สูตรลับแม่ครัวมือทองในยุค80 - บทที่ 9 สิ่งที่รอคอย (รีไรท์)

บทที่ 9 สิ่งที่รอคอย (รีไรท์)

บทที่ 9 สิ่งที่รอคอย (รีไรท์)

“คุณฉิน นายอำเภอ มากันแล้วสินะคะ” ลู่ฉิวเยว่ได้พบกับนายอำเภอและฉินซือเมื่อวานนี้ เธอจึงก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายทันที

นายอำเภอสุภาพกับลู่ฉิวเยว่มาก เขารีบพูดว่า “เชฟลู่ คุณมาจากหมู่บ้านเยว่เหลียงสินะ แล้วหัวหน้าหมู่บ้านกับเลขากองพลของหมู่บ้านเยว่เหลียงอยู่ที่ไหน? ปกติแล้วพวกเขาจะต้องมาเพื่อรอต้อนรับพวกเราแล้วนะ”

คุณลุงของหญิงสาวรีบยืนขึ้นแล้วพูดว่า “สวัสดีครับ ท่านนายอำเภอ ผมชื่อหวังฟู่กุ้ย เป็นหัวหน้าหมู่บ้านและเป็นเลขากองพลของหมู่บ้านเยว่เหลียง นี่คือหลานสาวของผมเองครับ”

นายอำเภอรีบยื่นมือไปจับมือกับหวังฟู่กุ้ยและพูดว่า “สวัสดีครับ หัวหน้าหมู่บ้านหวัง หลานสาวของคุณมีความสามารถจริง ๆ! เก่งกาจไม่แพ้ผู้ชายเลยทีเดียว!”

หวังฟู่กุ้ยรู้สึกอายกับคำชม เขารีบพูดว่า “ชื่นชมกันเกินไปแล้วครับ เธอยังเป็นเด็กและไม่รู้ประสีประสา หากมีข้อผิดพลาดใด ๆ โปรดให้อภัยเธอด้วย เมื่อวานนี้หลานสาวบอกผมแล้วว่าพวกคุณจะมาตรวจสอบหมู่บ้านของเรา เอาล่ะ วันนี้ผมจะทำหน้าที่พาพวกคุณไปสำรวจเส้นทางรอบ ๆ เริ่มจากไร่สาลี่ในหมู่บ้านของเราก่อนนะครับ”

“เราจะดูพื้นที่ของการปลูกสาลี่ แล้วไปดูที่ชายหาดเพื่อดูความกว้างขวางของพื้นที่นอกชายฝั่งว่าเหมาะสำหรับสร้างโรงงานและสร้างท่าเรือไหมในภายหลัง จากนั้นค่อยมาดูกันว่าพวกคุณคิดอย่างไร”

“เอาล่ะ ตามนั้น” นายอำเภอพยักหน้าอย่างชื่นชมเมื่อเขาเห็นว่าหวังฟู่กุ้ยกำลังอำนวยความสะดวกแขก

“นี่คือน้ำสาลี่ที่ฉันต้มเอาไว้เมื่อคืนนี้ ถ้ารู้สึกคอแห้งระหว่างทางก็นำมาดื่มได้นะคะ” ลู่ฉิวเยว่พร้อมด้วยผู้นำหลายคนรีบออกไปพร้อมกับตะกร้าใส่น้ำสาลี่ต้ม

หวังฟู่กุ้ยรีบรับมันมา จากนั้นพาฉินซือและพรรคพวกของเขาออกเดินทาง

ก่อนจากไป จู่ ๆ ฉินซือก็มองไปที่ลู่ฉิวเยว่ ถามพร้อมทำสีหน้าห่างเหินว่า “เชฟลู่ เมื่อกี้คุณกำลังทำอะไรอยู่”

ลู่ฉิวเยว่ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันกำลังเผาถ่านเพื่อปรุงเนื้อแกะย่างทั้งตัว หลังจากที่คุณตรวจสอบพื้นที่เสร็จ อาหารของฉันก็น่าจะพร้อมแล้ว”

แกะย่างทั้งตัว!

