หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 766 ไปรยาหึงหวง

ตอนที่ 766 ไปรยาหึงหวง

ไปรยา“……ขอถามหน่อย นั่นมันใช่งานแต่งงานเธอไหม”ทำไมถามอะไรก็ไม่รู้เรื่องสักอย่าง

จิดาภายิ้มอ่อนๆ“ก็เป็นเพราะว่าฉันไม่ต้องจัดการเรื่องอะไรทั้งนั้นน่ะสิ！”

พอเห็นรอยยิ้มของจิดาภา ไปรยาจึงหรี่ตาลง“จิดาภา เธอกำลังอวดความสุขใช่ไหมเนี่ย”

“แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ”

“ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นน่ะสิ！”

“ถ้าอย่างนั้นก็ใช่……”พูดพลางจิดาภาหัวเราะขึ้น แหย่จนไปรยากลอกลูกตาขาวใส่

หลังจากที่ทั้งคู่กินอาหารเสร็จ ไปรยาจึงรุนไล่ให้จิดาภาไปนั่งลงบนโซฟา ส่วนตัวเองก็เก็บจานไปล้าง

“เฮ้อ ฉันมาเป็นกุลีให้เธอเนี่ย！”

“วางใจเถอะย่ะ รอให้เธอท้องบ้าง ฉันก็จะไปเป็นกุลีให้เธอเหมือนกัน！”จิดาภาพูดพลางหัวเราะชอบใจ

“ตกลง ฉันจะจำคำพูดนี้ไว้นะ ถ้าถึงเวลาแล้วเธอไม่ไป ฉันจะมาค้างที่บ้านเธอ กินข้าวบ้านเธอ อยู่กับเธอ！”

“ยินดีต้อนรับจ๊ะ”

หลังจากที่เก็บกวาดเสร็จ ไปรยาจึงเดินออกมาจากห้อง นั่งลงบนโซฟา มองดูท้องของจิดาภา “เป็นไงบ้าง ช่วงนี้ดีขึ้นไหม”

จิดาภาพยักหน้า“อืม รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย พรุ่งนี้จะไปตรวจกับพันเดชล่ะ！”

ไปรยาคิด“ไปกับเขาเหรอ”

จิดาภาพยักหน้า

“งั้นสู้ฉันไปเป็นเพื่อนเธอไม่ได้……”

จิดาภา“……”

“ไปเถอะ ฉันไปเป็นเพื่อน เธอให้ผู้ชายไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนลำบากใจจะตาย ฉันไปเป็นเพื่อนเธอเอง จริงสิ เรียกแก้วคนที่เจอวันนั้นไปด้วย พวกเราไปด้วยกัน！”

“แก้วเหรอ”

ไปรยาพยักหน้า

“วันนี้เธอไม่ต้องไปร้านเหรอ”

“เอลิสต์อยู่ ไม่เป็นไร！”

เห็นท่ามั่นใจปราดเปรียวของเธอ จิดาภาจึงได้แต่พยักหน้า“ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอโทรหาเขาแล้วกัน！”

“ได้！”

ดังนั้น อีกสิบกว่านาทีต่อมา พวกเขาจึงออกจากบ้าน แล้วไปเจอกันที่โรงพยาบาลอีกครึ่งชั่วโมงให้หลัง

“โทษที ที่มาช้า ขอลาหยุดอยู่ตั้งนาน！”แก้วพูด

เห็นท่าทีเหนื่อยหอบของแก้ว ไปรยาจึงพูดขึ้น“บริษัทเธอลาหยุดยากขนาดนี้เลยเหรอ！”

“สงสัยผู้จัดการกินยาผิด！”

