ฮาเดสผู้สังหารพระเจ้า [冥王杀神陈纵横任] - ตอนที่ 44 ถึงเวลาของคุณแล้ว

ตอนที่ 44 ถึงเวลาของคุณแล้ว

 

ที่ทางเข้าอาคารชิวฉี

 

เฉินซังเหิงยังคงยืนอยู่ที่นั่นอย่างสงบ จากนั้นเขาก็หายใจเข้าลึกๆ “คุณพูดว่าอะไรนะ? ผมไม่ได้ยิน

 

คุณต่งที่คุกเข่าอยู่ตัวสั่น จากนั้นก็ตะโกนออกมาอย่างรุนแรงอีกครั้ง!

 

“คุณเฉินครับ ผมขอโทษ!!”

 

เสียงนั้นดังมาก!

 

ทุกๆ คนได้ยินคำขอโทษของนายใหญ่แห่งต่งเหมินทั้งหมด! เสียงที่ดังและหนักแน่นได้ผ่านเข้าไปในหูของทุกคนอย่างชัดเจน!!

 

“ขอโทษที่ ผมยังไม่ได้ยิน” เฉินซังเหิงค่อยๆ พ่นควันออกมา

 

คุณต่งที่คุกเข่าอยู่สูดหายใจเข้าลึกๆ และตะโกนสุดกำลังว่า “คุณเฉิน! ผมขอโทษ..!!”

 

หลังจากเสียงคำรามของคุณต่งจบลง ชายในชุดดำทั้งหมดก็ตะโกนขึ้นอีกครั้ง “คุณเฉิน..!! พวกเราขอโทษ…!!”

 

เสียงนั้นดังจนท้องฟ้าสั่นสะท้าน! กองกำลังต่งเหมินหลายร้อยคนขอโทษออกมา!

 

หากมีสิ่งใดจะบรรยายฉากนี้ได้ ก็คงจะเป็นฉากสะเทือนขวัญในหนังนักเลงฮ่องกงเท่านั้นที่บรรยายความน่าตกใจในตอนนี้

 

สมาชิกต่งเหมินหลายร้อยคนยืนอยู่เป็นสองแถวอยู่ข้างหลังเจ้านายของพวกเขาอย่างเคร่งขรึม ทั้งหมดก้มหน้าลงและขอโทษชายหนุ่ม!

 

ฉากแบบนี้น่าตกใจเกิน! ทุกๆ คนแทบไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็น! นี้เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?

 

เฉินซ้งเหิงยังคงสงบ เขาค่อยๆ คายวงแหวนควันออกมา

 

“โลงศพพร้อมหรือยัง? ถ้าพร้อมแล้ว ผมจะไปส่งคุณเอง” น้ำเสียงของเขาสงบนิ่ง ไม่มีเจตนาจะฆ่าแฝงอยู่เลยแม้แต่น้อย

 

แต่เมื่อเสียงนี้เข้าไปในหูของต่งคิ้วหู มันกลับกลายเป็นเหมือนกับดาบที่แหลมคม

 

ร่างกายของต่งกั่วหูสั่นสะท้าน เขาก้มหน้าลงอย่างรุนแรง

 

“ได้โปรด คุณเฉิน ได้โปรด…!”

 

ตึก! ตึก! ตึก! เสียงโขกหัวลงพื้นดังก้องไปในอากาศ!

 

ทุกคนในที่นี้ถึงกับช็อค!

 

ฉากนี้บีบหัวใจมากเกินไป!

 

โถงทางเดินกลายเป็นเงียบสงัด! มันเงียบมากจนได้ยินเพียงเสียงโขกหัวของต่งคิ้วหู

เลือดถูกละเลงเต็มพื้น!

 

หน้าผากของเขาแตกจนเลือดไหลเปื้อนใบหน้าทั้งหมดของเขาคุณยังสามารถมองเห็นกะโหลกสีขาวที่โชกเลือดที่โผล่ให้เห็นจากหน้าผากของเขาได้

 

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้หยุดลง เขาอดทนต่อความเจ็บปวดและโขกหัวต่อไปอย่างบ้าคลั่ง!

 

ต่งคิ้วหูอยู่ในวงการมาหลายสิบปี เขาเคยคิดว่าตัวเองนั้นยิ่งใหญ่เขาไม่คิดเลยว่าในชีวิตนี้เขาจะต้องมาเจอคนที่ไม่สามารถยั่วยุได้แบบนี้!

 

เหตุการณ์เมื่อคืนทำให้เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า ในโลกนี้ยังมีการดำรงอยู่ของตัวตนที่น่ากลัวที่ไม่สามารถยั่วยุได้

 

ตัวตนที่หลบหลีกเลี่ยงกระสุนและตัดคอคนด้วยมือเพียงข้างเดียวได้!

