เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 269 ผมก็ไม่ใช่ลูกท่านเช่นกัน

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 269 ผมก็ไม่ใช่ลูกท่านเช่นกัน

พ่อของเอริกตีไม้เท้าอย่างแรง “นี่เธอสอนฉันเรื่องเลี้ยงลูกหรอ? เอริก แกไม่ควรพาเพื่อนที่ไม่น่าไว้ใจเข้ามาในบริษัท แกไม่มีวันบริหารมันได้อยู่ดี ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันให้เวลาแกหนึ่งอาทิตย์เพื่อให้ส่งต่อ ไกลด์ ดีไซน์ ให้กับพี่ของแก!”

เอริกกำหมัด “ด้วยเหตุผลอะไร?”

“เพราะว่าฉันเป็นพ่อแกไง! ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรก็ต้องเป็นเช่นนั้น ทำตามที่ฉันบอกซะ ถ้าแกไม่พอใจ แกก็ออกจากครอบครัวนาธาเนียลไปเลย!” คุณพ่อนาธาเนียลโกรธมากจนใบหน้าที่ซีดเซียวของเขากล้ายเป็นสีแดง

อยู่ ๆ แอเรียนก็นึกถึงเฮเลน ต่อให้เฮเลนจะไม่ได้แสดงออกในที่สาธารณะแต่เธอเองที่เป็นคนเลือกที่จะทิ้งแอเรียนไปหาณองและแอรี่ แอรี่มีความสุขกับทุกอย่างที่แอเรียนไม่เคยได้รับ แอเรียนเกลียดผู้ปกครองแบบนี้ หัวใจของเธอลุกโชนด้วยความโกรธขณะที่เธอพูดว่า “ท่านนาธาเนียล ท่านกำลังพูดว่าสามีดิฉัน มาร์ค เทรมอนต์ ไม่น่าไว้ใจอย่างนั้นรึ? ครอบครัวนาธาเนียลคงมาตรฐานสูงสินะ พวกเราเทรมอนต์คงไม่มีค่าสำหรับท่าน ขนาดลูกชายของท่านยังไร้ค่าสำหรับท่านเลย ดิฉันจะไม่ยุ่งกับปัญหาครอบครัวของท่านและหวังว่าท่านจะไม่ผิดหวังทีหลัง!”

แอเรียนมั่นใจว่าไม่มีใครบนโลกนี้ที่กล้าอ้างว่ามีสถานะทางสังคมที่สูงกว่ามาร์ค ครอบครัวนาธาเนียลอาจร่ำรวยและมีฐานะสูง แต่อิทธิพลของพวกเขาก็ไม่ได้กว้างไปกว่ามาร์ค นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินใครเรียกมาร์คว่าเป็นเพื่อนที่ไม่น่าไว้วางใจ

ตามที่คาดไว้ พอคุณนาธาเนียลได้ยินชื่อของมาร์คใบหน้าของเขาก็แสดงออกถึงอารมณ์ต่าง ๆ อย่างไรก็ตามในฐานะผู้อาวุโสเขาไม่สามารถถ่อมตัวเพื่อขอโทษแอเรียน เขาเพียงแค่หันไปหาเอริกแล้วพูดว่า “นั่นอธิบายได้ว่าทำไม ไกลด์ ดีไซน์ จึงไปได้ดีมากหลังจากที่แกเข้ามา แกได้รับความช่วยเหลือจากพวกเทรมอนต์นี่เองสินะ”

เอริกรู้สึกถูกเยาะเย้ย “แล้วอย่างไง? มาร์คไม่ใช่เพื่อนคนเดียวของผมนะ ผมเป็นเพื่อนกับลูกชายครอบครัวเวสต์ แจ็คสัน เวสต์ ด้วย และมีอีกมากที่พ่อไม่มีวันคาดถึง ผมจะบอกพ่ออย่างนึงที่ผมทำแน่ ๆ หลังจากที่พ่อยก ไกล์ด์ ดีไซน์ ให้กับพี่ นั้นก็คือผมจะดึงลูกค้าของผมไปให้หมด รวมถึงสัญญาร่วมงานระหว่างพวกเทรมอนต์และเวสต์รวมถึงพนักงานบริษัท ผมจะเอาทุกคนไปที่ยินดีจะไปกับผม เมื่อเรื่องถึงจุดนั้น พ่อเองที่จะต้องรับมือกับความหายนะที่จะเกิด ให้ลูกชายคนที่สองของพ่อรับผิดชอบไปเลย!”

