วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 745 ธัชชัยกำลังจะตาย 2

ตอนที่ 745 ธัชชัยกำลังจะตาย 2

เด็กน้อยน่ารักดูเหมือนจะชินกับการจู่ๆ กนิษฐาแม่ของเธอก็อารมณ์ขึ้นขึ้นมาแบบกะทันหัน เธอยกมือเล็กๆ นั่นขึ้นมาเช็ดน้ำบนหน้าและหวีผมให้แม่จ๋าต่อ

กนิษฐาตะคอกถามต่อ”เธอกลับมาบ้านตระกูลศรีทองทำไม? ”

“มิ้นไม่รู้นะคะ แค่รู้ว่าแม่ของพี่ตะวันนอนหลับตลอดเลย พ่อบอกให้ลุงภูษิตไปตามหมอมาแล้วนะคะ ”

เด็กน้อยน่ารักตอบอย่างอ่อนโยน มือก็ค่อยๆ เคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง พยายามไม่ให้ไปดึงผมแม่จ๋าโดยไม่ได้ตั้งใจ

เพราะว่าผมของกนิษฐานั้นเป็นลอนขนาดใหญ่ หวีแต่ละครั้งต้องใช้แรงมาก

ลูกสาวนั้นเปรียบได้ดั่งด้ายทองประสานใจ

ในช่วงเวลาที่กนิษฐาอารมณ์ขึ้นขึ้นมานั้น มีเพียงมิ้นเท่านั้นที่คอยให้ความอบอุ่นกับใจที่เดือดดาลของกนิษฐา

ด้านห้องนั่งเล่นท้ายสุดวัจสาก็ฟื้นขึ้นมา

เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่กับสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แต่ก็ไม่ใช่ที่แปลกใหม่

ไม่ใช่ในชั้นใต้ดินลึกๆ ที่มืดสลัว แล้วก็ไม่ใช่ข้างนอกอ่าวตื้นที่เย็นยะเยือก แต่นี่คือบ้านตระกูลศรีทอง

ตอนนี้เธอกำลังนอนอยู่เตียงนุ่มสบายของบ้านตระกูลศรีทอง

มีวรพล ป้าอ้อยและก็พ่อบ้านภูษิตล้อมรอบเตียงอยู่

แต่ว่า….เธอกลับมาได้อย่างไร? กลับมาทำอะไรที่นี่?

