แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - ตอนที่ 2217 ไม่ใช่คนของสายหลัก / บทที่ 2218 ส่งของมาซะ
บทที่ 2217 ไม่ใช่คนของสายหลัก
“รนหาที่ตาย!”
ยอดฝีมือของสายหลักเห็นสถานการณ์ก็พลันปราดเข้ามาขวางอยู่ข้างกายคนชุดดำ ซัดหมัดใส่เยี่ยหวันหวั่นเช่นกัน
‘ตึง!’
สองหมัดปะทะกัน เกิดเสียงดังสนั่นราวกับระเบิด
มองเห็นเพียงว่ายอดฝีมือของสายหลักคนนั้นราวกับว่าวสายป่านขาด ถูกเยี่ยหวันหวั่นชกกระเด็นออกไป
“เชี่ยเอ้ย พี่เฟิงโคตรเจ๋ง! อัดเขาให้ตายเลย เล่นเขาเลย!”
เป่ยโต่วร้องเชียร์อยู่ด้านข้าง
“เป็นแกที่ทำร้ายพี่ชายฉัน…” เยี่ยหวันหวั่นจ้องคนชุดดำที่อยู่ห่างแค่คืบ ราวกับผีร้ายที่คืบคลานออกมาจากนรกภูมิใต้ดิน “ฉันจะฆ่าแก!”
ระหว่างที่พูด เยี่ยหวันหวั่นราวกับสัตว์ร้าย พุ่งเข้าใส่คนชุดดำในชั่วพริบตา
ทว่าคนชุดดำกลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่ครึ่งก้าว
‘ตูม!’
เยี่ยหวันหวั่นทุ่มแรงชกหมัดออกไป ภายใต้สายตาของทุกคน คนชุดดำกลับใช้ฝ่ามือรับไว้อย่างชิลๆ
เยี่ยหวันหวั่นทุ่มสุดพลัง ถึงได้สลัดพ้นจากฝ่ามือของคนชุดดำ
ในเวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นมองไปที่คนชุดดำ พลางขมวดคิ้วจนกดลึก คนคนนี้…
คนชุดดำค่อยๆ ย่างเท้าเข้าหาเยี่ยหวันหวั่น
‘ฟุบ!’
ฝ่ามือซัดออกไป ความเร็วของคนชุดดำนั้นเร็วสุดขีด จึงยากที่จะมองเห็นด้วยตาเปล่าได้ ฝ่ายเยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันเห็นร่องรอยฝ่ามือนี้ของคนชุดดำชัดๆ เลย
เยี่ยหวันหวั่นยกสองแขนขึ้นกันไว้ด้านหน้าตามสัญชาตญาณแทบจะทันที รับฝ่ามือของคนชุดดำไว้เต็มๆ ตัวคนเซถอยหลังไปหลายก้าว
เพียงแต่ เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งจะหยัดร่างยืนได้มั่นคง กระบวนท่าของคนชุดดำก็โจมตีเข้ามาอีก จนถึงกระบวนท่าที่สี่ เยี่ยหวันหวั่นก็ถูกคนชุดดำควบคุมไว้แล้ว และสลัดให้หลุดไม่ได้เลย
“เวรเอ้ย!”
สถานการณ์ในตอนนี้ ทำให้เป่ยโต่วกับผู้อาวุโสสามมองตาค้าง
ความแข็งแกร่งของผู้นำของพวกเขา ทั้งสองต่างรู้อยู่แก่ใจดี ผู้นำในปัจจุบันนี้ หากเทียบกับพลังยุทธ์ในอดีตได้ก้าวล้ำไปไกลมากแล้ว เรียกว่าเป็นยอดฝีมือชั้นแนวหน้าของรัฐอิสระ นั่นก็ยังเบาไป ทำไม…ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ถึงรับมือคนชุดดำจากสายหลักแค่ไม่กี่บวนท่าไม่ได้ล่ะ?!
“ผู้อาวุโสสาม จัด…การเขา เล่นงานเขา!”
เป่ยโต่วมองผู้อาวุโสสามที่อยู่ด้านข้าง พลางเอ่ยออกมา
“เป่ยโต่ว เร็วเข้า ช่วยผู้นำกัน!” ผู้อาวุโสสามเอ่ยด้วยความร้อนรน
“เวรเอ้ย…พวกเราเข้าไปพร้อมกันเถอะ”
“ได้!”
