วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 208 สิ่งที่ไม่ได้คาดคิด

ตอนที่ 208 สิ่งที่ไม่ได้คาดคิด

บางครั้งธัชชัยก็ชอบเปลือยกาย เมื่อถูกวัจสามองเห็นก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรและก็ไม่คิดที่จะปิดบางครั้งก็ชอบที่จะปล่อยร่างกายไปตามอำเภอใจ วันนี้ก็เพียงแค่มีผู้ชมเพิ่มมาคนหนึ่งก็เท่านั้น

หน้าของวัจสาแดงแปร๊ดอย่างกับสีเลือด แม้จะพูดว่าได้ว่าเป็นครั้งแรกที่เห็นร่างกายเขาแต่นี่มันกลางวันแสกๆ รูปร่างเขาดีขนาดนี้เลยจริงๆ หรอ?

ธัชชัย คุณ คุณหาอะไรใส่สักหน่อยก่อนได้มั้ยแล้วค่อยมาพูดหน่ะ?

วัจสาไม่กล้าที่มองเขาแต่น้อย ทำเพียงแค่ก้มหัวพูด

ทันใดนั้นนอกห้องพักผ่อนก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น2ครั้ง เป็นเสียงที่ทั้งจะไม่รบกวนคนข้างในและทั้งยังเป็นเสียงเตือนอีก

วัจสานึกว่าในที่สุดธัชชัยก็จะสวมใส่เสื้อผ้าดีๆ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะไม่ขยับเลยสักนิด ซ้ำยังตอบกลับไปว่า: “เข้ามา”

เข้ามา?! เขาไม่ได้ใส่อะไรเลยนะแต่กลับเรียกให้คนนอกประตูเข้ามาเนี่ยนะ? และตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ทำไมเขาถึงหื่นกามขนาดนี้นะ? การรับรู้อันนี้นี้ทำให้วัจสาถึงกับกลัว

ประตูเปิดออกอย่างรวดเร็วแล้วก็ถูกปิดลงอย่างไวเช่นกัน คนที่เข้ามาเป็นผู้หญิงแถมยังเป็นผู้หญิงที่วัจสาชื่นชอบและประทับใจ—— แพรว หรือหนึ่งในเลขาของธัชชัย ไม่สิ ควรจะพูดว่าเกรงว่าเขานั่นแหล่ะที่จะเป็นคนวางตำแหน่งให้มาเป็นสายลับของบริษัทบีเค-เทโร สำหรับเรื่องว่ามีความสัมพันธ์ยังไงก็มีเพียงเขาทั้งสองคนเท่านั้นแหล่ะที่จะรู้

ธัชชัยต้องรู้อยู่ก่อนแล้วแน่ๆ ว่าคนที่เข้ามาจะมีไม่กี่คน เขายอมที่จะไม่ใส่อะไรเลยต่อหน้าของแพรวเป็นหลักฐานได้ว่าเขาสองคนต้องมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาแน่

