เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 589 พังพินาศไปหมดแล้ว

หากตามที่เพิ่งพูดจบไปนั้น พันธมิตรหมิงจูที่นำโดยเจิงเทียนเสียง พร้อมด้วยกลุ่มคนจำนวนมาก กำลังบุกเข้าไปในอาคารอย่างยิ่งใหญ่

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของอาคาร ยังไม่กล้าห้ามเลยด้วยซ้ำ

กระทั่งมีคนเกือบตกใจกับ สายตาที่มองไปยังเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ล้อมรอบเจิงเทียนเสียง

และบอดี้การ์ดทั้งสองที่ดูเหมือนไม่น่าใช่ระดับเดียวกัน!

กรึบๆ!

จำนวนคนที่มากมายขนาดนี้มันไม่สามารถขึ้นลิฟต์ได้ทั้งหมด ดังนั้นจึงทำได้แค่ขึ้นบันไดไปเท่านั้น

ตึกใหญ่ที่สูงเทียมเมฆ แต่การกันเสียงของห้องแต่ละห้องก็ดีมากด้วยเช่นกัน แต่ไม่ว่าอย่างไรหยางอี้เฉินและพวกคนของพันธมิตรเจียงเฉิงยังคงได้ยินเสียงฝีเท้าต่ำอยู่ดี

ราวกับว่าเป็นเสียงแห่งมัจจุราช ที่เหยียบย่ำหัวใจของทุกคน

โครม!

ไม่นาน ประตูห้องประชุมก็ถูกคนผลักเปิดออกอย่างไร้มารยาท

เจิงเทียนเสียงเดินเข้ามาอย่างไร้ซึ่งอารมณ์ และคนที่ตามหลังมาด้วยคือต่งวี่ซู่ ซ่งหมิงเวย ซุนยู่เฟิงและคนอื่นๆ ที่มีฐานะทางสังคมสูงของเมืองหมิงจู

“พวกคุณคือใคร?”

หยางอี้เฉินเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธทันที

แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายมาจากเมืองหมิงจู แต่นี่คือเมืองเจียงเฉิงซึ่งเขายังคงไม่กลัว

พัวะ!

ทว่า ในเวลาต่อมา หยางอี้เฉินก็โดนตบหน้าอย่างรุนแรงไปทีหนึ่ง

ในห้องประชุมที่เงียบสงบ ทำให้เสียงตบที่คมชัดนั้น แสบหูเป็นพิเศษ

พันธมิตรเจียงเฉิงงั้นเหรอ สีหน้าของทุกคนต่างก็เปลี่ยนไป แล้วมองไปที่เจิงเทียนเสียงที่ลงมือโจมตีด้วยสายตาที่เหลือเชื่อ

“นี่แก…แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ?”

เพราะการตบครั้งนี้มันรุนแรงอย่างมาก จนหยางอี้เฉินหน้าบวมไปครึ่งหน้า

เขาเบิกตากว้างอย่างไม่น่าเชื่อ และความโกรธที่ซ่อนอยู่ในสายตาก็ปรากฏขึ้นมา

“ตบคุณ แล้วจะยังไง?”

เจิงเทียนเสียงหรี่ตาลงเล็กน้อย จากนั้นฝ่ามือของเขาก็ตบลงที่หน้าอีกข้าง อย่างรุนแรง

ทันทีที่พูดคำพูดนี้ออกไป สมาชิกของพันธมิตรเจียงเฉิงต่างก็พากันตกใจขึ้นมาทันที และโกรธอย่างมาก

“พวกแกไอ้พวกต่างถิ่นช่างกล้าหาญเสียจริงถึงกับกล้าทำร้ายคนที่นี่เลยงั้นเหรอ รู้หรือไม่ว่าที่นี่คือที่ไหน?”

“พวกแกจบแล้ว ฉันพันธมิตรเจียงเฉิง จะกดขี่ธุรกิจของเมืองหมิงจูพวกแก เตรียมรอดูการล้มละลายได้เลย!”

พวกเขาแย่งกันตะโกนขึ้นมาคนละคำคนละประโยค

ข้างๆ เจิงเทียนเสียง ต่งวี่ซู่ก็ทำหน้าทำตาอย่างเย็นชา แล้วส่งเสียงร้องตะโกนออกมาอย่างเย็นชา

“ตบหน้าทุกคน ที่พูด!”

