สูตรลับแม่ครัวมือทองในยุค80 - บทที่ 85 เมล็ดแตงโมทอด

บทที่ 85 เมล็ดแตงโมทอด

บทที่ 85 เมล็ดแตงโมทอด

นายตำรวจสายสืบที่ชื่อเสี่ยวหวังยกกำปั้นของตนเองขึ้นมาทันที เป็นการบอกอย่างชัดเจนว่าถ้าคุณย่าใหญ่กับลุงลู่ยังไม่ไป สิ่งที่ได้รับประทานจะไม่ใช่อาหารแต่เป็นกำปั้น

ลุงลู่หวาดกลัวและรีบลากหญิงชราออกจากประตูไปอย่างรวดเร็ว

“กลิ่นหอมเชียว คุณลู่กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ?” หัวหน้ากลุ่มตำรวจสูดดมกลิ่นในอากาศที่กำลังลอยตลบอบอวนไปทั่วห้องนั่งเล่น

บรรดาลูกน้องของเขารู้สึกหิวขึ้นมาทันที

ลู่ฉิวเยว่ยิ้มออกมาเล็กน้อย พลางผายมือไปยังเหยือกน้ำเกลือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ “ไข่เค็มค่ะ หมักเอาไว้หลายวันแล้ว ตอนนี้พร้อมสำหรับรับประทานได้แล้ว ทุกคนลองรับประทานดูสิคะ”

ทุกคนพยักหน้าและรับชามข้าวที่หัวหน้าหมู่บ้านส่งมาให้ ก่อนจะรอคอยส่วนแบ่งของตนเองด้วยความกระตือรือร้น

ไข่เป็ดผ่านการแช่น้ำเกลือมา 7-8 วัน ทันทีที่แกะเปลือกออก กลิ่นของไข่เป็ดก็ลอยออกมาอย่างชัดเจน เมื่อพวกเขากัดลงไป ไข่แดงก็ละลายในปาก ทิ้งรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์อยู่ในปากเป็นเวลานาน

คุณลุงของลู่ฉิวเยว่ไม่เคยรับประทานไข่เค็มที่ทำจากไข่เป็ดมาก่อน เขารับประทานหมดไป 1 ลูกอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังหยิบมารับประทานอีกลูกอย่างไม่รู้จักเบื่อ

คนอื่นๆ ก็จ้องมองไปยังเหยือกใส่น้ำเกลือ ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายระยิบระยับ

ลู่ฉิวเยว่ยิ้มอย่างมีความสุข การได้เห็นคนรับประทานอาหารแล้วมีความสุขเช่นนี้คือความสุขอย่างหนึ่งของคนทำอาหารเช่นกัน เธอยิ้มและพูดว่า “ยังมีอีกเยอะเลยค่ะ ฉันแบ่งเอาไว้แล้วครึ่งหนึ่ง ทุกคนกินกันได้เต็มที่เลย”

หลังจากนั้น พวกเขาก็ก้มหน้าก้มตาแล้วก็กินอาหารพร้อมกับชื่นชม

“คุณลู่ ไข่เป็ดของคุณเป็นไข่เป็ดที่อร่อยที่สุดเท่าที่ผมเคยกินมาในชีวิตนี้เลย!”

“หลังจากกลืนแล้ว ในปากยังมีรสชาติความอร่อยหลงเหลืออยู่ พอได้กินไข่เป็ดของคุณ ผมก็รู้สึกเลยว่าอาหารทั่วไปไม่อร่อยอีกแล้ว”

เมื่อได้ยินคำชม ลู่ฉิวเยว่ก็ยิ้มและพูดว่า “ในอนาคต ทุกคนมาที่ร้านอาหารของฉันได้นะคะ ฉันจะให้ส่วนลด 20% เลย”

“พวกเราจะไปแน่นอนครับ”

“พวกเราต้องไปให้กำลังใจคุณลู่แน่นอน”

นายตำรวจหลายคนตอบสนองด้วยรอยยิ้ม แต่ในใจจริงกำลังรู้สึกผิดหวัง เพราะถ้าภารกิจที่หมู่บ้านเยว่เหลียงจบลงเมื่อไหร่ พวกเขาก็จะไม่ได้กินอาหารฝีมือของลู่ฉิวเยว่อีกแล้ว และก็คงทำได้เพียงไปทานอาหารที่ร้านของเธอเท่านั้น

ค่าความสุข : +1, +1, +1…

ตอนนี้ค่าความสุขที่ลู่ฉิวเยว่มีสะสมอยู่คือ 1,678 แต้ม ซึ่งพียงพอที่จะนำไปแลกสูตรทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป หรือไม่ก็นำไปแลกกับสูตรทำเมล็ดแตงโมทอด 5 รสชาติ ซึ่งต้องใช้ 300 แต้ม

ลู่ฉิวเยว่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ในที่สุด คะแนนที่เธอสะสมเอาไว้ก็เพียงพอที่จะแลกสูตรทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแล้ว

