ตอนที่ 23 ผีสาว

 

ฮันเปาเม่ยกล่าวพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้เซียงอันส แกนคิวอาร์โค้ดเพื่อเพิ่มเพื่อนในไลน์ และแม่มดสาวได้ส่งหมายเลขบัญชีให้เธอทันที

 

หลังจากได้รับเงินโอนแล้วแม่มดสาวก็ไม่ลืมที่จะเตือนว่า

 

” นับจากนี้ร่างกายของคุณจะหายดีขึ้นและจะเป็นปกติในอีกสี่ สิบแปดชั่วโมง แต่ห้ามลืมเด็ดขาดว่าทุกอย่างจะต้องเป็นความลับระหว่างเรา”

 

“พี่ก็ต้องไปเหมือนกัน” หยุนหัวที่นิ่งเงียบอยู่นานกล่าวขึ้น

 

” พี่หยุนหัว”

 

“เวลาของพี่ใกล้จะหมดแล้วพี่ต้องรีบกลับไปดูแม่!” เหตุผลที่ อยู่หยุนหัวต้องรีบไปเนื่องจากเขามีเวลาจนถึงเที่ยงคืนของวันนี้เท่านั้น

 

“อีกสามเดือนเจอกันนะ” เซียงอันกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

หญิงสาวคิดว่าถึงอย่างไรพวกเขาก็ต้องเจอกันในยมโลกจึงไม่ต้องการที่จะรั้งเขาไว้ ขณะที่ชายหนุ่มกล่าวอย่างมีความสุขว่า

 

” ขอให้เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดสามเดือนนี้”

 

” ขอบคุณค่ะพี่หยุนหัว” เซียงอันกล่าวพร้อมพยักหน้าอย่างจริงจัง

 

หลังจากแม่มดสาวผลักวิญญาณของชายหนุ่มออกจากตุ๊กตาผ้าแล้วเธอก็สะกดวิญญาณของเด็กน้อยให้อยู่ในตุ๊กตาผ้าแทนและรีบกลับออกมาอย่างรวดเร็ว

 

เมื่อกลับมาถึงบ้านแม่มดสาวก็ตรงไปที่ห้องนอนของตัวเองด้วยอาการเหนื่อยล้า ขณะที่เธอไม่คาดคิดเลยว่าการหาเงินในเมืองมนุษย์มันจะง่ายดายถึงเพียงนี้

 

อันที่จริงแล้วเธอตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่าจะหารายได้สามแสนเหรียญให้ได้ภายในหนึ่งเดือนแต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากผ่านไปแค่หนึ่งวัน เธอก็สามารถหาเงินได้ถึงสามแสนเหรียญแล้ว

 

โอ้ว! ชีวิตไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด!

 

ทันใดนั้นเสียงเจ้าแมวน้อยก็ดังขึ้น

 

”เป็นยังไงบ้าง? กลับบ้านซะมืดค่ําเลย!”

 

“ไปไหนมา? ทําไมไม่ตามไปดูข้าทํางาน?” แม่มดสาวกล่าวด้วยอาการหงุดหงิด

 

“นอนอยู่ที่บ้านนี่แหละ! ที่นี่สบายกว่าบ้านเก่าตั้งเยอะ! ดูสิ! หมอนก็แสนจะนุ่ม…แต่ตอนนี้หิวแล้วอะ!”

 

“อ้าว! ปกติเจ้าไม่ต้องกินอะไรนี่นา!” แม่มดสาวสงสัย

 

“ใช่! แต่วันนี้อยากกินน้ําอัดลมกับปลาเส้นในร้านสะดวกซื้อ” แมวน้อยกล่าวพร้อมกับกลืนน้ําลายลงคอด้วยความหิว

 

หลังเที่ยงคืนแม่มดสาวกับเจ้าแมวน้อยก็เดินทางมาที่ร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้บ้านที่สุดและซื้อขนมหลายอย่างมาทดลองทานซึ่งสิ่งที่ ขาดไม่ได้คือน้ําอัดลมกระป๋อง

 

” กินเลยวันนี้มีตังค์เยอะ!” แม่มดสาวกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

 

“นายท่านไปเอามาจากไหน?”

 

“อย่ารู้เลยขี้เกียจเล่าเรื่องมันยาว”

 

“ว่าแต่…ท่านหาช่องทางกลับบ้านเราได้หรือยัง?” แมวน้อยเอ่ย ถาม

 

“ยังเลย! แต่หลังจากลองคิดดูแล้ว ถ้าเรามาที่นี่ได้…แม่มดตนอื่นก็น่าจะมาได้เหมือนกัน!”

