อัศวินดำคุงไม่อยากเป็นเซ็นไต - ตอนที่ 90 สัตว์ประหลาดดวงดารา ปรากฏตัว
เอเลี่ยนที่บุกมามีด้วยกัน 5 ตัว
โดยพวกมันปรากฏตัวกระจายกันไปในแต่ละพื้นที่ ทันทีที่พวกมันแตะพื้นมันก็เริ่มทำลายข้าวของอย่างไม่สนสิ่งใด
ฉันรู้สึกว่ามันแอบแปลกๆนิดหน่อยที่มันมี 5 ตัวเท่ากับจำนวนของพวกฉันที่นับคอสโม่เข้าไปด้วย
พวกเรารีบมุ่งไปยังสถานที่ที่พวกเอเลี่ยนกำลังอาละวาด
「ตรงนั้นสินะ!」
『เข้าถึงระยะที่สามารถสังเกตเห็นได้ด้วยสายตา!!』
พอฉันไปถึงปลายทางด้วย Lupus Striker ก็เห็นปลายทางจากสายตาเสียที ร่องรอยการทำลายล้างของพวกมันหนักชะมัด
「สังหาร……ทำลายล้าง……」
「มะ ม่ายยยยยย!!」
……ชิบละ!
เอเลี่ยนสีดำกำลังต้อนชายคนหนึ่งให้จนมุมและพยายามจะฆ่าเขาด้วยกรงเล็บของมัน
ก่อนที่มันจะได้ทำอย่างที่ใจหวัง ฉันก็ใช้Lupus Strikerพุ่งชนใส่ร่างของมันทันที
「……!」
ฉันลงมาจากรถละมองไปยังเอเลี่ยนไปกระเด็นไปตามแรงชน
หมวกกันน็อคที่ชิโระสร้างขึ้นสลายเป็นอนุภาคทันทีที่ฉันลงมา อากาศภายนอกได้สัมผัสมาตรงใบหน้าของฉัน
「เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?」
「นะ นี่คุณ……」
ดูเหมือนจะยังหายใจสบายดี…ก็แล้วใไป
ชายในชุดพนักงานออฟฟิศธรรมดาตอบกลับมา ท่าทางเหมือนจะไม่เป็นไร ว่าแล้วฉันก็หันไปหาเจ้าเอเลี่ยนสีดำ
….ไอ้เจ้าหมอนี่แปลกๆวุ้ย
「แกเป็นสัตว์ประหลาดสินะ?」
「———」
「หน้าตาของแกไม่เหมือนเอเลี่ยนเลยสักนิด สภาพไม่ต่างจากสัตว์ประหลาดที่ฉันเคยสู้เลยด้วย」
ถ้าจะบอกให้ชัดให้อารมณ์เหมือนเจ้าโอเมก้าชะมัด
ฉันระวังเจ้าตัวสีดำที่ไม่ตอบอะไรกลับมาเหมือนกับรูปปั้นหินและบอกให้พนักงานออฟฟิศหนีไป
「ฉันจะจัดการเจ้านี่เอง รีบหนีไปซะ!」
「ดะ ได้สิ แต่ยังมีคนติดอยู่แถวนี้อีกเยอะเลย!」
「! โปรโต!」
『ฉันทำการค้นหาแล้ว ดูเหมือนจะมีคนติดอยู่เยอะจริง!』
ถ้างั้นก็คงใช้พลังจัดเต็มไม่ได้
สงสัยต้องซื้อเวลาจนกว่าคนจะอพยพกันเสร็จ หรือฉันควรจะฆ่ามันให้เสร็จก่อนได้ทำอะไรต่อดีนะ
「เอาเป็นว่าฉันจะหยุดเจ้านี่ จนกว่าคนอื่นจะหนี———」
「ครับ แต่ว่าเดี๋ยวผมจะไปช่วยคนอื่นต่อเอง! ขอให้คุณโชคดี!」
「เอ๋」
พนักงานออฟฟิศจากไปโดยไม่รอเสียงตอบของฉัน
แอบแปลกใจกับปฏิกิริยานี้แฮะ ต่างจากตอนที่ฉันเป็นอัศวินดำแรกๆชะมัด
「……โลกใบนี้ยังไม่ได้สิ้นหวังสินะ」
ถึงโลกนี้จะมีคนที่เห็นแก่ตัวอยู่ แต่คนประเภทนี้ก็มีเหมือนกัน
เอาเป็นว่าพวกเขาไว้ใจฉันให้ดูแลตรงนี้ ฉันก็ต้องปกป้องพวกเขากลับ!
