เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 401 นายคือนักรบเทพ

บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัด!

ระหว่างที่ท่านหงลอยออกไปเหมือนว่าวที่เชือกขาด ทุกคนมีสีหน้าที่ตกใจ

ดวงตาที่สวยงามของจ้าวเย็นหรานถลนออกมา และเอามือปิดปากไว้กลัวว่าเธอเองจะร้องออกมา

แววตาของจ้าวเชียนจูนก็แฝงไปด้วยความตกใจ เหมือนกำลังฝันอยู่

สำหรับจ้าวเหล่าลิ่วหลังจากที่มีสีหน้าตื่นตะลึงแล้ว สีหน้าเขาได้ค่อยๆมืดมนลงไป

มือขวาและมือซ้ายของเขา พ่อบ้านที่เก่งของเขา เมื่ออยู่ในมือของถังเฉาแล้ว ยังไม่ผ่านด่านแรกของถังเฉาเลย

คนทั้งหมด’มีเพียงเฟิ่งหวงที่มีสีหน้านิ่งเฉย เพราะเธอรู้ว่าฝีมือที่แท้จริงของรองหัวหน้า คนแก่ที่พึ่งฝึกฝนและมีฝีมือ ไม่สามารถทำให้รองหัวหน้ามีบาดแผลได้หรอก?

อย่าเพ้อฝันฝัน!

เพียงฝ่ามือเดียวก็ทำให้ท่านหงสะท้านจนถอยหลังไปหลายก้าวแล้ว ถังเฉาไม่มีสีหน้าที่ดีใจเลย ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ถังเฉามีสีหน้าที่นิ่งเฉย

“ตอนนี้เข้าใจหรือยัง? ไม่ว่าคุณจะเตรียมตัวอย่างไรมา ก็เป็นการเปล่าประโยชน์ในสายตาผม”

เขามองไปที่จ้าวเหล่าลิ่วและพูดลอยๆออกมาว่า: “ตอนแรกคุณมีโอกาสที่จะรอด แต่ตอนนี้เหลือเพียงความตายรอคุณอยู่”

เมื่อสิ้นเสียง เขาก็ได้เดินเข้าไปหาจ้าวเหล่าลิ่ว

ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง！

ทั้งลานบ้านของตระกูลจ้าว เต็มไปด้วยเสียงฝีเท้าที่หนักแน่นของถังเฉา เหมือนเสียงแห่งความตายไปกระทบใจของทุกคน

จ้าวเย็นหรานรู้สึกลำบากใจ เพราะเธอรู้แล้วว่าถังเฉาคิดที่จะฆ่าจ้าวเหล่าลิ่ว แต่เธอก็ไม่ได้คิดจะไปขัดขวาง

ไม่ว่าเขาจะวางแผนหลอกใช้ถังเฉา หรือว่าเขาจะวางแผนฆ่าคนก็ตาม จ้าวเหล่าลิ่วตายสถานเดียวเท่านั้น

เห็นถังเฉาที่ค่อยๆเดินเข้ามา ตาของเขากระตุกและสีหน้ามืดมนถึงขีดสุด

ตอนแรกเขาคิดว่าปรากฏตัวเป็นคนสุดท้าย จะสามารถแก้ไขสถานการณ์แบบนี้ได้ แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว เหมือนไม่เป็นไปตามที่เขาคิด

ถังเฉาคนนี้ฝีมือร้ายกาจเกินไป

แค่กแค่ก！

ผู้พิทักษ์ของจ้าวเหล่าลิ่วเห็นแบบนี้ได้หยิบปืนออกมาแล้วเล็งไปที่ศีรษะของถังเฉาหวังจะข่มขู่เขา

แต่ถังเฉาไม่มองเขาเลย ยังเดินตรงเข้าไปหาจ้าวเหล่าลิ่วไม่หยุด เหมือนเดินอยู่ในที่ที่ไร้ผู้คน

ผู้พิทักษ์ก็ไม่กล้าที่จะยิง ภาพที่ถังเฉาใช้เพียงหมัดเดียวในการล้มท่านหงผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลจ้าวยังติดตาพวกเขาอยู่ และฝังอยู่ในสมองของพวกเขาด้วย

ผู้ที่ร้ายกาจแบบนี้ พวกเขาจะใช้ปืนหยุดยั้งเขาได้หรือ?

