วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 291 ทำให้อยากจะกลืนกิน 2

ตอนที่ 291 ทำให้อยากจะกลืนกิน 2

ภายในห้องน้ำ เม็ดน้ำอุ่นๆ ค่อยๆ เคลื่อนลงมาตกอยู่บนกร่างแข็งแกร่งราวกับเรียวมือเล็กของหญิงสาวที่เต็มไปด้วยความรัก

เมื่ออาบน้ำที่บ้านของตัวเองเขาจึงไม่ต้องลงกลอนประตูเอาไว้ และยิ่งกว่านั้นเขาก็เป็นผู้ชาย ที่ทั้งหยิ่งและอวดดี ไม่ต้องแอบแฝงอะไร แต่บางคนไม่ได้ตระหนักถึงมัน

แต่ในสายตาของกนิษฐา ไม่มีคำที่สงวนอะไรใดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่เธออยู่กับเขา

เมื่อเธอเปิดประตูห้องน้ำมานั้น ธัชชัยกำลังอาบน้ำอยู่ ตอนที่เธอเดินเข้าไปในห้องนอนของเขานั้น เขาเอาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้อยู่แล้ว

เพียงแค่ไม่มีการหลบหลีก แม้แต่เจตนาที่จะปกปิดมันก็ไม่มี ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้น้ำอุ่นไหลผ่านร่างกายที่แข็งแกร่งของเขาไป สายตาของหญิงสาวเก็บรายละเอียดอย่างเปิดเผยเลยซื่อตรง

มือน้อยๆ ที่อ่อนนุ่มราวไร้กระดูกคู่หนึ่งค่อยๆ เกาะขึ้นไปบนหน้าอกของเขา แล้วก็ค่อยๆ เลื่อนลง เลื่อนลง แล้วก็เลื่อนลง……มือของเธอค่อยๆ เคลื่อนมาวัดเจ้าโลกของชายหนุ่มอย่างระมัดระวัง

“ธัชชัยคุณรู้มั้ยว่าหุ่นของคุณหน่ะมันดีเสียทำให้ฉันอยากจะกินมันเข้าไปเลยหล่ะ”

ด้วยเพราะกนิษฐาไม่เคยเก็บซ่อนความชอบและความรักที่มีต่อธัชชัยเลย ตั้งแต่เธอเห็นผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ครั้งแรก เธอก็ไม่อาจถอนสายตาไปจากเขาได้เลย

“มีอะไรก็พูดมา อย่าขยับมือเท้า ปากก็ยิ่งไม่ให้ ！”เขาพูดเบาๆ มือเอื้อมไปปิดฝักบัว และหยิบเอาผ้าเช็ดตัวขนาดใหญ่ข้างหนึ่งและห่อตัว เช็ดหยาดไข่มุกใสที่เปื้อนหัวออก