“จะไปยากอะไร ก็ไปขอลากับพันเดชเลยสิ！”“สุดท้ายฉันบอกว่าไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนจิเลยปล่อยฉันออกมา！”จิดาภา“……”ไปรยา“……”เห็นหรือยัง ว่าอำนาจนั้นมีในโลก！ผู้จัดการกล้าที่จะไม่ปล่อยคนเหรอ！“เอาล่ะ รีบเข้าไปกันเถอะ！”ไปรยายิ้มพลางพูด แก้วเดินขึ้นหน้ามา เดินคุ้มกันจิดาภาเข้าไปในโรงพยาบาลคนละข้างหลังจากเข้าแถวอยู่สิบกว่านาที จึงถึงคิวจิดาภา ทั้งสามคนจึงเข้าไปพร้อมกันแก้วกับไปรยานิ่งเงียบด้วยกันทั้งคู่ พวกเธอไม่กล้ารบกวนการตรวจของคุณหมอ“คุณจิ ไม่มีปัญหาอะไรนะ ตอนนี้น้องแข็งแรงมาก แต่ว่าก็ยังต้องพักผ่อนเยอะๆนะคะ ช่วงสามเดือนแรกนั้นสำคัญมาก！”คุณหมอกล่าวได้ยินว่าไม่เป็นไร จิดาภาก็โล่งอกไปเปลาะหนึ่ง“ค่ะ ฉันทราบแล้วค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ！” “ไม่เป็นไรค่ะ เป็นหน้าที่ดิฉัน！”ในเมื่อฟังดูไม่มีอะไร ไปรยาก็เบาใจลงไปไม่น้อย ตอนนี้ เธอเดินขึ้นหน้า “คุณหมอคะ เป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายคะ！”ได้ยินคำพูดของไปรยา คุณหมอจึงนิ่งชะงักเล็กน้อย ที่จริงจิดาภาเองก็อยากรู้เหมือนกัน เพียงแค่ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เธอก็รัก จึงไม่เคยได้ถาม คิดไม่ถึงว่าไปรยาจะถามให้เสียแล้ว“คุณหมอคะ ฉันรู้ว่ามันผิดกฏ แต่คุณหมอแอบบอกนิดนึงได้ไหมคะ！”คุณหมอสาวยิ้มให้“ไม่ใช่ว่าฉันไม่บอกนะคะ เพียงแต่ตอนนี้อายุเดือนยังน้อย ยังดูไม่ออก รออีกสักสองสามเดือนนะคะ ถึงจะดูออก！”ไปรยากระพริบตาปริบๆ“เหรอคะ”“ต้องอย่างน้อยอีกสามเดือนถึงจะดูออกนะคะ！”ไปรยายิ้มอย่างเก้อเขิน“ที่แท้เป็นแบบนี้เอง ขอบคุณนะคะ！”“ไม่ต้องเกรงใจค่ะ！”หลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาล ทั้งสามคนก็ดูดีอกดีใจหนักหนา“ตอนนี้เบบี๋ปลอดภัยดี เธอสบายใจได้แล้วสินะ！？”ไปรยายิ้มพลางกล่าว“แค่เสียดาย ที่ไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง！”“ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ก็เป็นลูกของฉัน ฉันก็รักหมดนั่นแหละ！”จิดาภากล่าว มือพลางลูบคลำท้อง ด้วยท่าทีอุ่นไอรักของคนเป็นแม่“ฉันรู้หรอกน่า แต่ก็แค่อยากรู้เร็วหน่อยก็เท่านั้น！”ไปรยากล่าว“งั้นก็ต้องรออีกสามเดือนแล้วล่ะนะ！”