อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว [ 坑爹儿子鬼医娘亲 ] - ตอนพิเศษ 34 รบกวนคนหลับนั้นไม่ดี

ตอนพิเศษ 34 รบกวนคนหลับนั้นไม่ดี

ตอนพิเศษ 34 รบกวนคนหลับนั้นไม่ดี

มือของหลานสุ่ยชิงที่กำลังพันผ้าพันแผลให้เขาหยุดชะงักลงทันที

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง นางก็กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง แล้วก้มหน้าลงพูดเบา ๆ “เหตุใดจู่ ๆ เจ้าถึงอยากรู้เรื่องนี้?”

แน่นอนว่ามันคือการทำเพื่อให้นางได้รับการยอมรับ

“เจ้าบอกข้ามาเถิด”

หลานสุ่ยชิงหลุบตาลง พันผ้าพันแผลรอบแขนแล้วมัดอย่างประณีต จากนั้นเงยศีรษะขึ้นพูดว่า “เอาล่ะ ระวังตัวให้ดี อย่าซุ่มซ่ามอีก ไม่เช่นนั้นแผลของเจ้าจะไม่มีวันหาย”

เย่ฉิงหนานหรี่ตาลง นางเปลี่ยนเรื่องอีกแล้ว นี่หมายความว่านางไม่ต้องการจะเล่างั้นหรือ?

เขายกยิ้มมุมปาก ก่อนเหลือบมองผ้าพันแผลที่แขน แล้วยืนขึ้นช้า ๆ ถอนหายใจและพูดว่า “ในเมื่อเจ้าไม่บอก เช่นนั้นข้าก็ต้องไปถามคนอื่นที่รู้ เฮ้อ ดึกดื่นปานนี้แล้ว รบกวนคนหลับนั้นไม่ดีเลย”

เมื่อพูดจบ เขาก็หันหลังเตรียมจะเดินออกไปข้างนอก

หลานสุ่ยชิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็ว รูม่านตาของนางหดลง ก่อนจะรีบคว้ามือเขาไว้

หลานสุ่ยชิงมองรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา แล้วกัดฟันพูดอีกครั้ง “เจ้าจะไปถามใคร?”

“เจ้าว่าใครเล่า?”

“แม่ของข้าป่วยอยู่ อย่ารบกวนนางเลย” หลานสุ่ยชิงกัดฟันพูดทุกคำ นางนึกไม่ออกเลยว่ามารดาจะมีสีหน้าอย่างไรหากได้เจอเขา

ถ้ามารดานางรู้ว่านางพบปะบุรุษกลางดึกมากกว่าหนึ่งครั้ง และยังทำตัวสนิทสนมด้วย ก็ไม่รู้ว่านางจะโกรธเพียงใด ร่างกายของแม่จะทนต่อแรงกระตุ้นนี้ได้อย่างไร?

เย่ฉิงหนานหัวเราะ “ข้ารู้ว่านางไม่สบาย ข้าเป็นคนใจดีเป็นพิเศษกับผู้อาวุโส ดังนั้นถ้าเจ้าบอกข้าว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น ข้าแน่ใจว่าข้าจะไม่รบกวนนาง ดีหรือไม่?”

หลานสุ่ยชิงสะบัดมือออกอย่างแรง แล้วกลับไปนั่งที่เดิมด้วยความรำคาญ

เมื่อรู้ว่านางยอมประนีประนอมแล้ว เย่ฉิงหนานก็รีบคว้าเก้าอี้มานั่งตรงข้ามนาง เลิกคิ้วและพูดว่า “เจ้าเล่าเลย ข้าฟังอยู่”

หลานสุ่ยชิงทำอะไรไม่ถูก คนผู้นี้ช่างเจ้าเล่ห์ไร้ยางอายนัก รู้ว่าจุดอ่อนของนางอยู่ที่ไหน จึงสามารถจี้จุดนางได้

แต่การเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนัก

“ตอนที่แม่ของข้าตั้งท้องข้าอยู่ พ่อของข้ารับพี่น้องจินซื่อมาเป็นอนุ สองพี่น้องประพฤติตัวดีและมีรูปโฉมงดงาม แม่ของข้าจึงเข้าใจผิดว่าพวกนางเป็นคนดี ตราบใดที่พวกนางดูแลพ่อของข้าอย่างดี พวกนางก็จะสุขสบาย คาดไม่ถึงว่าสองพี่น้องจะอ่อนโยนเพียงแค่เปลือกนอก แต่ความจริงแล้วพวกนางมีความทะเยอทะยานมาก ขณะที่แม่ของข้ากำลังตั้งท้อง พวกนางก็ใช้กลอุบายมากมาย”

