วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 603 กลับมาในฐานะภรรยาเก่า 2

ตอนที่ 603 กลับมาในฐานะภรรยาเก่า 2

"คุณธัชชัยครับ เรากลับกันก่อนดีไหมครับ นี่ก็ดึกมากแล้ว อย่ารบกวนการพักผ่อนของท่านเลยครับ！”

เรื่องมาถึงวันนี้แล้ว ถ้ายังคงดื้อดึงต่อไป มีแต่จะส่งผลเสียกับธัชชัย อีกทั้งถ้าถึงเวลานั้นไม่เพียงแค่ธัชชัย แม้แต่ตัวหัวหน้าซันเองก็คงเอาตัวไม่รอด

"รีบกลับขนาดนี้เลยหรอ? อย่างน้อยหัวหน้าซันก็พาแขกมาแล้ว เราจะไม่ต้อนรับได้ยังไง? ยังไงของกินของใช้ของผมในเมืองs ต้องอาศัยหัวหน้าซันคอยดูแล！”

เมื่ออำเภอพัดรักพูดแบบนี้ ทำให้ยิ่งรู้สึกผิด รู้ว่าในคำพูดของเขานั้นมีความหมายโดยนัย

ถิ่นของเขา แต่ตำรวจตัวน้อยๆอย่างหัวหน้าซันกลับกล้าพาคนบุกรุกเข้ามา?

คำพูดของอำเภอพัดรักทำให้หัวหน้าซันเหงื่อแตก "ท่านอย่าพูดแบบนี้เลยครับ ผมผิดเองที่มารบกวนท่าน เพียงแต่ผมแค่ทำตามหน้าที่ ในเมื่อมีคนมาแจ้งความ ผมเองก็ควรมา ผมเองก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหมือนกันครับ！”

ในเมื่ออำเภอพัดรักพูดถ่อมตน หัวหน้าซันก็ต้องพูดให้ตนเองดูด้อยยิ่งกว่าจริงไหม?

เขานึกคิดอยู่ในใจในเมื่อธัชชัยคือคนที่จะอยู่เมืองsระยะยาว ส่วนอำเภอพัดรักจะพักอยู่ที่นี่ระยะสั้น ดังนั้นหัวหน้าซันจึงทนมากับธัชชัย

