สะกิดหัวใจนายขี้เก๊ก - ตอนที่ 139 เปลี่ยนนิสัยกะทันหัน

ณัฐณิชาวางตะเกียบลงตรงหน้าธราเทพ “ทำไมคุณไม่กินล่ะ? แม่บุญสิตาทำล้วนเป็นของโปรดคุณทั้งนั้นเลย!”

ธราเทพมองเธออยู่นาน เดาไม่ออกจริงๆว่าทำไมท่าทีของณัฐณิชาที่มีต่อเขาถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ ทั้งๆที่เป็นผู้หญิงห้าวๆกระโดกกระเดก จู่ๆก็เปลี่ยนไป…อืม อ่อนโยนขนาดนี้?

“ณัฐณิชา คุณมีเรื่องจะขอร้องผมใช่หรือมั้ย?” ธราเทพถามขึ้น

ณัฐณิชาหน้าเหวอ ถึงจะรู้สึกตัวว่าตัวเองเหมือนว่าจะเอาใจใส่มากเกินไป ให้ตายเถอะทำไมเธอต้องเอาใจใส่ขนาดนี้ด้วย? เป็นสุนัขรับใช้ขนาดนี้?

ณัฐณิชาฉีกรอยยิ้มที่น่าเกลียดกว่าร้องไห้ออกมา “ถ้าฉันบอกว่า ฉันหวังว่าคืนนี้คุณจะไม่ทำให้ฉันขายหน้าเกินไป นับหรือเปล่า?”

ธราเทพก็เดาไว้แต่แรกแล้วว่าอาจจะเป็นเรื่องนี้ เขาแค่“อืม”อย่างคลุมเครือ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆ แล้วก็ก้มหน้าเริ่มกินข้าวอย่างสง่างาม ณัฐณิชาเห็นว่าตัวเองเลี่ยงไปได้แล้ว ก็ก้มหน้าเริ่มกินข้าวเช่นกัน

“อืมอืม ธราเทพ จมูกของคุณเป็นมาตั้งแต่เกิดหรอ?” ณัฐณิชากำลังจ้องธราเทพใจลอย เห็นธราเทพก็วางตะเกียบลงเหมือนกัน เลยพูดออกไปอย่างไม่คิด พูดเสร็จถึงจะตระหนักได้ว่าตัวเอง…ทำเรื่องโง่ๆอีกแล้ว

เผชิญกับสายตาเฉียบแหลมของธราเทพ ณัฐณิชารีบอธิบายอย่างมือไม้อ่อนทำอะไรไม่ถูก “ฉันหมายความว่า คุณหน้าตาดีเกินไปแล้ว คุณดูสิจมูกของคุณสูงโด่งและบิดเบี้ยว ดูไม่เหมือนเป็นมาตั้งแต่เกิดเลย ไม่ไม่ไม่…ฉันไม่ได้ว่าคุณศัลยกรรมนะ ฉันก็แค่…”

ณัฐณิชายิ่งพูดก็ยิ่งเลอะเทอะ ใบหน้าเล็กๆหดเล็กลง ลนลานเล็กน้อย

ทำไมเธอรู้สึกว่าตัวเองยิ่งกลบเกลื่อนก็ยิ่งชัดขึ้นล่ะ?

ทันใดนั้น ธราเทพก็เข้ามาใกล้ เดิมทีเขาไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของณัฐณิชา แค่คิดอย่างเรียบง่ายว่าเป็นเพราะเธออยากพบนายท่านพิเชษฐดังนั้นเลยค่อนข้างเอาใจใส่ตัวเองมากขึ้น แต่ดูตอนนี้ เหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องเดียวกันนะ

“ณัฐณิชา คุณคงไม่ใช่ว่าชอบผมเข้าแล้วหรอกนะ?” ธราเทพถามขึ้นอย่างกะทันหัน ลมหายใจอุ่นๆพ่นลงบนหน้าของณัฐณิชา เขาสังเกตไปที่แก้มแดงๆทั้งสองข้างของณัฐณิชา น้ำเสียงทุ้มต่ำ แฝงด้วยการเตือน “คุณอย่าได้หลงรักผมเด็ดขาด”