「———สังหาร」
หน้าอกของสัตว์ประหลาดสีดำเปิดออก มีบางสิ่งที่คล้ายกับขีปนาวุธพุ่งออกมา
ไอ้นั่นคือสิ่งที่ทำให้พื้นที่แถวนี้เละใช่ไหมเนี้ย?
ก็แปลว่าห้ามไปโดน———
『โฮก!!』
ชิโระโผล่ออกมาจากกระเป๋าข้างเข็มขัดและพุ่งไปทำลายขีปนาวุธนั้นทิ้ง
แล้วก็เป็นจังหวะที่ฉันหยิบชิโระด้วยมือขวา ชิโระได้เปลี่ยนร่างตัวเองกลายเป็นหัวเข็มขัด จากนั้นเข็มขัดแปลงร่างก็ปรากฏขึ้น
『LUPUS DRIVER!!』
「แปลงร่าง」
ฉันเสียบชิโระเข้าไปที่เข็มขัดเพื่อทำการแปลงงร่าง
ความทรงจำในตอนที่เป็นคัตสึกิ ชิราคาวะกลับมาอีกครั้ง
ร่างของอัศวินขาวมีความสามารถที่หลากหลายและใช้อาวุธได้เยอะ แม้พลังโจมตีจะด้อยกว่า Type 1 แต่ความยืดหยุ่นในการรับมือกับศัตรูสูงกว่า
『FIGHT FOR RIGHT!!』
『CHANGE YOUR DESTINY!!』
เมื่อการแปลงร่างของฉันเกิดขึ้น สนามพลังก็ได้ทำการปัดป้องขีปนาวุธออกไปทั้งหมด
『BREAK FORM!! COMPLETE……』
ชุดชั้นในสีดำและเกราะนอกสีเงินประดับด้วยขอบทองปรากฏขึ้นบนร่างของฉัน
เขาทั้งสามได้ปรากฏขึ้นตรงหัว ดวงตาสีเหลืองส่องแสงออกมาพัดผ่านสนามพลังงานสีทอง จากนั้นฉันก็ใช้มือขวาในการพัดสนามพลังนั้นให้หายไปเหมือนเป็นการบอกว่าการแปลงร่างเสร็จสิ้นแล้ว
「———ทำลายล้าง!!」
「เอ็งพูดได้แค่นี้เหรอฟะ?」
『LUPUS DAGGER!!』
ฉันใช้Lupus Daggerตัดขีปนาวุธทิ้งต่อทันที
จากนั้นก็ทำการถีบพื้นพุ่งเข้าไปเตะร่างสีดำของอีกฝ่าย
「———!!」
เปลือกสีดำของมันแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆก่อนจะจมลงกับพื้น
มันกระอักเลือดออกมาเป็นสีน้ำเงินและพยายามคลานไปมาอยู่ที่พื้น
「……เปราะชะมัด」
ฉันเอาเท้าไปเหยียบหลังของมันที่คลานอยู่กับพื้นก่อนจะกดไปตรงหัวเข็มขัด
『DEADLY!! TYPE LUPUS!!』
ปิดงานให้มันจบๆไปเลยละกัน
พลังงานสีแดงและทองไหลออกจากเข็มขัดไปตรงขาขวาของฉันที่กดร่างของสัตว์ประหลาดเอาไว้
『BREAK! POWER!!』
『BITING! CRASH!!』
หลังควบแน่นพลังเสร็จ ฉันก็ใช้พลังงานทั้งหมดทะลวงร่างของมันเข้าไป
ร่างของสัตว์ประหลาดถูกบดขยี้จากด้านหลังพลังงานที่ถูกอัดเข้าไปในร่างของมันเกิดการระเบิดจากภายใน ไม่นานนักร่างของมันก็นอนนิ่งไป
「……ฮู้ว」
ฉันดึงเท้าออกจากร่างของมันก่อนจะเดินขึ้นมาจากหลุมลึกที่เกิดจากพลังของฉัน
ก็ไม่ได้เก่งอะไรมากนี่หว่า
หรือจะเป็นพวกกีกี้ฟะ?
