เส้นทางแห่งโชคชะตา - ตอนที่ 41: ฮีโร่ปรากฏตัว (3)

เล่มที่ 1 ตอนที่  41: ฮีโร่ปรากฏตัว (3)

 

เมื่อเห็นว่ามันกำลังจะถูกฟัน เจ้าเสือโคร่งคอขาวก็กระโดดหลบในทันใด จากนั้นมันก็ใช้หางของมันฟาดไปที่มู่หรงเสี่ยวเทียน ความห่างระหว่างเลเวลประมาณ 30 เลเวลนั้นไม่ได้เป็นแค่ตัวเลขแต่อย่างใด ! มู่หรงเสี่ยวเทียนใช้สกิลจนเกิดร่างเงากลายเป็นภาพติดตาเพื่อหลบเลี่ยงการโจมตีที่แสนจะรุนแรงนี้ ปลายดาบของเขาแตะพื้นเบา ๆ และพลิกตัวกลับมาด้วยแรงเหวี่ยง จากนั้นก็ฟันลงไปบนหัวของเสือโคร่งคอขาวอย่างรุนแรง

 

“ความเสียหาย 2 หน่วย ! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตกใจเป็นอย่างมาก เขาไม่แม้แต่จะคิดหยุดการเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย เพราะหากหยุดเขาต้องโดนขย้ำแน่ เขาไม่ได้สนใจปฏิกิริยาตอบสนองของเสือโคร่งคอขาวตัวนั้นเลย ด้วยความคล่องแคล่วว่องไว เขาจึงวิ่งไปยังทิศทางที่ไป่หยุนสร้างกับดักรออยู่

 

“โฮก ! ! ” เสือโคร่งคอขาวคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของมันไถลไปเล็กน้อย จากนั้นมันก็วิ่งไล่ล่ามู่หรงเสี่ยวเทียนอย่างบ้าคลั่ง

 

ทันใดนั้นเสือโครงคอขาวก็ตกลงไปในหลุมกับดักที่วางไว้ ด้วยแรงกระแทกที่รุนแรง มู่หรงเสี่ยวเทียนรู้สึกได้เพียงแค่ว่าตอนนี้พื้นกำลังสั่นไหว จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงคำรามของเจ้าเสือโคร่งคอขาวดังขึ้นมา เมื่อเขารู้สึกว่าทุกอย่างจบแล้ว เขาจึงโล่งใจขึ้นมาทันที

 

“เร็วเข้า รีบฆ่าไอ้แมวยักษ์ตัวนั้นซะ ! ” ไป่หยุนที่กำลังยืนรออยู่ข้าง ๆ เธอรีบใช้เวทมนตร์โจมตีใส่มันทันที ตอนนี้มีศรน้ำแข็งเวทมนตร์มากมายหล่นลงไปใส่มันเป็นจังหวะ

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนหันหลังกลับมา เขาพบว่าเจ้าเสือโคร่งคอขาวนั้นตกลงไปในกับดัก ที่มีหนามแหลมคมหลายอันเสียบเข้าไปในร่างกายของมัน ดังนั้นมันจึงทำให้ร่างกายที่ดูแข็งแรงของมันเต็มไปด้วยเลือด แม้ว่ากับดักจะไม่ได้ลึกมาก แต่ทว่าเสือโคร่งตัวนั้นถูกหนามแหลมตรึงเอาไว้และเสียบไปทั่วร่าง ท้ายที่สุดมันจึงไม่สามารถขยับหรือเคลื่อนไหวไปไหนได้

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนทำได้แค่เพียงยืนดูเท่านั้นในเวลานี้ เขาเป็นนักรบและไม่สามารถโจมตีจากระยะไกลได้ และเขาก็ไม่สามารถกระโดดเข้าไปใกล้และฟันมันด้วยดาบได้ เพราะมันอันตรายเป็นอย่างมาก แต่เห็นได้ชัดว่าเจ้าเสือโคร่งนั้นใกล้จะไปสวรรค์แล้ว เขาจึงรีบโบกธงไปมาเพื่อส่งเสียงเชียร์ไป่หยุนอย่างเต็มกำลัง

 

“จัดการมันเลยไป่หยุน ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น ! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนกล่าวอย่างมีความสุขหลังจากเห็นสถานการณ์ว่าเป็นฝ่ายได้เปรียบ

 

“พูดอย่างเดียวมันก็ง่ายน่ะสิ ! ” ไป่หยุนจ้องมองดูมู่หรงเสี่ยวเทียน พร้อมกับปล่อยลูกศรน้ำแข็งออกไปในขณะที่กำลังพูดอยู่

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนยิ้มอย่างเขินอาย “หรือว่าจะให้ฉันไปดูฮีโร่ก่อน ? ”

 

