หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 466 เคารพในการตัดสินใจ（3）

ตอนที่ 466 เคารพในการตัดสินใจ（3）

แล้วก็ตัดสายไปเลย

พันเดชมองโทรศัพท์ทำหน้างงๆ

วันนี้จิดาภาดูท่าทางแปลกๆพิกลๆ

หลังจากที่วางสาย จิดาภาก็บอกคนขับรับ “พี่คะ เดี๋ยวไปบริษัทCA ช่วยขับเร็วๆหน่อยนะคะ”

พอจิดาภาถึงบริษัท พันเดชก็ประชุมเสร็จพอดีจึงโทรหาจิดาภาแต่ก็โทรไม่ติดก็เลยเดินลงไปชั้นล่าง

ไปรอเธออยู่ข้างล่าง

จิดาภาเดินลงมาจากรถก็เห็นพันเดชกำลังรอเธออยู่หน้าประตู

วินาทีนั้นมันเป็นความรู้สึกที่พูดไม่ออก

พันเดชเห็นเธอเดินลงมาจากรถก็เข้าไปรับ แล้วเอ่ยถามอยากเป็นกังวลว่า “เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า”

เธอมองไปที่ดวงตาของเขา ท่าทีเขาดูเป็นกังวล 

พันเดชขมวดคิ้ว ยื่นมือมาแตะที่ใบหน้าของจิดาภา สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความกังวล “ไม่มีความสุขเหรอ”จากนั้นจิดาภาก็ยื่นแขนทั้งสองข้างโผเข้าไปกอดเขาพันเดชตกใจจนไม่รู้จะเอามือไปไว้ตรงไหนดี “เป็นอะไรหรือเปล่า” เขาถามด้วยเสียงต่ำๆ ในขณะที่มือสัมผัสอยู่บนตัวเธอ “ไม่มีอะไรค่ะ แค่อยากจะกอดคุณ” จิดาภาพูด ไม่ได้พูดด้วยอารมณ์แต่รู้สึกว่าตั้งแต่กลับมาจากบ้านสวันนีย์ก็อยากจะเจอพันเดชพอได้ยินดังนั้น พันเดชยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย รู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่เขาสบายใจอีกวันหนึ่งเขายิ้มและมองหน้าจิดาภา “นี่คุณนั่งรถมาตั้งไกล เพื่อจะมากอดผมแค่นี้เนี่ยนะ”จิดาภาไม่ได้พูดอะไร ปล่อยให้ความเงียบเป็นคำตอบจากนั้น พันเดชก็ค่อยๆดันตัวเธอออกเบาๆ ปลายนิ้วไปสัมผัสที่คางพร้อมมองไปที่ดวงตาของเธอ “คุณรู้ไหม คำพูดของคุณทำผมซึ้งมากเลยนะ”จิดาภาไม่ทันได้อ้าปากพูด เขาก็จูบไปที่ริมฝีปากเธอทันทีจิดาภาก็ไม่ได้มีท่าทีจะผลักเขาออกไปถึงแม้ว่าทั้งสองกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าก็ตาม แต่เธอก็ไม่อยากจะพลาดโอกาสแบบนี้เธอยื่นแขนมาโอบกอดพันเดชไว้ แล้วจับเสื้อของเขาอย่างแน่นไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ พันเดชค่อยๆปล่อยมือลง ริมฝีปากบางๆค่อยๆเผยยิ้มออกมา “รู้ไหมว่าเมื่อครู่นี้ผมคิดอะไรอยู่”“อะไรคะ” “ผมอยากได้คุณ”จิดาภา “……..”ประโยคนี้ฟังดูน่าเกลียด แต่เขาพูดออกมาเหมือนไม่ได้คิดอะไร ราวกับอยากกินข้าวยังไงอย่างงั้น “คุณพันเดชคะ คุณพูดซะราวกับมันเรื่องธรรมดาเลยนะคะ” จิดาภาพูดแล้วมองหน้าเขา แต่มันก็ทำให้เธอมีความสุขไม่น้อยเมื่ออยู่กับพันเดชเธอก็รู้สึกสบายใจแบบนี้พันเดชพูดอย่างยิ้มๆ “ทำไมจะเป็นเรื่องธรรมดาไม่ได้ ผมได้รับสิทธิ์นี้ตั้งนานแล้ว”จิดาภาทำหน้ามองบนใส่แล้วพันเดชก็ยื่นแขนดึงเธอมาเข้ากอด “ตกลงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ โดนดุมาเหรอ” พันเดชถามพอพูดถึงเรื่องนี้ จิดาภากลอกลูกตาวนไปมาก่อนจะพยักหน้า “ใช่น่ะสิคะ ก็คนที่บ้านฉันไม่ค่อยชอบคุณ เห้อ..”ว่าแล้วเธอก็ทำเป็นถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เธอแสดงอาการออกมาดูน่ารักเหลือเกินได้ยินดังนั้น พันเดชจึงหน้านิ่วคิ้วขมวด “ไม่ชอบเหรอ ไม่ชอบผมตรงไหน” “คุณก็ลองคิดดูสิ คุณเคยทิ้งๆขว้างๆลูกสาวเขา แล้วจะให้เขาจะชอบคุณได้ยังไง” จิดาภาตอบเขายิ่งพูดคิ้วเขาก็ขมวดกันจนพัลวัน คนที่เพียบพร้อมทุกอย่างแบบพันเดชจะมีอะไรให้พวกเขาไม่พอใจอีก