เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ - ตอนที่ 63 การตั้งคำถามเกี่ยวกับการเกิดของหนิงเสี่ยวซี

หนิงเส่าเฉินมองไปที่เฉินเป้ยอี ดวงตาคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยความรัก "ก่อนที่มีหนิงเสี่ยวซี ผมเคยมีจริงๆ … แต่หลังจากมีหนิงเสี่ยวซี กับคุณ ผมเป็นครั้งแรก"

ทันใดนั้น เฉินเป้ยอี ก็เงยหน้าขึ้นมา“ อืม ในครั้งที่แล้วคุณบอกว่า คุณ … คุณเป็นครั้งแรก คุณ … คุณเป็นนักต้มตุ๋น”

ชายคนนี้แตะจมูกโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าและพูดว่า "ครั้งแรก ถูกต้อง ครั้งแรกในรอบห้าปี"

 เฉินเป้ยอีกลอกตาของเธอ คว้าหมอนที่อยู่ข้างๆเธอแล้วทุบไปที่เขา "หนิงเส่าเฉิน คุณไร้ยางอาย" นึกไม่ถึงวันนั้นให้เธอขอโทษอย่างจริงจัง

 หนิงเส่าเฉินจับข้อมือของเธอและดึงเธอเข้าสู่แขนของเขายกมุมปากและพูดอย่างยิ้มๆว่า:

"คุณถามได้ว่าทำไมผมไม่ได้สัมผัสผู้หญิงเลยใน 5 ปี รวมทั้งเกาเหวินด้วย"

เฉินเป้ยอี ก้มหน้าลงและคิดสักพักก่อนที่จะพูดว่า "คุณมีปัญหาในด้านนั้นเหรอ?" ไม่อย่างนั้น จะอธิบายไม่ได้ว่าผู้ชายปกติยังอยู่ในวัยที่แข็งแรงแต่……..

ใบหน้าของหนิงเส่าเฉินมืดมนไปชั่วขณะ "คุณมีไอคิว 0เหรอ  ถ้าด้านนั้นมีปัญหา คืนนั้นเราจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง"

"คืนนั้น ฉันไม่มีความทรงจำเลยจริงๆ" เฉินเป้ยอี พูดตามจริง คืนนั้นความจําของเธอมีน้อยนิดแล้วและเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ใช่ความเจ็บปวดทางร่างกายเกินไป เธออาจจะถือว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

อย่างไรก็ตาม หนิงเส่าเฉินเหล่ตาของเขาและเลื่อนนิ้วเรียวของเขาไปบนใบหน้าของเธอ "หมายความว่าตอนนี้ต้องพิสูจน์ความเป็นจริงให้คุณดูใช่ไหม"

"พิสูจน์ความเป็นจริง … ?" คราวนี้เฉินเป้ยอี ตอบสนองทันที ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่างของเธอ ส่ายหัวเหมือนกลองเขย่า

"อย่าพูดประเด็นอื่นๆนะ คุณพูดเรื่องนั้นเถอะ ทำไมคุณ … ”

ชายคนนั้นเม้มริมฝีปากบางของเขาและเงียบเป็นเวลานานก่อนจะค่อยๆพูดว่า "เพราะหนิงเสี่ยวซีเป็นลูกที่เป็นการผสมเทียมกับผู้หญิงคนอื่นโดยผมถูกวางยา และรับเอาอสุจิของผมไปผสม ดังนั้นเมื่อผมจะมีอะไรกับใคร หัวของผมเต็มไปด้วยหนิงเสี่ยวซีและไม่สามารถทำได้อีกต่อไป "

เฉินเป้ยอีตกใจในตอนแรก จากนั้นก็หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง เต็มไปหัวของเขาหนิงเสี่ยวซี?  ฮ่า ๆ …

แต่เมื่อเธอหัวเราะถึงครึ่งหนึ่ง เธอก็หยุดทันที ลุกขึ้นและนั่งมองไปที่หนิงเส่าเฉิน และถามด้วยสีหน้าจริงจัง "คุณ คุณเพิ่งบอกว่า หนิงเสี่ยวซี เป็นลูกที่เอาตัวอสุจิออกมาและผสมเทียมกับผู้หญิงคนอื่นหลังจากที่คุณถูกวางยาใช่ไหม?” เธอรู้สึกว่าน้ำเสียงของเธอสั่น

เธอลุกขึ้น คุกเข่าและนั่งบนเตียงและจ้องมองไปที่หนิงเส่าเฉิน ด้วยอาการเครียด "ถ้าอย่างนั้น คุณหมายความว่าคุณไม่รู้ว่าแม่ของหนิงเสี่ยวซีเป็นใคร คุณไม่ใช่ทำด้วยความเต็มใจ?  "

หนิงเส่าเฉินขมวดคิ้วและรู้สึกฉงนกับปฏิกิริยาของเธอ แต่เขาพยักหน้าแล้วกล่าวเสริม "พ่อของผมให้คนอื่นทำ แต่เขาไม่ยอมบอกผมว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไม่บอกเหตุผลที่ทำแบบนี้”

เฉินเป้ยอีตกใจอีกครั้งและล้มลงบนเตียง กล่าวคือพ่อของหนิงเส่าเฉินไปหาแม่ของเธอใช่ไหม?  พูดคุยเกี่ยวกับการให้เธอตั้งครรภ์หนิงเสี่ยวซีหรอ?

ทำไม?  เธอคิดไม่ออกจริงๆว่าทำไมพ่อของเขาถึงทำแบบนี้กับลูกชายของเขา?

เนื่องจากหนิงเส่าเฉินมีสุขภาพแข็งแรงจึงต้องใช้เวลาในการมีบุตร นอกจากนี้ ในเวลานั้นเกาเหวินก็ควรจะอยู่แล้ว เธอจะยอมให้พ่อหนิงทำเช่นนี้ได้อย่างไร?