สายตาของฉินซือเต็มไปด้วยความคาดหวัง

แม้แต่เลขาหวังก็ไม่สามารถลืมฝีมือของลู่ฉิวเยว่ได้หลังจากทานอาหารเมื่อวานนี้ เขาแอบกลืนน้ำลายโดยไม่ได้ตั้งใจ

ชายหนุ่มลดเสียงลงและพูดกับฉินซือ “คุณชาย ลูกแกะย่างทั้งตัวน่ะอร่อยมาก เนื้อแกะนุ่มชุ่มฉ่ำบวกกับกลิ่นห๊อมหอม ให้ตายเถอะ มันต้องอร่อยมากแน่ ๆ”

ฉินซือเหลือบมองเลขาหวังและพูดด้วยใบหน้าจริงจัง “คุณไม่เคยกินเนื้อแกะเลยใช่ไหม พูดออกมาได้”

พูดจบฉินซือก็เข้าไปในรถอย่างพึงพอใจ

เลขาหวังยิ้ม ก่อนจะเข้าไปนั่งตรงที่นั่งคนขับ จากนั้นพึมพำอยู่ในใจ

ที่คุณชายทำงานหนัก ใช้ข้ออ้างเรื่องตรวจสอบพื้นที่ในการสร้างโรงงาน แต่จริง ๆ จะใช้เวลามากมายกับเชฟลู่ทุกวันสินะ!

ในฐานะเลขานุการที่ยอดเยี่ยม เขาเลยทำเป็นมองไม่เห็นแล้วตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้รับประทานอาหารแทน

ทางฝั่งของฉินซือกำลังตรวจสอบหมู่บ้านเยว่เหลียงอย่างละเอียด ส่วนทางลู่ฉิวเยว่ พ่อแม่ของเธอรวมไปถึงลุงกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมอาหารกลางวันที่บ้าน

นอกจากเนื้อแกะย่างทั้งตัวแล้ว ลู่ฉิวเยว่ยังเตรียมซุปหน่อไม้ตุ๋นไก่โบราณ ถั่วลันเตาผัดเบคอน เกี๊ยวสอดไส้เนื้อหมูไม่ติดมัน ไข่กวนกับต้นหอม ผัดผักเนื้อสัตว์ และจานสุดท้ายคือซุปถั่วงอก

เนื่องจากต้องฆ่าไก่ทั้งหมดที่บ้าน และการย่างเนื้อแกะทั้งตัวนั้นใช้เวลานาน หลังจากเตรียมอาหารสำรับใหญ่เสร็จก็ผ่านไปสามชั่วโมงแล้ว

ฉินซือและคนอื่น ๆ ขับรถไปตรวจสอบ เมื่อได้ยินเสียงรถกลับมา อาหารก็พร้อมแล้ว

“พวกเขากลับมาแล้ว ทันเวลาอาหารเย็นพอดี” ลู่ฉิวเยว่กล่าว

แม่ลู่ฉิวเยว่รีบลุกไปหยิบชามข้าวที่เพิ่งลวกด้วยน้ำเดือดออกมา

เลขาหวังเป็นคนแรกที่ลงจากรถ หลังจากเปิดประตูรถให้ฉินซือแล้ว เขาก็เดินไปหาลู่ฉิวเยว่ในสองก้าวแล้วพูดว่า “ย่างแกะทั้งตัวยากทีเดียว”

เขาอยากจะบอกว่าเชฟลู่ทำงานหนัก แต่เขาเอาแต่คิดถึงเนื้อแกะย่างทั้งตัวของเธอจนแทบทนไม่ไหวแล้ว

ประโยคนี้ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาทันที

ฉินซือรู้สึกละอายใจมากจนไม่อยากยอมรับว่านี่คือเลขาของเขา

“ฮ่า ๆ! เลขาหวังตลกจริงเชียว อย่าบอกนะว่าหลังจากทานอาหารของเชฟลู่เมื่อคืนนี้ คุณก็อยากทานขึ้นมา ฉันได้ยินมาว่าการตรวจสอบในวันนี้สร้างความประทับใจให้กับพวกคุณได้ วันนี้นับเป็นวันดีจริง ๆ!” นายอำเภอรีบแสดงอาการโล่งใจ

ผู้นำอีกหลายคนก็พูดเช่นกัน “ใช่แล้ว อาหารของเชฟลู่น่ะเหมือนมีพลังวิเศษ ไม่เพียงแต่อร่อยเท่านั้น แต่ยังทำให้ร่างกายรู้สึกดีอีกด้วย! ฉันปวดเอวกับหลังมานานหลายปี ดูเหมือนจะหายไปแล้ว”