แก้วก็ยิ้มพลางพูดเช่นกันในเวลานี้เอง มือถือของจิดาภาก็ดังขึ้น ในตอนที่เห็นว่าเป็นเบอร์โทรของพันเดช แก้วกับไปรยาต่างก็ยื่นหน้าออกไปดูด้วย“สวีทกันจริงๆนะจ๊ะ แค่แป็บเดียวก็โทรมา！” จิดาภามองดูพวกเขา“ว่าไงจ๊ะ อิจฉาล่ะสิเธอ！”“ก็ใช่น่ะสิ อิจฉา！”“งั้นก็อิจฉาไปเถอะนะ！”จิดาภาพูดพลางกดรับสาย“ฮัลโหล……““คุณอยู่ข้างนอกเหรอ”“คุณรู้ได้ไงคะ”“เสียงเอะอะมากเลย！”จิดาภารู้สึกว่า ถ้าพันเดชไม่ได้เป็นนักสืบคงจะน่าเสียดาย เรื่องแค่นี้ก็ฟังออกด้วย“ใช่ค่ะ อยู่ข้างนอก！”“ทำไมถึงออกไปแล้วล่ะ แล้วไม่ให้คนรถไปรับอีก！”“ไปรยากับแก้วมาตรวจครรภ์เป็นเพื่อนฉันที่โรงพยาบาลค่ะ อยากเดินเล่นหน่อย ก็เลยเรียกรถกันออกมาเอง！”จิดาภากล่าวแก้วกับไปรยามองดูจิดาภาอยู่ด้านข้าง เลียนแบบการพูดของเธอ จากนั้นจึงแอบหัวเราะ ยั่วจนจิดาภาต้องกลอกตาขาวใส่“ไหนว่าพรุ่งนี้จะให้ผมไปเป็นเพื่อนไง”“ไปรยาบอกว่า คุณเป็นผู้ชาย ให้มาเป็นเพื่อนกลัวคุณจะอึดอัด ก็เลยมาเป็นเพื่อนฉันค่ะ！”จิดาภากล่าว เธออดไม่ได้ที่จะพูดถึงไปรยาว่าช่างเป็นคนที่“เอาใจใส่”เหลือเกิน“ไปรยาไปกับคุณเหรอ”“ยังมีแก้วด้วยค่ะ！”ในตอนที่พูดถึงชื่อแก้ว ตัวแก้วเกร็งไปหมด เธอจ้องโทรศัพท์เขม็ง เธอเป็นเพื่อนภรรยาของประธานพันเดชมาตรวจครรภ์ ไม่น่าจะเรียกว่าโดดงานหรอกมั้งคงไม่หักเงินเดือนเธอหรอกมั้ง……“ค่ะ ฉันรู้แล้ว！”พอพูดจบจิดาภาจึงวางหูโทรศัพท์ในเวลานี้ แก้วมองไปที่จิดาภา“ประธานพันเดชไม่ได้ว่าอะไรฉันใช่ไหม”“เขาบอกว่า……”จิดาภามองดูพวกเขา แก้วกับไปรยาก็มองจิดาภากลับ รอฟังเธอพูดจิดาภายิ้ม“เขาบอกว่า พวกเธอมาเป็นเพื่อนฉันตรวจครรภ์ ลำบากพวกเธอแล้ว เลยบอกให้ฉันเลี้ยงข้าวพวกเธอหนึ่งมื้อ！”พูดมาถึงตรงนี้ แก้วจึงเบาใจลงมาเยอะ“แบบนี้ค่อยยังชั่ว ถือว่าเขามีน้ำใจ！”ไปรยากล่าว จากนั้นจึงหันไปหาแก้ว“เธอมาตรวจครรภ์เป็นเพื่อนเมียเขา เขาต้องให้โบนัสเธอด้วยซ้ำ ยังจะหักเงินเดือนอะไรล่ะ สบายใจเถอะ！” “ตอนนี้สบายใจจริงๆแล้วจ๊ะ！”พูดพลาง ทั้งสามคนหัวเราะขึ้น แล้วไปกินข้าวกันในตอนกลางวัน ทั้งสามคนนั่งกินอาหารในร้านไปรยาไม่เกรงใจอย่างมาก เธอเลือกกินแต่ของแพง สั่งมาเต็มโต๊ะ จนแก้วกับจิดาภาตกตะลึง“คุณไปรยา ฉันจะขอเตือนเธอ ถ้ากินไม่หมด เธอจะต้องห่อกลับบ้านนะ！”