หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 750 มีเธอก็เพียงพอ
ตอนที่ 750 มีเธอก็เพียงพอ
ดังนั้น แก้วมองมื้อใหญ่ที่โต๊ะ ทันใดนั้นก็ดีใจสุดๆ
มื้อใหญ่จริงๆ!
จิดาภามองแก้ว“ไม่ได้พาคุณมากินเลย ในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาส!”
แก้วมอง“พวกคุณเกรงใจมากไปแล้ว!”
“ดังนั้น วันนี้คุณก็ไม่ต้องเกรงใจแล้ว!”
“ฉันจะไม่เกรงใจแน่นอน!”แก้วพูดขำๆ มื้อใหญ่หรูโต๊ะนี้ เธอจะถือตัวได้อย่างไรล่ะ
มองท่าทางของแก้ว จิดาภาก็ยิ้ม
ตอนนี้เอง พันเดชก็ยังเสนอจะสั่งโจ๊กให้จิดาภาด้วย “ถ้าคุณว่ามันเลี่ยนเกินไป ก็กินโจ๊กสักหน่อย!”
“อือ!”จิดาภาพยักหน้า
ตอนนี้เอง แก้วนั่งอยู่ตรงข้าม มองพวกเขา ก็ยิ้มออกมา“ประธานพันเดชเอาใจใส่มาก จิดาภา คุณโชคดีจริงๆ!”
“อย่าสับสนเพราะภาพลวงตาสิ!”จิดาภาเตือนเบาๆ
ใครจะไปรู้ว่าพันเดชได้ยิน“คุณกำลังบอกว่าผมไม่เอาใจเหรอ?”
“พอได้ ก็งั้นๆแหละ!”
“งั้นดูเหมือน ผมต้องเอาใจอีกสักหน่อยแล้ว!”พันเดชพูดเบาๆ
ไม่รู้ว่าทำไม คำว่าเอาใจนี้ออกมาจากปากใครก็ดูจริงจัง ยกเว้นพันเดชคนเดียวก็พูดออกมา “ไม่จริงจัง”อย่างมาก
แต่ว่า ก็ชินกับเขาแล้ว จิดาภายิ้ม“ใช้ความพยายามอย่างไม่หยุด!”
มองพวกเขา แก้วก็กัดตะเกียบ จู่ๆก็เข้าใจ ความรักไม่ใช่ต้องหาที่ดีที่สุด แต่ต้องหาที่เหมาะสมที่สุด
จิดาภากับพันเดชดูแล้ว ยังไงก็เหมาะสมกัน
เธอหัวเราะ อดไม่ไหวที่จะเริ่มคิดถึงการแต่งงานขึ้นมา……
ตอนที่พวกเขากำลังกินนั้น โทรศัพท์จิดาภาก็ดังขึ้น ได้ยินเสียง จิดาภาก็หยิบโทรศัพท์มา ตอนที่มองไป ก็ตะลึง
แย่แล้ว!
เธอกลับมาไม่ได้บอกไปรยา ตอนนี้สายพิฆาตมาแล้ว
“ใครน่ะ!?”พันเดชเหลือบมองมา
“ไปรยา……”พูดไป จิดาภาก็กดรับ
“จิดาภา คุณมีความสามารถอีกหน่อย!”เพิ่งรับสาย เสียงของไปรยาก็ออกมาจากด้านใน จิดาภาตกใจจนต้องเอาโทรศัพท์ห่างจากหู
ในตอนนี้ พันเดชหยิบโทรศัพท์มาจากจิดาภา ไปแนบหู “ภรรยาผมท้อง ไม่ควรที่จะได้รับเสียงเจี๊ยวจ๊าว ตอนนี้เราอยู่ที่ร้านอาหารวอลล์ ถ้าจะมา ก็มา!”จากนั้น ก็ตัดสายทิ้งทันที พันเดชเอาโทรศัพท์วางที่โต๊ะ
จิดาภาคิดในใจ ตอนนี้ไปรยาน่าจะอาละวาดแล้ว!“ไปรยาจะบ้าแล้ว!”“เธอจะมาบ้าที่นี่ได้!”จิดาภาพยักหน้าอย่างเห็นด้วยตอนนี้เอง แก้วนั่งอยู่ตรงข้าม“งั้นต้องรอให้เธอมาแล้วกินข้าวพร้อมกันไหม?”“ไม่ต้อง เธอเฉียบขาด ไม่สนใจพวกนี้หรอก!”แก้วพยักหน้า พูดขนาดนี้แล้ว แต่ชัดเจนมาก เธอยับยั้งชั่งใจมากแน่นอน ยี่สิบนาทีถัดมา ไปรยากับเอลิสต์ก็ปรากฏตัวที่ร้านอาหารตอนเห็นพวกเขากินข้าวด้วยกัน ไปรยาก็เกือบจะใช้สายตาพิฆาตมองไปที่พวกเขาพวกเห็นพวกเขาปรากฏตัวด้วยกัน จิดาภาก็พูดด้วยรอยยิ้มประจบ “ยี่สิบนาที เร็วมาก!”แก้วเห็นทั้งสองมาด้วยกัน ก็รีบหลีกทาง แล้วเว้นที่นั่งให้พวกเขาสองคน ดี นั่งห้าคน ครบพอดีไปรยามองไปที่พันเดช ตบโต๊ะ“ใครบอกเสียงใครเป็นมลทิน!”