“Gen…

so…

kyooooooooooooooooooooooooooooo!!!”

 

“หวาาาาาาาา!? อะไรของนายเนี่ย!?!”

ตรงหน้าของเรามีเด็กผู้หญิงหูกระต่ายยืนอยู่ เธอคือ โยวไคกระต่ายขาวแห่งโชคลาภ อินาบะ เทวี โยวไคที่มีความสามารถมอบความโชคดีให้กับมนุษย์ และเป็นหัวหน้ากระต่ายในป่าไผ่หลงทางแห่งนี้

“เนี่ยยย! นายน่ะ เป็นมนุษย์นี่น่าหลงทางมาสินะ”

“ค..ครับ”

“เอา ตามมาสิ เดี๋ยวจะพาออกไปให้”

“ครับ!”

 

//เดินตาม

ไม่อยากจะชื่อว่าเราเข้ามาอยู่ในGensokyoจริงๆ แปลว่ารอยแยกนั้นเป็นของยูคาริจริงๆสินะ แล้วตอนนี้เราอยู่ในTime Line ในของเรื่องกันนะ ภาค19? หรือช่วงไหนกัน

“ว่าแต่.. นายเนี่ยโชคดีจังนะ”

“ครับ?”

“ก็ปกติ มนุษย์ส่วนใหญ่จะตายกันก่อนที่จะเจอชั้นซะอีก”

“ฮ่า..ฮ่า…ฮ่า… นั้นสินะครับ” นั้นสินะคนที่เราจะเจอแล้วรอดออกไปได้ก็มีแค่ไม่อีกคน ก็โชคดีของเราที่ไม่เจอโยวไคตัวอื่นก่อน

“อะไรละนั้น ไม่กลัวเลยรึไง… เอาถึงแล้วแค่ตรงไปทางนั้นอีกสักหน่อยก็ถึงหมู่บ้านมนุษย์แล้ว”

“ขอบคุณที่นำทางนะครับ ถ้างั้นขอตัวก่อนนะครับ” ต้องแยกทางกัน1ในตัวหลักแล้วสินะTT

.

“อ้ะ.. เดี๋ยวก่อน!!”

“ครับ?”

//เทอิเดินมาดึงอะไรบ้างอย่างออกจากก้น

“นี่มัน.. ยันต์ของโมโควนี่นา เพราะแบบนี้สินะที่โยวไคไม่โจมตีนายนะ”

“เอ๋!?” จากตอนตกลงพุ่งไม้แน่เลย เพราะงี้สินะพวกโยวไคเลยอยู่รอบตัวเราแต่ไม่เข้ามาโจมตี

“อะเอาไปสิ”

“เอ๋? ผมเอาไปได้หรอครับ?”

“แหงสิ ถ้าโมวโคะไม่เก็บก็คงไม่เอาละนะ”

“ขอบคุณครับ!!” Yessssssssssss!!! ได้Itemชิ้นแรกแล้ววววว

 

//ออกจากป่าไผ่หลงทาง

//เดินทางไปสู่หมู่บ้านมนุษย์

.

.

.

“อ้ะ” หมู่บ้านมนุษย์ละ!! มียามด้วย ในที่สุด!!

“ขอโทษนะคร้าบบบบบบบ!”

“หยุด!!” ยาม2คนสั่งให้เราหยุดพร้อมชี้อาวุธมาทางเรา

“แกเป็นใคร”

“ผ..ผม (????) ครับ ผมหลงในป่าไผ่มาครับ”

“หลงมาจากป่าไผ่หรอ? คุณโมโควมาส่งหรอ!?” จริงสิปกติโมโควเป็นคนนำทางคนนี่หว่า..

“เปล่าครับ เป็นคนอื่นครับ” ไม่บอกว่าเป็นโยวไคดีกว่า

“ นี่นาย ไปเรียกคุณเคย์เนะมาสิ”

“เข้าใจแล้ว” ดูเหมือนยามอีกคนจะไปเรียกเคย์เนะมาสินะ

 

เคย์เนะ…..…  เคย์เนะ

.

.

เคย์เนะเลยหรอ!?! อะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยยย