“อิง เรื่องนี้ควรบอกให้ออสตินรู้นะ”

“ไม่ได้! เขามีชีวิตของเขา ฉันมีชีวิตของฉัน เราต่างกัน ลูเซี่ยน”

“อิง เธอต้องเสียสละอีกแค่ไหน”

“ลูเซี่ยน…”

“เธอต้องเสียทั้งงาน ทั้งชีวิตของเธอ ที่เธออุตส่าห์สร้างขึ้นด้วยความยากลำบาก เธอไม่จำเป็นเสียสละอะไรไปมากกว่านี้”

ลูเซี่ยนโมโหและไม่พอใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับอิงอย่างมาก

ลูเซี่ยนรักอิงเหมือนน้องสาวและเพื่อนสนิทคนนึงของเขา เขารู้ทุกเรื่องของอิง ไม่ว่าจะงานอะไรที่อิงกำลังทำเขาก็คอยมองเธอเสมอ แต่เรื่องนี้ ลูเซี่ยนยอมรับไม่ได้ จนอยากจะซัดหน้าออสตินสักครั้ง

“ลูเซี่ยน ฉันเลี้ยงอันมาได้ทั้งชีวิต แล้วทำไมเด็กคนนี้ฉันจะเลี้ยงไม่ได้ ขอแค่อย่าบอกออสตินเท่านั้น ฉันไม่ต้องการอะไรมากกว่านั้นอีก”

“งั้นลาออกจากงานซะ ทั้งหมด!”

“ไม่!”

อิงปฏิเสธทันที แล้วน้ำตาค่อย ๆ ไหลออกมาอาบแก้มอิง เขารู้ว่าอิงก็เครียด แต่เธอจะทำงานหนักเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ เธอต้องแบ่งเวลาให้เด็กในท้องด้วย

“เธอคิดว่าดาราชื่อดัง ที่อยู่ ๆ ไปท้องกับใคร ที่ไหน แล้วยังท้องไม่มีพ่อ คงเป็นข่าวดังให้ขุดคุ้ยอีกเป็นกอง แล้วไหนความลับที่เธออุตส่าห์ปิดบังมาทั้งชีวิตก็ต้องถูกเปิดเผย ไม่ใช่เธอที่จะไม่ปลอดภัย เด็กในท้องเธอด้วย สื่อไม่ว่าในประเทศหรือต่างประเทศคงตีข่าวเรื่องเธอ คิดว่าออสตินจะไม่รู้เลยเหรอ อีกอย่างจะเดินท้องแก่ไปทำงานใครจะรับ สภาพร่างกายเธอตอนนี้ มันอ่อนแอเกินไปที่จะทำงานติดต่อกันหลาย ๆ ชั่วโมง จนไม่มีเวลาพักหรอกนะ”

ลูเซี่ยนเสียงเข้ม พูดให้เหตุผลกับอิง อันยืนฟังอยู่ด้านนอก ในมือถือชาดอกไม้ เปิดประตูเข้ามา

“เอาแบบนี้ไหม ช่วงที่อิงพักตัว 9 แต่ลูเซี่ยนกลับตอบตกลง

เลลล่าเดินตรงเข้ามาหาอิงพร้อมกับออสติน เขายังดูเหมือนเดิม แม้จะดูซูบผอมไปบ้าง แต่ไม่ทำให้ความสง่าผ่าเผยลดลงแม้แต่น้อย ออสตินไม่ยอมสบตาอิง ทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกัน!

“คงไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันอันเป็นน้องสาวฝาแฝดของอิง” อิงจำเป็นต้องโกหก

เธอรู้สึกกลัวออสตินจะรู้ว่าเป็นเธอ หัวใจอิงเต้นสั่นระรัว

“ขอโทษค่ะ พอดีเหมือนกันมากก็เลยจำผิด” อิงยิ้มให้

พวกเธอขอนั่งร่วมโต๊ะด้วย เธอก็ยินดี อิงพยายามใช้ผ้าคลุมโต๊ะมาปกปิดท้องที่ดูใหญ่สะดุดตา ซึ่งดูเหมือนว่าออสตินจะรู้ว่าเธอคืออิง เขาจ้องเธอไม่วางตา เธอดูมีน้ำมีนวลขึ้นมาก แต่ก็ยังสวยเหมือนเดิมในสายตาเขา เขาทำตัวนิ่งเฉย พยายามไม่สนใจ

“มาทำอะไรที่อังกฤษเหรอคะ” เลลล่าถาม

“มาพักรักษาตัวอยู่ที่เกาะส่วนตัวของลูเซี่ยนนะคะ วันนี้ออกมาหาหมอ…”

อิงรีบเอามือปิดปาก เธอเผลอพูดความจริงออกไป แล้วเธอก็หยุดพูดไปเฉย ๆ

“เอ๊ะ เป็นอะไรเหรอคะ”

เลลล่าถามเพราะความเป็นห่วง ออสตินเองก็สนใจ เธอป่วยไม่สบายตรงไหน เธอจะตอบเลี่ยงยังไงดี อิงนิ่งเงียบอยู่นาน แต่ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วละก็…

“มาตรวจครรภ์ค่ะ” อิงตอบ

ออสตินกำลังจิบชาอยู่แทบจะสำลัก ตกใจหันมองอิง เขาตกใจมากทีเดียว ก่อนมองที่ท้องเธอ ที่มันป่องออกมาอย่างเห็นได้ชัด เธอเองก็อยู่ในชุดคลุมท้อง ทำไมเขาถึงไม่สังเกตเห็น

“กำลังมีน้อง” เลลล่าถาม อิงพยักหน้ารับ

“กี่เดือนแล้วคะ แล้วรู้ยังว่าเป็นผู้หญิง ผู้ชาย”

“7 เดือนแล้วค่ะ เป็นฝาแฝดชายหญิง”

เธอเองไม่อยากจะพูดเท่าไหร่ เพราะออสตินนั่งอยู่ด้วย แต่เลลล่าก็เซ้าซี้ถามตลอดเวลา คงเข้าใจว่าเธอคืออัน

ตรงกันข้ามกับออสตินเขานิ่งเงียบไปเลย ไม่พูดอะไร ก่อนจะขอตัวไปโทรศัพท์ อิงและเลลล่าพูดคุยกันนานพอสมควร ก่อนอิงจะขอตัวกลับก่อน กลัวบอดี้การ์ดต้องคอยเธอนาน