ใครจะไปคิดว่าทั้งสองคนนี้จะจัดการยากขนาดนี้！

ขณะที่เขากำลังยืนตัวแข็งทื่อนั้น ด้านนอกก็มีเสียงคนชกต่อยกันดังขึ้น

ไม่ถึงสามนาที วิศาลเดินเข้ามาพร้อมกับกล่องไม้"ท่านอำเภอพัดรัก ขอโทษที่รบกวน มาหาท่านตอนดึกดื่น แต่ก็เพราะผมได้ของดีมา เป็นลูกประคำเผา ได้ยินมาว่าท่านอำเภอพัดรักนั้นมีความรู้ในด้านนี้ จึงมารบกวน เพื่อให้ท่านช่วยตรวจสอบดู"แน่นอนว่าวิศาลไม่ได้มาที่นี่เพื่อให้อำเภอพัดรักดูวัตถุโบราณ เขามาที่นี่มีวัตถุประสงค์แอบแฝง ซึ่งก็คือมาช่วยธัชชัยที่เขามาได้ทันเวลานั้น ก็เพราะกนิษฐาตอนที่ธัชชัยกลับบ้านไปเอาของแล้วรีบออกมานั้น กนิษฐาก็รู้ทันทีเลยว่าเขาต้องมาทวงลูกชายคืนจากอำเภอพัดรักอย่างแน่นอนดังนั้นเธอจึงรีบโทรหาวิศาล บอกเรื่องนี้กับเขา เพื่อให้เขามาช่วยธัชชัย"อั๊ยย๊ะ ไม่คิดว่าธัชก็อยู่ที่นี่ได้ นายมาช่วยกันดูทีสิว่าลูกประคำเผาที่ฉันได้มาเป็นของจริงหรือของปลอม"เขาเห็นธัชชัยมองไปที่วัจสากับลูกไม่วางตา วิศาลจึงก้าวไปด้านหน้า แล้วจับที่ไหล่ของเขาเขาเห็นเลือดที่เปื้อนบริเวณหัวไหล่ คิดว่าตะวันคงจะเป็นคนยิงวิศาลที่เห็นแบบนี้จึงนึกสงสารธัชชัย เสื้อที่เขาใส่อยู่นั้นเปื้อนไปด้วยคราบเลือด ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อันตรายถึงชีวิต แต่การที่เลือดไหลมากขนาดนี้ ก็คงจะบาดเจ็บสาหัสอยู่ แขนข้างนี้ของเขาคงใช้การไม่ได้"นี่เจ้าหนู เขาคือพ่อแท้ๆของนายนะ การที่นายทำเรื่องแบบนี้ ไม่กลัวเป็นบาปหรือไง?"คนอย่างวิศาลเวลาพูดจานั้นไม่เคยเกรงใจใครมาก่อน เขาไม่สนใจว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของธัชชัยหรือเปล่า แต่ในเมื่อทำให้ธัชชัยต้องเจ็บตัว เขาก็ไม่สามารถนิ่งนอนใจได้ การที่เด็กทำร้ายผู้ใหญ่นั้น ก็ควรที่จะถูกสั่งสอน ไม่เพียงแค่การว่ากล่าวตักเตือน แต่ควรจะตีด้วย"ลูกชายของฉัน ไม่จำเป็นให้คุณมาสอน！คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครคะ?" วัจสาบอกกับวิศาลเสียงเรียบ วัจสามีลูกชายหัวแก้วหัวแหวนแค่คนเดียว ดังนั้นเธอจึงคอยปกป้องอีกอย่างวิศาลต่อว่าลูกชายของเธอว่าจะตกนรก เรื่องนี้เธอทนไม่ได้วิศาลขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าเขาดูเรียบเฉย และดูไม่พอใจเท่าไหร่ "รักลูกมากเกินไปเป็นการทำร้ายลูกชัดๆ เด็กคนนี้ทำร้ายพ่อของเขา ถ้าเป็นคนอื่น คงจะไม่แค่พูดแค่นี้หรอก！""วิศาล พอได้แล้ว！คนอย่างฉันอำเภอพัดรักไม่จำเป็นต้องให้ใครมาสั่งสอน วันนี้ฉันจะไว้หน้านาย รีบเอาตัวธัชชัยไสหัวออกไป เพราะมันจะไม่มีครั้งต่อไปอีก！”"ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้！”อำเภอพัดรักเองก็เข้าข้างคนของตน เมื่อเขาพูดเสียงเหี้ยมเช่นนี้ วิศาลก็ทำได้เพียงพาธัชชัยออกไปธัชชัยไม่ได้ดึงดันที่จะอยู่ต่อ เขาเพียงแต่มองไปที่ภรรยาและลูกชาย เขาไม่เข้าใจ ว่าทำไมพวกเขาถึงไม่อยากกลับไปกับตน หรือว่าทำไม่ได้?ธัชชัยหวังว่าจะเป็นอย่างหลังแต่สิ่งที่ลูกชายเขาแสดงออกมานั้น น่าจะเป็นอย่างหน้า"สิบห้า มานี่เร็ว！”อำเภอพัดรักบอกกับตะวันที่กอดวัจสาเอาไว้แน่นเด็กน้อยรีบคลายกอดจากม๊ามี๊ของเขา แล้ววิ่งไปหาอำเภอพัดรักที่นั่งอยู่บนโซฟาอำเภอพัดรักอุ้มเด็กน้อยที่กระโดดเข้าหาตน"ไหนพ่อขอดูหน่อยสิ โอ๊ย ทำไมร้องไห้ละ?" อำเภอพัดรักพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น"พ่อบุญธรรมครับ…..ช่วยพาผมกับแม่กลับไปที่ sky dreamได้ไหมครับ? สิบห้าไม่อยากอยู่ที่นี่….." เด็กน้อยกอดคอของอำเภอพัดรักเอาไว้ แล้วพูดเสียงเบาตอนที่ธัชชัยไปนั้นเขาได้ยินลูกของตนพูดเช่นนี้ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดเหลือเกินลูกของเขาผิดหวังกับคนเป็นพ่อคนนี้มากขนาดไหนกัน ถึงขอร้องให้อำเภอพัดรักพาเขากับแม่ออกไปจากเมืองนี้ ออกห่างพ่อแท้ๆของตนเอง?คำพูดของเด็กน้อย ทำให้ธัชชัยเสียใจ ไม่รู้ว่าก้นบึ้งของหัวใจเขาทรมานแค่ไหน และไม่รู้ว่ามันเริ่มบีบหัวใจจากตรงไหน