เธอกำลังจะแลกกับระบบพอดี แต่ก็ได้ยินเสียงของคุณป้าดังขัดจังหวะขึ้น

“กินอะไรกันอยู่ล่ะนั่น?” ป้าสะใภ้เดินเข้ามาดูด้วยความสงสัย ตามมาด้วยหวังเซวียนเซวียน ในมือของทั้งสองคนคือถุงใส่อาหาร

“ไข่เค็มครับ”

ใครคนหนึ่งตอบกลับไป ลู่ฉิวเยว่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เธอถามพร้อมหยิบโหลใส่ไข่เค็มที่เหลือเอาไว้ให้ทั้งสองคนออกมา “คุณป้าเอาอะไรกลับมาด้วยคะเนี่ย?”

“เมล็ดจากแตงโมที่พวกเราปลูกเอาไว้ในสวนน่ะ” ป้าสะใภ้ตอบพร้อมกับจ้องมองการเคลื่อนไหวของลู่ฉิวเยว่ เธออดกลืนน้ำลายไม่ได้ขณะจ้องมองโหลใส่ไข่เค็มในมือหลานสาว

กลิ่นของไข่เค็มเตะจมูก เธอจินตนาการได้เลยว่าไข่เค็มพวกนี้มีรสชาติเป็นอย่างไร เธอแทบรอชิมไม่ไหวแล้ว

เมล็ดแตงโม?

ลู่ฉิวเยว่พยักหน้า เธอส่งโหลใส่ไข่เค็มให้กับทั้งสองคน ก่อนจะเดินไปตรวจสอบดูถุงใส่ของ เมล็ดทานตะวันมีขนาดใหญ่กว่ากันเล็กน้อย ในขณะที่เมล็ดแตงโมมีลักษณะป้อม ๆ

เธอลองหยิบเมล็ดแตงโมมาแกะเปลือกดู เนื้อด้านในมีขนาดใหญ่และเป็นสีขาว ได้กลิ่นหอมตามธรรมชาติเตะจมูกโดยทันที

ตอนแรก ลู่ฉิวเยว่อยากจะแลกคะแนนกับสูตรทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป แต่เมื่อเห็นเมล็ดแตงโมเหล่านี้ เธอก็ลังเล

ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจแลกคะแนน 300 แต้มกับสูตรทำเมล็ดแตงโม

ส่วนสูตรทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เธอสะสมคะแนนอีกไม่กี่วันก็สามารถแลกได้แล้ว เธอจึงตัดสินใจแลกสูตรทำเมล็ดแตงโม ในตอนเย็น เธอตั้งใจจะนำเมล็ดแตงโมเหล่านั้นไปทอดให้พวกนายตำรวจนอกเครื่องแบบรับประทานเป็นของกินเล่น แล้วเธอก็จะได้นำไปมอบให้พี่สาวข้างบ้านแทนคำขอบคุณที่ให้ไข่เป็ดมาก่อนหน้านี้ด้วย

สูตรทำเมล็ดแตงโม 5 รสชาติปรากฏขึ้นในความทรงจำของหญิงสาวทันที

ลู่ฉิวเยว่ยิ้ม ดวงตาเป็นประกาย ทุกครั้งที่เธอได้รับสูตรอาหารใหม่จากระบบ เธอก็จะรู้สึกเหมือนตนเองได้ค้นพบขุมทรัพย์ใหม่อยู่เสมอ

การนำเมล็ดแตงโมไปทอดไม่ใช่เรื่องซับซ้อน หลังจากรับประทานอาหารค่ำเสร็จ กลุ่มนายตำรวจนอกเครื่องแบบก็นั่งจับกลุ่มพูดคุยกันที่ลานหน้าบ้านเพื่อวางแผนที่จะจับคนร้าย หญิงสาวก็ใช้เวลานี้เข้าครัวไปทอดเมล็ดแตงโม

กลุ่มนายตำรวจกำลังประชุมแผนการกันด้วยความกังวลเล็กน้อย การส่งข่าวให้เบื้องบนรับทราบทำให้นายตำรวจบางส่วนต้องเดินทางออกจากหมู่บ้านไปในเมือง แต่พวกเขาปลอมตัวมาที่นี่ในฐานะญาติของหัวหน้าหมู่บ้าน ถ้าไปกลับแค่ไม่กี่ครั้งคงไม่เป็นไร แต่นี่พวกเขาจำเป็นต้องไปกลับทุกวัน จึงอาจจะก่อให้เกิดความสงสัยแก่พวกผู้ร้ายได้

“มาแล้วจ้า เมล็ดแตงโมทอด ลองชิมกันได้เลย” เมื่อเห็นทุกคนกำลังหน้าดำคร่ำเครียด ลู่ฉิวเยว่ก็เดินเข้าไปเพื่อทำให้บรรยากาศแจ่มใสขึ้น

คุณลุงซึ่งเป็นหัวหน้าหมู่บ้านเอื้อมมือมาหยิบเมล็ดแตงโมไปเต็มกำมือ “โอ๊ย! ทำไมร้อนแบบนี้เนี่ย!”