“ครับ!”

ทันทีที่เสียงเงียบไป บอดี้การด์ของตระกูลต่งก็สาวเท้าออกไปข้างหน้า ซึ่งเขาคนนี้เป็นที่มีความสามารถทำอะไรได้หลายๆ อย่างพร้อมกัน จากนั้นเขาก็ฟาดมือออกไปอย่างไม่หยุด

พัวะๆ…

ในพริบตาเดียว ห้องประชุมก็มีแต่เสียงตบรัวๆ

เหล่าประธานบริษัทที่ส่งเสียงร้องเอะอะนั้น ถูกทุบตีจนแก้มบวมไปหมด

หยางอี้เฉินมองที่ฉากตรงหน้าอย่างตกใจจนตาค้าง แล้วตะลึงงันไป

คนที่ออกจากบ้านเกิดนั้นต้องไร้ญาติขาดมิตรไร้ที่พึ่งและถูกดูถูกหยาดหยามแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเพิ่งเห็นพวกคนที่มาเมืองเจียงเฉิงของพวกเขาแล้วทำตัวกำเริบเสิบสานขนาดนี้

เจิงเทียนเสียงส่งสัญญาณมือ จากนั้นบอดี้การด์เหล่านั้นถึงได้หยุดมือลง

ในเวลาต่อมา เขาก็เหลือบมองหยางอี้เฉินพวกเขาอย่างชั่วร้าย ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“พวกคุณไม่จำเป็นต้องโกรธไปหรอก เพราะพวกเรามาที่นี่เพื่อมาก่อเรื่องกับพันธมิตรเจียงเฉิงของพวกคุณ เพราะถ้าแค่ตอนนี้ก็โกรธแล้ว แล้วเรื่องที่จะเกิดขึ้นอีกในไม่ช้านี้ พวกคุณอาจโกรธจนเลือดขึ้นสมองเลยก็เป็นได้”

เจิงเทียนน้ำเสียงเย็นชา และคนทั้งหมดในเหตุการณ์ต่างก็ถูกบีบบังคับ

“ไม่ใช่ว่าพวกคุณชอบเป็นหมาหมู่เหรอ แล้วบริษัทมากมายที่จะคอยกดขี่บริษัทลี่จิงกรุ๊ปล่ะ เอางั้นก็ได้ บริษัทมากมายของพวกเรา ก็มาเพื่อกดขี่พวกคุณด้วยเช่นกัน”

ต่งวี่ซู่ก็มองหยางอี้เฉินพวกเขาอย่างเย็นชาด้วยเช่นกัน "ไอ้กลุ่มคนผู้กล้าหาญ แม้แต่บริษัทของภรรยาคุณถัง ยังกล้าที่จะกดขี่ นี่มันช่างขี้เกียจใช้ชีวิตเสียจริง!"

ซ่งหมิงเวยก็ทำเช่นเดียวกัน ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความดุร้าย

เมื่อครั้งที่พี่สาวของเขามอบบริษัทตระกูลซ่งให้กับเขา ก็เคยกำชับว่าอย่าได้ยั่วโมโหถังเฉาเด็ดขาด ในทางตรงกันข้ามกัน จะต้องรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา

เมื่อมีคนมากมายจ้องมองพวกเขา สีหน้าของหยางอี้เฉินก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

มีคนมากมายขนาดนี้ ติดตามถังเฉาเลยงั้นเหรอ?

และในขณะนั้น เซี่ยสิงจู๋ก็ยิ้มขึ้นมาอย่างเจื่อนๆ "เถ้าแก่หยางครับ ตอนนี้ คุณควรเข้าใจว่าทำไมผมถึงได้ปฏิเสธคุณแล้วล่ะ?"

"เพราะเมื่อเทียบกับคุณถังแล้ว สิ่งที่พวกคุณเรียกว่าพันธมิตรเจียงเฉิงนั้น มันไม่ได้มีอะไรที่จะเป็นอย่างนั้นเลย!"

