หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 298 เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง(5)
บทที่ 298 เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง(5)
“คือเรื่อง…เรื่องแบบนี้จริงๆแล้วไม่ต้องแถลงข่าวอะไรหรอก เดี๋ยวเวลาผ่านไปมันก็จะค่อยๆเงียบไปเอง” คุณยายพูด
“แต่ว่าตอนนี้มีนักข่าวมารอที่หน้าบริษัททุกวันเลยนะคะ” มันเป็นปัญหาตอนเข้าออกที่ทำงาน แบบนี้ก็จะทำให้ลำบาก
“เข้าทางพิเศษไง แล้วให้พันเดชไปรับส่งเอา” คุณยายพูด
“หนูว่ามันจะยิ่งทำให้คนเข้าใจผิดไปใหญ่ หนูไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น เดี๋ยวมีคนเห็นเข้าจะไม่ดี” จิดาภาพูด
ตอนนี้เธอเองก็ปวดหัวจะแย่ไม่รู้ว่าจะไปอธิบายยังไงให้ผู้หญิงช่างนินทาในแผนกฟัง
ท่านยิ้ม “นั่งอยู่ในรถจะเห็นได้ยังไงกัน วันนี้พวกเธอเองก็นั่งอยู่ด้วยกันนี่ นักข่าวที่รออยู่ด้านนอกก็ทำอะไรไม่เลยสักนิด”
จิดาภาเงียบ
“นักข่าวก็เป็นแบบนี้แหละ เดี๋ยวจับไม่ได้ไล่ไม่ทันในสองสามวันนี้ก็ล้มเลิกกันไปเอง”คุณยายพูด
จิดาภาเงียบ
“เอาล่ะ ฉันง่วงแล้ว เหนื่อยด้วย ยังมีเรื่องต้องทำอีก กลับก่อนนะ พวกเธอไปทำงานเถอะ” คุณยายพูด
“ยาย”“โอ๊ะ จริงด้วยวันนี้ยังไม่ได้นอนกลางวันเลย เหนื่อยจริงๆ ตุรีย์เรากลับไปพักผ่อนกันเถอะ” ท่านพูดไปแล้วก็เดินไปทั้งพันเดชและจิดาภาก็ต่างเงียบเมื่อมองท่านแล้ว สายตาของพันเดชก็งงงวยแต่เมื่อมองลึกลงผ่านไปพักหนึ่ง สายตาก็เปล่งประกายขึ้นมาแล้วเขาก็ยิ้มออกจิดาภามองท่านแล้วก็รู้สึกว่ามีอะไรแปลกตอนที่ท่านไปแล้วจิดาภาก็หันกลับมามองพันเดชที่สายตานิ่งลึก “คุณว่ามันมีอะไรแปลกๆไหม”พันเดชทำท่าทีผ่อนคลาย “แปลกตรงไหน”“ท่าทางของยายนะสิ”“แปลกยังไง”“เหมือนท่านไม่อยากให้จัดงานแถลงข่าว” จิดาภาพูดพันเดชขมวดคิ้ว “ใช่เหรอ อาจจะเพราะอายุมากแล้วรึเปล่า เลยไม่อยากวุ่นวาย”จิดาภาขมวดคิ้ว ยืนคิดแล้วก็ยิ่งรู้สึกทะแม่งๆ “คุณว่า มันจะบังเอิญไปไหม ดึกขนาดนั้นแล้วยังมีคนไปแอบซุมถ่ายรูป”จิดาภาพูดอย่างช้าๆไม่อาจจะไม่ยอมรับได้เลยว่าจิดาภาเป็นผู้หญิงที่มีเซ็นส์และฉลาดมาก“เขาคงคิดว่ายายจะมา เลยแอบซุมรอแต่อาจจะไม่ได้คิดว่าคุณจะอยู่ที่นั้นก็ได้” พันเดชพูดมีเหตุผลอยู่แต่จิดาภารู้ยังรู้สึกว่ามันทะแม่งๆแต่ไม่รู้ว่ามันแปลกยังไงพันเดชมองเธอ “เอาล่ะ ไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปเถอะ ผมจะทำงานเมื่อได้ยินพันเดชพูดจบเธอก็หันไปมองเขาอย่าเคลือบแคลงสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมากแล้วก็เดินออกจากห้องไปคงเพราะเหตุการณ์วุ่นวายนั้นทำให้ทุกคนปิดปากเงียบไม่กล้าพูดอะไรกับจิดาภาอีกบรรยากาศในแผนกออกแบบแปลกๆไม่มีใครกล้าถามเรื่องของจิดาภากับตระกูลฐิตินันท์อีกแล้ว แต่ก็ยังมีคนพูดเรื่องที่คุณยายดีกว่าจิดาภามากอยู่จิดาภาก็แค่ตอบรับ แล้วก็บอกว่าเธอก็รักท่านมากสุดท้ายก็มีคนถามว่าคุณยายคงอยากให้เธอเป็นหลานสะใภ้ล่ะมั้งจิดาภาตอบว่า ต่อให้ไม่เป็นหลานสะใภ้ ความสัมพันธ์ของเธอกับท่านก็จะเป็นอย่างนั้นรักก็คือรักถูกชะตาซึ่งกันและกันจิดาภาเองคนแก่มักจะชอบคนที่ชอบเธอ ก็อวยพรเธอให้มีความสุข ส่วนคนที่ไม่ชอบก็ได้แต่ปิดปากเงียบ ไม่กล้าพูดอะไร