เมล็ดแตงโมสีดำที่อยู่ในชามกระเบื้องสีขาวกำลังส่องประกายน่ากิน

เมื่อใช้ฟันขบเบาๆ เปลือกเมล็ดแตงโมก็จะแตกออก รสชาติของเมล็ดแตงโมที่คลุกเคล้าเครื่องปรุงต่าง ๆ กระจายอยู่ในปากอย่างพอเหมาะพอเจาะ

คุณลุงถึงกับตกตะลึง ความเหนื่อยล้าตลอดทั้งวันหายไปทันที

การสนทนาในลานหน้าบ้านหยุดชะงักลง ถูกแทนที่ด้วยเสียงแทะเมล็ดแตงโม ลู่ฉิวเยว่รู้ได้โดยทันทีเลยว่าการทำเมล็ดแตงโมทอดในครั้งนี้ประสบผลสำเร็จเป็นอย่างยิ่ง

เธอยิ้มออกมาด้วยความสดใส “ทุกคนว่าถ้าฉันเอาเมล็ดแตงโมทอดพวกนี้ไปขาย จะขายได้ไหมคะ?”

เธออาจจะต้องอยู่ในหมู่บ้านเยว่เหลียงจนกว่าตำรวจจะจับคนร้ายเหล่านั้นได้ แต่ให้อยู่เฉย ๆ มันก็น่าเบื่อเกินไป สู้เอาเวลามาหาเงินดีกว่า และที่สำคัญ เธอจะได้มีค่าความสุขเพิ่มมากขึ้นด้วย

ที่เธอประสบความสำเร็จได้ก็เพราะสูตรอาหารจากระบบนี่แหละ

“ต้องขายได้แน่นอนครับ ผมขอสนับสนุนเต็มที่!” เสี่ยวหวังพยักหน้าอย่างแข็งขัน ถ้าหญิงสาวนำเมล็ดแตงโมทอดเหล่านี้ไปขาย อย่าว่าแต่จะขายได้เลย เธอคงทำไม่พอขายด้วยซ้ำ!

คุณลุงและคุณป้าก็รู้สึกเช่นกันว่าการขายเมล็ดแตงโมทอดเป็นอนาคตที่สดใส พวกท่านจึงสนับสนุนลู่ฉิวเยว่เต็มที่

ในตอนนี้ ลู่ฉิวเยว่รู้สึกมั่นใจมากขึ้น เธอนำสูตรมาทำเมล็ดแตงโมทอดเรียบร้อยแล้วสองสูตร หญิงสาววางแผนว่าจะขายเมล็ดแตงโมทอดหลายรสชาติพร้อม ๆ กัน

บ้านของคุณลุงมีเมล็ดแตงโมอยู่ไม่มาก ซึ่งแน่นอนว่าคงไม่พอขาย ลู่ฉิวเยว่จึงวางแผนที่จะไปขอยืมเมล็ดแตงโมมาจากเพื่อนบ้าน

เมื่อคุณลุงได้ยินดังนั้นก็รีบพูดว่า “ไม่กี่วันก่อน ลุงได้ยินคนในหมู่บ้านเพิ่งบ่นว่าปีนี้เมล็ดแตงโมขายไม่ออกเลย เมื่อคืนลุงกำลังคิดอยู่พอดีว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง ลุงเป็นห่วงจนนอนไม่หลับเลยล่ะ แต่ตอนนี้เธอก็ช่วยแก้ปัญหาให้ลุงอีกแล้ว ไม่ว่ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น ลู่ฉิวเยว่ก็จะช่วยแก้ปัญหาได้เสมอ เธอเป็นดาวนำโชคของครอบครัวเราจริง ๆ”

“เดี๋ยวป้าจัดการเรื่องไปรวบรวมเมล็ดแตงโมให้เอง เธอแค่ทอดอย่างเดียวก็พอ” คุณป้ายกมือขึ้นอาสารับหน้าที่นั้น เช้าวันต่อมา คุณป้าก็ไปประกาศในหมู่บ้านและขอให้ชาวบ้านมาส่งเมล็ดแตงโมที่บ้านของตนเอง…

การประกาศของคุณป้าได้ผลเป็นอย่างยิ่ง ไม่นานคนทั้งหมู่บ้านก็ทราบแล้วว่าลู่ฉิวเยว่กำลังรับซื้อเมล็ดแตงโม

หลังอาหารค่ำ หญิงสาวกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งรับประทานเมล็ดแตงโมทอดและขนมชนิดอื่น ๆ พร้อมกับพูดคุยกันอยู่ในลานกลางหมู่บ้าน แต่ในทันใดนั้น ก็มีหญิงร่างอ้วนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาร้องตะโกนเสียงดังว่า

“พวกเธอได้ข่าวหรือเปล่า? ลู่ฉิวเยว่ประกาศรับซื้อเมล็ดแตงโมด้วยล่ะ!”