 

ปีศาจแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ต่งกั่วหูจะสามารถยั่วยุได้

 

อาศัยแค่คนหลายร้อยคนของต่งเหมิน เขาไม่สามารถต่อกรกับชายคนนี้ได้เลย!

 

เมื่อคืนเขาเข้ามาและจากไปอย่างอิสระ

 

ต่งคิ้วหูไม่สงสัยในคำพูดของชายคนนั้น… เตรียมโลงศพในสามวัน มันไม่ใช่เรื่องตลก!

 

ในเวลานี้เขาแค่ต้องรักษาชีวิตของเขาเอาไว้ให้ได้

 

ดังนั้นเขาจึงมาที่นี่เพื่อคุกเข่าขอโทษด้วยตัวเอง!

 

“คนค้าความตายแบบคุณทำไมถึงได้กลัวความตาย?” ดวงตาของเฉินซังเหิงสงบนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง

 

ในฐานะนักฆ่า ไม่ช้าก็เร็วเขาก็ต้องเจอกับความตาย

 

ร่างกายของต่งคิ้วหูสั่นสะท้านด้วยความกลัว เขายังคงก้มหน้าไม่กล้าเงยขึ้นมา

 

เลือดยังคงไหลล้นเปื้อนใบหน้าของเขา

 

ชายผู้ทรงพลังผู้นี้ ผู้ที่เป็นที่เคารพนับถือในฐานะราชาแห่งโลกใต้ดิน ในเวลานี้ ได้กลายเป็นมดที่อยู่แทบเท้าของผู้อื่น เพื่อที่จะรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ให้ได้ เขาถึงกับยอมทำร้ายตนเองอย่างบ้าคลั่ง

 

“ได้โปรด คุณเฉิน…ด้วยชีวิตของผม ผมต่งคิ้วหูยินดีที่จะเป็นวัวและม้าให้คุณ ได้โปรด คุณเฉิน ผมเป็นเพียงแค่มดตัวหนึ่ง… อย่าฆ่าผมเลย”

 

ณ เวลานี้ ต่งกั่วหูได้ละทิ้งศักดิ์ศรีของตนเองไปแล้ว ทั้งหมดเพราะเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

 

เฉินซังเหิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก้มหน้าลงมองต่งคิ้วหูที่กำลังคุกเข่าอยู่แทบเท้าของเขา

 

ในสายตาของเขาไม่ปรากฏอารมณ์ใดๆ ไม่สุขหรือทุกข์ ไม่โกรธหรือเกลียดชัง

 

“ถึงเวลาแล้ว” เฉินซังเหิงเหยียดสองนิ้วออกและค่อยๆ คีบก้นบุหรี่ที่ยังไหม้อยู่ออกจากปาก

 

“ได้เวลาของคุณแล้ว” ดวงตาของเขาสงบนิ่ง รองเท้าหนังของเขาถูกยกขึ้นอย่างช้าๆ

 

“คุณเฉิน ไว้ชีวิตผม..!!” ต่งคิ้วหูพยามคลานหนีอย่างบ้าคลั่ง

 

“ไอ้สารเลว! หากแกกล้าก็ลองดู!” ท่ามกลางเหล่าชายชุดดำชายหนุ่มคนหนึ่งดึงปืนพกสีดำออกจากแขนเสื้อ เขาคือต่งเบียว ลูกชายของต่งกัวฟู

 

วันนี้เขาตามพ่อของเขามาที่นี่

 

เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายคิดจะเอาชีวิตพ่อของเขาจริงๆ!

 

ในฐานะลูกชาย เขาจะปล่อยให้พ่อของเขาถูกฆ่าได้อย่างไร?

 

ข้างหลังต่งเบียว… กลุ่มชายชุดดำพุ่งออกมาทันที!

 

“คุณเฉินโปรดเมตตา…!” ชิวอี้เหลินที่อยู่ไม่ไกลรีบออกมาข้างหน้าและพยายามจะหยุด…!

 

อย่างไรก็ตาม รองเท้าหนังของเขาถูกยกขึ้นแล้ว

 

คนที่เฉินซึ่งเหิงต้องการจะฆ่า ไม่มีใครสามารถรอดไปได้

 

“ พัฟ!” รองเท้าหนังเหยียบลงที่หัวของต่งคิ้วหูอย่างรุนแรง!

 

ระเบิดน้ำสีแดงเข้มกระจายไปทั่ว!

 

หัวของต่งคิ้วหูถูกเหยียบย่ำจนกลายเป็นกองเลือด แม้แต่กะโหลกก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

 

ไม่มีเวลาต่อสู้ ไม่มีเวลาแม้จะหลบหนี

 

ในช่วงพริบตาเดียว

 

หัวของเขาแตกและตายลง

 

ผู้ชมตกใจจนหยุดหายใจ

 

อากาศราวกับถูกแช่แข็ง

 

ทุกคนเบิกตากว้างมองฉากนี้อย่างไม่เชื่อสายตา!