ลู่ฉิวเยว่รีบพูดว่า “ทุกคน ขอแสดงความยินดีด้วย ตอนนี้อาหารพร้อมแล้ว ทุกคนเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน รีบนั่งลงและกินข้าวกันเถอะค่ะ”

ขณะที่เธอพูดนั้น เธอยกเนื้อแกะย่างทั้งตัวขึ้นมาแล้วพูดว่า “เนื้อแกะย่างทั้งตัวนี้ต้องฉีกและกินด้วยมือเพื่อให้ได้รสชาติดั้งเดิม ไม่ต้องมีพิธีรีตองมากเกินไป กินกันเลยเถอะ”

นี่คือสิ่งที่ฉินซือรอคอย เมื่อเห็นแกะย่างทั้งตัว เขาก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

หลังจากกินอาหารเมื่อคืนนี้ ชายหนุ่มยังไม่ได้กินอะไรเลยจนถึงตอนนี้ โชคดีที่ระหว่างทางเขาดื่มน้ำสาลี่ต้มน้ำตาลไปกระป๋องหนึ่ง มิฉะนั้นเขาคงเป็นลมเพราะความหิวไปแล้ว

กลุ่มนักลงทุนกำลังจะพูดคุยกัน หวังฟู่กุ้ยก็พร้อมรับฟังคำตัดสินว่านักลงทุนกลุ่มนี้จะว่าอย่างไรบ้าง

อย่างไรก็ตาม หลังจากนั่งลงแล้ว กลุ่มนักลงทุนก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะทุกคนจดจ่ออยู่กับการใช้ตะเกียบคีบอาหารเข้าปาก

นี่คืออาหารที่ปรุงโดยเชฟลู่ ขยับช้ากว่านี้หน่อยก็อาจจะไม่ได้กินแล้ว!

เวลานี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการกินอาหาร!

เลขาหวังกินซุปถั่วงอกไม่เหลือแม้แต่นิดเดียว

“หลังจากกินเนื้อแกะย่างทั้งตัว ทุกคนน่าจะรู้สึกว่ามันเผ็ดนิดหน่อย เมื่อคืนฉันต้มสาลี่ทำเป็นของหวานเอาไว้ ทุกคนลองชิมดูได้”

เมื่อเห็นว่าทุกคนอิ่มแล้ว ลู่ฉิวเยว่ก็หยิบของหวานที่เธอเตรียมไว้เมื่อวานออกมาเสิร์ฟให้ทุกคน

เพราะทุกคนเพิ่งกินปลาและเนื้อสัตว์ไปเยอะมาก เมื่อทานขนมหวานอีกหนึ่งถ้วย พวกเขาก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาโดยทันที

“สาลี่เชื่อมถ้วยนี้รสชาติดีมาก! สามารถกินน้ำเชื่อมเล่นได้เลยด้วยซ้ำ”

“จริงด้วย! ฉันเคยเกลียดขนมหวานเหนียว ๆ แบบนี้ แต่สาลี่เชื่อมที่เชฟลู่ทำไม่หวานเลย กินเข้าไปแล้วรู้สึกสบายตัว ราวกับว่าหัวใจและปอดชุ่มชื่นขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าแหน่ะ”

เดิมทีเลขาหวังรู้สึกว่าคนเหล่านี้ประจบสอพลอไม่มากก็น้อย แต่หลังจากจิบเข้าไปแล้ว เขาก็พบว่าทุกคนพูดความจริง

เขามองไปที่ฉินซือและพูดว่า “คุณชายครับ สาลี่เชื่อมถ้วยนี้อร่อยจริง ๆ คุ้มค่ากับการลงทุนอย่างแน่นอน”

ลู่ฉิวเยว่มองไปที่ฉินซือและพูดว่า “แม้ว่าสาลี่เชื่อมจะเป็นของหวานราคาถูก แต่ก็มีผลในการบำรุงมากมาย สามารถทำให้ลำคอชุ่มชื่น บำรุงหัวใจและปอด และรักษาอาการไอและเสมหะที่เกิดจากอาการร้อนในปอด หากรับประทานเป็นประจำ นอกจากจะดีต่อคอแล้วยังรักษาโรคได้อีกด้วยค่ะ”