ไม่สิ บางทีอาจจะเป็นแค่การทดสอบเฉยๆก็ได้
『สมกับที่คัตสึมิเป็นคัตสึมิ』
「……มีความสุขเชียวนะ」
ัฉันตอบกลับโปรโตที่ส่งเสียงออกมาอย่างมีความสุข
อันที่จริงก็แอบกังวลหรอกว่าการที่ฉันใช้ชิโระแทนที่จะเป็นเธอจะทำให้เธอรู้สึกแย่หรือเปล่า แต่เหมือนจะไม่เป็นไรแฮะ ทว่าก็คงวางใจไม่ได้
『ถึงจะชอบตอนที่เป็นคัตสึกิ แต่ยังไงคัตสึมิก็สุดยอด』
「จะคัตสึกิ ชิราคาวะ หรือคัตสึมิ โฮมุระ มันก็ฉันไหม….เอาเป็นว่าติดต่อเรมะก่อน หือ……!」
ฉันสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างจากข้างหลังก่อนจะหันไป
จากนั้นก็พบว่าสัตว์ประหลาดที่ควรจะตายไปแล้ว พยายามฝืนร่างของตัวเองลุกขึ้นยืน
『กะ、อะ……อา……』
「ฟื้นฟูได้? ไม่ใช่..คนละอย่าง」
แทนที่จะบอกว่าฟื้นฟูใหม่ มันเหมือนกับมีก้อนเนื้อพองออกมาจากร่างจนล้นตัว
เปลือกสีดำได้ถูกทำลายทิ้ง ก้อนเนื้อปริศนาล้นออกมาจากร่างจนทำให้รูปลักษณ์ของมันกลายเป็นสิ่งอื่น
『คัตสึมิคุง!』
「เรมะ นายเห็นสภาพเจ้านั่นหรือเปล่า?」
ฉันตอบกลับเรมะพร้อมกับเตรียมอาวุธในมือ
『อ้า สิ่งที่นายเห็นไม่ต่างอะไรกับที่พวกเรดและคนอื่นๆเจอ!』
「แปลว่ามันมีร่างสองสินะ?」
แถมเหมือนจะคลั่งกว่าเดิมอีก
จากนักรบสีดำสวมเกราะ กลายเป็นตัวอะไรสักอย่างจากเกมสยองขวัญไปแล้ว
『ถึงจะยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ดูเหมือนเรดจะเอาชนะมันได้แล้วด้วยการหั่นมันเป็นชิ้นๆร่ะ!』
「……ไปทำอิท่าไหนฟะ?」
『เห็นว่าโจมตีมัน 7 ครั้งติดกันในจังหวะเดียวนะ….ถึงมาถามฉัน ฉันก็ไม่รู้หรอกว่ายัยนั่นทำได้ยังไง….』
สมกับเป็นเธอดีวุ้ย
นี่สิถึงจะสมกับที่บอกว่าแกร่งอย่างกับปีศาจ
ไม่มีใครจะน่าเชื่อถือไปได้มากกว่าพวกเธออีกแล้ว
『คัตสึมิ! ทุกคนอพยพกันไปหมดแล้ว!!』
「ถ้างั้นก็มาจัดเต็มได้เลย」
『TRUTH GRIP!!』
อุปกรณ์แปลงร่างสีทองปรากฏขึ้นที่มือของฉัน
ฉันใช้มันเสียบเข้าไปที่ด้านข้างหัวเข็มขัด ก่อนจะล็อกมัน ทันใดนั้นแสงสีแดงก็ส่องแสงจ้าออกมา
『ARE YOU READY?! 』
『NO ONE CAN STOP ME!!』
『TRUTH FORM! ACCELERATION!!』
เบรกฟอร์มได้หายไปและถูกแทนที่ด้วยฟอร์มใหม่
『THE ENEMY OF JUSTICE……』
『『『TRUTH FORM!!!』』』
