ฮันเตอร์สายฮีลผู้โดนแย่งแฟนและถูกทิ้งไว้ที่1ใน12ดันเจี้ยนที่อันตรายที่สุด - ตอนที่ 5: ก็เป็นแค่เพียงผู้หญิงคนหนึ่ง

นี่ก็ผ่านมา3วันได้แล้วหลังจากที่ข่าวของฉันปรากฏขึ้นมา เพราะกล้องGoproที่ติดอยู่บนหมวกของทหารแต่ละคนจับภาพฉันที่กำลังไล่ฆ่าพวกมอนฯได้ทุกมุม แล้วยังจับภาพมังกรแดงกลับร่างมาเป็นหอกอีก เรียกได้ว่า อึดอัดสุดๆที่ดังเป็นพลุแตกชั่วข้ามคืน คนที่เห็นก็ปฏิบัติกับฉันอย่างกับไอดอล

“ข้าวเช้าเสร็จแล้วค่ะ”

“ขอบคุณค่ะ”

มีนเรียกฉันจากห้องครัวให้มากินข้าวเช้าโดยที่เธอสวมผ้ากันเปื้อนทับชุดสูทของเธอ มันดูขัดกันสุดๆ

“ขอแสดงความยินดีด้วยกับคุณสำหรับการเคลียร์ดันฯที่พระโขนงสำเร็จโดยไม่มีผู้เสียชีวิตแม้แต่คนเดียวค่ะ”

“อะ อืม แต่ฉันไม่ได้อยากจะดังขนาดนี้นะ”

“นานๆเข้าเดี๋ยวคุณก็นะชินเองค่ะ “

มีนพูดแสดงความยินดีกับฉันในระหว่างที่พวกเรานั่งกินข้าวบนโต๊ะเดียวกัน

✣✤✣

หลังจากกินกันเสร็จแล้วเอาจานไปแช่อ่าง มีนก็เดินไปหยิบแท็บเล็ตแล้วเดินมาหาฉัน

“นี่คือคิวงานของคุณวันนี้ค่ะ ส่วนหน้าคือคำขอให้คุณไปเป็นนางแบบให้ จะรับไม่คะ?”

มีนยื่นแท็บเล็ตมาให้ฉันแล้วถาม

“ไม่ล่ะ ตอนนี้โฟกัสที่ดันฯอย่างเดียวดีกว่า”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

ฉันปฏิเสธไป มีนจึงกดส่งข้อความปฏิเสธไปทันที

“หืม?…ดันฯระดับSพึ่งถูกเคลียร์โดยกิลด์อันดับ2 อย่างพยัคหรอ?”

“ค่ะ ในข่าวที่คุณพูดไปพวกเขาคงจะกำลังจะรู้เรื่องแน่ๆ จะเอายังไงต่อคะ?”

ฉันเหลือบไปเห็นข่าวในทีวีที่ปาร์ตี้หลักของกิลด์พยัคพึ่งกลับมาจากการเคลียร์ดันฯ มีนจึงถามฉัน แต่ก็แน่นอนว่าจะเมินใส่อยู่แล้ว

“ฉันขอเมินละกัน”

ฉันตอบ

“เอาล่ะ ช่วยขับรถพาฉันไปดันฯที่ใกล้ที่สุดไปถึงไกลที่สุดด้วยค่ะ”

“รับทราบค่ะ”

ฉันปิดทีวีแล้วลุกขึ้นพร้อมให้มีนเดินไปสต๊าทรถรอ

ดันฯตกค้างไม่ค่อยมีอะไรมาก ฉันเริ่มเคลียร์ตั้งแต่เขตคลองเตย เขตวัฒนา เขตเขตห้วยขวาง เขตดินแดง และสุดท้ายวนกลับมาที่เขตปทุมวัน ในระหว่างที่มีนจอดรถรอ เธอก็มักจะไปซื้อกาแฟอ*ซอนแถวนั้นดื่ม แต่พอฉันกลับมาเห็นกาแฟกระป๋องจาก7-12 บรรทัดฐานพวกเรามันสลับกันรึเปล่าวะเนี่ย!?

