เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ - ตอนที่ 102 เกิดอุบัติเหตุกับเกาเหวิน

เวลานี้ที่หนิงกรุ๊ป

"คุณเกา เส่าเฉินยังไม่มาจริงๆ คุณค่อยมาใหม่เถอะ" หลิวซูมองเกาเหวินที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องทำงานประธานไม่ยอมจากไป ด้วยสีหน้าจนปัญญา

เกาเหวินยิ้มอย่างเศร้าๆ พยักหน้า : "ฉันรู้ ฉันจะรอเขาอยู่ที่นี่ เอ่อ ตอนบ่ายไม่ใช่บอกว่า จะจัดการแถลงข่าวหรอ ฉันก็เลย มาปรึกษากับเขา ว่าจะตอบคำถามนักข่าวอย่างไร?"

รอยยิ้มของเธอ ฝืนใจอย่างมาก ประกอบกับท่าทีที่น่าสงสารของเธอ เลยทำให้คนรู้สึกสงสาร คำพูดที่มาถึงปากหลิวซูแล้ว ก็ต้องกลืนกลับไป

หลายๆคนในห้องเลขาก็โผล่หน้าออกมามอง

หลิวซูหันกลับไปถลึงตาใส่ คนเหล่านั้นจึงได้หดหัวกลับไป

แต่ยังคงพูดวิพากษ์วิจารณ์กันเบาๆ

"ได้ยินไหม ท่านประธานเราเหมือนต้องการจะถอนหมั้นกับคุณเกา……”

"ได้ยินมาว่า หนิงเส่าเฉินมีผู้หญิงอื่นข้างนอก"

"อะไรนะ? จริงหรอ?"

"อืม ฉันได้ยินลูกพี่ลูกน้องของลูกพี่ลูกน้องของฉันบอกว่า เธอเห็นกับตาตัวเองเลย……ผู้หญิงคนนั้น ได้ยินว่ารูปร่างหน้าตาธรรมดามาก เทียบกับคุณเกาไม่ได้เลย"

"เป็นไปไม่ได้มั้ง แต่หนิงเส่าเฉินเป็นเทพบุตร จะไปชอบผู้หญิงธรรมดาๆได้อย่างไร? คุณคิดว่าสมัยนี้ยังมีซินเดอเรลล่าอยู่จริงๆหรอ? งั้นพวกเราเหล่านี้ ทำไมถึงทำมาสองสามปี แล้วยังไม่ชายตามองเลยล่ะ?"

ทุกคนต่างมองหน้ากัน พวกที่นินทาอยู่ไม่ได้พบว่าด้านหลังมีคนจ้องมองมาที่พวกเขา

"อะแฮ่ม……” มีคนทำเสียงกระแอม แต่ ผู้หญิงเหล่านั้นเหมือนจะไม่สังเกตเห็น ยังคงพูดต่อว่า : "คุณดูสิ พวกเราในนี้ มีไอคิว มีความสามารถ หน้าตาก็ไม่ได้แย่ แต่พวกคุณดูสิ เทพบุตรของเรานี้ เมื่อไหร่จะชายตามามอง? คนอย่างคุณเกานั่น ก็ยังถูกทิ้งได้ คุณยังบอกว่ารูปร่างหน้าตาธรรมดาๆหรอ? จะเป็นไปได้ยังไง?"

หนิงเส่าเฉินยืนอยู่ห่างจากพวกเธอไม่กี่เมตร ปากบางๆเม้มแน่น ดวงตาคู่เรียวเล็กกวาดมองกลุ่มคนตรงหน้า ด้วยสีหน้าไม่น่าดูอย่างยิ่ง

"หักโบนัสปลายปีทั้งหมด มีใครไม่เห็นด้วย ก็ไสหัวไปได้เลย"

เมื่อเดินผ่านละแวกเลขา เขาก็หันไปมอง สายตาที่มืดครึ้มมองทุกคนอยู่พักหนึ่ง หนิงเส่าเฉินจึงกล่าวขึ้นอย่างเย็นชา