เสียงโลหะได้เข้ามาประกอบร่างของฉัน แถมสีสี่ถูกติดไว้ตรงกลางอก เมื่อฉันแปลงร่างเสร็จ สัตว์ประหลาดก้อนเนื้อก็พุ่งเข้ามาโจมตีฉันทันที
「อ้าาาาา!!」
ร่างของมันใหญ่ขึ้น กรงเล็บของมันก็แหลมคมขึ้นและฟาดลงมาที่ร่างของฉัน
ฉันโต้กลับไปด้วยการใช้แขนที่ห่อหุ้มด้วยเปลวเพลิง
ถึงการเคลื่อนไหวของมันจะดูโง่ แต่ก็ใช่ว่าจะประมาทได้
ต้องรีบปิดมันให้เร็วที่สุด
「……」
『MIX!』
ฉันหยิบมิกซ์ไดร์ฟเวอร์และกราวิตี้ไดร์ฟออกมาเสียบเข้าไปที่หัวเข็มขัด
ด้วยการวิเคราะห์ของชิโระ ทำให้ฉันรู้ถึงการโจมตีที่ได้ผลที่สุด แล้วมิกซ์ไดร์ฟเวอร์ก็ไปหยุดตรงที่ แดงกับเหลือง
【RED!!!】
【YELLOW!!!】
หน้าปัดแสดงสีแดงกับเหลือง จากนั้นGravity Busterก็ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยเปลวเพลิงและกระแสไฟฟ้า
ฉันยกมันขึ้นมาด้วยแขนทั้งสองข้างก่อนจะปลดปล่อยพลังงานที่สะสมอยู่ภายในด้วยกระฟันสัตว์ประหลาดตรงหน้า
『GRAVITY BUSTER!!』
『FINISH!! IMPACT!!』
『MIX CHARGE!!』
คลื่นดาบที่ฟันออกไปปลดปล่อยความร้อนออกมาแล้วกลืนกินสัตว์ประหลาด
เพื่อจำกัดผลกระทบไม่ให้พื้นที่โดยรอบ ความร้อนที่แผ่ออกมาจึงถูกสลายไปทันทีที่กระทบกับร่างของสัตว์ประหลาด
「ทำขนาดนี้แล้วคงไม่น่าจะลุกขึ้นมาได้อีกแล้วมั้ง」
『ปฏิกิริยาอีกฝ่ายหายไปอย่างสมบูรณ์ ทำไมได้ดี คัตสึมิคุง』
「คนอื่นๆล่ะ?」
『พวกเธอเอาชนะมันได้โดยไม่รับบาดเจ็บอะไร ที่เหลือให้เป็นหน้าที่ของฉันเองนายกลับมาได้เลย』
「อ้า」
ฉันเรียก Lupus Striker มาขึ้นขี่มันกลับฐาน
ถ้าฉันอยู่ที่นี่ต่อคงได้เกิดเรื่องวุ่นวายกว่าเดิมจากผู้คน ดังนั้นปล่อยให้พวกเรมะเก็บกวาดไปละกัน
「……หือ?」
เมื่อฉันบินขึ้นมาข้างบน ก็เห็นร่างของพนักงานออฟฟิศที่ฉันช่วยไว้ก่อนหน้านี้
โล่งใจแฮะที่เขาปลอดภัย แถมเหมือนหมอนั่นจะเป็นแกนนำในการช่วยเหลือคนรอบๆในการอพยพอีก
「ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะปกป้องไว้ให้ได้」
ไม่ว่าจะเอเลี่ยนคิดจะทำอะไร
ฮิลด้าจะวางแผนอะไรอยู่
เหตุผลในการต่อสู้ของฉันก็จะไม่มีวันเปลี่ยน
「ฉันไม่ยอมให้เธอทำตามใจชอบหรอก….รูอิน…!」
ปกป้องโลกใบนี้และตัดสินกับยัยนั่น
ถึงพลังของพวกเราจะต่างกันขนาดไหน แต่ฉันก็จะสู้กับเธออย่างสุดกำลัง
