เพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 64 ประสาทสัมผัส

ตอนนี้ถึงเวลาที่จะต้องขึ้นโครงสร้างหุ่นยนต์ให้เสร็จสมบูรณ์ สิ่งแรกที่เขาต้องทําก็คือเตรียมแกนโกเล็มแน่นอนว่าในทางเทคนิคแล้วแกนพร้อมใช้งานแต่ไอเซ็นต้องการได้อะไรเพิ่มเติมเขาวางแผนนี้มาตั้งแต่ที่มอร์โรมบอกเขาว่าแกนโกเล็มไม่จําเป็นต้องเป็นแค่ทรงกลมแต่สามารถทํางานได้เช่นเดียวไม่ว่ารูปแบบใดก็ตามและรูปแบบที่ซับซ้อนจะทํางานได้ดีกว่า

ดังนั้นไอเซ็นจึงสร้างพื้นที่การทํางานสําหรับทักษะการเล่นแร่แปลธาตุจากนั้นก็ผลักมานาออกมาเพื่อสร้างหัวใจหมาป่าที่เขาได้คัดลอกไว้แล้วและใส่มันลงไปในแกนโกเล็มโดยต้องมั่นใจว่ามันจะไม่กั้นขวางหรือเปลี่ยนแปลงอักษรรูนที่สลักอยู่บนคริสตัลสัตว์ป่า

ด้วยความหวังว่าสิ่งนี้จะเพิ่มความแข็งแกร่งโดยรวมของหุ่นยนต์โกเล็มไอเซ็นจึงเริ่มการประกอบต่ออีกครั้งเขาวางโครงกระดูกทองเหลืองไว้บนพื้นในลักษณะหงายท้องขึ้นและนํากล่องใส่หัวใจแกนโกเล็มวางไว้ตรงกลางอกโดยมีแกนอยู่ข้างในแล้วจากนั้นก็เริ่มวางฟันเฟืองและท่อสารหล่อลื่นชุดแรกรอบ ๆ

ฟันเฟืองจะช่วยควบคุมการเคลื่อนไหวทั้งหมดของหุ่นยนต์และไอเซ็นก็มีอีกแผนว่าเขาจะเสริมความแข็งแกร่งและการเคลื่อนไหวให้เหมาะสมได้อย่างไรในทางตรงกันข้ามท่อเป็นทางผ่านของสารหล่อลื่นกับข้อต่อต่าง ๆ เพื่อการเคลื่อนไหวที่ไม่สะดุดหลังจากนั้นท่อจะถูกเชื่อมต่อเข้ากับถังเก็บสารหล่อลื่นยังมีอีกส่วนที่เชื่อมต่อกับปากเพื่อที่มันจะสามารถกลืนกิน”ได้ซึ่งต้องทําให้มันเปิดและปิดได้อย่างง่ายเพื่อให้มีแค่สารหล่อลื่นที่ไหเข้าถังเก็บได้และจะไม่มีสสารที่ไม่ถึงประสงค์เข้าไปอุดตันในระบบ

ไอเซ็นใช้เวลาอยู่หลายชั่วโมงไปกับการเชื่อมต่อท่อและฟันเฟืองเข้าด้วยกันเพื่อให้การใช้งานของถังเก็บสารหล่อลื่นเป็นไปอย่างถูกต้องในแบบที่จะไม่ทําให้หุ่นยนต์สูญเสียสมดุลไม่ว่าจะเป็นกรณีที่เติมสารหล่อลื่นจนเต็มหรือไม่หลงเหลืออยู่เลยในถัง

ในที่สุดโครงก็เสร็จตอนนี้ไอเซ็นต้องทําหุยนต์ให้เป็นรูปเป็นร่าง เขาตื่นเต้นมากและอยากเห็นว่าทุกอย่างทํางานได้อย่างเหมาะสมหรือไม่โดยเติมมานาบริสุทธิ์ลงไปยังแกนโกเล็มและให้มันเชื่อมโยงกับทั้งร่างกายแต่เขาต้องมั่นใจก่อนว่ามันจะเชื่อมโยงกับทุกจุดและเนื่องจากยังไม่เสร็จเขาจึงทําได้แค่อดทนรอ