ถ้าไม่ได้เห็นว่าพวกเธอทุ่มเทอย่างเต็มที่กับเขามาสองสามปี เวลานี้เขาก็จะให้พวกเธอเก็บของแล้วออกไปเลย

ทุกคนสติกลับมา ชั่วขณะก็นั่งแข็งที่อยู่กับที่ พวกเธอสาบานเลย ว่าสองสามปีนี้ นี่คือครั้งแรกที่วิพากษ์วิจารณ์หนิงเส่าเฉิน แต่ไม่คิดว่าจะถูกจับได้โดยบังเอิญ

"บอกพวกคุณแล้ว ว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่พวกคุณจะมานินทาได้ พวกคุณ……เฮ้อ!" ผู้ดูแลฝ่ายเลขาส่ายๆหัว ตำหนิด้วยความหวังดี

"เส่าเฉิน คุณ……คุณมาแล้วหรอ?" ได้ยินเสียงฝีเท้า เกาเหวินห็เงยหน้าขึ้น ก็เห็นหนิงเส่าเฉินเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเย็นชา

เห็นเธอนั่งยองๆอยู่บนพื้น ขมวดคิ้ว ยื่นมือไปดึงเธอขึ้นมา พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า : "มาก่อน แล้วทำไมไม่โทรหาฉัน?"

พูดจบ กดลายนิ้วมือลงบนที่ล็อคข้างประตู ประตู มีเสียงตอบรับแล้วเปิดออก

หนิงเส่าเฉินเพิ่งจะก้าวเข้าไป เกาเหวินก็โอบกอดเอวเขาจากด้านหลัง เอาหน้าแนบไว้กับหลังของเขา เมื่อเห็นว่าหนิงเส่าเฉินแกะมือเธอออกจากเอว วินาทีต่อมา ก็กอดแน่นยิ่งขึ้น พูดด้วยนำเสียงอ่อนโยนว่า : "เส่าเฉิน ให้ฉันกอดคุณเป็นครั้งสุดท้ายเถอะนะ……ต่อไป อาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว"

หนิงเส่าเฉินใจสั่นเล็กน้อย เขาไม่เคยมีความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงกับเกาเหวินมาก่อนเลย แต่ หลายปีมานี้ เขาเห็นเธอเป็นน้องสาวมาโดยตลอด หันตัวกลับไป เมื่อเห็นน้ำตาบนใบหน้าของเธอ ในใจก็พูดไม่ได้ว่าไม่สะเทือนใจ

"เสี่ยวเหวิน คุณสมควรที่จะได้พบกับสิ่งที่ดีกว่า งานแถลงข่าวตอนบ่าย ถ้าคุณไม่อยากออกหน้า ฉันจะให้คนไปเป็นตัวแทนคุณพูด"

เขาหันตัวกลับ มือทั้งคู่ประคองที่แขนของเธอ ยังคงเอาใจใส่ดูแลเหมือนเดิม แต่ ตวามรู้สึกได้เปลี่ยนไปแล้ว เรื่องบางเรื่อง เกาเหวินรู้ว่า กลับไปไม่ได้อีกแล้ว

เธอก้มหน้า ได้แต่ร้องไห้ ไม่พูดจา หาคนที่ดีกว่าเขางั้นหรอ? มองทั่วทั้งเมืองC มีใครสามารถเทียบกับเขาได้หรอ?

ไม่ เธอจะไม่มีทางปล่อยให้พวกเขาอยู่ด้วยกันได้อย่างราบรื่นโดยเด็ดขาด

สายตาที่เยือกเย็น

ทันใด เธอก็เงยหน้าขึ้นโดยไม่พูดอะไร พยักหน้ากับหนิงเส่าเฉิน "ได้ ฉันจะเชื่อฟังคุณ…..งั้น ตอนบ่ายรบกวนคุณเรียกคนอื่นมาเป็นตัวแทนฉันพูดเถอะ!" พูดจบ ก็ค่อยๆหันกลับ เดินออกจากห้องทำงานไปด้วยอารมณ์ที่เลื่อนลอย