“ดูเหมือนเราจะมีแขกแฮะ คุณมีนระวังตัวด้วย”

ฉันเห็นกลุ่มคนประมาณ5คนเดินตรงมาที่พวกเรา พอฉันลองมองตรวจสอบรอบๆพวกนั้น มีมีดซ่อนไว้ที่กระเป๋ากางเกง มีรอยสักที่แขนทั้งสองข้าง และคนตรงกลางเอามือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกงเป็นไปได้ว่ามีสนับมือ ฉันจึงให้มีนระวังตัวเพราะเธอไม่ได้มีพลังฮันเตอร์ใดๆ

“ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรหรอคะ? พวกคุณสมาชิกกิลด์พยัก”

ฉันยิ้มถามไปโดยยังไม่คิดเรื่องความรุนแรง

“เหอะ! แกอย่ามาตอแหล! คำพูดที่แกพูดในข่าวถึงพวกเรา คงเตรียมใจที่จะชดใช้แล้วสินะ?”

“หืม? ชดใช้หรอ? หมายถึงเรื่องอะไรหรอคะ?”

ฉันเอียงคอไปทางขวาเล็กน้อยแล้วส่งสายตาไปหามีนก่อนจะแสดงสีหน้าอันใสซื่อ พอมีนรู้ตัวก็แอบใช้กล่องแอบถ่ายซึ่งติดไว้กับนาฬิกาข้อมือของเธอ

“โห~ ในรถมีอีกคนที่เป็นผู้หญิงอยู่ด้วยสินะ? สวยใช้ได้เลยนี่…ถ้างั้น พวกฉันจะข่มขืนพวกแกแล้วเอาไปปล่อยทิ้งข้างถนนซะเลย!”

พวกมันคนนึงพูดขึ้นมาเมื่อสังเกตุเห็นมีนที่แอบอยู่ในรถ แต่ไม่รู้ว่าโดนแอบถ่ายอยู่ ภาพกับเสียงของพวกแกชัดเจนสุดๆเลยนะเหวย พอมันพูดจบก็หยิบมีดจากกระเป๋ากางเกงออกมาแล้วพุ่งมาเล็งที่ขาขวาของฉัน

เมื่อลองสังเกตุดูว่าทำไมถึงเล็งที่ขาก็รู้เลยว่ามันต้องมีสถานะอัมพาตอะไรแบบนั้นอยู่แน่ๆ

“เห้อ~….เสาวารี”

ฉันใช่เสาวารีซัดมันจนกระเด็นลอยไปห้อยอยู่บนต้นไม้ข้างทาง ความแรงก็ลดให้แล้วนะแต่นี่ดันสลบง่ายงี้เลยหรอ?

“อย่ามาดูถูกกันนะโว้ย พวกเราเป็นถึงฮันเตอร์ระดับSเชียวนะ!!”

คนตรงกลางพูดจบก็พากันมารุมฉันทันที ช็อตเด็ดเลยว่ามั้ยมีน?

“อา…จะว่าไปในทีวีเขาทำแบบนี้รึเปล่านะ?”

“อ้อก!”

ฉันนึกถาพท่าเต้นรำจากซีรี่ย์ในทีวีที่ดูเมื่อคืน แล้วลองมาใช้ดู

“ขอยืมหน่อยนะ”

ฉันต่อยที่ท้องอย่างเต็มแรงจนคนตรงกลางสลบเลยหยิบเอาสนับมือมาใช้ และแน่นอนว่าสกิล ผู้ไม่บรรลุวิชาดาบ ทำให้ค่าสเตตัสของฉันเพิ่มขึ้น แต่รู้อะไรมั้ยว่าคำอธิบายที่มันจบแค่นั้น แทนที่จะไม่ตีความแล้วลองตีความชื่อสกิลซักนิด มันกลับเป็นสิ่งที่ซ่อนไว้ นั่นคือความหมายว่า วิชาต่อสู้อื่นนอกจากดาบจะมีความชำนาญจนน่าเหลือเชื่อ

และมันก็เป็นอย่างนั้น ท่าเต้นรำแต่ละสเต็ปจากซีรี่ย์ที่ดู ฉันใช้มันร่ายรำอย่างลื่นไหลจนรู้ตัวอีกทีพวกมันก็นอนสลบกันหมดแล้ว

“เห้อ….กลับดีกว่า”

“หยุดอยู่ตรงนั้นห้ามทำอะไรเด็กผู้หญิงหัวชมพูคนนั้นนะ!…อะเร๊ะ!?”

ระหว่างที่กำลังเดินไปยังรถ ก็มีเสียงผู้หญิงตะโกนออกมา พอหันไปหาเจ้าของเสียงปรากฏว่าเป็นใบหน้าของคนรู้จักที่ไม่ได้เจอกันตั้งนาน 

• ───────────────── •