เขาถึงกับขนาดอยู่ต่อหน้าแพรวแล้วไม่มีความรู้สึกเขินอายใดๆ สบายๆ กลับกลายเป็นว่าวัจสาเองได้กลายเป็นส่วนเกินไปแล้ว“ท่านประธาน, คุณนาย สวัสดีตอนเช้าค่ะ”ลักษณะท่าทางของแพรวเป็นคนที่สบายๆ มาก ไม่มีการเขินอายเลยสักนิดเมื่อเห็นร่างกายของธัชชัยก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เพียงแค่ยิ้มๆ และทักทายเมื่อวัจสามองมนุษย์ที่อยู่ต่อหน้าตนเองทั้งสองคนก็รู้สึกได้ทันทีว่าโลกนี้มันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆเสียงคำทักทายของแพรวปลุกวัจสาให้รู้สึกตัว ตนเองยังเป็นภรรยาของชายใหญ่ตระกูลศรีทองอยู่แต่การที่ให้ผู้หญิงแปลกหน้าเห็นตนเองอยู่กับชายรองที่เปลือยไปทั้งตัวด้วยกันในห้อง เธอขายหน้าเสียจนอยากจะขุดรูแล้วมุดลงดินไปเลยวัจสารู้สึกว่าถ้าหากว่าครั้งหน้าตนเองไม่ใส่หน้ากากมา ก็เกรงว่าจะไม่มีหน้าไปเจอใครเลย ความรู้สึกผิดค่อยๆ รุมเร้าเข้ามา จากเดิมที่ก้มหัวอยู่แล้วตอนนี้ก็ยิ่งก้มเข้าไปอีก คิดอยากจะหายสาบสูญไปจากตรงนี้แพรวเดินตรงมาที่หน้าตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อคลุมมาหนึ่งตัวพาดไปที่ไหล่ของธัชชัย สายตากวาดมองไปทั่วร่างชายหนุ่ม ถามด้วยเสียงหยอกล้อว่า “ท่านประธานเมื่อคืนไม่ได้ทำอะไรหรอ? ”ใจของวัจสาเต้นขึ้นมาทันที สายตาของผู้หญิงคนนี้นี่เก่งเหลือเกิน มองแค่แปปเดียวก็ดูออกว่าเมื่อวานธัชชัยได้ทำหรือไม่ได้ทำ?! หรือจะให้พูดอีกอย่างว่าเธอรู้เรื่องเกี่ยวกับธัชชัยมากแล้ว?“อย่างงี้คุณก็ดูออกด้วยหรอ? ” น้ำเสียงของธัชชัยตอบกลับไปหนึ่งประโยคเหมือนกับไม่มีทางเลี่ยง “เด็กน้อยตอนนี้ยังง้อไม่ได้เลย”“ไม่มีการจับกดนี่มันไม่ใช่สไตล์ท่านเลยนะ เปลี่ยนมาอ่อนโยนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ”แพรวยกยิ้มมุมปากอย่างรักใคร่ พร้อมกับคาดเข็มขัดรอบเอวให้อย่างนิ่มนวลธัชชัยตอบอย่างมีความนัยว่า “เหย คุณก็อย่าพูดอย่างนี้สิ เดี๋ยวคุณนายก็เข้าใจผิดหมด”พวกเขาสองคนนี่ทำเป็นเหมือนว่าเธอเองไม่อยู่ใช่หรือเปล่า? ถึงแม้จะบอกว่าไม่อยากมีตัวตนแต่มีประโยคไหนที่ไม่พูดถึงวัจสาเนี่ย? ！และยังพูดแต่เรื่องที่ทำให้คนใจสั่นหน้าแดงอีก!เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าแพรวนี่เป็นผู้ช่วยมือดีของธัชชัยจริงๆ ไม่เพียงแต่จะช่วยในเรื่องงาน ยังช่วยในเรื่องการใช้ชีวิตทั่วไปลามไปถึงร่างกาย เธอล้วนชำนาญและเข้าใจเกี่ยวกับธัชชัยจริงๆ“อ้อใช่แล้ว คุณนายคะนี่คือเสื้อผ้าที่ท่านประธานสั่งให้ฉันเตรียมไว้ให้คุณ ด้วยสายตาขอท่านประธานแล้วเสื้อชุดนี้ต้องเหมาะกับคุณแน่ๆ คุณสามารถสวมได้เลยนะคะเพราะว่าสักมาให้เรียบร้อยแล้ว”หลังจากจัดแจงให้ธัชชัยเรียบร้อยแพรวจึงเอากระเป๋าใบสวยที่เพิ่งเอาเข้ามาส่งให้วัจสาให้เสื้อผ้าตัวเอง? เธอก็กำลังขาดเสื้อผ้าพอดี! เธอจึงรีบมาอย่างลืมตัวข้างในเหมือนกับมีเสื้อผ้า1ชุด แล้วก็ยังมีพวกเสื้อในเตรียมพร้อมให้เรียบร้อย สามารถบอกได้เลยว่าเธอซาบซึ้งใจสุดๆถึงแม้จะบอกว่าตนเองไม่มีหน้าจะไปเจอใครแล้ว แต่วัจสาก็ยังส่งเสียงเล็กๆ เพื่อบอกขอบคุณ“ไม่ต้องเกรงใจนะคะ” แพรวยิ้มตอบ“ใช่แล้วท่านประธาน อาหารเช้าเตรียมพร้อมสำหรับท่านประธานและคุณนายเรียบร้อยแล้ว จะให้นำขึ้นมาหรือว่าจะพาคุณนายลงไปทานคะ? ”ธัชชัยตอบกลับเบาๆ ว่า “ให้นำขึ้นมาเถอะ” เขารู้สึกว่าเธอจะไม่ยอมลงไปข้างล่างกับเขาเป็นแน่“โอเคค่ะ แล้วก็ผู้ช่วยบุรีบอกว่าจะมาถึงเวลา8โมงนะคะ”ธัชชัยตอบอือ แล้วก็สั่งให้แพรวออกไปวัจสานำเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เพียงมองแวบเดียวก็ดูออกว่าต้องเป็นเสื้อผ้าแบรนด์เนมแน่นอนเสื้อผ้านุ่มๆ ด้านบนเป็นเสื้อสเวตเตอร์ขนแกะข้างล่างเป็นกางเกงวอร์มธรรมดาที่แสนสบาย แม้แต่ชุดข้างในยังเข้ากันหมดทั้งตัววัจสาหน้าแดงแล้วแดงอีกเหมือนเพิ่งคิดได้ว่าสิ่งที่แพรวบอกว่าสายตาท่านประธานดีมากนั้นหมายถึงอะไรแต่เธอก็ยังชอบชุดนี้เอาเสียมากๆ เลย มันไม่ได้ทางการเกินไป แล้วก็ไม่เหมือนชุดนักเรียนที่จะบีบรัดเจ้าตัวน้อยในท้องของเธอ“ไม่เลวเลยนะ ชุดนี้เหมาะกับเธอมากๆ เลย”พอวัจสาเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ธัชชัยก็ค่อยเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างที่สุภาพบุรุษต่างทำกัน เขาอวบกอดเธอจากด้านหลังอยู่ตรงหน้ากระจก เธอก็ขัดขืนตามสัญชาตญาณ แต่ก็ไม่อาจหลุดรออดจากห่วงแขนเหล็กกล้านั่นได้