 

คุณต่ง…ตายแล้ว?

 

นายใหญ่แห่งโลกใต้ดินที่ทรงพลังนี้ ตายแล้วงั้นเหรอ? ตายต่อหน้าทุกคน?

 

แค่เหยียบเท้าลงก็ฆ่าคนได้?

 

ดวงตาของเฉินซังเหิงนิ่งสงบ เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนสี่เหลี่ยมออกจากแขนเสื้อ

 

จากนั้นก็ค่อยๆ ยกเท้าซ้ายขึ้นมาเช็ดคราบเลือดบนรองเท้าออก

 

วินาทีที่แล้ว เขาคร่าชีวิตผู้คนในพริบตา

 

ในวินาทีถัดมา เขาได้ฟื้นคืนอารมณ์อันปราณีตของเขากลับมาอย่างสงบ

 

“ไม่ case!!พ่อ-New !!”

 

ต่งเบี้ยวโกรธจัด เขารีบพุ่งเข้าใส่ร่างกายของพ่อของเขาอย่าง รวดเร็ว!

 

เขาเห็นหัวของพ่อถูกทุบเป็นชิ้นๆ ด้วยตาของเขาเอง มันสายเกินไปที่จะดิ้นรน มันสายเกินไปที่จะหยุดยั้ง และมันก็สายเกินไปที่จะหลับตา!

 

ฉากนี้ทำให้จิตใจของเขาแตกสลาย!

 

ข้างหลังเขา สมาชิกของต่งเหมินตกอยู่ในความมึนงง! ดูเหมือนจะมีเสียงฟังดังออกมาจากสมองของทุกๆ คน!

 

หัวหน้าของพวกเขา หัวหน้าใหญ่แห่งเซี่ยงไฮ้ ตายแล้วเหรอ?

 

หัวถูกเหยียบย่ำจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย?

 

ดวงตาที่สวยงามของชิวอี้เหลินเบิกกว้าง

 

เธอเห็นด้วยตาของตัวเองจริงๆ…. นายใหญ่แห่งต่งเหมินตายอยู่ที่หน้าอาคารชิวฉี?

 

ด้วยเท้าข้างหนึ่งของเฉินชั่งเหิง เขาตาย?

 

ไม่ไกลนัก ติงต้าหมานและกลุ่มของหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยที่ถูกไล่ออกราวกับถูกฟ้าผ่ามากขึ้น ทุกคนถูกแช่แข็ง ขาของพวกเขาสั่นอย่างรุนแรง! ความเยือกเย็นอันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทั่วฝ่าเท้าของพวกเขา!

 

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยบางคนกลัวจนกางเกงของพวกเขาเปียก

 

“ผมเตือนคุณแล้วให้นำโลงศพมาด้วย แต่คุณก็ไม่ทำ” เฉินซังเพิ่งปัดฝุ่นออกจากชุดของเขาแล้วหยิบบุหรี่จีนเนื้อนุ่มออกจากกระเป๋าแล้วจุดไฟอีกครั้ง

 

เขาสูดควันเข้าลึกๆ และจ้องมองอย่างสงบไปที่ศพบนพื้น

 

“ถ้าคุณไม่มีโลงศพ คุณก็จะตายอย่างไร้ที่ฝังแบบนี้” เขาพูดกับศพที่อยู่บนพื้นด้วยน้ำเสียงเฉยเมย

 

เมื่อคืนเขาได้เตือนต่งกั่วหูให้เตรียมโลงศพเพื่อที่จะได้จากไปอย่างสบายใจแล้ว

 

แต่อีกฝ่ายไม่ฟัง

 

เมื่อเทวทูตแห่งความตายต้องการให้คุณตายในวันที่สาม มันก็จะไม่มีใครที่จะทำให้คุณมีชีวิตอยู่ถึงวันที่สี่ได้

 

เฉินซังเหิงทำสิ่งที่ตัวเองพูดเสมอ

 

“แก…! แก..!!” ใบหน้าของต่งเบียวบิดเบี้ยวด้วยความโกรธด้วยดวงตาสีแดงเลือด เขาวิ่งมาด้านหน้าเฉินซังเหิง ปืนสีดำมุ่งเป้ามาที่ใจกลางระหว่างคิ้วของเขา!

 

“หนี้ชีวิตก็ต้องจ่ายด้วยชีวิต!!” เสียงของต่งเปิยวดังมาก ใครบ้างที่จะไม่โกรธเมื่อพ่อของตนถูกฆ่าตาย?

 

ความเกลียดชังนี้ไม่มีอะไรจะมาบรรเทามันลงได้!