คำพูดนี้พูดได้อย่างไม่ไว้หน้าเลย และแค่ครู่เดียวสีหน้าของหยางอี้เฉินก็ดูแย่อย่างมาก

อย่างไรก็ตาม พวกเขากลับไม่สามารถพูดอะไรได้เลย

เพราะ การสถานการณ์ที่รุนแรงแบบนี้มันเพียงพอที่จะอธิบายถึงอิทธิพลของถังเฉาได้แล้ว

หยางอี้เฉินรู้สึกว่าคนที่พวกเขาหวาดกลัวคือหลินชิงเสว่ ตั้งแต่แรกที่เซี่ยสิงจู๋บอกให้พูดถึงเหตุผลที่พวกเขาปฏิเสธที่จะเข้าร่วมพันธมิตรเจียงเฉิงแล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่าที่พวกเขาควรหวาดกลัวไม่ใช่แค่หลินชิงเสว่ แต่เป็นถังเฉาสามีของหลินชิงเสว่

ในขณะนั้นเองเมื่อเห็นผู้คนมากมายที่กำลังมองดูพวกเขาอย่างเย็นชาอยู่นั้น แค่ครู่เดียวหยางอี้เฉินก็เข้าใจขึ้นมาทันที

ในเวลาต่อมา ซุนยู่เฟิงผู้นำตระกูลซุนก็ก้าวออกไปข้างหน้าก้าวหนึ่ง แล้วชี้ไปที่หยางอี้เฉินพร้อมกับพูดขู่ขึ้นว่า “ฉันจะให้เวลาพวกแกสิบนาที รีบหยุดการกดขี่บริษัทลี่จิงกรุ๊ปเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้น ก็เตรียมรอบริษัทล้มละลายได้เลย!"

แค่ครู่เดียวสีหน้าของหยางอี้เฉินก็ดูแย่ขึ้นมาทันที "เป็นไปไม่ได้ พวกเราได้รับคำสั่งให้ทำเท่านั้น มันไม่ใช่ว่าเราอยากจะกดขี่บริษัทลี่จิงกรุ๊ป"

"ใช่แล้วครับ พวกคุณไม่รู้หรอกว่าบริษัทลี่จิงกรุ๊ปล่วงเกินใคร แม้แต่องค์กรของเมืองเจียงเฉิง ต่างก็มองว่าบริษัทลี่จิงกรุ๊ปเป็นหนามยอกอกเท่านั้น"

การที่พวกคุณรีบไปช่วยสนับสนุนการตลาดของบริษัทลี่จิงกรุ๊ปนั้น ไม่กลัวเหรอว่าบริษัทของพวกคุณจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเหรอ?"

ของคนพันธมิตรเจียงเฉินทยอยกันเอ่ยปากพูด และพยายามต่อสู้ดิ้นรนเป็นครั้งสุดท้าย

อย่างไรก็ตาม เจิงเทียนเสียงไม่ได้คิดที่จะให้ความสนใจเลย เพียงแค่ส่งสายตาไปทีหนึ่งเท่านั้น

เมื่อต่งวี่ซู่ ซุนยู่เฟิง และซ่งหมิงเวยเห็นดังนั้น ก็พยักหน้า และหยิบมือถือออกมา

ไม่นาน มือถือของหยางอี้เฉินและสมาชิกคนอื่นๆ ของพันธมิตร ก็ดังขึ้นพร้อมกัน

ทันทีที่ติดต่อทุกคนได้ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปอยู่ครู่หนึ่ง

โดยไม่ยกเว้นใครทั้งนั้น พวกเขาทุกคนล้วนได้รับข่าวร้ายที่ว่าบริษัทของพวกเขาถูกกดขี่อย่างรุนแรง

โดยอำนาจของผู้นำบริษัทตระกูลต่ง และบริษัทตระกูลซ่งของเมืองหมิงจู พร้อมด้วยธุรกิจตระกูลของตระกูลที่อยู่ภายใต้ตระกูลใหญ่ต่างๆ ได้เปิดตัวการกดขี่อย่างดุเดือดต่อบริษัทที่อยู่ภายใต้พันธมิตรเจียงเฉิง

ห่วงโซ่กองทุนทั้งหมดของบริษัทถูกตัดขาดไป และโครงการทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ของบริษัทก็หยุดชะงักลง และในทุกๆ นาที ล้วนมีการสูญเสียไปมากกว่าหนึ่งล้าน

แค่ครู่เดียวสีหน้าของหยางอี้เฉินก็ซีดเผือดลงทันที เขาจ้องมองที่เจิงเทียนเสียง ต่งวี่ซู่พวกเขา "พวกคุณทำแบบนี้ ไม่กลัวเหรอว่ามันจะไปล่วงเกินคนที่อยู่ชั้นบนเหรอ?"