ระหว่างที่พูด ผู้อาวุโสสามและเป่ยโต่วก็พุ่งเข้าใส่คนชุดดำทันที
ทว่า ผลลัพธ์ก็เป็นไปตามคาด ผู้อาวุโสสามและเป่ยโต่ว แค่กระบวนท่าเดียว ก็ถูกคนชุดดำซัดลงไปกองกับพื้นแล้ว
“ฉันมาที่พันธมิตรอู๋เว่ยของเธอ เพราะอยากได้ของอย่างหนึ่งเท่านั้น” เสียงแหบพร่าของคนชุดดำแว่วดังขึ้น
ในตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นถึงได้มั่นใจแล้วว่า คนคนนี้เป็นผู้ชายจริงๆ…
“ให้ๆๆ โต๊ะตัวนั้นยกให้นายไปเลย…” เป่ยโต่วรีบเอ่ยขึ้น
พอชายชุดดำได้ยินก็เหลือบมองโต๊ะแวบหนึ่ง แล้วถอนสายตากลับไปอย่างรวดเร็ว
“ที่ผู้เฒ่าเซวียโมโหจนล้มป่วย ไม่เกี่ยวกับพวกเราเลยนะ พวกเราก็เป็นคนของสายหลักเหมือนกัน พวกเราลงนามในหนังสือร่วมศึกกับสายหลักแล้ว นายอยากขึ้นศาลสภาตุลาการรึไง” นัยน์ตาของผู้อาวุโสสามกลอกกลิ้งแวบหนึ่ง มองไปที่ชายชุดดำแล้วพูดออกมา
ผู้ชายคนนี้ น่าหวาดหวั่นเกินไปแล้ว ไม่สามารถอาศัยพลังยุทธ์เพื่อเอาชนะเขาได้เลย
“ฉันไม่ใช่คนของสายหลัก” ชายชุดดำเปล่งน้ำเสียงอันเฉยเมยออกมา
“ไม่ใช่คนของสายหลักงั้นเหรอ”
พอได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนต่างก็ตะลึงงัน
“เฮอะ” ชายชุดดำหัวเราะหยันแล้วพูดต่อว่า “จะยื่นฟ้องสายหลักงั้นเหรอ พวกนายก็ทำสิ”
เยี่ยหวันหวั่นใช้ความคิดแล้ว ข่าวที่ได้รับมาก่อนหน้านี้ ผู้ชายคนนี้ น่าจะไม่ใช่คนของสายหลัก คล้ายว่าจะเป็นกุนซือที่คอยวางแผนกลยุทธ์ให้กับสายหลัก
หรือว่าสายหลักจะเชิญตัวมาด้วยเงินค่าจ้างที่สูงลิ่ว
—————————————————————————————
บทที่ 2218 ส่งของมาซะ
“ท่านครับ…”
ไม่นาน มือดีของสายหลักที่เยี่ยหวันหวั่นชกกระเด็นออกไปก่อนหน้านี้ ก็ตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเดินไปหยุดข้างกายของชายชุดดำ ด้วยสีหน้านอบน้อมอย่างยิ่ง
คนชุดดำไม่สนใจ แต่กลับมองไปที่เยี่ยหวันหวั่น “เธอเยี่ยมมาก เนี่ยหลิงหลงก็ตายด้วยน้ำมือเธอสินะ”
พอได้ยิน เยี่ยหวันหวั่นก็ยกมุมปากขึ้นนิดๆ “ทำไมล่ะ ปวดใจรึไง”
“ปวดใจเหรอ” ชายชุดดำอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า “เธอก็แค่สุนัขรับใช้ตัวหนึ่งของฉัน ตายก็ตายไปสิ”
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นได้อ้าปากพูด ภายใต้คำสั่งของชายชุดดำ ยอดฝีมือของสายหลักก็จับเยี่ยหวันหวั่นมัด แล้วพาไปที่คุกใต้ดินส่วนตัวของพันธมิตรอู๋เว่ย ส่วนผู้อาวุโสสามกับเป่ยโต่ว ก็ถูกมัดไว้ที่ห้องทำงาน
….