 

” พูดมีเหตุผล! แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่ามีแม่มดทะลุมาโลกนี้เหมือนกับเราจริงหรือเปล่า?”

 

ทันใดนั้นแม่มดสาวก็สัมผัสได้ว่า ตัวเองกําลังถูกจ้องมองด้วยสายตาคู่หนึ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ เธอจึงกวาดสายตาไปโดยรอบและพบว่ามีมวลพลังหยินที่หนาแน่นอยู่ห่างออกไปประมาณหนึ่งเสาไฟฟ้าและหลบอยู่ในมุมมืด

และ

 

“แอบมองทําไม? มานี่เดี๋ยวนี้!”แม่มดสาวสั่งด้วยน้ําเสียงอันดัง

 

ชั่วอึดใจเท่านั้นวิญญาณของหญิงสาวที่มีอายุประมาณยี่สิบห้าปีก็มาปรากฏตัวตรงหน้า

 

“โอ๊ย…จะเรียกทําไม? ตรงนี้แสงไฟเยอะ..ฉันร้อน!” วิญญาณสาวร้องครวญคราง

 

” อย่างนั้นก็กลับไปที่เดิม…เดี๋ยวเดินไปหาเอง!”

 

หลังจากแม่มดสาวเดินเข้าไปหาผีสาว เธอก็เอ่ยถามอย่างจริงจัง

 

“แอบมองพวกเราทําไม?”

 

“อยากกินโค้กกระป๋อง!” ผีสาวกล่าวพร้อมกับกลืนน้ําลายลงคอ

 

ตอนสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่หญิงสาวคนนี้เป็นคนรักสุขภาพ ดังนั้นจึงไม่เคยรับประทานอาหารจําพวกแฮมเบอร์เกอร์ไก่ทอดหรือว่าน้ำอัดลมเลยเพราะมันจะส่งผลเสียต่อสุขภาพ

 

แต่ตอนนี้มันแตกต่างกันออกไป เนื่องจากชีวิตหลังความตายนั้นไม่ต้องห่วงเรื่องสุขภาพอีกต่อไปแล้วแต่เธอก็ไม่สามารถทานได้ถ้าไม่มีคนทําบุญอุทิศส่วนกุศลให้เธอโดยตรง

 

จากนั้นผีสาวก็ได้กล่าวอีกครั้งหนึ่งว่า

 

“ตอนมีชีวิตอยู่ฉันไม่เคยได้กิน…แต่ตอนนี้ฉันอยากกิน” ผีสาวค รําครวญ

 

“อย่างนั้นต้องมีข้อแลกเปลี่ยน!” แม่มดสาวนึกบางอย่างขึ้นมา ได้ในฉับพลัน

 

“อะไรเหรอ?” ผีสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย

 

” ช่วยสืบให้ที่ว่ามีแม่มดจากโลกอื่นมาอยู่ในเมืองนี้บ้างหรือ

เปล่า?”

 

“แค่นี้เองเหรอ? สบายมาก!” ผีสาวยิ้มอย่างยินดีและกล่าวอีกว่า

 

“แต่ตอนนี้ขอชิมสักคําหนึ่งก่อนได้หรือเปล่า?..ขอร้อง”

 

“ก็ได้!” แม่มดสาวกล่าวพร้อมกับยื่นกระป๋องน้ําอัดลมไปข้างหน้า

 

และด้วยอํานาจแห่งเวทมนตร์ทําให้ผีสาวสามารถรับกระป๋องน้ําอัดลมมาถือเอาไว้ในมือและยกขึ้นดื่มอย่างมีความสุข

 

“ฮ่า…ซ่าดีจัง…..ขอบคุณมาก ๆ ”

 

” แล้วอย่าลืมข้อตกลงของเรานะ!” แม่มดเดือน

 

“ไม่ลืมแน่นอน! แต่ขอเพิ่มไก่ทอดแบบเผ็ดอีกสักสองสามชิ้นได้หรือเปล่า?” ผีสาวต่อรอง

 

เมื่อผีสาวจากไปแล้ว เจ้าแมวน้อยก็รีบเอ่ยด้วยความเป็นห่วงว่า

 

“เรารีบกลับไปพักผ่อนกันเถอะ! วันนี้นายท่านใช้พลังไปมากแล้ว!”