“ก็ได้ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะยืนอยู่ตรงนี้” ไป่หยุนพยักหน้า

 

“โฮก ! ” ขณะที่มู่หรงเสี่ยวเทียนกำลังหันหลังกลับไป เสือโคร่งคอขาวที่อยู่ในกับดักก็ส่งเสียงคำรามกึกก้องไปทั่วทั้งป่า แท่งไม้แหลมคมพวกนั้นแตกเป็นเสี่ยง ๆ มันกระโดดขึ้นมาและสะบัดเลือดที่เปียกชุ่มบนร่างกายของมันออก

 

“ระวัง ! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตะโกนออกมาสุดเสียง จากนั้นก็มีร่างเงาปรากฏขึ้นมา เขารีบพุ่งไปทางด้านหลังของไป่หยุนและดึงเธอไปทางด้านข้างเพื่อหลบเลี่ยงการโจมตีที่บ้าคลั่งของเจ้าเสือโคร่งคอขาว ขณะที่มันกำลังกระโจนขึ้นไปในอากาศ มู่หรงเสี่ยวเทียนจึงหันกลับมาอย่างรวดเร็วและกระโดดไปข้างหน้า ทันใดนั้นทั้งสองร่างก็เข้าปะทะกันอย่างดุเดือด

 

“วิ่ง ! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตะโกนบอกไป่หยุน ขณะที่ร่างกายของเขากลายเป็นภาพติดตาเพื่อหลบหลีก ดาบเล่มยาวในมือของเขาก็แทงเข้าไปที่สะโพกของเจ้าเสือโคร่งคอขาวอย่างรุนแรง

 

เจ้าเสือโคร่งคอขาวคำรามออกมาอีกครั้ง ! ด้วยความเจ็บปวดจากลูกศรน้ำแข็งเวทมนตร์ที่ปักอยู่ข้างหลังของมัน มันจึงใช้หางกวาดปัดป้องศรน้ำแข็งนั้นพร้อมกระโจนเข้าหาไป่หยุนทันที ตอนนี้ทำให้ไป่หยุนกระเด็นออกไปราว  2 เมตร

 

“ปัง ! ” ขณะที่ร่างกายของเธอกำลังกระแทกกับพื้นอย่างจัง เจ้าเสือร้ายก็กระโจนเข้ามาหาเธออีกครั้งราวกับสายฟ้า

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนไม่คาดคิดเลยว่าเจ้าเสือโคร่งคอขาวตัวนี้จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ แต่ไม่ว่ายังไงเขาต้องหาทางจัดการมันให้ได้ เพราะสุดท้ายเจ้าเสือตัวนี้ต้องตายเท่านั้น แต่ดาบของเขาเองก็ยังฝังอยู่กับร่างของมัน เขาไม่มีอาวุธติดตัวเลยด้วยซ้ำในตอนนี้ และไป่หยุนนั้นก็ไม่มีโอกาสหนีเจ้าเสือร้ายได้เลย

 

“ย้าก ! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตะโกนขึ้นมาสุดเสียง จู่ ๆ ร่างกายของเขาก็สั่นและมีเสียงดังเกิดขึ้น ทันใดนั้นร่างของเขาก็แยกเป็นร่างเงาวิ่งออกไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง โดยใช้สกิลแฟนธ่อมดริฟแยกเป็น 6 ร่างเงา ก่อนที่ตัวของเขาจะพุ่งไปอยู่ตรงหน้าของไป่หยุนในพริบตาราวกับสายฟ้า เมื่อมาถึงเขาก็ใช้มือข้างซ้ายแทงเข้าไปที่เสือโคร่งคอขาวทันที

 

“ตึ๊ง ! ผู้เล่นชื่อโจร เลเวลอัพ 1 ขั้น ถ้าหากว่าคุณเลเวลถึง 10 แล้ว คุณสามารถรับการเปลี่ยนอาชีพในเมืองใหญ่ได้”

 

“ตึ๊ง ! ผู้เล่นชื่อโจร ประสบความสำเร็จในการสร้างทักษะของตัวเอง คะแนนโชคลาภเพิ่มขึ้น 2 หน่วย คะแนนความเข้าใจเพิ่มขึ้น 3 หน่วย คะแนนชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 5,000 หน่วย”

 

“ตึ๊ง ! ผู้เล่นชื่อโจร ได้สร้างทักษะด้วยตัวเองสำเร็จ โปรดใส่ชื่อของทักษะนั้น”

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนไม่ได้สนใจที่ระบบพูดขึ้น เขาพบว่าตอนนี้เสือโคร่งคอขาวนั้นตายลงไปแล้ว เขาหันหลังกลับมาและรีบเข้าไปหาไป่หยุนทันที เขากอดไป่หยุนเอาไว้ในอ้อมแขนของเขา

 

