หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 255 เอาใจใส่เป็นพิเศษ（1）

บทที่ 255 เอาใจใส่เป็นพิเศษ（1）

ตอนที่กำลังคิดอยู่นั้น จิดาภาก็พูดขึ้นมา “คุณพันเดช คุณมองฉันอย่างนั้น ฉันจะขับรถได้ยังไง”

เขาหัวเราะขึ้นมาเมื่อได้ยินที่จิดาภาพูด “เกรงว่าคนที่ไม่ตั้งใจขับรถน่าจะเป็นเธอมากกว่า ขับรถอยู่ยังรู้ส่าฉันมองเธอ เธอนี่ใส่ใจฉันจริงๆ

จิดาภาเงียบแล้วพูดต่อ “คุณพันเดช คุณมั่นใจเกินไปแล้ว” เธอพูดอย่างเหลืออด

“มันแน่นอนอยู่แล้ว”

“หลงตัวเองคือน้องชาย”

พันเดชเงียบ

พันเดชเพิ่งจะเข้าใจความหมายที่จิดาภาพูด

เขาหันหน้าไปมองจิดาภาอย่างโมโห “ก็น้องชายเธอนั่นแหละ

จิดาภาเงียบ

ช่างเถอะ พูดเรื่องนี้ต่อไปกับเขาก็เท่านั้นแหละ ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา จิดาภาก็เลยยิ้มๆแล้วก็ไม่พูดอะไรต่อเมื่อเขาเห็นจิดาภาไม่พูดอะไร เขาก็มองเธออย่างไม่พอใจ “จะกลับไปทำงานเมื่อไหร่”“พรุ่งนี้”“อืม” พันเดชตอบสั้นๆไม่ได้พูดอะไรต่อ จิดาภาอยู่ที่บริษัทก็ดีกว่าอยู่ที่บ้านอยู่แล้วอย่างน้อยเขาก็ดูได้เห็นเธอพันเดชและจิดาภาต่างก็ไม่ได้พูดอะไรกันต่อ รถก็มุ่งไปสู่ยังจุดหมายปลายทางสงชัยมาถึงก่อนและรถของจิดาภาก็ขับตามเข้าไปตอนที่เธอลงมาจากรถเข้าก็พูดขึ้นมา “ฉันจองที่ไว้แล้ว”จิดาภาพยักหน้าและมองสงชัยอย่างยิ้มๆ บางครั้งสงชัยก็ช่างใส่ใจจนทำให้น่าเป็นกังวลอย่างไม่รู้จะปฏิเสธได้อย่างไรเห็นจิดาภายิ้มให้สงชัยพันเดชก็อยากจะเอาเทปไปปิดปากจิดาภา ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยยิ้มให้เขาเลย แต่สิ่งที่เขาทำได้ตอนนี้คือแสดงบทบาทของสุภาพบุรุษพันเดชยิ้ม “ลำบากคุณสงชัยแย่”พูดแล้วก็เดินตามจิดาภาเข้าไปข้างในมองเห็นพันเดช สงชัยที่ใบหน้าเรียบนิ่งมีแค่สายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยทำให้มองไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรก็เดินตามหลังเข้าไปตอนที่กินข้าวกันพันเดชก็ยังคงเป็นเขาที่อวดดี ส่วนสงชัยก็ยังเป็นคนที่อบอุ่นและใส่ใจจิดาภามองออกว่าเขาสองคนกำลังแอบแข่งกันแต่เธอก็ทำเป็นมองไม่เห็นตอนแรกหลังจากกินอาหารมื้อนี้เสร็จก็ต่างจะแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่คิดไม่ถึงว่าอยู่ดีดีก็จะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาแน่นอนว่าไม่ใช่คนอื่นไกลบังเอิญเป็นตุลยาแห่งบริษัทเอไอซึ่งเป็นแฟนเก่าของพันเดชเธอเดินออกมาจากด้านในพอดีมองเห็นจิดาภา สงชัยและพันเดชกำลังกินข้าวอยู่ด้วยกันด้วยท่าทีบึ้งตึงจิดาภามีดีอะไร ถึงได้ทำให้ทั้งพันเดชและสงชัยมองไปที่เธอเป็นตาเดียวเธออิจฉาแต่ก็ไม่สามารถแสดงออกมาได้ แต่คุยกับเพื่อนสองสามคำแล้วก็เดินออกมา“คุณพันเดช”ตอนที่พันเดชและจิดาภากำลังคุยกันอยู่พอดีก็ได้ยินเสียงดังขึ้นทั้งสามคนก็หันมามองตุลยาเป็นตาเดียวตอนนี้เองที่จิดาภารู้สึกได้ว่าโชคดีเหลือเกินที่เป็นการมากินข้าวกันสามคน ถ้าเกิดว่าเป็นเธอมากับพันเดชล่ะก็เกรงว่าตุลยาคงจะเข้าใจผิดเป็นแน่จิดาภาไม่ได้พูดอะไร ยังไงเรื่องเขาและตุลยาไม่ได้กลับไปคบกัน ใครๆต่างก็รู้ เธอเองก็ไม่จะเป็นต้องไปถามซ้ำอะไรอีกสงชัยเองก็ไม่ได้เห็นว่าการเจอเธอเป็นเรื่องสลักสำคัญอะไรมีแค่พันเดชเท่านั้นเมื่อเจอเธอแล้วรู้สึกประหลาดใจ“คุณมาที่นี่ได้อย่างไร“ฉันมาคุยธุระกับเพื่อน คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาเจอคุณที่นี่”