สุดท้ายอู๋ซื่อที่ยังเยาว์วัยและกำลังตั้งครรภ์ในตอนนั้น ก็ไปฟ้องรองเจ้ากรมหลานทันที

แต่ตอนนั้นรองเจ้ากรมหลานกำลังหลงใหลพี่น้องจินซื่อ ทุกครั้งที่พวกนางหลั่งน้ำตาแม้เพียงเล็กน้อย และบ่นด้วยความคับข้องใจ รองเจ้ากรมหลานก็ไม่ลังเลที่จะตามใจพวกนางทันที ยิ่งกว่านั้นคือแม่ของนางไม่ได้รับการชดเชยอะไรเลย

หลังจากนั้นไม่กี่ครั้ง รองเจ้ากรมหลานก็เริ่มเบื่ออู๋ซื่อ หลังจากที่อู๋ซื่อตั้งครรภ์ อารมณ์ของนางก็หงุดหงิดมากขึ้นเล็กน้อย ประกอบกับการยุยงของจินซื่อ และความไม่โปรดปรานของไท่ฮูหยิน จึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างรองเจ้ากรมหลานและอู๋ซื่อค่อย ๆ ห่างเหิน จนกระทั่งไม่แยแสสนใจนาง

ในตอนนั้นแม่นมหูรู้สึกว่าสถานการณ์เลวร้ายมากแล้ว นางจึงบอกให้อู๋ซื่อยอมทุกอย่าง อย่างน้อยก็เพื่อฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา

หลังจากได้ยินเช่นนั้น อู๋ซื่อก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่อาจปล่อยไว้ได้ นางจึงไปหารองเจ้ากรมหลาน และได้รู้ข่าวที่คาดไม่ถึงว่าพ่อแม่ของนางถูกฆ่าตาย และพี่ชายของนางก็หายตัวไปด้วย

พ่อแม่ของอู๋ซื่อเป็นขุนนางชั้นผู้น้อย เดิมทีพวกเขากำลังจะเกษียณและกลับบ้าน แต่คาดไม่ถึงว่าจู่ ๆ พวกเขาจะได้เผชิญกับเหตุการณ์องค์ชายเจ็ดวางแผนกบฏ พี่ชายของอู๋ซื่อดำรงตำแหน่งอย่างเป็นทางการในกองทัพ เขามีคนใต้บังคับบัญชาหลายพันคน แม้ว่าจะไม่ได้มีอำนาจมากนัก แต่ก็ยังช่วยได้มาก เขาจึงได้รับการสนับสนุนจากองค์ชายเจ็ด

ทว่าพี่ชายของอู๋ซื่อเห็นว่าองค์ชายเจ็ดมีเจตนาไม่ดี เขาจึงไม่ได้มององค์ชายเจ็ดในแง่ดี และไม่คิดจะช่วยองค์ชายเจ็ดลี้ภัย

คาดไม่ถึงว่าในคืนนั้น ผู้ใต้บังคับบัญชาขององค์ชายเจ็ดได้สังหารพ่อแม่ของอู๋ซื่อ ส่วนพี่ชายของอู๋ซื่อก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

เมื่ออู๋ซื่อได้ยินข่าว นางก็เป็นลมทันที และเด็กในท้องของนางก็เกือบจะตกอยู่ในอันตราย

หลังจากที่นางฟื้น นางก็แทบรอไม่ไหวที่จะไปหารองเจ้ากรมหลาน เพื่อขอความช่วยเหลือ

ใครจะรู้ว่ารองเจ้ากรมหลานไม่เพียงแต่ปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเท่านั้น แต่ยังห้ามไม่ให้นางช่วยพวกเขาด้วย โดยบอกว่าเขาไม่ต้องการมีส่วนร่วมในข้อพิพาทที่เป็นหมู่คณะ และไม่ต้องการให้คนสกุลหลานทุกคนต้องถูกฝังไปกับเขาด้วย ตอนนี้ตระกูลหลานโชคดีที่ไม่ได้ตกเป็นเป้าหมายขององค์ชายเจ็ด และนางจะไม่ได้รับอนุญาตให้สร้างปัญหาอีกต่อไป เขาจึงส่งคนไปคอยเฝ้านางไว้ และไม่ปล่อยให้นางออกมา

ตั้งแต่นั้นมาไท่ฮูหยินก็ไม่ต้องการพบนางอีกต่อไป โดยบอกว่าหากตระกูลหลานมีส่วนเกี่ยวข้องเพราะเหตุนี้ นางจะเป็นคนบาปของตระกูลหลาน

