หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 665 บริษัทRL

ตอนที่ 665 บริษัทRL

เอลิสต์ยิ้มกว้าง มองไปที่หญิงสาวด้านข้าง ด้วยสายตาที่รักใคร่และห่วงใย“เธอวางใจเถอะ ฉันจะดูแลไปรยาเป็นอย่างดี！”

“เห็นกันอยู่ชัดๆว่าฉันดูแลเธอ！”ไปรยาพูดแย้ง

เอลิสต์ไม่ได้โต้เถียงเธอกลับไปอีก พยักหน้า“ใช่ครับ！”

อย่างนี้ไปรยาถึงจะยิ้มอย่างพึงพอใจ

เห็นสายตาที่มีกันและกันระหว่างพวกเขา จิดาภาก็วางใจมากจริงๆ

ถึงแม้ก่อนหน้านี้เอลิสต์จะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีเท่าไรกับตุลยา แต่มองออกว่า เอลิสต์เป็นคนที่ควรค่าที่จะมอบความไว้ใจ ฉะนั้นการที่เขากับไปรยาอยู่ด้วยกัน จิดาภาวางใจมาก

มองดูพวกเขา จิดาภายิ้มแย้มอย่างมีควมสุขมาก

หลังจากใช้เวลาครึ่งค่อนบ่ายอยู่ที่นั้น พันเดชก็มารับจิดาภากลับไป

นั่งอยู่ในรถ มุมปากของจิดาภายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พันเดชหันหน้าไปมองเธอ“กำลังคิดอะไรอยู่？ดูมีความสุขจังเลยนะ？”

จิดาภาหันหน้าไป “ดูออกด้วยเหรอคะ？”

“รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอมันบอกอยู่ ฉันจะดูไม่ออกได้ไง？”

จิดาภาหัวเราะ“ที่จริงไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่วันนี้เห็นไปรยากับเอลิสต์ทั้งสองคนดูเข้ากันได้ดี ก็เลยมีความสุขกับพวกเขาด้วย！”

“ตอนนี้พวกเขาอยู่ด้วยกันแล้วเหรอ？” จิดาภาพยักหน้า “อื้ม เอลิสต์เช่าบ้านที่อยู่ชั้นล่างของห้องไปรยา！” ได้ยินอย่างนี้ พันเดชมีรอยยิ้มที่มุมปาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร สำหรับความคิดผู้ชายด้วยกัน เขาเข้าใจดี ที่เอลิสต์ทำแบบนี้ แน่นอนว่าต้อมมีการไตร่ตรองถี่ถ้วน “ดูไปดูมา ระหว่างพวกเขายังมีหวังอยู่！” จิดาภาพยักหน้า“ไปรยาเป็นผู้หญิงที่ดี พี่ชายฉันไม่มีโอกาส แต่ตอนนี้มีเอลิสต์ ฉันก็วางใจมาก！” พันเดชเอื้อมมือออกไป จับมือของจิดาภา“เอาล่ะ ระหว่างพวกเขาก็มีลิขิตของตัวเอง ปล่อยพวกเขาไปคว้ามันด้วยตัวพวกเขาเองเถอะ！” ได้ยินอย่างนี้ จิดาภาก็พยักหน้า เรื่องแบบนี้ไปก้าวก่ายไม่ได้ แค่เห็นตอนนี้พวกเขาอยู่ในสถานะที่ดีต่อกัน จิดาภาก็มีความสุขยินดีกับพวกเขามาก ขณะนี้ จู่ๆพันเดชนึกอะไรออก จับมือของเธอ“ถ้าให้สมจริงกว่าหน่อย อยากกินอะไรนะ？” จิดาภานึกออกทันที“อ่า ใช่แล้ว คุณย่าสั่งให้พวกเรากลับไปกินข้าวด้วย！” “ต้องกลับไปอีก？” จิดาภาพยักหน้า พลางหันไปมองพันเดช“เป็นไรไปคะ？คุณไม่มีความสุขเหรอ！？” พันเดชยิ้ม “ฉันแค่คิดถึงโลกของเราสองคน！” “โลกของคนสองคนเวลาไหนล้วนผ่านไปได้ แต่คุณย่าสั่งให้พวกเรากลับไป พวกเราก็จำเป็นต้องกลับไป！” “อืม……ไม่เป็นไร！” ทำอะไรไม่ได้ พันเดชเปลี่ยนเส้นทาง ขับรถมุ่งหน้าไปทางตระกูลฐิตานันท์ การใช้ชีวิต เดิมทีนึกว่าเป็นแบบนี้ไม่เปลี่ยนแปลง หรือไม่ก็ใช้ชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุขต่อไปอย่างนี้ แต่การใช้วิตมักจะเตือนคุณตอนที่คุณไม่ทันระวังเสมอ ทำให้คุณเกิดความรู้สึกว่าคุณยังใช้ชีวิตในสังคมที่เป็นจริงและโหดร้ายนี้ วันถัดมา จิดาภาได้ยินข่าวลือที่บริษัท บริษัทRLต้องการทำโครงการร่วมกันกับบริษัทCA สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่การร่วมมือ แต่เป็นเบื้องหลังที่แท้จริงของบริษัทRL พวกเขาเล่าว่า ประธานของบริษัทRLเคยเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย อีกทั้งยังเคยติดคุกมายก่อน ถึงแม้มีหลายบริษัทที่อยู่ในชื่อของเขา แต่เป็นเพราะปัญหาของภาพลักษณ์ ยังถูกผู้คนรู้สึกว่า เป็นธุรกิจที่ไม่ชอบมาพากล จิดาภาปรากฎตัวในร้านกาแฟ ก็เห็นพันเดชกำลังพูดคุยธุรกิจอยู่กับอีกคนนึง “คุณฌัลล์ ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมคุณถึงเลือกบริษัทของเรา！”พันเดชพูดพลางมองไปยังคนที่อยู่ตรงหน้า สำหรับคนที่อยู่ตรงหน้า ถึงแม้เขาจะไม่เคยเข้าสังคม แต่ก็เข้าใจอีกฝ่ายว่าคิดอย่างไรกับคนที่มีเบื้องหลังอย่างเขา หน้าตาของพี่ฌัลล์ดูใจดีมีเมตตา ไม่ได้ดูโหดร้ายอำมหิตเหมือนอย่างที่ข่าวลือว่าไว้ เขานั่งอยู่ตรงนั้น ยิ้มแย้ม“จะร่วมงานกับบริษัทของคุณ แน่นอนว่ามุ่งเน้นไปที่ประสิทธิภาพของบริษัทคุณ！” “แต่คุณน่าจะรู้อยู่แล้ว บริษัทของผมทำเกี่ยวกับเครื่องประดับ ไม่ได้ทำเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์！”พันเดชพูด นี่ก็เปรียบเสมือนเอาเนื้อดีส่งให้ถึงบ้าน แต่เขาก็ยังคงรักษาทัศนคติที่เป็นกลางไว้ พี่ฌัลล์เอนหลัง มองพันเดช มุมปากมีรอยยิ้มที่ดูมั่นใจ“ประธานพันเดช ภายใต้บริษัทCAคือเครื่องประดับ แต่ที่ไม่ได้อยู่ภายใต้บริษัทCAละ คุณไม่มีอุตสาหกรรมอื่นๆจริง หรือ คุณไม่คิดที่จะพิจารณามันแล้วจริงๆ？” พูดอย่างนี้ออกมา พันเดชก็อึ้งไปครู่นึง เห็นได้ชัดว่า อีกฝ่ายมีการเตรียมตัวมา พันเดชครุ่นคิด“ดูไปแล้ว คุณฌัลล์ ดูเหมือนว่าการร่วมมือของเราในครั้งนี้ เป็นเรื่องที่ต้องทำแน่แล้ว！” คุณฌัลล์ยิ้ม“เรื่องที่จะได้ประโยชน์กันทั้งคู่อย่างนี้ จะไม่ร่วมมือกันได้อย่างไร！？” พันเดชหัวเราะ“ผมจะให้ผู้ช่วยร่างสัญญาออกมา！” “ดีครับ ผมจะตั้งตารอโครงการของคุณ！” ทั้งสองคนกำลังจะเจรจาแล้วเสร็จ ขณะนี้ จิดาภาปรากฎตัวขึ้น พูดได้ว่า นับจากนาทีที่จิดาภาปรากฎตัวขึ้น ดวงตาของพี่ฌัลล์ จ้องจดจ่อไปที่ตัวของเธอ จริงๆแล้วก็เพราะว่า……เหมือนมาก！ ไม่เพียงแค่รูปลักษณ์ ในส่วนของเสน่ห์ท่าทาง ล้วนแต่เหมือนมาก จิดาภาเดินไป พันเดชเห็นแล้ว ก็ยื่นมือออกไป จิดาภาเอามือวางที่มือของเขา