“ตะวัน…ตะวันล่ะ? ”วัจสารีบเรียกชื่ออยู่สองครั้ง พยายามจะลงจากเตียงแต่ถูกป้าอ้อยห้ามเอาไว้เสียก่อนวรพลถามด้วยเสียงอันอบอุ่น”สา อย่าเพิ่งรีบเลย หมอบอกว่าร่างกายของเธอตอนนี้อ่อนแอเกินไป เกิดปัญหาอะไรขึ้นกับตะวันงั้นเหรอ”“พะ..พี่ใหญ่…พี่รีบพาคนไปที่อ่าวตื้นเลย อำเภอพัดรักเขากำลังจะฆ่าธัชชัยแล้ว! ”“ห๋า..อะไรนะ? ธัชชัยอยู่ที่อ่าวตื้นจริงๆ เหรอ?! ”วรพลได้ยินดังนั้นก็เครียดขึ้นมาทันที “อำเภอพัดรักทำอะไรกับเขา? ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? มีอันตรายไหม? ”“เขา…เขาถูกขังไว้ในชั้นใต้ดินสามวันแล้ว ไม่มีข้าวไม่มีน้ำ แถมยังถูกช็อตไฟฟ้าไปสามครั้ง ครั้งสุดท้ายเขาก็อ้วกเป็นเลือดแล้วก็….”พอคิดถึงภาพนั้นขึ้นมา วัจสาก็อดที่จะน้ำตาไหลออกมาไม่ได้ จริงๆ แล้วในใจของเธอนั้นยังมีผู้ชายคนนั้นอยู่ตลอด!“ช็อตไฟฟ้า? อ้วกเป็นเลือดด้วย? แสดงว่าอวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บร้ายแรงเลยน่ะสิ! ”วรพลรีบลุกพรวดขึ้นมา”วัจสา เธออยู่รักษาตัวที่นี่ก่อน ฉันจะรีบพาคนไปอ่าวตื้นหาอำเภอพัดรัก！”“อย่านะ พาฉันไปด้วย ฉันรู้ว่าธัชชัยถูกขังไว้ที่ไหน”วัจสาตอบอย่างเข้มแข็งแต่ว่าวรพลเพิ่งจะเดินไปที่ประตู ก็ถูกเสียงแหบแห้งหยุดเอาไว้“วรพล หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ จะรีบไปตายรึไง?! ”คนที่หยุดวรพลเอาไว้คือกนิษฐา ที่สวมชุดนอนหนาๆ ห่อตัวเองไว้ เผยให้ดูเฉพาะหน้าซีดๆ“กนิษฐา เธอพูดได้แล้วเหรอ? ”พอเห็นว่าหญิงสาวพูดกับตัวเอง วรพลก็พอใจอย่างมาก“คุณควรจะพาวัจสาไปแจ้งความที่สถานีตำรวจ บอกว่าอำเภอพัดรักกักขังธัชชัยแบบผิดกฎหมาย นี่น่าจะให้หน่วยรบพิเศษของไผ่ไปด้วย！อย่าชักช้า ไม่งั้นนายต้องรอเก็บศพธัชชัยด้วย! ”กนิษฐาบอกแผนการตัวเองอย่างสงบและเยือกเย็นถ้าหากวัจสาไปเป็นพยานปากให้อำเภอพัดรักด้วย ก็น่าจะดี เพราะว่าธัชชัยจะอยู่หรือตายวัจสาก็ควรจะไปยอมรับมัน“ตะ…แต่ว่าตะวันยังอยู่ในมือของอำเภอพัดรัก”วัจสานั้นต้องการช่วยธัชชัย แต่ว่าเธอไม่อยากให้อำเภอพัดรักโดนลงโทษเพราะว่าลูกชายของเธอยังอยู่ในกำมือเขา“อำเภอพัดรักออกจะรักลูกเธอ เธอคิดว่าเขาจะทำอะไรลูกเธออย่างนั้นเหรอ? ”กนิษฐาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาต่อ”ถ้าเธอยังโลเลอยู่ ธัชชัยคงจะต้องถูกอำเภอพัดรักทรมานจนตายแน่！”เนื่องจากความเป็นห่วงธัชชัยของวรพล เขาจึงต้องช่วยกนิษฐาโน้มน้าววัจสา……กรดลยืนเงียบๆ อยู่ด้านหน้าดอกกล้วยไม้อันเขียวชอุ่มกว่าชั่วโมงครึ่งมาแล้ว เห็นได้ว่าท่าทีของเขาดูสงบแต่จิตใจนั้นเหมือนมีคลื่นลูกใหญ่ซัดอยู่กรดลไม่แสดงอารมณ์ของเขาออกมาอาร์มเดินโถมตัวเดินเข้ามาหา “Boss ครับ ตอนนี้ธัชชัยถูกอำเภอพัดรักจับขังคุกไว้สามวันแล้ว แต่ว่าจากน้ำเสียงของวัจสาแล้ว เธอน่าจะกำลัง’รับใช้‘ให้ ลูกบุญธรรมของอำเภอพัดรักอยู่ อาการบาดเจ็บเขาไม่ได้ร้ายแรงเท่าไร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอำเภอพัดรักจะไม่ถูกฆ่าในเร็วๆ นี้”กลางวันนั้นอาร์มได้เล่าเนื้อหาของการสนทนาของวัจสาให้กรดลท่าทีอันสงบของกรดลในที่สุดก็สั่นสะเทือนเล็กน้อยแล้ว เขาหยิบฝักบัวอาบน้ำอันหนึ่งรดน้ำดอกกล้วยไม้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ว่าดอกกล้วยไม้นั้น ไม่ได้ต้องการน้ำอีกเขาแค่อยากแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้สนใจเรื่องราวของธัชชัยด้วยการทำอะไรบางอย่าง“นายไปบอกเรื่องนี้ให้วิศาล ไปบอกว่าธัชชัยใกล้จะตายแล้ว! ”อาร์มแปลกใจนิดหน่อย ไม่เข้าใจว่าทำไมกรดลถึงทำแบบนี้ เขาเลยถามน้ำข้อหนึ่ง”Boss คุณอยากให้พวกเข้าสู้กันเอง หลังจากนั้นจะได้หลอกใช้ประโยชน์? ”กรดลกระดิกคิ้วเล็กน้อย”นายคิดว่าใครกันล่ะที่เป็นนกกระเรียน แล้วใครกันล่ะที่เป็นเปลือกหอย”ฟังคำถามของกรดลแล้ว อาร์มไม่ได้ตอบกลับ เพราะว่าเขาแค่พูดไปเท่านั้น ไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีเมื่อเห็นว่าอาร์มไม่ได้พูดอะไรอีก กรดลก็เตือนอีกประโยคหนึ่ง “ถ้าไปถึงวิศาลแล้วอย่าลืมตีไข่ใส่สีสักหน่อยล่ะ! ”อาร์มถอยออกมาสองก้าวและหยุดเท้า”Boss วิศาลคิดว่าธัชชัยเสียอำนาจไปแล้ว ตอนนี้จะกลับไปสู้แบบเดิมคงยาก”กรดลยังไม่หยุดรดน้ำ แม้แต่เปลือกตายังไม่ขยับ“คุณรู้ ว่าทำไมแมลงเม่าถึงชอบบินเข้ากองไฟ”อาร์มคิดแล้วคิดอีก “เพราะว่าชอบแสงใช่ไหมครับ? ”กรดลพูดเบาๆ หนึ่งประโยคว่า”นายลองไปดูเถอะ วิศาลจะแสดงโชว์แมลงเม่าบินเข้ากองไฟเอง ”