ไม่ให้ขยับปากอย่างนั้นเหรอ? กนิษฐาไม่ได้เป็นคนเชื่อฟังใครมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว ยิ่งห้ามเธอก็ยิ่งทำ แล้วเธอก็จะทำจริงๆ ซะด้วย เธอแสยะยิ้มราวกับสุนัขจิ้งจอก เขยื้อนเอาร่างที่เปียกปอนเหมือนกันไปอิงตัวเขา แล้วเขย่งเท้าพร้อมกับฝังฟันบนหัวไหล่ของธัชชัยแต่สีหน้าของชายหนุ่มสะท้อนให้เห็นเด่นชัดว่าไม่โอเค เธอจึงไม่ทำ เพียงวาดลิ้นไปตามผิวของเขาเบาๆ ทำให้หัวใจอีกฝ่ายคันยุบยิบ“ฉันจะปกป้องพี่ชายของคุณชั่วชีวิตของฉัน…..”เมื่อเขาพยายามที่จะกำจัดหญิงสาวที่มาอะไรบนไหล่ของเขา กนิษฐาก็พูดเกือบจะเป็นกระซิบกลับมา“เธอควรมีความคิดแบบนี้มานานแล้ว！” เขาไม่ได้กำจัดหญิงสาวไปโดยตรง เพียงแค่ดึงผ้าเช็ดตัวขนาดใหญ่นั้นมา ครอบคลุมร่างกายส่วนล่างของตัวเองเมื่อเธอถูกขีดเอาไว้แล้วว่าเป็นผู้หญิงของพี่ชายของเขา ก็ไม่ควรจะเปิดเผยออกไปแบบนี้“ยังจะปิดอยู่อีกเหรอ ฉันไม่ได้แค่อ่านมันนะ ฉันยังจับมันมาแล้วด้วย คุณไม่ต้องอายหรอกมั้ย? ”กนิษฐาหัวเราะเบาๆ เบียดเอาร่างกายของเธอเองให้แนบชิดด้านหลังเขา ที่ทั้งยาวและตรงทั้งยังมีน้ำหยดหลังจากอาบน้ำเธอพิงศีรษะของเธอลงไป ใบหน้าของส่อถึงความสบายตัว อุณหภูมิของชายหนุ่ม ทั้งยังร่างกายที่แข็งแรง และเลือดที่วิ่งอยู่ข้างใน มันทำให้เธอหมกมุ่น“ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้หน้าหนาเหมือนเธอ” พอพูดจบประโยคนี้ ดวงตาของเขาก็เริ่มเปล่งแสงเย็นชาออกมา“มือของฉัน…คุณเองก็คิดไม่ออกใช่มั้ยหล่ะว่าควรจะเอาไปไว้ตรงไหน? ”เธอคลี่ยิ้มอย่างบริสุทธิ์ เห็นได้ชัดว่ากำลังทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่หญิงสาวก็ยังแสร้งทำเป็นใสซื่อธัชชัยจ้องเธออย่างเย็นชา “สามหนุ่มที่Richbabyคงทำให้เธอสบายตัวไม่พอสินะ? ”พอได้ยินธัชชัยเปรยถึงความอัปยศที่เกิดขึ้นเมื่อวานที่Richbaby ตัวของกนิษฐาก็สั่นออกมาอย่างชัดเจนแต่ก่อนที่จะถอนมือน้อยๆ เธอออกจากตัวเขา เธอยังไม่ลืมที่จะจงใจบีบมันเบาๆธัชชัยจิ๊ปากอย่างขัดใจเขาอยากจะโยนผู้หญิงคนนี้ออกไปจากบ้านตระกูลศรีทองใจจะขาด！แต่ด้วยประโยคของเธอที่ว่า ‘ฉันจะปกป้องพี่ชายของคุณชั่วชีวิตของฉัน’ นั้นทำให้เขาต้องข่มใจฝืน“คุณไม่กลัวว่าฉันจะบอกพี่คุณเหรอว่าคุณให้ผู้ชายคนอื่นมาลงโทษฉัน? ถ้าพี่ชายคุณรู้ เขาก็คงจะทุกข์ระทมไม่ใช่เหรอ? เห็นเขาเจ็บปวดคุณเองก็คงไม่ได้รู้สึกดีเท่าไหร่ แบบนี้แล้วเท่ากับคุณกำลังทำร้ายตัวเองไม่ใช่เหรอ? หืม? ธัชชัย”เสียงของกนิษฐายั่วเย้าแผ่วเบา แต่ถึงคำพูดกลับตัดออกจากความเป็นจริงธัชชัยหันหน้ากลับมาก่อนจะคว้าคอระหงของหญิงสาว ตะคอกเสียงแหลม “ฉันบอกเธอแล้วไง ถ้าเธอกล้าเอาอะไรเหลวไหลไปพูดกับพี่ใหญ่ ระวังหน้าของเธอจะเละเป็นโจ๊ก！จนทำให้เธอต้องอยู่ได้แค่ในบ้านหลังนี้ ！”แล้วเขาก็ค่อยๆ คลายคอของเธอ เธอเริ่มหายใจกระหืดกระหอบอีกครั้งและจ้องมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธของธัชชัย“มันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับฉันที่จะอยู่กับพี่ชายของคุณจนชั่วชีวิต ธัชชัย ฉันต้องการให้คุณอยู่กับฉันเพื่อดูวรพล อย่าไปยุ่มย่ามกับหญิงคนอื่น โดยเฉพาะยัยอินโนเซนต์วัจสา ถ้าคุณทำได้ ฉันเองก็ทำได้”กนิษฐาเสนอเงื่อนไขนี้มาแน่นอนว่ามันได้ผลแน่นอนอยู่แล้ว ธัชชัยเป็นทาสชายของพี่ชายเขา สำหรับพี่ชายของเขาแล้ว ไม่ว่าอะไรเขาก็ทำให้ได้เธอได้เห็นมันด้วยตาของเธอเอง วัจสาอะไรนั่น เขาเองก็โยนเธอทิ้งไว้ในสายฝนได้ไม่ใช่เหรอ? ขนาดมนายุซึ่งเป็นลุงของเขาเองก็สามารถที่จะบังคับให้จนมุมได้ มันมีเพียงการแลกชีวิตกับวรพลเท่านั้นแหละที่เขาทำมันไม่ได้ ！ธัชชัยนิ่งเงียบ มองลึกเข้าไปในดวงตาสีควันบุหรี่ของหญิงสาวดูเหมือนว่าเขากำลังคิดใคร่ครวญเกี่ยวกับข้อเสนอของเธออยู่ เป็นเวลานานพอควร ริมฝีปากบางๆ ของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อยอย่างเย็นชา “กนิษฐา เธอคิดว่าเธอมีคุณสมบัติอะไรที่จะต่อรองกับฉันได้? ”“ฉันไม่มีก็ได้ แต่พี่ชายของคุณมี” กนิษฐายิ้มอย่างไร้เดียงสา เหมือนผู้หญิงที่ละเอียดอ่อนและโง่เขลา มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ ว่าผู้หญิงคนนี้มีความคิดมากมาย ภายใต้เปลือกที่ดูไม่เป็นอันตรายของเธอ มันเต็มไปด้วยความน่ารังเกียจธัชชัยได้แต่เงียบไป