อย่างถัดไปที่ไอเซ็นต้องการทําก็คือสร้างระบบจัดเก็บข้อมูลให้แก่หุ่นยนต์โดยปกติแล้วดูเหมือนว่าโกเล็มจะเก็บข้อมูลไว้แค่เรื่องที่เกี่ยวกับคําสั่งและความสามารถกับขีดจํากัดของร่างกายเท่านั้น แต่ไอเซ็นต้องการให้หุ่นยนต์ตัวนี้สามารถทั้งรับและเก็บข้อมูลเพื่อนําออ กมาใช้ได้ในเวลาต่อ ๆไปโดยไม่ต้องสั่งซ้ำท้ายที่สุด หุ่นยนต์ตัวนี้จะมีพฤติกรรมที่เหมือนกับสัตว์ป่าทั่วๆไปและจะไปใช่แค่สัตว์ป่าที่ทําได้แค่เดินไปนุ่นไปนี่ตามที่สั่งแค่นั้น

ดังนั้น ไอเซ็นจึงใช้การคัดลอกมานาก่อมานาขึ้นมาเป็นรูปสมองหมาป่าดังที่เขาได้คัดลอกไว้ก่อนหน้านี้และมองหามานาคริสตัลที่ขนาดใกล้ ๆ กับขนาดของสมองเมื่อเจอไอเซ็นก็แปลงสภาพ คริสตัลเพื่อให้มีรูปร่างที่เหมือนกับสมองปมาป่าทุกประการก่อนจะเปลี่ยนพื้นที่งานฝีมือเป็นการร่ายมนต์

ไอเซ็นหยิบเข็มมิธริลและลงมือทําการร่ายมนต์เพื่อเปลี่ยนสมองมานาคริสตัลเป็นอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลสัญลักษณ์การเล่นแร่แปลธาตุที่เขาใช้คือสติปัญญา”ซึ่งมีความหมายที่คล้ายกับองค์ความรู้ และภาพที่ไอเซ็นกําลังคิดอยู่ในหัวขณะสลักลงตรงจุดกึ่งกลางของคริสตัลก็คือห้องสมุดขนาดมหึมาที่เต็มไปด้วยหนังสือนับพัน ๆ เล่ม

แน่นอนว่าคุณสามารถพบความรู้มากมายได้ในห้องสมุดคุณอาจจะเก็บหนังสือทุกเล่มไว้ในฮาร์ดไดรฟ์ของคอมพิวเตอร์ได้หากคุณต้องการแต่มันกลับให้ความรู้สึกแก่ไอเซ็นว่าข้างในไม่ได้มีความรู้มากขนาดนั้นท้ายที่สุดแล้วอะไรกันล่ะที่จะทําให้ความรู้สึกของคุณแข็งแกร่งขึ้น?เพียงแค่มองไอคอนฮาร์ดไดรฟ์เล็กๆบนหน้าจอคอมพิวเตอร์หรือคุณเลือกจะยืนอยู่ท่ามกลางหอสมุดขนาดใหญ่ที่รายล้อมคุณด้วยหนังสือเป็นพันๆ?

เมื่อพูดถึงการร่ายมนต์มันไม่จําเป็นที่จะต้องเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ข้างในที่สลักลงไปแต่มันเกี่ยวกับความรู้สึกและความคิดที่เชื่อมถึงกัน

เมื่อไอเซ็นทําสมองมานาคริสตัลเสร็จเขาก็ขยับไปทําในส่วนของการรับรู้ผ่านประสาทสัมผัสหมายถึงตา,หู, จมูกและลิ้นส่วนการสัมผัสเป็นเรื่องที่ชัดเจนอยู่แล้วที่โกเล็มจะมีอยู่เดิมแล้วดังนั้นไอเซ็นจึงไม่จําเป็นต้องเพิ่มลงไปอีก

เนื่องจากดวงตาเป็นเพียงส่วนเดียวที่มีรูปร่างที่ซับซ้อนแม้มองจากภายนอกจะเป็นแค่ทรงกลมธรรมดาก็ตามแต่มันซับซ้อนเกินกว่าที่คุณจะคิดถึงด้วยซ้ำดังนั้นไอเซ็นจึงใช้สําเนาที่เขาได้คัดลอกจากดวงตาหมาป่าไว้มาใช้และขึ้นรูปมานาคริสตัลให้เหมือนดวงตา ด้วยให้ทุกส่วนมีความคล้ายมากที่สุด

ไอเซ็นใช้ความสามารถของการร่ายมนต์ทําให้ดวงตาสามารถมองเห็นได้จริงเขาหยิบลูกแก้วขึ้นมาลูกหนึ่งและใส่เข้าไปในดวงตาด้วยสิ่งที่มันจะได้เห็นทั้งหมดสีต่างๆ,ผู้คนและทิวทัศน์ที่สวยงามเมื่อทําเสร็จเขาไม่ได้เปลี่ยนลูกแก้วไปจากเดิมมากจากนั้นก็สามารถใส่ความสามารถทางกายภาพลงไปได้ก่อนจะแปลงสภาพให้กลายเป็นดวงตามานาคริสตัลอย่างสมบูรณ์แบบ

