส่วน

“ฉันโอเคค่ะ! ฉันอยากช่วยคุณ!นักผจญภัยพวกนั้นทําเรื่องที่เลวร้ายมาก!”เธอเปล่งเสียงและกําหมัดแน่นด้วยความโกรธ

“ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน ออกเดินทางไปตามหาชิ้นส่วนนั่นและนํากลับมาให้เร็วที่สุดกันเถอะเธอมีความคิดอะไรดีๆไหมว่าเราควรเริ่มยังไงดี?”ไอเซ็นถามเธอเนื่องจากในสามคนนี้เธอเป็นหนึ่งเดียวที่มักเสนอความคิดดี ๆ

ดูเหมือนเธอกําลังอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็หยิบด็อกแท็กจากมือไอเซ็น“เราถามจากกลด์นักผจญภัยของเมลโรได้ค่ะแท็กอันนี้มีลายเซ็นมานาของนักผจญภัยอยู่ พวกเขาน่าจะบอกได้ว่าเป็นของใครแต่ฉันก็ไม่รู้นะคะว่าพวกเขาจะให้ข้อมูลเราได้มากน้อยแค่ไหน…”บรีพูดแนะนํา

“ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยอย่างน้อยเราก็อาจจะได้รู้ที่ที่เราจะเจอคนพวกนั้นเราจะเดินทางพรุ่งนี้เช้าจริงสิฉันมีอะไรจะถามพวกมอนสเตอร์ก็เพิ่มเลเวลโดยผ่านแค่ การต่อสู้เหมือนเราใช่หรือเปล่า?”

ในการตอบคําถามของไอเซ็นกลับบรีเอียงหัวไปด้านข้างเล็กน้อย “หา?คุณพูดเรื่องอะไรคะ?ไม่ได้มีแค่การต่อสู้นะคะที่ทําให้เลเวลของเราเพิ่มขึ้นได้!”

สิ่งนี้ทําให้ทั้งเงียกและไอเซ็นมองด้วยสีหน้าที่รู้สึกสับสน ก่อนที่บรีจะเริ่มอธิบาย“การต่อสู้คือวิธีที่ง่ายที่สุดสําหรับการเพิ่มเลเวลแล้วค่ะเนื่องจากคุณรับส่วนเล็กๆของค่า

ประสบการณ์จากการต่อสู้เข้ามาแต่ทั้งนี้ก็ยังได้จากการทําสิ่งของต่างๆด้วย!ตัวอย่างเช่นคุณเลเวลเพิ่มผ่านภารกิจได้ และยังมีการกระทําพิเศษที่มอบค่าประสบการณ์ให้คุณอีกเช่นกันค่ะ!มันก็ไม่ถึงกับมากหรอกนะคะแต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ อะไรเลย!ฉะนั้นแล้ว พวกมอนสเตอร์เองก็สามารถเพิ่มเลเวลแบบนั้นได้เช่นกันค่ะ!จริงๆแล้วจะได้ง่ายกว่าพวกเราเล็กน้อยค่ะและจะได้ค่าประสบการณ์มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับเผ่าพันธุ์ค่ะ”เฟย์คนอธิบาย

เธอเป็นห้องสมุดเคลื่อนที่อย่างไม่ต้องสงสัยเลยจริง ๆ !
“จริงด้วยสินะไม่ทันได้คิดถึงเรื่องนั้นเลยงั้นก็หมายความว่าฉันกับเจี๊ยกสามารถเพิ่มเลเวลให้กับพวกสัตว์ได้โดยที่ไม่ต้องให้มันต่อสู้ถูกต้องไหม?”

“ใช่ค่ะ! ตามหลักแล้วดูเหมือนการต่อสู้จะเป็นวิธีเพิ่มเลเวลที่ง่ายกว่าแต่ตัวอย่างเช่นวันนี้ฉันเข้าไปในป่าพร้อมกับซี่ริชิกะ และฝึกฝนกันเล็กน้อยอันดับของมันจะเปลี่ยนเร็วๆนี้แล้ว และฉันยังเห็นพวกมอนสเตอร์ที่ไม่ต่อสู้ด้วยค่ะ พวกมันมีไม่เยอะ หรอกค่ะแต่ทุกครั้งที่ฉันเห็นพวกมันพวกมันก็จะวิ่งหนีไปทันทีเลยเมื่อฉันเข้าไปใกล้