ถังเฉาเดินมาถึงตรงหน้าของจ้าวเหล่าลิ่ว มองผ่านหัวเขาไป: “ผมเห็นแก่หน้าของเย็นหราน ผมจะไม่ลงมือ คุณจัดการตัวเองเถอะ”

จ้าวเหล่าลิ่วไม่ได้ตอบอะไร แต่มีหน้าที่ดุร้ายมาก

ถังเฉาไปนั่งบนโซฟาและรอให้จ้าวเหล่าลิ่วฆ่าตัวตายจริงๆ

“ไอ้แก่ พ่อฆ่าตัวตายเถอะ ฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้!”

ขณะนี้จ้าวเย็นหรานได้วิ่งเข้ามาและบอกกับจ้าวเหล่าลิ่วด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา

เธอทนเห็นถังเฉาฆ่าจ้าวเหล่าลิ่วไม่ได้ เธอก็เลยให้เขาฆ่าตัวตายจะดีกว่า

“นี่เป็นความคิดของเธอหรือ?”

จ้าวเหล่าลิ่วมองไปที่จ้าวเย็นหรานอย่างเยือกเย็น: “ดูแล้ว เธอก็เป็นคนที่ลืมบุญคุณเหมือนกันนะ เก็บไว้ก็ไร้ประโยชน์”

“คุณพูดอะไรนะ?”

จ้าวเย็นหรานมีสีหน้าที่เอ๋อไปเลยและมองจ้าวเหล่าลิ่วอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เธอพยายามที่จะช่วยพูดให้เขามีการตายที่ไม่โหดร้ายเกินไปให้พ่อแล้วนะ อย่างน้อยก็มีศพที่สมบูรณ์ แล้วเอาไปฝังทำไมจ้าวเหล่าลิ่วถึงมองว่าเป็นคนลืมบุญคุณนะ?

ถังเฉาลุกขึ้นมา: “ดูทรงแล้วคุณคงอยากให้ผมส่งคุณขึ้นสวรรค์สินะ”

จ้าวเหล่าลิ่วหัวเราะอย่างเยือกเย็น: “ถังเฉาคุณคิดว่าคุณชนะแน่ๆแล้วหรือ?”

พึ่งพูดจบ เขาเหลือเพียงแค่เงารางๆแล้วหายไปกับที่

ถังเฉาสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยและมองไปที่จ้าวเย็นหราน: “ระวัง!”

ซิ่ว！

มีเงาดำได้ตัดผ่านหน้าเธอ จ้าวเหล่าลิ่วที่เหมือนวิญญาณปรากฏขึ้นอยู่ตรงหน้าจ้าวเย็นหราน

“เย็นหราน พ่อจะรอดหรือไม่รอดก็อยู่ที่ลูกแล้วนะ!”

แววตาเขาปรากฏความเยือกเย็นที่บ้าระห่ำ แล้วยื่นแขนออกมากะทันหันบีบไปที่คอของจ้าวเย็นหราน

วินาทีต่อมา จ้าวเย็นหรานที่อยู่ตรงหน้านี้ค่อยๆ เลือนหายไปจ้าวเหล่าลิ่วคว้าน้ำเหลว

“อะไรนะ?!”

เขารีบหันกลับไป

ตอนแรกจ้าวเย็นหรานควรจะตื่นตกใจอยู่ตรงหน้าเขา แต่เธอกลับปรากฏอยู่ในอ้อมกอดของถังเฉาอย่างไร้สติ

เธอตกใจจนหน้าถอดสีไปเลย และกอดคอของถังเฉาไว้แน่น

ถังเฉา รู้แจ้งเห็นจริงความคิดของเขาแล้วรีบช่วยจ้าวเย็นหรานออกมาได้ทันเวลา

วางจ้าวเย็นหรานลงเธอมีสีหน้าที่โกรธ: “พ่อ พ่อจะฆ่าฉันหรือ พ่อไม่ใช่คน!”

การวางแผนล้มเหลว สีหน้าของจ้าวเหล่าลิ่วเยือกเย็นลง

ซู่ซ่าถอดเสื้อออกและหุ่นที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อปรากฏขึ้นมา

เขาเป็นคนที่อายุไม่น้อยแล้วนะ แต่หุ่นก็ยังฟิตเหมือนเดิม โดยเฉพาะกล้ามเนื้อหน้าอก ดูใหญ่ขึ้นมากะทันหัน

ถังเฉาหรี่ตามองไปที่เขา จ้าวเหล่าลิ่วก็เป็นคนที่มีฝีมือเหมือนกันนะ

มีเสียงสิ่งของเสียดสีกันลอยมา！

ขณะนี้ใบลานบ้านของตระกูลจ้าวมีเสียงก้อนหินที่แตกละเอียดไหลลงมา

ทุกคนหันไปมอง ดวงตาของพวกเขาได้หดตัวเข้าไป

ท่านหงที่ควรจะสลบไปนั้นได้ลุกขึ้นมา เช็ดเลือดที่ปากของเขาเองแววตาแฝงไปด้วยความดุร้าย

“เจ้านี่ สามารถทำให้ผมบาดเจ็บได้ พูดออกไปก็สามารถที่จะอวดเก่งได้แล้ว”

“ถังเฉา ตอนนี้ทำอย่างไรต่อดี?”