ทรงกลมเล็กๆในมือไอเซ็นเปลี่ยนเป็นสีขาวสะอาดคล้ายคลึงกับดวงตาจริงๆหลังจากทําซ้ำเพื่อเป็นดวงตาอีกข้างไอเซ็นก็ย้ายไปทําส่วนของจมูก

สําหรับส่วนนี้ ไอเซ็นแยกส่วนเล็กๆออกจากมานาคริสตัลและเปลี่ยนเป็นรูปเสี้ยวพระจันทร์จากนั้นเขาก็ใส่การร่ายมนต์ที่มีความสามารถด้านการรับกลิ่นลงไปแต่เนื่องด้วยหมาป่านั้นต้องสามารถรับกลิ่นได้ไกลกว่าคนเขาจึงต้องทําบางสิ่งเพิ่มเติมไอเซ็นหยิบเข็ม ขนาดเล็กมาเพื่อสลักการร่ายมนต์เพิ่มเติมลงไปบนคริสตัลเสี้ยวพระจันทร์เล็กๆซึ่งจะขยายสิ่งที่มานาคริสตัลสามารถทําได้ออกไป มันจะไม่ถึงกับเปลี่ยนให้แข็งแกร่งขึ้นแต่ที่ชัดเจนก็คือสามารถร่ายมนต์ให้ดีกว่าความสามารถที่ไอเซ็นมีอยู่ตอนนี้ถึงหนึ่งเท่าครึ่ง ส่วนใหญ่การร่ายมนต์มักจะทําเช่นนี้ไม่ได้แต่โชคดีที่การรับกลิ่นมีความหมายที่ชัดเจน

ถัดไป ไอเซ็นสร้างกรวยสองอันจากส่วนของมานาคริสตัล และใส่การร่ายมนต์ลงไปให้มีความสามารถทางการได้ยินซึ่งเขาใช้วิธีการร่ายมนต์ที่คล้ายๆกับส่วนของจมูก

ถัดมาคือส่วนของลิ้น นั่นหมายความว่าเขาต้องสร้างกล้ามเนื้อให้กับหุ่นยนต์ด้วยและเขาก็ได้เตรียมเครื่องมือที่ต้องใช้สร้างสิ่งที่เขาต้องการไว้พร้อมแล้วเขามองไปยังลังไม้และหยิบกงล์ที่เขาเอามาจากร้านของมอร์โรมเพื่อนํามาปั่นเส้นด้ายเวทมนต์
สิ่งที่ไอเซ็นจะต้องทําสําหรับลิ้นก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อนโดยทั่วไปแล้วมานาคริสตัลสามารถถูกเปลี่ยนให้อ่อนลงเพื่อให้สามารถขยับได้ แต่ขณะเดียวกันก็สามารถแข็งตัวได้ทันทีเช่นกันกล้ามเนื้อ มานาคริสตัลปกติจะมีรูปแบบการร่ายมนต์ที่ทําให้พวกมันยืดและหดได้ส่วนลิ้นจะมีรูปแบบการร่ายมนต์ที่จะทําให้หุ่นยนต์นั้นได้รับรู้รสชาติต่าง ๆ

ดังนั้นไอเซ็นจึงหยิบมานาคริสตัลและ ทําให้มันอ่อนลงเล็กน้อยจากนั้นก็หยิบลูกแก้วที่มีการร่ายมนต์ ก่อนจะร่ายมนต์ คริสตัลผ่านลูกแก้วลูกนี้เมื่อเสร็จไอเซ็นใส่มานาลงไปยังคริสตัลและใส่เข้าไปยังช่องกลางของกงล้อปั่นด้ายเช่นนั้นแล้วเมื่อปั้นก็จะมีเส้นด้ายหนาม้วนออกมาทันที

ไอเซ็นจับปลายด้ายและม้วนรวมเข้าไว้ด้วยกันเมื่อตัดเส้นด้ายตามจุดที่ต้องการก็นําปลายด้ายด้านหนึ่งไปติดไว้ที่ปลายลิ้น

ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่นานลิ้นมานาคริสตัลก็อยู่บนมือไอเซ็น เพื่อทําให้เสร็จสิ้นไอเซ็นปรับชั้นผิวนอกสุดของลิ้นให้เรียบเพื่อไม่ให้มีสิ่งใดมาติดอยู่กับเส้นด้ายและตอนนี้ก็ถึงเวลาสําหรับส่วนลําตัวมานาคริสตัลของหุ่นยนต์