พันเดชกลับยิ้ม“ไปรยา ทุกคนอยู่นี่หมดแล้ว ระวังภาพลักษณ์ นั่งก่อนเถอะ!”สายตาไปรยามองไปรอบๆ ก็นั่งลงตรงนั้นอย่างไม่เกรงใจ เอลิสต์พยักหน้าไปที่เขา ถือว่าทักทาย และก็นั่งลงที่นั่นไปรยาไม่ยอมปล่อยพันเดช มองเขา“พันเดช ความประทับใจของคุณกลายเป็นลบในใจฉันอย่างสำเร็จ!”“ยังมีหวังที่จะขึ้นไหม?”“ไม่มี!”ไปรยาตอบอย่างเด็ดขาด“งั้นดูเหมือน ผมจะอธิบายใดๆไม่ได้!”พันเดชตอบเบาๆสายตาไปรยา แทบอดไม่ไหวที่จะสู้กับพันเดชตอนนี้เอง จิดาภามอง ก็รีบถือเครื่องดื่มเข้าไปอย่างประจบ “ลดไฟหน่อย!”ไปรยาเหลือบมองเธอ“กลับมาทำไมไม่บอกฉัน?”“เวลากระชั้นชิด ยังมาไม่ทัน!”จิดาภาพูด จากนั้นรีบเสริม“ฉันว่าจะไปหาคุณตอนเย็นอยู่!”พูดไป สายตาไปรยาก็มองพันเดช พูดไป “เร็วขนาดนี้ก็ไม่มีเรื่องไรแล้ว?”……ทุกคนเงียบลงหรือยังอยากมีเรื่องอะไรอีก?พันเดชมองเธอ จิบไวน์แดงหนึ่งคำ จากนั้นพูด “คุณไปรยา เอาไม้มาฆ่าคนให้ตายไม่ดีหรอกนะ!”ไปรยากลับยิ้ม“ใช่ ควรมีความหวังตั้งแต่แรก ตีให้ตายก็ไม่เป็นไร!”พันเดชลำบากใจเล็กน้อย ไปรยาเป็นเพื่อนรักของจิดาภา นิสัยตรงไปตรงมา คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น ใช้วีที่แข็งกร้าวด้วยไม่ได้ จึงคิด แล้วพูด“ไปรยา ร้านของคุณเป็นไงบ้าง?”ไปรยาขมวดคิ้ว“เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย?”“เป็นแบบนี้นะ ดูร้านคุณไม่เลวทีเดียว ผมเลยอยากลงทุน จากนั้นก็เปิดร้านในสาขา!”ได้ยินคำนี้ ไปรยาตาเป็นประกาย โต“คุณพูดจริงเหรอ?”จิดาภาตะลึงเล็กน้อย หันไปมองพันเดช ……พันเดชพยักหน้าจริงจัง “มองออก ต่อไปถ้าเปิดสาขาจะต้องได้กำไรไม่เลวแน่!”“แน่นอนสิ ร้านของฉันออกแบบมาจากใจ แม้แต่……”พูดไปได้ครึ่งหนึ่ง ไปรยาก็หยุดลง จู่ๆก็ได้สติคืนมา รอยยิ้มที่หน้าหายไป “อย่าคิดว่าวิธีนี้จะซื้อฉันได้ ฉันไม่สนหรอก คุณรังแกจิดาภา ฉันไม่ตลกด้วย!”“ในเมื่อคุณคิดว่าผมกำลังซื้อคุณ OK งั้นก็ช่าง!”พันเดชเลิกคิ้วพูดไม่ใส่ใจเขาอยู่ที่นี่เพื่อง้อไปแล้ว จิดาภาเข้าใจเขามากไป!ไปรยาขมวดคิ้ว “ไม่จริงใจ!”มองพวกเขา จิดาภาก็ขำออกมา “พอแล้ว ไปรยา ฉันรู้ว่าคุณห่วงฉันเรื่องนี้เราค่อยว่ากัน กินอะไรก่อนสิ!”จิดาภาพูดขนาดนี้แล้ว ไปรยาจะพูดอะไรได้อีก นี่คือสิ่งที่จิดาภาเลือก ไม่ว่าเธอจะโกรธอย่างไร ก็ทดแทนไม่ได้ที่จริง เธอไม่ใช่ว่าจะทำลายพวกเขาสองคน ก็แค่ไม่พอใจกับการกระทำของพันเดชมาก ง้อจิดาภาง่ายขนาดนี้ เธอคิดว่าไม่คุ้มค่าไปรยาผิดหวังเล็กน้อย มองมื้อใหญ่ตรงหน้า ไม่อยากอะไรตอนนี้เอง แก้วกินอยู่ข้างๆ ตั้งแต่ไปรยามา เธอก็ไม่ระงับตัวเองแล้ว แต่คำพูดของพวกเขา กลับทำให้แก้วฟังอะไรออกดูเหมือน ระหว่างพวกเขาจะทะเลาะกันจริงๆ และไปรยาคนนี้ เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดีตอนนี้เอง จู่ๆจิดาภาก็คิดอะไรออก มองไปรยา“ใช่สิ แนะนำให้รู้จัก คนนี้ชื่อแก้ว เพื่อนที่ทำงานของฉัน นี่คือไปรยา เพื่อนรักตั้งแต่เด็กจนโตของฉันเอง!”