หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 522 แสดงละครได้สมจริง（2）

ตอนที่ 522 แสดงละครได้สมจริง（2）

เมื่อได้ฟัง ทนายความธนเดชพยักหน้า "ไม่ผิดครับ ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆละก็ จะยิ่งดี ขอเพียงแค่เขาปฏิเสธก็เท่านั้น！” ทนายความธนเดช

ขอเพียงแค่เขายอมรับปาก ว่าจะร่วมมือ ทุกอย่างก็จะดีไปมหด！

เมื่อได้ฟัง จิดาภาก็พยักหน้า "ฉันจะหาวิธียืนยันให้ได้ว่าเลือดของคนที่สองนั้นไม่ใช่ของเขาค่ะ！”

มองดูท่าทีหนักแน่นของจิดาภา ทนายความธนเดชขมวดคิ้วเป็นปม "คุณหนูจิดาภาครับ ที่จริงคุณหนูไม่ต้องทำขนาดนี้เพื่อเขาก็ได้ ผมไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมคุณหนูต้องทำแบบนี้！”

เมื่อได้ยินคำพูดของทนายความธนเดช จิดาภายิ้ม "พูดตามตรงนะคะ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องทำแบบนี้ มันเป็นเพียงสัญชาตญาณของฉัน ฉันจึงต้องทำ ถ้าฉันไม่ทำ บางทีเขาอาจจะต้องติดอยู่ในนี้ไปตลอดชีวิตก็ได้ค่ะ！”

"เฮ้อ คุณหนูจิดาภาครับ ในปัจจุบันคนที่เหมือนคุณหนูนั้น มีไม่เยอะเลยจริงๆ！”

จิดาภายิ้ม "ไม่ว่ายังไง เรื่องนี้ต้องรบกวนทนายความธนเดชด้วยนะคะ！”

"คุณหนูวางใจได้ครับ ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ！”

"ขอบคุณนะคะทนายความธนเดช！”

ทนายความธนเดชพยักหน้า แล้วพูดอีกนิดหน่อยจากนั้นเดินจากไป

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น ครุ่นคิดไปมา สูดลมหายใจเข้าแล้วเดินจากไป

หลายวันมานี้ เธอกำลังเครียดกับเรื่องนี้ จากนั้นในวันหนึ่ง ก็มีเบอร์โทรเข้ามาจนทำให้จิดาภาตกใจ

"แกบอกว่าอะไรนะ?""แกรีบมาโรงพยาบาลตอนนี้ ฉันมีเรื่องจะบอกกับแก！”ไปรยาพูดขึ้นฟังจากน้ำเสียงก็รู้ว่าเกิดเรื่องใหญ่แค่ไหน จิดาภาตัดสายแล้วรีบไปทันทีไปรยารออยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว"เป็นอะไรไป? มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?" จิดาภาหันไปถามไปรยา"แกบอกให้ฉันคอยจับตาดูตุลยาไม่ใช่หรอ? วันนี้ฉันตามเธอมาที่โรงพยาบาล แกลองทายดูสิว่าเธอมาโรงพยาบาลทำไม！！”ไปรยาพูดขึ้นอย่างลับลับล่อล่อและตกใจ"มาทำไม?""ทำแท้ง！”เมื่อได้ยิน จิดาภาก็นิ่งค้างเพราะความตกใจ！”"แกว่า……"ไปรยาพยักหน้า "วันนั้นแกบอกให้ฉันคอยจับตาดูว่าวันที่เก้าเธอกำลังทำอะไร ฉันตามจับตาดูตั้งแต่เช้า คิดไม่ถึงจริงๆว่าเธอจะมานัดหมอที่นี่ เพื่อมาทำแท้ง！”จิดาภาตกใจมากตุลยามาทำแท้ง แล้วเด็กนั่นเป็นลูกของใคร?"เธอทำแท้งเสร็จรึยัง?""กำลังอยู่ในห้องผ่าตัด ตอนที่เธอเข้าไปฉันก็โทรหาแกเลย！” ไปรยาพูดขึ้น"อื้ม ไว้รอเธอกลับไป เราค่อยเข้าไปถาม！”จิดาภาพูดขึ้นไปรยาพยักหน้า"แค่ไม่กี่นาที อีกไม่นานก็จะออกมาแล้ว！” ไปรยาพูดขึ้นเมื่อได้ยิน จิดาภาจึงหันไปมองเธอ "แกรู้ได้ยังไง?""ทำแท้งไม่กี่นาทีอย่างไม่เจ็บปวด สโลแกนของโฆษณานี้ติดอยู่เต็มท้องถนน！”จิดาภา "……."ได้ เธอเองก็เคยได้ยิน เพียงแต่แค่สงสัยว่าทำไมไปรยาถึงมีความมูลชัดเจนแบบนี้ก็เท่านั้น！ทั้งสองนั่งรออยู่ในรถของไปรยาเป็นไปตามที่คิด ผ่านไปไม่นาน ตุลยาก็เดินออกมาจากโรงพยาบาล สวมใส่แว่นกันแดดเอาไว้ ปิดไปกว่าครึ่งหน้า มือหนึ่งถือกระเป๋าเอาไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งจับท้องเอาไว้ เห็นได้ชัดว่าเธอเจ็บหลังจากที่ออกมานั้น ก็ขึ้นไปบนรถคันหนึ่งหลังจากที่เธอไปแล้วนั้น ไปรยาและจิดาภาก็เดินลงมาจากรถยนต์"เราเข้าดูข้างในกันเถอะ！” จิดาภาพูดขึ้นไปรยาพยักหน้า"แกรู้ได้ยังไงว่าเธอจะมาที่นี่ทำไม?""ถามพยาบาลสักคนก็รู้เรื่องแล้ว！” ไปรยาพูดขึ้นเมื่อได้ฟัง จิดาภาหันหน้าไปมองเธอ พร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก "ฉลาดมาก！”"แน่นอน ฉันเป็นใครล้ะ！”ทั้งสองพูดคุยกันแล้วเดินเข้าไปด้านในขณะที่พึ่งเดินเข้าไปนั้น จิดาภาก็ลากไปรยาเอาไว้"เกิดอะไรขึ้น?" ไปรยาหันไปถามเธอ"ที่นี่คือโรงพยาบาลเอกชน ตุลยาเลือกมาที่นี่เพราะโรงพยาบาลเอกชนจะรักษาข้อมูลของคนไข้เอาไว้เป็นความลับ ดังนั้นพวกเขาคงไม่บอกเราหรอก！” จิดาภาพูดขึ้น