น่าเศร้าที่ตอนนั้นอู๋ซื่อยังคงตั้งครรภ์อยู่ ขณะที่นางต้องการปกป้องลูกในครรภ์ นางก็ต้องเศร้าโศกกับการตายของพ่อแม่ของนางด้วย และในขณะเดียวกันก็กังวลเรื่องพี่ชายที่ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน สุขภาพของนางจึงยิ่งทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ

แม่นมหูกลัวว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับนาง ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงเกลี้ยกล่อมให้นางอดทนไปก่อน อย่างน้อยก็เพื่อให้คลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย

จากนั้นอู๋ซื่อก็พยายามฝืนใจดูแลร่างกายอย่างระมัดระวัง

คาดไม่ถึงว่าในวันที่สาม หลังจากที่นางถูกรองเจ้ากรมหลานสั่งกักบริเวณ ข่าวการก่อจลาจลขององค์ชายเจ็ดก็มาถึง และทั่วเมืองหลวงก็ถูกปิดตาย จนกระทั่งการจลาจลสิ้นสุดลง

แต่ก็ยังไม่มีข่าวคราวจากพี่ชายของนาง

เมื่อนางคลอดลูกได้ไม่ถึงเดือน จู่ ๆ นางก็ได้รับข่าวจากพี่ชายของนาง เขาบอกว่าตอนนี้เขาอยู่นอกเมืองหลวง แต่ก็ยังถูกคนคอยจับตามองอยู่ ตอนนี้เขากำลังหาทางดิ้นรน และหวังว่าจะได้พบนางเพื่อขอความช่วยเหลือ

สถานการณ์เร่งด่วน นางจึงต้องไปที่นั่นโดยเร็วที่สุด

ในเวลานั้นอู๋ซื่อไม่สนใจเรื่องอื่นเลย นางจึงพาแม่นมหูและสาวใช้ชื่อเสี่ยวจิ้งออกไปทางประตูหลัง แล้วไปนอกเมืองด้วยรถม้าธรรมดา

แต่เมื่อไปถึงสถานที่ที่นัดหมายไว้ กลับไร้วี่แววพี่ชายของอู๋ซื่อได้อย่างไร?

พวกนางค้นหาอยู่แถวนั้นเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่พบใครเลย จึงทำได้เพียงกลับไปเท่านั้น

คาดไม่ถึงว่าระหว่างทางกลับ เมื่อรถม้าขับมาถึงตรอกแห่งหนึ่ง จู่ ๆ ม้าก็พยศขึ้นมา และพวกนางก็กลิ้งออกมาจากรถม้า

ในเวลานั้นอู๋ซื่อเกือบตาย แต่โชคดีที่แม่นมหูจับนางที่กำลังจะล้มลงบนพื้นไว้ได้อย่างหวุดหวิด

ทว่าเสียรถม้าไปแล้ว และสถานที่ที่พวกนางอยู่ก็ห่างไกลจนลับตาคน ไม่มีคนผ่านมาเลยแม้แต่คนเดียว นอกจากนี้พวกนางยังแอบออกมาด้วย จึงไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะเอะอะโวยวาย

แม่นมหูจึงทำได้เพียงช่วยอู๋ซื่อเคาะประตูบ้านที่อยู่ใกล้เคียง คาดไม่ถึงว่าคนบ้านหลังนั้นจะเปิดประตูให้ แต่เมื่อเห็นท่าทางของอู๋ซื่อก็ปิดประตูโดยไม่พูดอะไรสักคำ

แม่นมหูไม่มีทางเลือกอื่น เมื่อเห็นว่าอู๋ซื่อไม่สามารถทนได้อีกต่อไป และบังเอิญเห็นบ้านร้างทรุดโทรมด้านข้าง นางจึงทำได้เพียงพานางเข้าไปพักก่อน

คลอดลูกที่นี่ย่อมดีกว่าที่จะคลอดในจวนหลาน ไม่เช่นนั้นสองพี่น้องจินซื่ออาจใช้เล่ห์กลร้ายกาจเล่นงานได้

แม่นมหูจึงขอให้เสี่ยวจิ้งไปหารถม้ามาให้ ขณะที่นางคอยดูแลอู๋ซื่อในบ้านร้าง

คาดไม่ถึงว่าน้ำคร่ำของอู๋ซื่อจะแตก นางแทบรอกลับไปไม่ไหวแล้ว และกำลังจะคลอดลูก

………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

เหมือนเป็นแผนของใครสักคนที่สร้างสถานการณ์ว่าอู๋ซื่อแอบออกจากจวนโดยพลการ เพื่อให้รองเจ้ากรมหลานโมโหแล้วสั่งลงโทษอู๋ซื่อเลย เป็นยัยสองพี่น้องสกุลจินตัวดีนั่นหรือเปล่านะ

ไหหม่า(海馬)