ต่งวี่ซู่ยิ้มเจื่อนๆ "จะล่วงเกินคนที่อยู่ชั้นบนหรือเปล่านั้นฉันไม่รู้ด้วยหรอก แต่สิ่งที่ฉันรู้คือ ตราบใดที่ทำเพื่อคุณถัง ไม่ว่าจะล่วงเกินใคร เขาก็จะออกหน้าช่วยเคลียร์ให้จบ”

“ใช่แล้ว!”

ซุนยู่เฟิงพูดขึ้นอย่างมั่นใจ

“คนที่พี่สาวถูกใจนั้น พี่มองไม่ผิดจริงๆ!”

ซ่งหมิงเวยก็พูดคล้อยตามด้วย

เจิงเทียนเสียงยิ้มเจื่อนๆแต่กลับไม่ได้พูดอะไรสักคำ

เขาเป็นคนแรกที่ติดตามถังเฉา และถังเฉาที่อยู่ในใจของเขา ก็เป็นเหมือนเทพเจ้าไปแล้ว

หยางอี้เฉินและคนเหล่านี้ต่างก็พากันโง่เขลาไปหมด เพราะพวกเขามองความเลื่อมใสศรัทธาที่เกือบจะทำให้ตาบอด จากในสายตาของเจิงเทียนพวกเขาออก

“เป็นอย่างนี้ได้ยังไงกัน…”

จากนั้นเสียงก็ดังตุ้บไปทีหนึ่งแล้วหยางอี้เฉินก็ล้มลงที่เก้าอี้

ในขณะนั้นเองเซี่ยสิงจู๋ หูเซียว และลู่เจียงไห่พวกเขาทั้งสามต่างก็ยืนขึ้น

“เถ้าแก่หยาง พวกเรามีเรื่องต้องทำ ต้องขอตัวไปก่อนนะครับ”

พอพูดจบ พวกเราก็สาวเท้าออกจากห้องประชุมไป โดยไม่ได้คิดที่จะช่วยพวกเขาเลยสักนิด

สิ่งนี้ยิ่งทำให้หยางอี้เฉินสิ้นหวัง

เซี่ยสิงจู๋ หูเซียว และลู่เจียงไห่พวกเขาทั้งสามล้วนเป็นตระกูลยักใหญ่ของเมืองเจียงเฉิง ซึ่งในตอนนี้พันธมิตรของพวกเขาเกิดเรื่องขึ้น และไม่มีใครสักคนเต็มใจที่จะยื่นมือมาช่วยพวกเขา

นี่ก็เพียงพอแล้วที่แสดงให้เห็นว่า ตระกูลยักษ์ใหญ่ทั้งสามในเมืองเจียงเฉิง ก็ยืนอยู่ฝั่งของถังเฉาด้วยเช่นกัน

กริ๊ง!

ทันใดนั้น มือถือของเขาก็ดังขึ้น

ซึ่งนั่นเป็นสายของนายท่านใหญ่ฉินโช่ววง

“ฮัลโหล? เสี่ยวหยาง งานเป็นยังไงบ้างแล้ว บริษัทลี่จิงกรุ๊ป ถูกกดขี่จนใกล้จะปิดตัวลงหรือยัง?”

ฉินโช่ววงหัวเราะแหะๆ พร้อมกับถามไปอย่างนั้น

“ผู้นำตระกูลฉิน!”

ครู่เดียวหยางอี้เฉินก็ตะโกนอย่างดังออกไป ราวกับกำลังจับที่พึ่งสุดท้ายไว้ “เกิดเรื่องแล้วครับ พันธมิตรเจียงเฉิงของเราพังพินาศไปหมดแล้วครับ!”