เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 1058 เขาเป็นทหาร

“ถ้าจะเอางั้น ก็ได้เลย！”

พูดพลาง ถังโจ่ลุยตรงพุ่งเผมหา

หมัดนี้ เป็นหมัดเด็ดที่ถังโจ่ทุ่มพลังใส่ลงไปทั้งหมด

แต่ผู้ชมทั้งหมดนั้นกลับได้เห็นความเหนือชั้นกว่าของจูกัวชิงหลง

ผลไม่ได้ต่างไปจากความคิด แค่ถังโจ่พุ่งเผมใส่ ก็ถูกโต้ด้วยพลังที่ไม่รู้มายังไงของจูกัวชิงหลง ซัดกลับไปเต็ม ๆ

ปัง！

ถังโจ่ลอยกระเด็นกลับไปทั้งตัว

เสียงตื่นตระหนกดังไปทั้งบริเวณ

“หรือนี่คือคนตระกูลจูกัวที่เล่าลือกันในตำนาน？พลังฝีมือเก่งฉกาจขนาดนี้ ผมยังไม่ทันเห็นเขาตีโต้กลับไปยังไงเลย”

“นั่นสิ พลังฝีมือเก่งฉกาจจริง ๆ ประเมินได้เลยว่าในทั้งแปดตระกูลนี้ บรรดาผู้อาวุโสหลายคุณก็ยังเทียบเขาไม่ได้เลยนะ”

“ให้แม้ว่าจูกัวชิงหลงไม่ได้ลงมาแข่งขัน ก็ให้วางอยู่ในตำแหน่งที่แปดได้เลย เพราะไม่ใช่คนในตระกูลทั่ว ๆ ไปอย่างพวกเราจะไปทาบได้เลยอย่างแน่นอน”

“อีกทั้งพวกคุณได้สังเกตไหม ตั้งแต่คนตระกูลจูกัวเผมมาในงาน ผู้ใหญ่สองคุณที่นั่งชมอยู่ผมงบนต่างให้ความสนใจไปที่จูกัวชิงหลง มันหมายถึงอะไร พวกคุณยังไม่รู้กันอีกหรือ？”

ทันทีนั้นเอง ผู้คนในบริเวณนั้นต่างเหมือนรู้กันแจ้งชัด

จิตใต้สำนึกปักใจเชื่อกันเลยว่าจูกัวชิงหลงได้เป็นผู้ชนะเลิศอย่างเด็ดขาด

เพราะสรุปมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้ พวกเขาก็ยังไม่เคยเห็นใครมีพลังฝีมือฉกาจฉกรรจ์ขนาดนี้

“ดูทีในครั้งนี้คนตระกูลจูกัวคงได้เป็นราชบุตรเขยแน่ ตำแหน่งราชบุตรเขยกับพวกเราคงไม่มีวาสนาต่อกันแล้ว หรืองั้นเราไปถอนตัวจากการแข่งขันดีกว่า จะได้ไม่ต้องขึ้นไปเจ็บตัวเปล่า ๆ”

พอมีคำพูดนี้ออกมา ก็มีฝูงคนแห่กันไปยื่นเรื่องขอถอนตัวกันที่คณะกรรมการกันจริง ๆ มากมาย

ตาเฒ่าน้อยนั่งมองไปยังอดหัวเราะไม่ได้

“คุณพวกนี้จะรีบกันทำไมนักหนา ยังไงจูกัวชิงหลงก็ไม่ได้ไปอยู่กับคุณหญิงอายาเกะอยู่แล้ว สุดท้ายก็ต้องเป็นของพวกเขานั่นแหละ เพียงแต่ผู้ที่เสียหายก็คือคุณหญิงอายาเกะ”

“เป็นถึงคุณหญิงที่สูงศักดิ์แท้ ๆ กลับต้องถูกมือเพชฌฆาตคนหนึ่งบอกปัด ช่างน่าสงสารจริงหนอ！”

ส่วนนี้ นายพลเฉินไม่ต่อปากใด ๆ

ขณะเดียวกันนั้น ตรงบริเวณที่ตระกูลถังอยู่

ถังเฉากำลังดูกระบวนท่าเชิงมวยของจูกัวชิงหลงอย่างตั้งอกตั้งใจ

“คนผู้นี้ไม่ใช่คนในราชวงศ์ต้าเซี่ยเด็ดขาด กระบวนท่าของเขาไม่ใช่ท่าการต่อสู้ตามรูปแบบที่สืบทอดกันมา แต่กลับไปผนวกกับชั้นเชิงการต่อสู้แบบทางตะวันตก เป็นพวกมือเพชฌฆาตแน่นอน หรืออย่างน้อยก็ต้องเป็นทหาร”

สำหรับเชิงท่าแบบนี้ ถังเฉาคุ้นชินมามากต่อมาก เพราะยังไงตัวขาเองก็เจอคนประเภทนี้มามากมายในสนามรบ

จูกัวชิงหลงเพียงแต่ได้นำเอากระบวนท่าเหล่านี้ผนวกเผมกับกำลังภายใน จึงมีอานุภาพยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้