“เข้าใจแล้ว… งั้นคาเรียก็เติบโตได้โดยที่ไม่ต้องต่อสู้สินะ” ไอเซ็นพูดขณะถือไม่โคนิดตัวน้อยอยู่ในมือ

“ใช่แล้วค่ะ!” บร์เปล่งเสียง

“แล้วคุณจะให้เธอเติบโตไปเส้นทางไหนเหรอครับ?” เจียกถามในความอยากรู้

“ฉันอยากให้เธอได้อยู่ในที่ที่เหมาะสมกับสิ่งที่เธอเป็น เธอเป็นพืชใช่ไหมล่ะฉันก็เลยอยากให้เธอได้เติบโตขึ้นมารับผิดชอบดูแลพืชและสมุนไพรชนิดต่างๆมันดูเป็นการดึงศักยภาพจริงๆของเธอออกมาใช้”ในการตอบสนองต่อการอธิบายของไอเซ็นคาเรียก็พยักหน้าอย่างมีความสุข“เพราะงั้นฉันเลยคิดว่าการสอนให้เธอรู้วิธีควบคุมมานาคงจะเป็นความคิดที่ดีบางทีเธออาจจะเรียนรู้เวทมนต์ที่ฉันมีอยู่ในใจสําเร็จ”
“คุณอยากให้เธอเป็นดูอิดไมโคนิดสิ้นะคะ?” ด้วยรอยยิ้มที่ตื่นเต้น บรีมองร่างเล็กๆของเห็ดตรงหน้าก่อนไอเซ็นจะพยักหน้า“ดูอิดคือหนึ่งประเภทที่เชื่อมโยงกับธรรมชาติแบบโดยตรงเลยใช่ไหม?” เขาถาม

“ค่ะ! มันมากกว่าค่าว่าโดยตรงอีกนะคะ แต่ก็นั่นแหละค่ะ!”

“เข้าใจแล้ว… งั้นพื้นที่นั้นสินะที่ฉันควรพาเธอไปแต่ใครจะรู้ล่ะ?บางทีเธออาจจะมีความสามารถที่สุดยอดในเรื่องอื่นแทนก็ได้ ฉันคงทําให้เธอเป็นดูอิดไม่ได้หรอกถ้าเธออยากที่จะเป็นพวกแม่มดหรืออะไรท่านองนั้นแต่เราต้องได้รู้เรื่องนั้นก่อนพวกนายสองคนจะว่าอะไรไหมถ้าหากเราจะฝึกซ้อมอะไรกันนิดหน่อย?”ไอเซ็นถามและทั้งเลี้ยกกับบรีก็ตอบกลับว่าพวกเขาพร้อม

ดังนั้นไอเซ็นจึงนั่งลงบนเตียงและวางคาเรียไว้ข้างหน้าก่อนจะหยิบยามานาชนิดเม็ดจํานวนหนึ่งออกมาจากนั้นก็เป็นให้กลายเป็นน้ำและเทใส่ชามแม้ว่าคาเรียจะไม่มีปากแต่เธอก็ยังสามารถใช้ผิวหนังดูดซับของเหลวได้และด้วยค่าสถานะที่มีอยู่ค่อนข้างต่างานนี้ยามานาจึงทําเป็นสําหรับเธอ

แต่โชคดีที่ดูเหมือนว่าเส้นทางที่มุ่งเน้นไปทางด้านเวทมนต์นั้น เป็นอะไรที่สมบูรณ์แบบสําหรับเธอเนื่องจากค่าไหวพริบและค่าสติปัญญาของเธอสูงกว่าค่าสถานะอื่นๆสองถึงสามเท่าสิ่งนี้ทําให้ไอเซ็นหวังว่าเขาจะเชื่อมต่อวิธีการจัดการมานาให้กับเธอได้

“เอาล่ะ คาเรีย มองเข้าไปในตัวเองเพื่อสัมผัสถึงมานาที่ไหลวนอยู่ในตัว มันเป็นพลังงานที่เธอยังไม่เคยมี สัมผัสถึงมันได้ไหม?”