ภายในคุก เยี่ยหวันหวั่นถูกยอดฝีมือจากสายหลักมัดไว้ด้านข้าง จากนั้นก็เอ่ยเสียงเย็นว่า “ผู้นำไป๋ คุณทำให้ท่านสามารถออกโรงด้วยตัวเองได้ มีคุณเป็นคนแรกเลยนะ”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกล และไม่ได้ปริปากพูด
“ผู้นำไป๋ ฉันจะกล่อมให้เธอรู้ความสักหน่อย ส่งของมาซะ” คนของสายหลักจ้องมองเยี่ยหวันหวั่น แล้วเอ่ยเสียงเย็น
“ของอะไร” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“แน่นอนว่าเป็นแหวน” คนของสายหลักเอ่ย “นั่นคือของที่ท่านต้องการ ผู้นำไป๋ คุณอย่าขัดขืนจะดีกว่า”
“อ่า น่าเสียดายนะ แหวนวงนั้น ฉันทำลายทิ้งไปแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มเย้ยหยัน
ไม่รอให้คนจากสายหลักได้พูดอะไรต่อ ชายชุดดำก็ลุกขึ้น เดินมาหาเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ด้านข้าง สายตาเคลื่อนไปยังมือที่กำแน่นของเยี่ยหวันหวั่นอย่างรวดเร็ว
จากนั้น ชายชุดดำก็ขยับเข้ามา จ้องเยี่ยหวันหวั่น “แบมือของเธอออก ไม่อย่างนั้น จะฆ่าสองคนที่อยู่บนตึกทันที”
พอสิ้นเสียงของชายชุดดำ เยี่ยหวันหวั่นก็ขมวดคิ้วแน่น
ด้วยความจนปัญญา เยี่ยหวันหวั่นทำได้เพียงคลายกำปั้นออก
เมื่อเห็นแหวนในมือของเยี่ยหวันหวั่น ชายชุดดำจึงถอดแหวนออกมาอย่างระมัดระวัง คล้ายว่าจะให้ความสำคัญกับแหวนวงนี้มาก
เยี่ยหวันหวั่นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอยู่ในใจ แหวนวงนี้ความจริงแล้วเป็นของปลอม ตัวเองสอบถามแม่ของเป่ยโต่วมาก่อนหน้านี้แล้วว่าไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเดธโรสเลยสักนิด
นับตั้งแต่รู้ว่าแหวนวงนี้เป็นตัวแทนอำนาจสูงสุดของเดธโรส เยี่ยหวันหวั่นจึงเก็บซ่อนไว้ แล้วเอาของปลอมวงนี้มาสวมติดตัวไว้ จุดประสงค์คือให้เนียนๆ หลอกตาไป
เมื่อกี้ เธอจงใจกำแหวนเอาไว้ในฝ่ามือ แสดงท่าทางว่าให้ความสำคัญกับแหวนวงนี้มาก ก็เพื่อจะหลอกชายชุดดำคนนี้
เยี่ยหวันหวั่นเชื่อว่า ชายชุดดำคนนี้ ต้องไม่เคยเห็นของจริงมาก่อนแน่นอน
เวลานี้ ชายชุดดำยืนอยู่ที่เดิม และพิจารณาดูแหวนวงนี้อย่างละเอียด
“แหวนวงนี้เป็นตัวแทนความอัปมงคล…นายคืนมาให้ฉันซะ!” เยี่ยหวันหวั่นตะโกนใส่
พอเยี่ยหวันหวั่นพูดจบ ชายชุดดำถึงได้เงยหน้ามองเยี่ยหวันหวั่น
ชายชุดดำยังไม่ให้ความสนใจเยี่ยหวันหวั่น ทำเพียงสวมแหวนลงบนนิ้ว
“ท่านครับ เป็นแหวนวงนี้ใช่ไหมครับ” คนจากสายหลักสอบถาม
“น่าจะใช่” ชายชุดดำตอบ
“งั้น…ท่านครับ…ไม่สู้ท่านไปก่อนเถอะครับ ที่นี่ปล่อยให้ผมจัดการเอง…” ยอดฝีมือจากสายหลักมองเยี่ยหวันหวั่น พร้อมกับมีรอยยิ้มหื่นกระหายแวบหนึ่งผุดขึ้นบนใบหน้า
ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยคนนี้ หน้าตาสะสวยจริงๆ…
“นายรู้ไหม ชีวิตนี้ฉันรังเกียจอะไรที่สุด” ชายชุดดำเอ่ยขึ้นมา
คนของสายหลักยังไม่ทันรู้ตัว ชายชุดดำก็คว้าลำคอเขา ไม่เกินครึ่งลมหายใจ ก็ได้ยินเพียงเสียงดัง ‘กร็อบ’ ทีหนึ่ง จากนั้นลำคอของคนจากสายหลักก็ถูกชายชุดดำหักทิ้งแล้ว
—————————————————————————————
YOU MAY ALSO LIKE