เธอตกใจสุดขีดจนวิญญาณจะหลุดออกจากร่างและนั่งอยู่ข้างๆถังเฉา

ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น เพียงแค่เรื่องการระเบิดของจ้าวเหล่าลิ่วอย่างกะทันหันก็ทำให้เธอตกใจได้แล้ว

เธอก็พึ่งรู้ว่าพ่อของตัวเธอเองก็เป็นคนที่มีฝีมือเหมือนกัน

รวมไปถึงท่านหง ตอนนี้ถังเฉาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกศัตรูโจมตีขนาบ

จ้าวเชียนจูนก็เริ่มที่จะร้อนรนขึ้นมา

ถังเฉาเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขา ถ้าถังเฉาแพ้แล้ว ชีวิตพวกเขาก็จะจบ

“เหล่าหง ผมจะร่วมมือกับคุณ เพื่อฆ่าลูกคนนี้” จ้าวเหล่าลิ่วพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ

“ได้ครับท่าน ผมไม่ได้รบเคียงข้างท่านมานานแล้ว!”

บนใบหน้าของท่านหงปรากฏความดุร้าย

วินาทีต่อมาข้างหน้ามีจ้าวเหล่าลิ่วหมัดเหล็กที่มีฤทธานุภาพ ข้างหลังมีท่านหงที่มีขาที่รวดเร็วและดุดัน

ใบหน้าของถังเฉาปรากฏรอยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา

ดึงจ้าวเย็นหรานหายไปจากที่ที่ยืนอยู่ แล้วออกหมัดอย่างรุนแรง

บึ้ม！

มีพลังอันมหาศาลระเบิดออกมา ทำให้จ้าวเหล่าลิ่วกับท่านหงถึงกับตกตะลึง

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังงานระดับนี้ พวกเขาดูเหมือนมดที่ตัวเล็กไปเลย

ปั้งๆ!

เหมือนเสียงฟ้าผ่าดังขึ้น จ้าวเหล่าลิ่วและท่านหงลอยออกไป หน้าอกของพวกเขาบุบเข้าไปลึกมาก กระดูกบนในร่างกายได้แตกละเอียด

อ้าก！

อวัยวะภายในของทั้งสองคนถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง พวกเขาอวกเป็นเลือดออกมา

ท่านหงตายเวลานั้นทันที ส่วนจ้าวเหล่าลิ่วยังหายใจริบหรี่อยู่ตอนนี้เขามองตาถลนออกมา ในแววตาเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

“คุณคือนักรบเทพ……”

ยังไม่ทันพูดจบดวงตาเขาได้หลับไป และขาดใจตายทันที

ถังเฉามีสีหน้าที่เย็นชา เขารู้ว่าจ้าวเหล่าลิ่วอยากจะพูดอะไร

สายเลือดนักรบเทพ

แต่ทำไมจ้าวเหล่าลิ่วถึงรู้ชื่อนี้ เดาว่าน่าจะรู้มาจากท่านหง

ตอนยังหนุ่มๆท่านหงเป็นคนของสมาคมการต่อสู้ ถึงจะไม่ได้อยู่ในสมาคมแล้ว แต่ก็น่าจะเคยได้ยิน “สายเลือดนักรบเทพ” ที่คนบ้าบู๊สร้างขึ้นมา

ขณะนี้ตระกูลจ้าวเงียบสงัดและมีกลิ่นคาวเลือดที่แสบจมูกรอยไปทั่ว

จ้าวเย็นหรานยังเอ๋ออยู่กับที่ ยังไม่ได้สติกลับมาจากเหตุการณ์เมื่อกี้

แต่จ้าวเชียนจูนก็ได้สติกลับมาก่อนพร้อมสีหน้าที่ตื่นเต้น: “ยินดีกับคุณถังเฉาด้วย ที่ช่วยแก้ปัญหาภายในตระกูลจ้าว！”

“ไม่ใช่ยินดีกับฉัน ควรไปยินดีกับเย็นหราน”

ถังเฉาหันกลับไปมองไปที่จ้าวเย็นหราน： “ตอนนี้ตระกูลจ้าวจะเป็นของเธอ เธอจะเป็นผู้ดูแลต่อไป”