***
สัตว์ประหลาดดวงดาราทั้งหมดที่ส่งไปยังโลก พ่ายแพ้ให้กับจัสติสครูเซเดอร์ อัศวินดำและคอสโม่
ผลลัพธ์แย่สุดๆ ฉันได้มองไปยังฮิลด้าที่เฝ้ามองพวกมันผ่านจอ ท่าทางของเธอเหมือนจะสบายกว่าที่คิดไว้
「ในแง่ของพลังการต่อสู้ถือว่าใช้ได้」
「ทั้งที่มันแพ้กลับมาเนี่ยนะ……」
「อื้อ มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วไหม เยลโล่ ถ้าพวกมันเอาชนะคนพวกนั้นได้สบายพวกเราคงไม่ต้องมาลำบากกันหรอก」
…นั่นก็จริง
แต่แอบโมโหแปลกๆที่ต้องมายอมรับคำพูดของยัยนี่
「ถึงสัตว์ประหลาดดวงดาราจะพ่ายแพ้ แต่พลังแห่งดวงดาราที่อัดเข้าไปในร่างของมันจนทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้นี่ก็น่าสนใจดี ช่วงสุดท้ายเหมือนจะพัฒนาร่างตัวเองได้อีกด้วย น่าสนใจๆ」
「……อ้า」
「ถ้าเอามันมาปรับแต่งให้ถูกต้องกว่านี้ ก็น่าจะสามารถพัฒนาพวกมันให้แกร่งกว่าเดิมได้ อื้มๆ」
รู้สึกหัวจะปวดเมื่อเห็นฮิลด้าพูดกับตัวเองอย่างมีความสุข
ฉันขอตัวกลับไปห้องของตัวเองเลยได้ไหม รู้สึกเหมือนไม่มีประโยชน์ที่ต้องอยู่ต่อแล้วสิ
ว่าแล้วฉันก็ยืนขึ้นและตั้งใจจะเดินออกไปจากห้องที่ฮิลด้าอยู่
「เยลโล่」
「เธอต้องการอะไรอีก?」
「จากนี้ไปมันต้องสนุกกว่าเดิมแน่」
เมื่อฉันหันกลับไปฮิลด้าก็ได้เปิดแคปซูลอันหนึ่งขึ้นซึ่งมันเป็นหนึ่งในแคปซูลที่น่าจะบรรจุร่างของสัตว์ประหลาดดวงดาราไว้
ทว่าเธอกลับยิ้มออกมาให้กับฉันราวกับเด็กน้อยที่อยากจะอวดอะไรบางอย่าง
「….แม้กระทั่งบลู…..พี่ชายของฉัน เธอก็ยังจับไว้เป็นตัวประกันเหรอ?」
「ฟุฟุฟุ」
ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่ายัยนี่คิดอะไรอยู่
ไม่รู้ด้วยว่าแผนที่เธอวางไว้คืออะไร ตั้งใจจะใช้พวกเราทำสิ่งไหน
แต่ที่แน่ๆเลยคือ ฉันไม่ชอบยัยนี่เลยสักนิด
***
441：ไม่ระบุชื่อ
อัศวินเขียว : ผ่าครึ่งศัตรูด้วยไลอ้อนเซบ้าาาาา!
บลู : ยิงข้อต่อแล้วระเบิดร่างอีกฝ่ายด้วยการยิงประชิด!
เยลโล่ : บ้าพลังยัดสายฟ้า
เรด : ผ่าอีกฝ่ายทิ้งเป็นเต้าหู้โดยไม่ถามอะไรสักคำ
อัศวินดำ : บีมมมมม!
ดูจากทั้งหมด อัศวินเขียวนี่ปกติสุดมะ?!
442：ไม่ระบุชื่อ
คนอื่นนี่เกินป้ายยยย
443：ไม่ระบุชื่อ
พวกเอเลี่ยนที่มาโจมตีเอาเวลานี้มันคิดอะไรอยู่ฟะ
เป้าหมายคืออะไรกันแน่?
