หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 740 รูปแบบการแข่งขัน
ตอนที่ 740 รูปแบบการแข่งขัน
เมื่ออ่านข้อความเหล่านั้น จิดาภาถึงกับพูดอะไรไม่ออก
ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา นี่ถือเป็นครั้งแรกที่หล่อนเห็นข้อความพวกนี้
ข้อความเป็นร้อย หล่อนไม่ได้ตามอ่านทุกอัน เพียงแค่เปิดอ่านบางข้อความ
ใจที่สงบกลับกระวนกระวายขึ้นอีกครั้ง
แม้ว่าจะคอยตอกย้ำตัวเองเป็นพันครั้ง แต่เมื่อเห็นชื่อนั้นปรากฏขึ้น ทำให้บีบหัวใจของหล่อนทุกครั้ง
สุดท้าย หล่อนก็วางมือถือลง ลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปดูวิวนอกหน้าต่าง ครุ่นคิดบางอย่าง…
หรือว่า ถึงเวลาที่หล่อนต้องกลับไปแล้ว!
อยู่ที่นี่ตลอดคงไม่ใช่ทางออกที่ดี เรื่องบางเรื่องก็ควรออกไปเผชิญด้วยตัวเอง หลีกเลี่ยงไม่ได้ ในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้ หล่อนควรรับมือกับมันให้ได้
ฌัลล์เดินออกมาจากบริษัทกับเกาะ หันไปเห็นรถแข่งที่จอดอยู่ไม่ไกล ด้วยความที่เป็นรถหรู เมื่อเหลือบมองไปเห็นก็สะดุดตาขึ้นมาทันที
ในความรู้สึกของเกาะ นั้นต้องเป็นพันเดชแน่นอน
ในเมืองAมีเพียงไม่กี่คนที่ขับรถแบบนี้ และคงไม่มีใครที่จะทำตัวโอ่อ่าเปิดเผยเช่นนี้
ทันใดนั้น เขาเดินไปหยุดตรงหน้ารถ มองคนขับ “ฉันขับเอง!”
คนขับรถพยักหน้าลง ดูเหมือนว่าฌัลล์พอเดาได้ว่าเขาคิดจะทำอะไร ไม่พูดอะไรมาก รีบออกรถทันที เกาะนั่งในรถ สตาร์ทรถขึ้น เกาะคอยมองรถที่ตามมาจากกระจกมองหลัง อดไม่ได้ที่จะยิ้มเย้ย “แม้ว่าจะสะกดรอยตามก็ควรถ่อมตัวหน่อย ขับรถแข่งหรูหราแบบนี้ เรียกว่าสะกดรอยตามงั้นเหรอ?” ฌัลล์มองตามไปด้านหลัง สายตาของเขาแสดงถึงรอยยิ้ม แต่ยังคงไม่พูดอะไร “ฌัลล์ นั่งดีๆนะ ” เมื่อเกาะพูดจบ เขารีบเหยียบคันเร่งเต็มแรง รถแล่นราวกับเหาะเหินเดินอากาศได้ รถที่ตามมาด้านหลัง เมื่อเห็นคันหน้าขับเร็วขึ้น รีบเร่งความเร็วเช่นกัน รถแบบoff road กับรถแข่ง ตอนนี้คงไม่เรียกว่าเป็นการสะกดรอยตามแล้ว แต่เป็นการเปิดฉากแข่งรถ รถคันด้านหน้าเลี้ยวโค้งไปมา อยากจะทิ้งระยะห่างรถด้านหลังออกไป แต่รถคันหลังกลับตามติดไม่ปล่อย ทั้งสองคันเหาะเหินกันไปบนท้องถนน เกาะขับเลี้ยวซ้ายทีขวาที สายตาคอยมองกระจกหลังอยู่ตลอด เห็นเพียงแค่พันเดชขับตามติดอยู่ด้านหลัง ทันใดนั้นมีรถบรรทุกขนาดใหญ่ขับตรงมา