“สบายใจเถอะ ฉันก็หมายความว่าแบบนั้นแหละ พันเดชทำให้ฉันโกรธอยู่ตั้งนาน ฉันจะต้องระบายออกด้วยการให้เขาเลี้ยงให้หนำใจ！” จิดาภา“……”แก้วเองก็ยิ้มอย่างอ่อนใจ เริ่มกินอาหาร ทั้งสามคนกินไปคุยไป ในเวลานี้ จู่ๆแก้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้“จริงสิไปรยา คราวก่อนเห็นเธอกับผู้ชายคนหนึ่ง แฟนเธอหรือเปล่า”ไปรยากินพลาง สำลักคำพูดของแก้ว“ไม่ใช่นะ เธอไปฟังใครพูดมา！”ไปรยารีบดึงกระดาษเช็ดปาก“จะต้องไปฟังใครอีกล่ะ แค่ดูก็รู้……”“ถ้างั้นสายตาเธอคงมีปัญหาแล้วล่ะ เขาไม่ใช่แฟนฉัน！”ไปรยารีบปฏิเสธแก้วมองไปรยา“……อย่างนั้นเหรอ” ไปรยาพยักหน้า“เขาโสด ฉันก็โสด！”“งั้นก็พอดีเลยไง！”ไปรยา“……ไม่ใช่แบบนั้นนะ เอาเป็นว่า ไม่ใช่แบบนั้น！”แก้วยิ้ม พยักหน้า“ก็ได้ แต่พูดตรงๆนะ ฉันเหมือนเคยเห็นเขาที่ไหน แต่คิดไม่ออก！”แก้วพูดพูดมาถึงตรงนี้ ไปรยาจึงกินอาหาร“หน้าโหล เห็นก็ไม่แปลก！”จิดาภากับแก้วหัวเราะขึ้น“ใช่ เอลิสต์หน้าโหล…..ถ้าเขาเป็นแบบนั้น คงมีดาราอีกมากมายที่กลุ้มใจตาย！”จิดาภากล่าวแม้ว่าประโยคนี้จะไม่ได้ชื่นชมไปรยา แต่ไม่รู้ทำไม เธอถึงดูดีใจออกนอกหน้า！ก้มหน้าก้มตา กินต่อไป ไม่พูดอะไรหลังจากที่กินอาหาร จิดาภาจึงรูดบัตรออกจากร้านไปแก้วกับไปรยารู้สึกทอดถอนใจ“เฮ้อ คนมีเงินนี่ไม่เหมือนกันจริงจริ๊ง รูดบัตรโดยไม่ต้องมองดูอะไรเลย รู้งี้สั่งมากหน่อยดีกว่า กินเยอะหน่อย！”แก้วมองดูไปรยา“เธอยังสั่งน้อยไปอีกเหรอเนี่ย คนที่ไม่รู้ คิดว่าเธอคงมีความแค้นกับอาหาร！”เมื่อกี้ไปรยาเหมือนจะพูดอะไร จู่ๆก็ค้อมเอวลง มือลูบคลำท้อง“จุกจะตายอยู่แล้ว……”เมื่อมองไปรยา แก้วกับจิดาภาจึงหัวเราะขึ้นหลังจากที่ทั้งสามคนกินเสร็จแล้วจึงไปเดินเล่น เนื่องจากจิดาภาตั้งครรภ์ เดินนานไม่ได้ พวกเขาจึงเดินๆหยุดๆ ต่อให้ซื้ออะไรก็ไม่ให้จิดาภาถือ พวกเขาอารักขาเธอราวกับเป็นวีไอพีระดับประเทศ หลังจากที่เดินเล่นเสร็จ จึงส่งจิดาภากลับฟ้ายังไม่ทันมืด ทั้งสองคนก็ไม่ได้รีบไปไหน เห็นในบ้านจิดาภามีไวน์แดงอยู่ จึงเริ่มดื่มพลางคุย พลางดื่ม มีจิดาภาที่ถือแก้วนมสดดื่มอยู่ด้านข้างเห็นว่าท้องอยู่ แก้วกับไปรยาจึงปล่อยเธอไปความรู้สึกแบบนี้ไม่เลวนัก จิดาภาไม่ได้ดื่มไปคุยไปกับเพื่อนแบบนี้มานานแล้วดังนั้น ก็เป็นแบบนี้แหละ ทั้งสองคนดื่มไปไม่น้อย เกือบหนึ่งขวดไวน์ลาฟีเน่ของพันเดช……