444：ไม่ระบุชื่อ
สภาพของพวกมันชวนให้นึกถึงสัตว์ประหลาดที่อาละวาดบนโลกเลยวุ้ย
ที่แบบอยู่ดีๆมันก็คลั่งอ่ะ
445：ไม่ระบุชื่อ
ฉันละสงสัยจริงๆว่าทำไมพวกจัสติสถึงได้ใช้วิธีโหดกันเหลือเกิน…
446：ไม่ระบุชื่อ
แค่ปกป้องโลกได้ก็พอละแหละ
447：ไม่ระบุชื่อ
อัศวินขาวคุงนี่เสริมแกร่งมาจนอยู่ในระดับที่เหลือเชื่อสุดๆ
448：ไม่ระบุชื่อ
คัตสึมิคุงแข็งแกร่งเกินไปแล้ว
พอความทรงจำของเขากลับมา รวมกับของใหม่เรียกว่าแกร่งใส่ไข่
449：ไม่ระบุชื่อ
ฉันตกใจที่สัตว์ประหลาดมันโดนเตะที่เดียวก็ร่วงไปนอนกับพื้นแล้วอ่ะ
แต่อีกมุมหนึ่งการที่มันออกมาได้ขนาดนี้ ครั้งหน้ามันอาจจะมีมากกว่า 5 ก็ได้
450：ไม่ระบุชื่อ
การโจมตีคราวนี้มันแปลกๆ
แต่ที่แปลกใจอีกอย่างก็คือการได้เห็นอัศวินเขียวออกมาต่อสู้ด้วยนี่แหละ
451：ไม่ระบุชื่อ
การปรากฏตัวของเธอนี่ดูโดดเด่นนะ
อย่างงี้ก็กลายเป็นทีมเซ็นไต 5 สีแล้วสิ
452：ไม่ระบุชื่อ
เขียวกับดำ……?
แบบนี้ก็ต้องเป็นคู่หูสุดซี้ละดิ?
453：ไม่ระบุชื่อ
แร้งค์นางเอกมีการเปลี่ยนแปลงแล้ว!!
454：ไม่ระบุชื่อ
แต่ลำดับที่จัดยังไงก็คงไม่อาจเทียบได้กับไฟนอลบอสที่รอตอนจบ
455：ไม่ระบุชื่อ
คัตสึมิ โฮมุระคือปีศาจที่กำลังทำลายล้างโลก
เราควรไล่เขาออกไปจากโลกซะ!!
ที่พวกเราถูกเอเลี่ยนบุกก็เพราะเขา!!
ให้อภัยไม่ได้เด็ดขาด คัตสึมิ โฮมุระ!!
456：ไม่ระบุชื่อ
ฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นหน่วยสอดแนมมากกว่า
เพราะหากไม่ใช่แบบนั้นนี่มันเป็นการทิ้งไพ่เปลืองมือสุดๆ
457：ไม่ระบุชื่อ
การกระทำแบบนี้ไม่น่าจะเป็นฝีมือของรูอินแน่นอนเพราะมันไม่ได้ส่งผลต่อการพัฒนาของอัศวินดำเลย
เป็นไปได้ไหมว่านี่จะเป็นฝีมือของพวกเซ็นไตอวกาศที่เป็นลูกน้องของรูอินทำกันเอง…..แถมการไปทำลายข้าวของมั่วซั่ว อัศวินดำคงไม่ชอบเธอแหง
เดาไม่ออกเลย ที่แน่ๆน่ากลัวชิบ
458：ไม่ระบุชื่อ
ตราบใดที่อัศวินดำปกป้องโลก อีกอย่างจะต้องไม่เป็นไร
เพราะงั้นเหล่าชาวโลกเอ๋ย อย่าไปทำอะไรแปลกๆกับเขาซะล่ะ ^^
459：ไม่ระบุชื่อ
>>458
ทำไมเอ็งพูดเหมือนตัวเองไม่ใช่ฟะ……?
460：ไม่ระบุชื่อ
>>455
อะไรฟะ?
เห็นข้อความสแปมนี้เลยกระทู้เลย
461：ไม่ระบุชื่อ
อย่าไปสนดีกว่า
462：ไม่ระบุชื่อ
อย่างน้อยทฤษฎีกาวของไอ้พวกที่บอกว่าอัศวินดำคุงเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกสัตว์ประหลาดบนโลกกำเนิดขึ้นหรือความเสียหายของสัตว์ประหลาดที่ก่อเป็นเพราะเขานั่นก็ถูกระเบิดทิ้งไปแล้วนะ
463：ไม่ระบุชื่อ
ทฤษฎีนั้นอย่างหลอน
464：ไม่ระบุชื่อ
รู้สึกมันต่างจากเอเลี่ยนก่อนหน้านี้
ศพของทั้ง 5 ตัวที่บุกมาจากที่เห็นในวิดีโอเหมือนมันจะไม่มีสติกันทั้งหมดเลย
465：ไม่ระบุชื่อ
จริงอยู่ที่พวกมันไม่น่าจะทำอะไรจัสติสกับอัศวินดำคุงได้
แต่ความเสียหายที่พวกมันสร้างขึ้นก็น่ากลัว
466：ไม่ระบุชื่อ
อยากรู้จริงๆว่าโลกจะเป็นยังไงต่อ….