เสียงอู้อี้ดังขึ้นในอากาศขณะที่คุณนาธาเนียลยกไม้เท้าขึ้นและตีไปที่เอริก “ไอ้ลูกเนรคุณ! นั้นมันพี่ชายนายนะ!”

เอริกทนต่อความเจ็บปวดขณะกัดฟันและพูดว่า “มีใครเคยปฏิบัติกับผมเหมือนพี่น้องบ้าง? พี่ชายคนโตก็ดูแลธุรกิจของครอบครัว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขามีความสามารถสูง แต่พี่ชายคนที่สองเป็นคนขี้ตะกละที่ไร้ประโยชน์ แต่ถึงอย่างนั้น พ่อก็ต้องการให้ผมหลีกและปล่อยให้เขาบริหารบริษัทที่ผมดำเนินการทั้งหมดด้วยตัวเองอย่างนั้นรึ? ผมไม่ยอมหรอก! ผมไม่ใช่ลูกชายของพ่อหรือไง? ทำไมผมต้องแบกรับบาปของแม่? มันแปลกสำหรับพ่อจริง ๆ หรือที่ผู้หญิงที่คุณชกและเตะทุกวันจะนอกใจพ่อหลังจากได้พบกับผู้ชายที่ปฏิบัติกับเธอดี? ถ้าผมมีทางเลือกผมจะดีใจมาก ถ้าแม่ไม่ได้มาแต่งงานกับพ่อ ผมไม่ได้อยากเกิดมาในครอบครัวนาธาเนียล!”

แอเรียนช็อค เธอไม่คาดคิดว่าสาเหตุที่ทำให้เอริกถูกทารุณกรรมนั้นเป็นเพราะแม่ของเขามีชู้! เธอไม่ได้คาดคิดว่าคุณนาธาเนียลจะเป็นคนทำร้ายร่างกายคนอื่นต่อเนื่องเช่นกัน เธอคิดว่าเธอไม่ควรได้ยินสิ่งเหล่านี้ แต่เธอลังเลที่จะเดินออกไป เธอกังวลว่าคุณนาธาเนียลจะทุบตีเอริกต่อ เท่าที่เธอรู้จักเอริกเขาจะต้องไม่ตอบโต้ ชายชราคนนี้จะต้องโกรธรุนแรงกว่าพี่ชายคนที่สองของเอริกอย่างแน่นอน!

คุณนาธาเนียลโกรธมากจนหน้าอกของเขาลอยขึ้นและลงอย่างแรงราวกับว่าเขาได้รับความอับอายและความอัปยศอดสูอย่างมาก แม้แต่มือของเขาที่ถือไม้เท้ายังสั่นสะท้านจนข้อนิ้วของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวจากแรงจับ ครู่หนึ่งผ่านไปที่เขาก็ไม่ได้ทำร้ายเอริกต่อ แต่เขากลับลุกขึ้นยืนและตะโกนว่า “พี่ชายคนที่สองของแกกำลังจะเป็นเจ้าของบริษัทนี้ ไม่ว่าแกจะเลือกที่จะอยู่หรือออกไปก็ขึ้นอยู่กับแก ฉันจะไม่บังคับแก! ถ้าแกคิดว่าแกสามารถอยู่รอดได้หลังจากออกจากครอบครัวนาธาเนียลก็จงออกไปซะ อย่าคิดที่จะกลับมาอีก ครอบครัวนาธาเนียลจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับแก แกไม่ต้องหวังเลยว่าแกจะได้รับเงินสักบาทเดียวจากฉันเมื่อฉันตายไป!”