ขั้นตอนแรก ไอเซ็นทําการเปิดกะโหลกเพื่อจะนําสมองใส่เข้าไปข้างในได้ตามด้วยการเทน้ำลงไปจากนั้นก็ทําให้มวลของน้ำหนาแน่นและขึ้นขึ้นเพื่อเป็นการกําจัดพื้นที่วางข้างในเป็นการทําให้ มั่นใจว่าสมองจะอยู่กับที่ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้

หลังจากทําการปิดกะโหลกเรียบร้อยเขาก็นําดวงตาทั้งสองข้างไปใส่ไว้ที่ช่ อง จมูกรูปพระจันทร์เสี้ยวและกรวยหูก่อนจะใส่ลิ้นไว้ระหว่างกรามช่วงล่างจากนั้นก็เชื่อมโยงอวัยวะประสาทสัมผัสเข้ากับทองเหลืองผ่านการใช้การแปลงสภาพ

ไอเซ็นคิดถึงกระบวนการที่เขาเพียรทํามาตั้งแต่ต้น จากนั้นก็หยิบมานาคริสตัลจํานวนมากออกมาจากลังไม้

“คงต้องใช้เวลาอีกสักหน่อยสินะ…”ชายแก่หัวเราะและเริ่มลงมือเปลี่ยนมานาคริสตัลจํานวนมากนี้เป็นเส้นด้ายเพื่อใช้เป็นกล้ามเนื้อของหุ่นยนต์

ในช่วงบ่ายของวันต่อมา ไอเซ็นคลมร่างของหุ่นยนต์ไว้ทุกส่วนด้วยกล้ามเนื้อที่จะมาจากเส้นด้ายมานาคริสตัลโปร่งแสงเกือบจะเป็นอันเสร็จสิ้นการสร้างหุ่นยนต์แล้ว

การสร้างกล้ามเนื้อให้แก่หุ่นยนต์นั้นกินเวลาหนึ่งวันและอีกครึ่งของวันต่อมาเนื่องจากไอเซ็นต้องเชื่อมต่อทุกเส้นด้วยตัวเองและต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าเส้นอยู่ในตําแหน่งและองค์ประกอบที่ถูก ต้องโชคดีที่เนื้องานนับรวมไปถึงทักษะการตัดเย็บด้วยซึ่งทําให้รู้สึกเหมือนไอเซ็นกําลังเย็บด้ายมานาคริสตัลเหล่านี้ลงบนร่างกายของหุ่นยนต์

แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่จะต้องปกคลุมกล้ามเนื้อด้วยหนังของหมาป่าแล้ว!ไอเซ็นไม่ได้ใช้หนังจากหมาป่าแต่ใช้หนังที่ได้จากสัตว์ของสัตว์ป่าอันดับสองแทนหนังที่เขาจะใช้นํามาจากมอนสเตอร์ประเภทดินซึ่งจะทํางานร่วมกับหุ่นยนต์ได้อย่างยอดเยี่ยมเนื่องจากโครงสร้างทํามาจากโลหะและและคริสตัลหนังมีความบางทนทานและยืดหยุ่นมีสีอ่อนเป็นลักษณะของผิวที่เรียบเนียน แท้จะแตกต่างจากที่เห็นแวบแรกก็ตาม

ไอเซ็นหยิบแผ่นหนังไปวางไว้บนโต๊ะและนําหนังหมาป่ามาด้วยเช่นกันเพื่อจะนํามาใช้เป็นรูปแบบอ้างอิงว่าแต่ละ บริเวณบนร่างกายของหมาป่าเขาต้องใช้แผ่นหนังมากแค่ไหน

ไอเซ็นนํามีดเอนกประสงค์มาประกอบก่อนจะตัดแผ่นหนังด้วยขนาดและรูปร่างที่เหมาะสมเพียงแค่ตัดแผ่นหนังก็ทําให้ไอเซ็นรู้ได้ว่าเขากําลังใช้วัสดุที่ยอดเยี่ยมอยู่เนื่องจากมันค่อนข้างยากที่จะ ตัดแม้ว่าไอเซ็นจะอยู่ในอันดับที่สามารถทํางานกับแผ่นหนังอันดับนี้ได้ซึ่งเป็นเพียงการแสดงความแข็งแรงตามธรรมชาติและความยืดหยุ่นเท่านั้น

หลังจากไอเซ็นตัดแผ่นหนังเสร็จ เขาก็วางส่วนที่เป็นแผ่นหลังหมาป่าจากนั้นก็หยิบเข็มเล่มหนึ่งขึ้นมาและร้อยด้ายแว็กซ์เพื่อเย็บหนังพร้อมกับรูปตรงปลาย

ถึงเวลาที่จะสร้างผิวหนังให้กับหุ่นยนต์