467：ไม่ระบุชื่อ
วิดีโอที่ประธานลงก็เร็วเหมือนเคย
ดาบสิงโตก็เสียงดังซะจนฉันขำลั่นบ้าน
468：ไม่ระบุชื่อ
ตอนที่เป็นร่างใช้เคียวเหมือนยมทูตนั่นก็เท่นะ แต่การใช้ดาบสิงโตฟันศัตรูนี่น่ารักชะมัด!
ชวนให้รู้สึกเหมือนฉันเองก็เป็นได้นะ ฮีโร่น่ะ
469：ไม่ระบุชื่อ
การจะกลายเป็นเป็นฮีโร่ไม่เรื่องง่ายนะเออ
ฉันเดาว่าถึงประธานจะชวนให้รู้สึกเหมือนเป็นคนสบายๆ
แต่เขาก็คงคิดมาดีแล้วนี่เลือกเธอมาเป็นหนึ่งในพวกพ้อง
470：ไม่ระบุชื่อ
สรุปพวกเอ็งจะเรียกว่าดาบสิงโตแทนแล้วใช่ไหม
471：ไม่ระบุชื่อ
อัศวินเขียวมันออกจะเรียกยากไปนะ จากนี้เรียกเธอว่ากรีนก็พอไหม?
472：ไม่ระบุชื่อ
นั่นสินะ จะเรียกว่า มิโดริคิชิ หรือ เรียวคุคิชิ มันก็ยากจริงๆแหละ
473：ไม่ระบุชื่อ
ตอนที่เห็นบลูยิงข้อต่อของสัตว์ประหลาดจนขยับไปไหนไม่ได้นี่น่ากลัววุ้ย
474：ไม่ระบุชื่อ
ฉันสงสัยเกี่ยวกับความสามารถในการยิงของเธอเหมือนกันนะ
แต่การที่เธอสามารถค่อยๆทรมานสัตว์ประหลาดพวกนั้นไม้ต่างอะไรกับการใช้ปืนอัดลมยิงแขนขาของแมลงให้หายไปทีละข้างนี่ สยองจริง
475：ไม่ระบุชื่อ
ถ้าเป็นเรื่องนั้นเยลโล่ก็ไม่แพ้กันนะ สับศัตรูให้เละเป็นชิ้นๆด้วยขวาน แถมยังช็อตซ้ำเพื่อให้ตายสนิทอีก
476：ไม่ระบุชื่อ
เรดก็ เรดอ่ะ…..
การโจมตี 7 ครั้งติดในจังหวะเดียวนี่มันอะไรฟะ ทำได้ยังไง
477：ไม่ระบุชื่อ
จัสติสครูเซเดอร์หรือจะสู้ดาบสิงโต
478：ไม่ระบุชื่อ
มาเรียกว่าดาบสิงโตแบบนี้สงสารเจ้าตัวหน่อยเถอะขอร้อง!!
