เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 945 สวนด้านหลังอันวังเวง

ดูออกเลยว่าถังเย่นั้นกลัวมากว่าถังเฉาจะไม่เข้าไป ถึงได้ย้ำว่าไม่เป็นไรอยู่หลายครั้ง

แม้ถังเฉารู้ว่าข้างในนั้นมีอะไรไม่ชอบมาพากล แต่คนมีความสามารถสูงย่อมใจกล้า จึงไม่กลัวอะไร

“งั้นผมเข้าไปแล้วนะครับ”

พูดเสร็จ ถังเฉาก็เปิดประตูบ้านไม้และเดินเข้าไป

เดินเข้าไปได้ประมาณสองก้าว ประตูก็ปิดเองประหนึ่งว่าเป็นประตูอัตโนมัติ

เสียงดังตู้ม ทว่าถังเฉาไม่ได้ตกใจแต่อย่างใด เขากลับรู้สึกว่าบ้านหลังนี้น่าสนใจดี

ถังเย่ที่อยู่หน้าประตูรีบวิ่งไปหลบด้านข้าง

“เหอะๆ ถังเฉา แกคิดว่าฉันจะพาแกไปพบผู้นำตระกูลของเราจริงๆหรอ ที่แห่งนี้ต่างหากคือที่ที่แกควรมา”

ถังเย่ยิ้มเย็นพลางพึมพำกับตัวเอง “ถ้าแกอยากออกมาละก็ แกก็สู้ให้ชนะปีศาจข้างในนั้นก็แล้วกัน ไม่อย่างนั้นแกก็จงตายอยู่ในนั้นซะ”

เห็นได้ชัดเลยว่าในบ้านไม้หลังนี้มีปีศาจดุดันตัวหนึ่งอาศัยอยู่ จนตัวถังเย่เองยังรู้สึกหวาดกลัวอยู่มาก ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ถึงขั้นจะหลอกให้ถังเฉาเข้าไปให้ได้

ส่วนถังเฉาที่อยู่ข้างในเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้ว

และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ถังเฉาเดินไปได้ไม่ถึงสองก้าวก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอันฉับไว

อัตราการก้าวเท้าเช่นนี้มีเพียงคนที่ฝีมือคล่องแคล่วและมีพลังแกร่งกล้าเท่านั้นจึงจะทำได้

ถังเฉาระวังตัวมากขึ้นทันที รอให้เจ้าตัวที่ไม่รู้ว่าคืออะไรเข้ามา

ถังเฉามองประเมินสัตว์ประหลาดตรงหน้าด้วยสายตาเย็นเยียบ

‘สัตว์ประหลาด’ ที่ว่านี้ แท้จริงแล้วไม่ใช่สัตว์แต่อย่างใด หากแต่เป็นมนุษย์คนหนึ่ง

ชายคนนี้ดูดุร้ายเกินใครเปรียบ กล้ามบนตัวแทบจะเป็นสองเท่าของถังเฉา กลิ่นอายที่แผ่ซ่านออกจากสายตาไร้ความเป็นคนอย่างสิ้นเชิง ทว่าเต็มไปด้วยความเย็นชา

“บอกตรงๆเลยว่าฉันเองก็เป็นคนของตระกูลถังเหมือนกัน เพียงแต่โดนพวกเขาลอบกัดถึงได้มาอยู่ในนี้ ฉันดูแล้วนายเองก็มีความสามารถเยี่ยมยอด ทำไมถึงถูกขังอยู่ในนี้ไม่ยอมออกไปข้างนอกล่ะ”

ถังเฉามองเขาอย่างแปลกใจพร้อมเอ่ย

ไม่ได้คิดจะยั่วยุเขา ทว่าคนพูดไม่คิดแต่คนฟังคิด

แต่หลังจากที่ชายคนนี้ฟังแล้วไม่ส่งเสียงใดๆ กลับพุ่งตรงเข้ามาหาถังเฉาประหนึ่งหมาที่หลุดจากโซ่

ทั้งสองกระโจนไปมาในความมืด สู้กันอย่างสูสี

สถานการณ์เช่นนี้ยื้อไปได้ประมาณหนึ่งนาทีชายคนนี้ก็หยุด ถังเฉาเห็นว่าชายคนนี้ไม่มีความต้องการจะสู้ต่อแล้วก็มายืนอยู่ตรงข้ามเขา

“ทำไมไม่สู้แล้วล่ะ?”

ถังเฉาถามอย่างประหลาดใจ

ชายคนนั้นเพียงแต่โบกมืออย่างไม่แยแส ถอนหายใจพลางกล่าว “ไม่มีอะไรให้สู้แล้ว ฉันพอจะประเมินพลังของนายได้แล้ว ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาย”

ชายคนนี้ดูมีสติดีมาก รู้ว่าตัวเองสู้กับถังเฉาก็ไม่เป็นผลดี จึงเลือกยอมแพ้

คราวนี้ถังเฉายิ่งประหลาดใจมากกว่าเดิม ประตูอยู่ด้านหลังของถังเฉาแท้ๆ ทำไมชายคนนี้ถึงไม่ยอมเดินไปข้างหน้าล่ะ ขอแค่เขายอม เขาเตะประตูบานนี้ให้เป็นเศษเล็กเศษน้อยยังได้ แต่เขาก็ไม่ทำ”

“ทำไมนายถึงไม่ไปจากที่นี่ล่ะ หรือว่าถูกวางยาพิษ?”

ไม่นานนัก ถังเฉาก็เดาเหตุผลที่ชายคนนี้ไม่ไปจากที่นี่ออก ที่แท้ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากไป แต่เขาไปกินยาที่คนตระกูลถังลักลอบผลิต จึงถูกพิษประหลาด พิษชนิดนี้หากเจอแสงแดดจะอันตรายถึงชีวิต