หนิงเส้าเฉินอยากจะยื่นมือไปดึงเธอไว้ด้วยจิตสำนึก เธอหันไปมองเขาทีหนึ่ง ยกมุมปากขึ้น ยิ้มเล็กน้อย หลบมือของเขาที่ยื่นออกมา แล้วก็ออกจากประตูไป

หลังจากที่เธอไปได้ไม่นาน หลิวซูก็ผลักประตูเข้ามา

"เส่าเฉิน ฉันรู้สึกว่าเมื่อกี้ตอนเกาเหวินออกไป ดูเหมือนท่าทางจะผิดปกติเล็กน้อย"

หนิงเส่าเฉินจ้องมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง สีหน้าเคร่งขรึม ทันทีก็วางปากกาที่อยู่ในมือ วิ่งออกไปด้านนอก

เมื่อประตูเซ็นเซอร์ในห้องโถงใหญ่ชั้นล่างเปิดออก ในสายตาของหนิงเส่าเฉินก็ปรากฎให้เห็นวัตถุสีม่วงที่เป็นเส้นโค้ง ตกลงมาพร้อมกัน……

เมื่อตอนที่เกาเหวินเข้ามา สวมชุดสีม่วง

ต่อจากนั้น ก็มีเสียงผู้คนกรีดร้อง สถานที่เริ่มโกลาหล

หลังจากนั้นหลิวซูก็รีบตามมา เมื่อเห็นฉากนี้ ก็ยืนแข็งทื่ออยู่กับที่

เขาหันไปมองหนิงเส่าเฉิน พบว่าบนหน้าผากของเขามีเหงื่อไหลลงมา

เพราหนิงเส่าเฉินบอกว่าจะกลับมาทานข้าว เฉินเป้ยอีก็เลยตั้งใจไปตลาดที่อยู่ไดลมากเพื่อซื้ออาหารทะเล

แต่รอจนกระทั่งอาหารจะเย็นหมดแล้ว ก็ไม่เห็นเขากลับบ้าน

เธอหยิบมือถือออกมา ลังเลใจว่าจะโทรหรือไม่โทรหาเขาดี แต่ กลัวว่าเขาจะล่าช้าเพราะเรื่องอะไรบางอย่าง

หยิบรีโมททีวี เธอเปลี่ยนช่องทีวีอย่างใจลอย

"เพิ่งได้รับรายงานใหม่ล่าสุดว่า คู่หมั้นของประธานหนิงกรุ๊ป คุณเกาเหวิน เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่หน้าประตูทางเข้าหนิงกรุ๊ป ตามที่มีคนเปิดเผย เพราะคุณเกาอารมณ์ไม่ดี จึงนำไปสู่อุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนี้ ขณะนี้ได้นำคนส่งไปยังแพทย์ฉุกเฉินแล้ว…..รายงานต่อไป เชิญติดตามต่อไป….."

เฉินเป้ยอีลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว รีโมทลื่นตกจากในมือ ตกลงไปในแก้วน้ำบนโต๊ะพอดี มีน้ำกระเซ็นออกมา

หน้าประตูห้องผ่าตัดของโรงพยาบาล

พ่อเกาใบหน้าเคร่งขรึม กำมือทั้งสองแน่น เดินไปเดินมา

หนิงเกาเหวินยืนอยู่หน้าห้องผ่าตัด จนกระทั่งตอนนี้ ยังไม่เคลื่อนย้ายตำแหน่ง

ในมุมมุมหนึ่ง มีผู้หญิงผมยาวคลุมไหล่คนหนึ่ง สวมหมวก ก็ยังคงการกระทำเหมือนเดิม

เธอก้มหน้า สวมผ้าปิดปาก ไม่ให้คนสามารถมองใบหน้าเธอได้ชัด

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เวลาที่ผ่านไปทีละนิดๆ สีหน้าของทุกคน ก็ยิ่งเคร่งเครียด

ในที่สุด…..

ประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออก