หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 658 สงชัยต้องไปแล้ว

ตอนที่ 658 สงชัยต้องไปแล้ว

“พันเดช นี่มันเกิดอะไรขึ้น？”ลาภิศพูด

“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่กอดกันธรรมดาเท่านั้น จะไปมีอะไรได้ไงล่ะ แล้วก็ช่วยฉันปิดข่าวนี้ไว้ด้วย！” รู้ไหมว่า ถ้าข่าวนี้ออกไป มันไม่ใช่แค่สงชัยที่เสียหาย จิดาภาก็ด้วย

แน่นอนว่าพันเดชไม่ยอมให้ใครเข้าใจจิดาภาผิดแม้แต่น้อย

อีกทั้ง เขาก็เชื่อว่า จิดาภาไม่ใช่คนแบบนั้น ส่วนรูปถ่ายนั้น ต้องมีคำอธิบายอื่นเป็นแน่

“OK แต่อย่ามาโทษหาว่าฉันไม่เตือนคุณนะ สงชัยไม่ใช่ตัวละครธรรมดานะ ระวังไว้หน่อย！”ลาภิศพูด

พันเดชหัวเราะออกมา “ถ้าระหว่างพวกเขามีอะไรจริงๆ จิดาภาอาจจะไม่เลือกฉันก็ได้！”ณ จุดนี้ พันเดชยังมีความมั่นใจในตัวเองอยู่บ้าง

ไม่ พูดอย่างผู้ชนะ คือเชื่อใจจิดาภา

“เมื่อคุณพูดมาอย่างนี้ ฉันก็วางใจ งั้นก็ตามนี้ก่อนแล้วกัน วางละนะ！”

หลังจากพูดจบ ก็วางสายไป

พันเดชนั่งอยู่ตรงนั้น มองดูโทรศัพท์มือถือ ถึงแม้ว่าจะเชื่อใจ แต่เห็นพวกเขากอดกัน ก็ไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

หยิบมือถือขึ้นมา อยากจะโทรหาจิดาภา แต่ก็อดใจไว้

นั่งอยู่ตรงนั้น สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ในที่สุดก็วางโทรศัพท์มือถือไว้ แล้วลุกขึ้นไปประชุมต่อ

แต่ ท่านประธานที่มาประชุมต่อ หน้าดำคร่ำเครียด ทำให้ทุกคนต่างก็เกรงกันไปหมด

……

จิดาภากลับมาถึงบริษัท ก็ขึ้นไปข้างบนทันที

เจ๊กและพันเดชกำลังประชุมอยู่ที่นั่น จิดาภาก็เลยไปรอเขาที่ห้องทำงาน ห้องทำงานของพันเดชหรูหราและโอ่อ่ามาก จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้น ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของพันเดชก็ดังขึ้น จิดาภาเขยิบเข้าไปใกล้แล้วมองดู เป็นข่าวสั้น แน่นอนว่า ทำให้จิดาภายิ้มมุมปาก คนที่อยู่บนหน้าจอหลัก เป็นรูปถ่ายของพวกเขาสองคน พันเดชโอบกอดเธอ ทั้งสองใกล้กันราวจะจูบกัน ดูอบอุ่นและคลุมเครือมาก แต่ก็สวยมากเช่นกัน น้อยมากที่จิดาภาจะดูโทรศัพท์มือถือของพันเดช ไม่รู้ว่าเขาถ่ายรูปนี้ไว้ตอนไหน และยิ่งไม่รู้เลยว่าเขาเปลี่ยนรูปหน้าจอตอนไหน คิดไปคิดมา ก็หยิบมันหันมา แต่ หลังจากที่เปิดโทรศัพท์มือถือ เห็นรูปที่อยู่ด้านใน จิดาภาอึ้งไปครู่นึง นั่นไม่ใช่รูปถ่ายของเธอกับสงชัยที่หน้าประตูโรงพยาบาลเหรอ？ จิดาภาตกตะลึง ดูคนที่ส่งมา คือลาภิศ…… ดังนั้น…… เธอไม่ระวังเลยถูกคนถ่ายรูปไว้ได้ จากนั้นลาภิศก็ส่งรูปมา？ บังเอิญโชคไม่ดี คือถ่ายได้ภาพที่พวกเขากอดกัน…… จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น มองดูเวลาแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่นานนัก นอกจากนี้ ยังมีบันทึกการสนทนาของพันเดชและสงชัย เพราะฉะนั้นพันเดชเห็นมันแล้ว แต่ทำไมไม่โทรมาถามเธอ…… ผ่านไปครึ่งชั่วโมง พันเดชกลับมาจากประชุม เข้ามาก็เห็นจิดาภานั่งอยู่ในห้องทำงาน ชะงักครู่นึง จากนั้นก็เอ่ยปากถามว่า “รอนานแล้วเหรอ？” “ครึ่งชั่วโมง！” “ประชุมใช้เวลานานหน่อย！”ในขณะที่พูดอยู่ พันเดชก็เดินตรงเข้าไป จูบที่ปากของจิดาภาโดยไม่มีคำถามใดใดเกี่ยวกับน้ำเสียงของเธอเลย พันเดชกำลังจะยืดตัวขึ้น จิดาภาก็เอื้อมมือไปโอบคอของเขาไว้ พันเดชมองมาที่เธอ การแสดงของเธอช่างกระชดกระช้อย “เป็นอะไรไป？” พันเดชถาม จิดาภากอดเขาไว้ แล้วยิ้มพลางพูดว่า “ มีเรื่องจะบอกคุณค่ะ สำหรับคุณแล้ว นี่น่าจะเป็นข่าวดี！” “อ้อ？” ได้ยินอย่างนี้ พันเดชเลิกคิ้ว ตรงมานั่งข้างเธอแล้วมองเธอพลางพูดว่า “ข่าวดีอะไรเหรอ？ “อือ……” จิดาภาครุ่นคิด แล้วบอกไป“วันนี้ฉันไปเยี่ยมเบเบ้ที่โรงพยาบาลมาค่ะ แล้วก็เจอกับสงชัย เขากับเบเบ้กำลังจะไปจากที่นี้แล้ว！” จิดาภาพูด ได้ยินอย่างนี้ พันเดชหยุดนิ่งไปครู่นึง จากนั้นเอียงหัวแล้วมองไปที่เธอ “อ่อ จริงเหรอ？แล้วเรื่องนี้สำหรับฉัน ถือว่าเป็นข่าวดีอะไรกัน？” “ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับว่าคู่แข่งของคุณลดลงไปคนนึง！” “คู่แข่งเหรอ？ฉันไม่เคยเอาเขามาเป็นคู่ต่อสู้！” พันเดชพูดอย่างภูมิใจ จิดาภา“……” พันเดช เธอจะกล้าเปิดเผยมาอีกหน่อยไหม！！！ แต่คำพูดนี้ จิดาภาก็ทำได้แค่คิดอยู่ในใจ ตามองไปที่เขา“ที่หน้าประตู ฉันกอดอำลาเขาด้วย！” พูดประโยคนี้ออกมา พันเดชตกใจนิ่งไป จากนั้นชำเลืองมองโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ“เธอรู้แล้วเหรอ？” จิดาภาไม่ปฏิเสธ พยักหน้า ไม่มีคำอธิบาย พันเดชเชื่อใจเธอ แต่เธอก็ต้องการอธิบาย “อันที่จริง เธอไม่จำเป็นต้องอธิบายกับฉันหรอก ฉันเชื่อใจเธอ！” “คุณเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็คือเรื่องเดียวกัน แต่ฉันจำเป็นต้องอธิบาย！”จิดาภาพูด ตาจ้องมองไปที่พันเดชอย่างมุ่งมั่นชัดเจน มีคนเคยบอกว่า มองไปที่ดวงตาของคน จะรู้ได้ว่าเธอพูดโกหกหรือไม่ ซึ่งเห็นได้ชัดมากว่า ดวงตาของจิดาภาใสกระจ่าง พันเดชมองดูเธอ ดวงตาที่แผดเผา แล้วมีรอยยิ้มที่มุมปาก“เธอเองก็น่าจะรู้ ฉันไม่ชอบการอธิบาย ฉันชอบ……การชดเฉย！”เขาโน้มตัวไป กระซิบที่ข้างหูของเธอเบาๆ น้ำเสียงช่างอ่อนโยน แต่เสียงที่อบอุ่นนั้น ทำให้หูของจิดาภาแดงก่ำ ได้ยินอย่างนี้ หน้าของจิดาภาก็แดงก่ำ ผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าเวลาไหนล้วนสามารถดึงคุณลอยขึ้นไปบนนั้นได้ ！！！ ยังทำให้คน……ไม่มีทางเลย！ จิดาภาก็ปฏิเสธออกไปว่า“NO ที่นี้ห้องทำงานค่ะ！” “ที่นี้ก็มีห้อง！” จิดาภา“……” มองดูเธอ พันเดชดึงตัวเธอมากอดไว้ ต้องไปแล้ว “อย่าไปนะ！”จิดาภากอดเขาไว้แน่น หน้าแดงก่ำ คนที่รักนวลสงวนตัวอย่างเธอ ค่อนข้างยากที่จะรับได้ “ไม่ว่าจะไปที่ห้อง หรือ……ที่นี้ แต่ฉันรับประกันไม่ได้ว่าเจ๊ก หรือไม่ก็เลขา ใครจะเข้ามาตอนไหน！”พันเดชพูด ที่พูดมานี้ เห็นได้ชัดก็คือไม่ปลอดภัยแน่！ เธอมีทางเลือกไหม？ ทุกคนรู้ว่าทั้งสองคนอยู่ในห้องทำงาน อีกสักพักเจ๊ก หรือไม่ก็เลขาเข้ามา เห็นพวกเขากำลัง……จิดาภายากที่จะคิดออก มองดูจิดาภา พันเดชหัวเราะ โอบกอดจิดาภาแล้วเข้าไปในห้อง……