ในเวลานี้ ใบหน้าของไป่หยุนนั้นซีดเป็นอย่างมาก และดูเหมือนว่าเธอกำลังบาดเจ็บอยู่ ใบหน้าซีดขาวของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ มู่หรงเสี่ยวเทียนทำได้เพียงมองดูเธอด้วยความปวดใจ

 

“ฉัน…ฉันไม่เป็นอะไร” ไป่หยุนฝืนยิ้มออกมา ขณะที่ทั้งร่างกายที่อยู่ในอ้อมแขนของมู่หรงเสี่ยวเทียนจะค่อย ๆ จางหายไปอย่างช้าๆ จนในที่สุดร่างของเธอก็หายไป

 

ถูกบังคับให้ออฟไลน์ ! สิ่งนั้นปรากฏขึ้นมาในจิตใจของมู่หรงเสี่ยวเทียน ทำไม ? ทำไมไป่หยุนถึงถูกบังคับให้ออฟไลน์จากระบบด้วย ? เฉพาะเมื่อสภาวะทางจิตใจอ่อนแอหรือความอดทนของผู้เล่นถึงขีดจำกัดเท่านั้น พวกเขาถึงจะถูกบังคับให้ออฟไลน์ แต่ทำไมจู่ ๆ ไป่หยุนถึงหายไปแบบนี้ ? มู่หรงเสี่ยวเทียนไม่สามารถเข้าใจได้จริง ๆ มันมีความลับอะไรซ่อนอยู่ในตัวไป่หยุนรึไม่ ?

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนระงับความสับสนของเขาที่มีเกี่ยวกับไป่หยุน จากนั้นก็ดึงแถบสเตตัสออกมา ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะได้ยินว่าระบบแจ้งเตือนเรื่องทักษะใหม่ ๆ

 

1.สกิล: แฟนธ่อมดริฟ (ระดับกลาง)

 

ความแข็งแกร่ง:+10

 

ความว่องไว: +20 ความเร็วเพิ่มขึ้น 6 เท่า

 

ความเร็วในการโจมตี:+10

 

ใช้มานา 80 หน่วยต่อนาทีเมื่อใช้สกิล

 

ไม่มีเวลาคูลดาวน์

 

มีโอกาส 10 เปอร์เซ็นต์ที่จะหลบหลีกความเสียหายจากการโจมตีทางกายภาพ

 

มีโอกาส 5 เปอร์เซ็นในการเทเลพอร์ตไปที่ใดก็ได้ในรัศมี 2 ไมล์ทันที

 

(อัพเกรด: ประสบการณ์ 0/10,000)

 

มู่หรงเสี่ยวเทียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ตอนนี้แฟนธ่อมดริฟของเขานั้นเพิ่มขึ้นไปสู่ระดับกลาง ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมความว่องไวของเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างมากในตอนนี้

 

2.สกิลติดตัว (ไม่มีชื่อ)

 

ความแข็งแกร่ง:+10

 

ความแข็งแกร่งทางกายภาพ: +10

 

มีโอกาส 5 เปอร์เซ็นต์ที่จะสร้างความเสียหายแบบคริติคอลทำให้เกิดความเสียหายเป็นสองเท่าจากการโจมตีศัตรู

 

เวลาคูลดาวน์ 2 นาที

 

ทักษะที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ไม่สามารถทำให้มู่หรงเสี่ยวเทียนรู้สึกมีความสุขแม้แต่น้อย อย่างแรกคือ มันเป็นเพราะว่าไป่หยุนทำให้เขาไม่สบายใจ อีกอย่างหนึ่งนั้นก็คือการเปลี่ยนอาชีพ ถ้าหากว่าเขาไม่สามารถทำมันได้ เขาก็จะต้องลบแอคเคาท์และเริ่มต้นเล่นใหม่ มันจะมีประโยชน์อะไรสำหรับการสร้างทักษะใหม่ ๆ ให้ตัวเองมากมายขนาดนี้ ? มู่หรงเสี่ยวเทียนสะบัดหัวไปมา “เรียกมันว่ากรงเล็บเหล็กดีกว่า มันดูเหมือนว่าฉันเป็นอินุยาฉะเลย เวลาที่ใช้ทักษะนี้” หลังจากกดปุ่ม ‘ตกลง’ แล้ว เขาก็รีบเดินไปยังซากศพของเสือโคร่งคอขาวตัวนั้นพร้อมกับนำของทั้งหมดใส่กระเป๋ามิติอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เขาขี้เกียจเกินกว่าที่จะดูว่ามันคืออะไร

 

“ถึงเวลาไปเจอฮีโร่คนนั้นแล้ว” มู่หรงเสี่ยวเทียนถอนหายใจลับ ๆ เพราะเมื่อนึกถึงไป่หยุน เขาก็รู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมาก

 

 

 

To be continued…