ไอเซ็นถาม และไมโคนิดตัวน้อยก็ส่ายหน้าตอบกลับหลังจากยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง “ฮืม… เอางี้ไหม…ฉันจะลองเทมานาให้เธอ และจากนั้นเธอก็ตั้งสมาธิกับการสัมผัสถึงมานาในตัวอีกครั้งนะโอเคไหม?”

ไม่นานหลังจากนั้น ไอเซ็นวางปลายนิ้วบนหัวของคาเรีย จากนั้นก็ค่อย ๆ เทมานาปริมาณเล็กน้อยเข้าไปในตัวเธอ เธอมีอาการสั่นเล็กน้อยจากความรู้สึกใหม่ที่เพิ่งได้รับแบบกะทันหันแต่ไม่ช้าก็กลับมาผ่อนคลายและรับมานาจากไอเซ็นเข้ามาเมื่อผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็ยกนิ้วออกและถามเพื่อให้เธอทวนสัมผัสถึงมานาในตัวอีกครั้ง

ไอเซ็นให้เธอได้ลองทําสิ่งต่าง ๆ ทีละขั้นตอนเพื่อให้เธอได้ใช้มานาได้ง่ายดายมากขึ้นจนในที่สุดเธอก็ได้ทักษะการจัดการมานา

“เยี่ยมเลย! ทีนี้ลองฝึกต่ออีกหน่อยนะโอเคไหม?”ไอเซ็นถามและคาเรียก็พยักหน้าในความตื่นเต้นกับความสามารถใหม่นี้ที่เธอเพิ่งได้รับแต่ไม่ใช่แค่คาเรียที่ได้รับในขณะที่พวกเขาฝึกซ้อมการจัดการมานาอยู่อันดับทักษะการฝึกสัตว์ให้เชื่องของไอเซ็นก็มีการเปลี่ยนแปลงเช่นกันและเป็นผลให้เขาได้รับค่าไหวพริบและค่าสติปัญญาพิเศษ

หลังจากนั้นไม่นานทักษะใหม่ของคาเรียก็มีการเปลี่ยนแปลงอันดับแต่ตอนนี้ถึงเวลาสําหรับที่ทุกคนต้องพักผ่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงจําเป็นต้องสานต่อการฝึกซ้อมในวันถัดไป

[ประกาศ! ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์แล้วที่กลุ่มผู้บุกเบิกทั้ง 5 คน ได้เข้ามายังโลกแห่งเวทมนต์!ทีนี้ก็ถึงตาสําหรับคลื่นฝูงชนทั่วไปบ้างแล้ว!

นอกจากคุณแล้ว พวกเขาเหล่านี้จะมีส่วนช่วยสร้างโลก คือผู้ที่ช่วยเหลือด้านการเงิน!พวกเขาคือผู้เล่นที่ได้รับการคัดเลือกโดยตรงจากนักลงทุนรายใหญ่ที่สุดของเรารวมแล้วมีผู้เล่นใหม่ 100 คนที่จะมาร่วมการเดินทางภายใต้โลกใบนี้!

ผู้เล่นเหล่านี้จะไม่ถูกเรียกว่า “ผู้บุกเบิกเช่นคุณแต่พวกเขาจะถูกเรียกว่าโอเมก๋า!คลื่นฝูงชนอีกสองกลุ่มจะติดตามเข้ามาภายในอีก 2 สัปดาห์ก่อนที่โลกจะเปิดให้ผู้เล่นทั่วไปได้เข้ามาเล่นในอีก 3 สัปดาห์!
ขอให้สนุก!]

ในจังหวะที่ไอเซ็นลืมตาหลังจากตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ได้เห็นการแจ้งเตือนนี้หลังจากอ่านทั้งหมดแล้วเขาก็ถลึงตาในความประหลาดใจแต่ต้องข่มเสียงต่าไว้เพื่อไม่ให้บรีเกิดอาการตื่นตกใจไปด้วย

เขาปัดการแจ้งเตือนทิ้งและยิ้ม ด้วยผู้เล่นใหม่นี้ จะยิ่งช่วยให้โลกใบนี้น่าสนใจมากขึ้น!ไอเซ็นสงสัยว่าพวกเขาจะมีเรื่องราวในเกมอย่างไร… ค่าประสบการณ์ของพวกเขาก็จะหายไปเหมือนกันงั้นเหรอ?หรือจะใช้เหตุผลอื่นที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมาในเกม?