พูดถึงตรงนี้ ไปรยาก็ได้สติคืนมา สังเกตได้ว่าข้างๆมีคนอีกคนแก้วรีบวางส้อม ยิ้มให้ไปรยา “สวัสดี ฉันชื่อแก้ว!”ไปรยาก็ยื่นมือออกไปอย่างมีมารยาท “ฉันชื่อไปรยา!”เธอมองที่คน ไม่ได้มองที่เรื่อง“ส่วนนี่……”จิดาภามองเอลิสต์“นี่คือเอลิสต์!”แก้วพูดด้วยรอยยิ้ม“สวัสดี นี่น่าจะเป็นแฟนไปรยาสินะ หล่อมาก!”……หน้าของไปรยา อดไม่ได้ที่จะแดงขึ้นมาเอลิสต์นั่งอยู่ตรงนั้น ได้ยินที่แก้วพูด ก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆแต่แก้วเหมือนจะเห็นผิดปกติ ……หรือเธอพูดอะไรผิดไป?จิดาภามองแก้ว ทำเสียงชู่วใส่แก้วเหมือนจะเข้าใจไม่เข้าใจ ก็ไม่พูดอะไรมั่วซั่วอีก กินตอนนี้เอง เอลิสต์มองพันเดช “คุณคิดอยากจะลงทุนร้านเราจริงเหรอ?”ดูสิ ตอนนี้ก็ใช้พวกเราแล้ว ยังจะบอกไม่มีอะไรอีก!พันเดชพยักหน้า“ผมได้ยินจิดาภาพูด ธุรกิจไม่แย่เลย ในเมื่อมีร้านดีๆแบบนี้ ทำไมจะไม่ลองไตร่ตรองดูล่ะ?”เอลิสต์รู้ จากสินทรัพย์และงานของพันเดชในตอนนี้ ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย เขาทำแบบนี้ ก็เพื่อ “เป็นมิตร”กับไปรยาที่จริงแล้ว เขามองออก ไปรยาก็หวังดีต่อจิดาภา เลยไม่เกรงใจเขากลับไปพูดถึงเรื่องนี้อีก สายตาไปรยาก็แพรวพราวอย่างเงียบๆอีกครั้ง เอลิสต์รู้งานจริงๆ!“แต่ว่า……นี่ก็ต้องดูว่า เจ้านายไปรยาจะไว้หน้าผมหรือไม่!”พันเดชพูดไปรยามองเขา“พันเดช ถ้าคุณอยากลงทุน ก็ฉลาดสักหน่อย!”“พูดขนาดนี้ คุณตกลงแล้ว?”“ลงทุนก็ลงทุน เรื่องคุณกับจิดาภากับเรื่องของจิดาภา จะผสมกันไม่ได้ ถึงคุณจะลงทุน ความประทับใจของคุณก็ไม่เพิ่มขึ้นหรอก!”พันเดชพยักหน้า“งั้นคุณโอเคแล้ว?”“ฉันติดก่อน!”ที่จริง ยังต้องคิดอะไรอีก ไปรยาอดไม่ได้ที่จะตบมือยอมรับ โอกาสดีขนาดนี้ ทำไมจะไม่เอา!ถ้าสามารถขยายสาขาได้ งั้นชาตินี้เธอก็ไม่จนอีกแล้ว!มีบริษัทอย่างCAครอบคลุม รวยแน่นอน แต่ในเวลานี้ เธอยังต้องเล่นตัวสักหน่อยจะทำให้เขาคิดว่าทิ้งความยืนหยัดไปเพราะเรื่องลงทุนไม่ได้ยังไงซะ จิดาภาก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ“OK คุณคิดดีๆ!”พันเดชพูดเรียบๆ กินมากแค่ไหน ก็คอยหั่นเนื้อวัวให้จิดาภา วางไว้ที่หน้าเธอ ถามละเอียด“เลี่ยนไหม?”จิดาภาส่ายหน้า“ไม่เลว!”มองท่าทางแสดงความรักแบบนี้ ไปรยาก็อยากจะตีตัวเอง จะเล่นตัวอะไรล่ะ ตอบไปเลยตรงๆ!เขารักกันขนาดนี้ เธอยังจะมาจงรักภักดีอะไรอีก!แต่ตอบไวขนาดนี้ ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอกินอาหาร แล้วก็คิดไปด้วยความคิดเล็กๆนั้นของเธอ ถูกเอลิสต์มองออก เอลิสต์เลยพูดไปว่า “พรุ่งนี้ผมจะเอารายได้หมุนเวียนในร้านส่งไปที่บริษัทคุณ!”พันเดชก็มองไปที่ไปรยา พยักหน้า “โอเค!”