479：ไม่ระบุชื่อ
จัสติสครูเซเดอร์นี่อันตรายของแท้
480：ไม่ระบุชื่อ
กลับกันอัศวินดำคุงดูจะสงบเสงี่ยมขึ้นนะ
อาจจะเป็นเพราะร่างอัศวินขาวช่วยถ่วงสมดุลไว้มั้ง
481：ไม่ระบุชื่อ
ความน่ากลัวของจัสติสครูเซเดอร์มันโหดยิ่งกว่าพลังไหนๆ
482：ไม่ระบุชื่อ
ก็จริงว่าจัสติสครูเซเดอร์อาจจะเทียบอัศวินดำไม่ได้
แต่ถ้าพวกเขาทะเลาะกันฉันนึกภาพอัศวินดำชนะไม่ออกเลยแฮะ
483：ไม่ระบุชื่อ
พวกเขาชดเชยพลังด้วยความกระหายเลือดยังไงล่ะ
แต่ประสิทธิภาพชุดของพวกเธอตอนนี้ฉันมองว่ายังด้อยกว่าเซ็นไตอวกาศนะ
484：ไม่ระบุชื่อ
ถึงจะได้รับการอัพเกรดแต่ก็ยังล้าสมัยสำหรับพวกมันสิน้า
คู่ต่อสู้ก็แกร่งขึ้นเรื่อยๆด้วยสิ น่ากังวลเหมือนกัน
485：ไม่ระบุชื่อ
โปรโตเซโร่「……」
486：ไม่ระบุชื่อ
>>485
อุ้ย
487：ไม่ระบุชื่อ
ลองกลับไปมองที่อัศวินดำคุงแล้วจะรู้ว่าสูทมันไม่ได้มีผลขนาดน้านนนน
488：ไม่ระบุชื่อ
ถึงจะพังแหล่ไม่พังแหล่ก็ยังโหดสุดๆ!!
489：ไม่ระบุชื่อ
ฉันว่าอัศวินดำคุงมันแปลกๆมากกว่า สูทสุดอันตรายแบบนั้นใครจะใช้ได้ฟะ!!
490：ไม่ระบุชื่อ
ฉันคิดว่ามาถึงจุดนี้พวกเราไม่ควรไปถามหาเหตุผลอะไรกับเขาอีกนะ
491：ไม่ระบุชื่อ
ชายที่แกร่งที่สุดจะไปหาเหตุผลอะไรจากเขากัน
492：ไม่ระบุชื่อ
้ย้อนอดีตให้ฟัง
อัศวินดำคุงกำลังผลาญชีวิตของตัวเองทุกครั้งที่ต่อสู้
เขาเข้าใกล้ความตายทุกครั้งที่แปลงร่าง
ว่ากันว่าตอนนี้เขาไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป
อารมณ์ของความเป็นมนุษย์ได้สูญหาย
493：ไม่ระบุชื่อ
ก็ตอนนั้นสเป็คของโปรโตเซโร่มันออกมาหน้านั้นนี่หว่า
แต่ความจริงนอกจากจะใช้ได้แบบไม่มีความเสี่ยง ยังดึงพลังมาได้มากกว่าที่คำนวณซะอีก เหลือจะเชื่อ!!
494：ไม่ระบุชื่อ
>>492
ความลับมันอยู่ตรงเข็มขัดนั่นแหละ…
495：ไม่ระบุชื่อ
สุดยอดมือสังหารสัตว์ประหลาด
496：ไม่ระบุชื่อ
จุดแรกอาจจะเป็นเพราะสูทของจัสติสครูเซเดอร์เป็นเป็นมวลสารเฉยๆ แต่ของอัศวินดำและอัศวินขาวมีเจตจำนงเป็นของตัวเองละมั้ง
แต่มันก็แปลกตรงที่พวกเธอดันเก่งขึ้นเรื่อยๆเหมือนกันนี่แหละ
497：ไม่ระบุชื่อ
ฉันว่าปัญหาจริงๆมันอยู่ตรงที่สัตว์ประหลาดของโลกเราต่างหาก เห็นได้ชัดว่าเก่งกว่าพวกเอเลี่ยนอีก
โลกเรามันเป็นอะไรกันแน่ฟะ?
498：ไม่ระบุชื่อ
ลึกลับกว่านั้นก็คงจะเป็นอัศวินดำคุงนี่แหละ
ถึงจะรู้ภูมิหลังของเขาแล้ว แต่ก็ยังอธิบายไม่ได้ว่าทำไมถึงได้แกร่งสุดๆ
499：ไม่ระบุชื่อ
เก่งเพราะว่าเก่งแค่นั้นแหละ
500：ไม่ระบุชื่อ
ปล่อยสมองแล้วลองกาว 55555
–จบ–
ไลอ้อนเซบ้าาาาาาาาาาาา
ฟัน 7 รอบที่เรียนจากฝัน เรดได้ใช้งานทันที
มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code