ถังเหยียนที่อยู่ผมง ๆ ฟังดูแล้ว มองถังเฉาแล้วถามไปด้วยฉงนสงสัย

“มันจะเป็นไปได้ยังไง？คนในราชวงศ์ต้าเซี่ย จะไปเรียนฝึกวิชาการต่อสู้จากต่างแดนไม่ได้นะ นอกจากคนที่ถูกขับไล่ออกจากตระกูลราชวงศ์ต้าเซี่ยไปแบบคุณ”

“ว่าไปอีกที วิชาการต่อสู้ของพวกนอกแดนจะมาเก่งกาจกว่าของราชวงศ์ต้าเซี่ยได้อย่างไร？”

ที่ถังเหยียนพูดนั้นไม่ผิด แต่ที่ถังเฉาพูดก็เรื่องจริง

จูกัวชิงหลงคนนี้ได้เรียนวิธีการฆ่าคนที่เป็นวิธีนอกรูปแบบจากของราชวงศ์ต้าเซี่ย เพียงแต่เอาากระบวนท่าเหล่านั้น ผสมผสานกับวิชาการต่อสู้ของราชวงศ์ต้าเซี่ยเคุณั้น

ก็เป็นที่ชัดเจนมากว่า จูกัวชิงหลงผู้นี้ก็เหมือนกับถังเฉาเทียวไปเทียวมาระหว่างสองแดน เรียนรู้ได้ถึงวิชาการต่อสู้ที่แตกต่างกันทั้งสองแดน

พูดจบ ถังเหยียนยิ่งมีความอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น สีหน้าเคร่งขรึมลง

“คนในตระกูลจูกัวไม่เคยออกพ้นราชวงศ์ต้าเซี่ย ถ้าหากคุณพบเห็นเงาภาพวิธีการฆ่าสังหารในตัวเขาจริง นั่นน่าจะเป็นหลักฐานยืนยันว่า เขาเป็นตัวปลอม ไม่ใช่คนอะไรของบ้านตระกูลจูกัว”

ถังเฉาผงกหัวรับอย่างมั่นใจ ไม่มีความเห็นต่างในคำพูดนี้

“ไม่ผิด เขาต้องไม่ใช่คนในราชวงศ์ต้าเซี่ยแน่นอนเด็ดขาด”

พูดออกมาดังนี้ ถังเหยียนเชื่อว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรซ่อนเงื่อนอยู่เบื้องหลัง

ขณะนี้ ถังโจ่ตกอยู่ในสภาวะคับขันอย่างเต็มที่แล้ว

ที่พูดเป็นว่าตกอยู่ในสภาวะคับขัน คงเป็นการพูดบอกเล่ากันฟังแบบไม่ให้เสียหน้ามาก เพราะในสภาพความเป็นจริงแล้วถังโจ่กำลังใช้พลังฝีมือสุดฤทธิ์ แต่จูกัวชิงหลงกลับมีท่าทีทำเป็นหยอกเล่น สีหน้าท่าทางเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน

ส่วนถังโจ่นั้นเหมือนไอ้โง่คนหนึ่งที่ถูกแกล้งหยอกเล่น

“พวกคนตระกูลถังของคุณ มันช่างอ่อนหัดกันจริงนะ เห็นว่าตระกูลพวกคุณที่มีถังเฉา ยังคิดว่าคนอื่นก็น่าจะไม่ธรรมดาจึงจะใช่ แต่ทำไมถึงได้อ่อนปวกกันขนาดนี้？”

จูกัวชิงหลงพูดสบประมาทใส่

ถังโจ่ไม่มีเวลาให้โต้ตอบ กับจูกัวชิงหลง เขามีแต่ต้องคอยหลบอย่างสุดฤทธิ์

ทุกครั้งที่ถังโจ่เห็นจังหวะคิดจะรุกกลับได้ แต่แล้วหมัดของตัวเองก็จะถูกสกัดไว้ทั้งหมด หวนกลับย้อนมาซัดใส่ร่างตัวเองอย่างหนักขึ้นเป็นเท่าตัว

เป็นดังนี้ผ่านไปหลายนาที ถังโจ่รู้สึกร่างกายทานรับไม่ไหวแล้ว จูกัวชิงหลงเห็นสภาพแล้ว ก็รู้ว่าถังโจ่เตรียมจะถอยหนีแล้ว แน่นอนว่าเขาคงไม่ปล่อยถังโจ่ไปแบบนี้แน่

“คิดจะยอมแพ้หรือ？ไม่ได้หรอก”

ถังโจ่เบิกตากว้างขึ้นในฉับพลัน กำลังเตรียมจะตั้งการ์ดรับ ทันใดนั้น เห็นแต่เงาจูกัวชิงหลงแวบเผมมา กระแทกใส่ตัวเขากระเด็นออกไป

ยังไม่ทันให้ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ ก็มีอาการเบลอวูบไป จูกัวชิงหลงที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ไม่มีทีท่าจะเลิกรา เดินย่างสามขุมก้าวเผมไปหาถังโจ่

ถังซานฉ่ายที่เฝ้าดูอยู่ยิ่งดูยิ่งเห็นท่าไม่ดี จนจูกัวชิงหลงยกเท้าขึ้น เตรียมท่าจะกระทืบลงใส่ถังโจ๋ ถังซานฉ่ายจึงได้รู้สึกขึ้นมา มันจะเกิดอะไรขึ้นนี่