เมื่อเจียกตื่น เขาจะคุยเรื่องนี้ และจะติดต่อเพื่อพูดคุยกันว่ารู้อะไรเพิ่มเติมบ้างจากผู้เล่นโอเมก้าไอเซ็นรู้สึกค่อนข้างสนใจว่าไพร์มอินดัสทรีเชื่องโยงการปรากฏตัวของกลุ่มผู้บุกเบิกกับกลุ่มโอเมก้าอย่างไร

ไอเซ็นรู้ว่าไม่ใช่แค่เพียงสามสัปดาห์นับจากนี้ที่ผู้เล่นจะปรากฏตัวโลกใบนี้จะค่อย ๆ ถูกเติมเติมด้วยผู้เล่นมากขึ้น และไอเซ็นก็อดใจรอที่จะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของโลกใบนี้

ชายแก่ยืนขึ้นและมองเตียงที่อยู่ข้าง ๆ เขา มีเตียงหนึ่งว่างอยู่ และนั่นคือเตียงที่บรีใช้พักผ่อน ขณะที่เจียกยังคงนอนอยู่ในสภาพไม้พร้อมด้วยบรรดาสัตว์ของเขาที่นอนรวมกันอยู่กลางห้องซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีคาเรียและอูลที่นอนรวมอยู่ด้วยเช่นกัน

ไอเซ็นเดินเบา ๆ ไปหาสัตว์และหุ่นยนต์ของเขาเพื่อพาออกไปตามหาบรีและใช้เวลาไม่นานเขาก็พบเธอกําลังยืนคุยกับเจ้าของโรงแรมอยู่หน้าจุดต้อนรับจังหวะที่เธอเห็นไอเซ็น เธอก็เผยรอยยิ้มสดใสพร้อมโบกมือให้“อรุณสวัสดิ์ค่ะไอเซ็น!” เธอตะโกน

ด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน ไอเซ็นเดินไปหาพวกเขาและทักเธอพร้อมกับเจ้าของโรงแรมด้วย

“ฉันอยากไปยังกิลด์นักผจญภัยเพื่อดูว่าจะเจออะไรบ้าง อยากไปด้วยกันไหม?” เขาถามและบรีก็รีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ไปค่ะ! เจี๊ยกตื่นหรือยังคะ?”

“ยัง เขายังหลับอยู่ คิดว่าอีกไม่นานก็ตื่นแล้วนะเอ่อถ้าเพื่อน ๆ ของเราออกมาจากห้องก่อนที่พวกเรากลับมาฝากบอกพวกเขาที่ได้ไหมว่าเราไปไหนกัน?” ไอเซ็นถามหลังจากหันไปหาเจ้าของโรงแรม

“ได้สิ ฉันจะบอกให้นะ ไม่ต้องห่วง แล้วเจอกันนะทั้งคู่และขอให้สนุกที่กิลด์”เขาพูดก่อนที่ไอเซ็นและบรีจะเดินออกจากโรงแรมเพื่อตรงไปยังกิลด์นักผจญภัย

ใช้เวลาไม่นาน พวกเขาก็พบกิลด์ เนื่องจากมันอยู่ในบริเวณที่เป็นที่ตั้งของกิลด์ต่างๆในเมลโรท่ามกลางสิ่งปลูกสร้างที่เรียงรายกันอยู่ตามแนวหน้าผาหินนี้คือกิลด์นักผจญภัย,กิลด์นักค้าและแม้แต่กิลด์ช่างฝีมือ

ไอเซ็นไม่รู้เลยว่ามีอะไรแบบนี้อยู่ด้วย!เช่นนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะค้นหาต่อไปว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไรเมื่อเขาและบรีเสร็จธุระกับกิลด์นักผจญภัยมันคงเป็นความคิดที่ดีหากลองไปยังกิลด์นักค้าดูท้ายที่สุดในอนาคตไอเซ็นอาจจะต้องการขายของที่เขาได้สร้างขึ้นมากับมือฉะนั้นแล้วกิลด์นักค้าอาจช่วยเขาในเรื่องนี้ได้

ก่อนการคิดจะไปยังที่อื่นใดนั้นตอนนี้กิลด์นักผจญภัยคือสถานที่หลัก