เกาะรีบหักพวงมาลัยไปอีกทางหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังเลี้ยวรถ รถบรรทุกคันใหญ่ขับมาขวางระหว่างรถทั้งสองไว้เสียก่อน ทำให้มองไม่เห็นอะไร เกาะเปลี่ยนเส้นทางขับรถต่อ คาดไม่ถึงเลยว่า พันเดชยังคงตามเขามาได้! พันเดชที่ขับตามอยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นเขาเลี้ยวรถ ประจวบเหมาะกับรถบรรทุกขับมาพอดี ตอนนั้นเขาเห็นช่องแคบ จึงรีบขับตรงเข้าไป ไม่ว่าใครเห็นคงต้องกรีดร้องด้วยความหวาดเสียว รวมถึงคนขับรถบรทุกด้วยเช่นกัน เขารีบเบรกรถทันที ไม่กล้าขับไปต่อ พันเดชขับรถตามออกไป แต่กลับพบว่ารถคันด้านหน้าหายไปแล้ว… เมื่อขับออกไปไกล ไม่เห็นรถด้านหลังตามมา เกาะจึงยิ้มเย้ยขึ้นและผ่อนความเร็วลง เดิมทีคิดว่าพันเดชจะตามมาไม่ทัน แต่เมื่อขับไปได้ระยะหนึ่ง จู่ๆก็มีรถขับมาขวางหน้ารถของพวกเขา เกาะตกใจตะลึง เป็นรถของพันเดชที่ขับมาจอดขวางอยู่หน้ารถพวกเขา “เขาตามมาได้ยังไงกัน?” เกาะขมวดคิ้วถามขึ้น ฌัลล์กลับหัวเราะ “ถ้ากำจัดเขาได้ง่ายๆ คงไม่ใช่พันเดชแล้ว!” พูดพลาง ฌัลล์เดินออกไปจากรถ พันเดชก็ลงมาจากรถเช่นกัน “ประธานพันเดช ครั้งนี้คงไม่บังเอิญหรอกใช่ไหม?” พันเดชมองหน้าเขา “คุณฌัลล์ถ้ารู้สึกว่าใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่!” สรุป ก่อนที่จะรู้ข่าวคราวของจิดาภา เขาก็มั่นใจแล้วว่าต้องเป็นเขาแน่นอน ฌัลล์ยิ้ม “ดูไปแล้ว ถ้าคุณไม่ได้ข่าวคราวของจิดาภา คงไม่ยอมแพ้ง่ายๆสินะ!” “คุณน่าจะดูออกตั้งแต่วันแรกที่ไปหาคุณ!” “ตอนนี้คุณตามผมมาก็ไม่มีประโยชน์ หล่อนออกไปแล้ว!” ฌัลล์ตอบกลับ “ไปแล้ว??” พันเดชขมวดคิ้วขึ้น “หมายความว่ายังไง?” “หมายความเหมือนที่คุณได้ยินนั่นแหละ!” พันเดชมองหน้าตรงไปที่ฌัลล์ สายตาบ่งบอกถึงความเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “ส่วนที่อยู่ ผมส่งให้คุณแล้ว ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ไปดูด้วยตัวเอง!” ฌัลล์พูดจบ ไม่สนใจอีก หันหลังเดินขึ้นรถไปทันที พันเดชยังคงยืนอยู่ที่เดิม กระทั่งเสียงมือถือดังขึ้น เขาจึงตั้งสติกลับมาได้ หยิบมือถือขึ้นมาดูที่อยู่ ไม่รีรออะไร รีบขึ้นรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว เขาขับรถด้วยความเร็วสูงตลอดทาง โชคดีที่ไม่ได้อยู่ในเขตตัวเมือง เพราะพันเดชขับรถด้วยความเร็วสูงสุด ในหัวของเขาครุ่นคิดแต่คำพูดของฌัลล์ไปมา หล่อนออกไปแล้ว! ไปแล้ว! ไม่!