ผู้ชายที่ฉันรักและผู้หญิงอีกคนมีลูกแล้ว ถ้าเป็นเธอ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะยอมรับ …

ทำไมทำอย่างนั้น?  ทำไม?

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงที่ให้อสุจิก็คือเกาเหวิน

เกาเหวิน … พ่อของหนิงเส่าเฉิน … แม่ของเธอ …

เมือง S และเมือง C อยู่ห่างกันหลายพันไมล์พ่อของหนิงเส่าเฉิน จะหาทางนั้นได้อย่างไร?

เป็นไปได้ที่เขาและแม่ของเธอรู้จักกัน

เธอเวียนหัว เพราะเดาสถานการณ์นี้

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เธอกอดหัวของเธอและจิตใจของเธอก็ยุ่งเหยิง เดิมทีเธอวางแผนไว้ว่า หากวันหนึ่งเธอสามารถหาโอกาสถามหนิงเส่าเฉินให้ชัดเจน ตัวต่อตัวได้หลังจากการซักถามเธออาจสามารถฟื้นคืนรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอได้ เห็นด้วยกับหนิงเสี่ยวซี

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าแม้แต่หนิงเส่าเฉิน ก็ไม่เข้าใจได้ชัด ในขณะที่ เรื่องนี้ก็พูดไม่ชัดเจน

"คุณเป็นอะไร" หนิงเส่าเฉินจ้องไปที่เธอ เห็นเธอขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง เกาหัวของเธออยู่ครู่หนึ่ง เขาถามอย่างไม่เข้าใจ

เฉินเป้ยอี ตกใจ กัดริมฝีปากของเธอ เงยหน้าขึ้นและส่ายหัวต่อหนิงเส่าเฉิน "ไม่มีอะไร ฉันแค่เคยได้ยินเรื่องของเสี่ยวซีมาก่อน ฉันคิดว่า เสี่ยวซีน่าสงสารเกินไป ฉันคิดว่า … ฉันคิดว่าคุณรู้จักแม่ของหนิงเสี่ยวซี และคิดว่าคุณรู้ว่าเขามาได้อย่างไร แต่ฉันไม่คาดคิดว่า คุณจะไม่รู้ "

เธออธิบายโดยไม่สอดคล้องกัน

แต่หนิงเส่าเฉินไม่สงสัยเธอ เพราะปฏิกิริยาของเธอต่อความรู้สึกกับหนิงเสี่ยวซี เป็นเรื่องปกติ

เธอลูบหัวของเธอแล้วยืนขึ้น "อย่าคิดมาก เมื่อเสี่ยวซีโตขึ้น ผมจะให้เขาถามปู่ด้วยตัวเอง"

"ถ้าอย่างนั้น … คุณไม่เคยคิดที่จะหาแม่ผู้ให้กำเนิดของเสี่ยวซีเลยหรอ" เธอคิดอยู่พักหนึ่ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม หนิงเส่าเฉินรู้จักผู้คนมากมายร่ำรวยและมีอำนาจ ถ้าเขามีใจและต้องมีต้นสายปลายเหตุหน่อย แต่เห็นได้ชัดว่า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เธอและแม่ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมากและพวกเขาไม่เคยถูกรบกวน

"เคยไปหา" หยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า "แต่พ่อของผมปิดกั้นมันอยู่ผมจึงหาไม่เจอ"

ในความเป็นจริง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย แต่ก็ถูกโค่นล้มไปหมดแล้ว

พ่อและแม่ของผมเลือกที่จะไปต่างประเทศหลังจากที่มีหนิงเสี่ยวซี พวกเขาบอกว่างานสืบทอดตระกูลเสร็จสิ้น ดังนั้นพวกเขาจึงออกไปเพื่อใช้ชีวิตของพวกเขา แต่เขารู้สึกเสมอว่าการจากไปมีความสัมพันธ์กับที่มาของหนิงเสี่ยวซีมันเป็นเรื่องจริง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาก็ใช้ช่องทางต่างๆในการสอบถาม เห็นได้ชัดว่า พ่อของเขาเตรียมการเป็นเวลานานแล้วและเขาก็ไม่มีต้นสายปลายเหตุ

เขายืนขึ้นหยิบเสื้อโค้ทบนเก้าอี้ "ลุกขึ้นเร็ว ๆ แล้วลงไปข้างล่าง ไปกินอาหารเช้า" จากนั้นเขาก็โน้มตัวไปและจูบหน้าผากของเธอ "วันนี้โทรศัพท์ชาร์จเต็มแล้ว ปิดไม่ได้แล้ว"

เฉินเป้ยอี ลดตาลง จนกระทั่งเสียงปิดประตู เธอหายใจออกอย่างหนัก

เธอบอกตัวเองว่า อย่าว้าวุ่น อย่าว้าวุ่น เรื่องนี้ปล่อยให้มันเกิดตามที่จะเป็น

ทันทีที่หนิงเส่าเฉินออกจากห้อง ก็เห็นหลิวซูรออยู่ที่ประตูเดินกลับไปกลับมา เมื่อเห็นเขาออกมา เขาก็รีบเปิดหน้าจอโทรศัพท์ในมือและส่งให้เขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เขามองไปที่เขาและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างงง ๆ ชูหยูจี้กำลังควงผู้หญิงคนหนึ่งเดินบนพรมแดง คิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงที่เขาเห็นในโรงแรมเมื่อวานนี้ มันสวยมาก แต่เขาไม่สนใจเขาจึงเงยหน้าขึ้นมองและจ้องไปที่หลิวซู“ คุณหมายความว่ายังไง?”