การจะลบข่าวออกจากสื่อต่างๆไม่ใช่เรื่องง่าย เขาต้องใช้เงินกี่ล้านเพื่อลบข่าวให้เธอ ถ้าไม่นับครอบครัวและเพื่อน เขาก็คือคนแปลกหน้าคนหนึ่งที่ทำเพื่อเธอได้มากมายเหลือเกิน ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าจะต้องตอบแทนเขาเท่าไหร่ถึงจะเพียงพอกับที่เขาทำให้เธอ

เช้าวันอังคารเช่อเฟยขลุกอยู่ในครัวจนเที่ยงวัน ห้องครัวที่เละเทะราวกับเพิ่งเกิดสงคราม

พื้นถูกปกคลุมไปด้วยแป้ง เนยและส่วนผสมที่กระจัดกระจาย ติ๊ง ! เสียงเตาอบดังขึ้น หญิงสาวที่ใบหน้าเลอะมอมแมมจึงหันไปมองด้วยความดีใจ เธอเปิดเอาเค้กชิ้นงามที่ตั้งใจทำให้เร่ออวี้เพราะรู้มาว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเขา แต่เมื่อเห็นเค้กเธอก็ต้องหุบยิ้มอย่างผิดหวัง เพราะนอกจากรูปทรงของเค้กจะไม่เป็นดั่งหวังแล้ว ยังไหม้อีกต่างหาก

นี่คงเป็นเค้กที่ขี้เหร่ที่สุดในโลกแล้วล่ะ

เธอมองเค้กที่ตัวเองทำ จากนั้นคนที่ตอกย้ำความผิดหวังของเธอก็เดินเข้ามา “เช่อเฟย ชั้นไม่คิดเลยว่าฝีมือการทำอาหารของเธอจะต่ำขนาดนี้ การแสดงก็งั้นๆ ชั้นกำลังคิดว่าเธอดูเหมือนอะไรสักอย่าง ขอคิดก่อนนะ อ้อ ! เป็ดไง ทำได้ทุกอย่าง แต่ไม่ดีพอสักอย่าง หึหึหึ”

เซี่ยปินมองเธอด้วยความสมเพช

เช่อเฟยกำลังคิดว่าเธอคนนี้โตมาในสังคมแบบไหนกันถึงชอบเหยียบย่ำคนอื่นขนาดนี้ “ถ้าทุกอย่างหมายถึงการตอแ_ลแบบเธอ ชั้นยอมเป็นเป็ดยังดีซะกว่า” เธอตอกกลับ จนเซี่ยปินสะอึก

“อย่าผยองนักเลย คิดว่าพี่อวี้เขาจะช่วยเธอได้ตลอดไปเหรอ ”

“ชั้นขอถามอะไรเธออย่างนะ ชั้นไปทำอะไรให้เธอ ถึงต้องตามจองเวรจองกรรมชั้นขนาดนี้อ่ะห๊ะ” เธอรู้สึกเบื่อหน่ายเต็มทน เซี่ยปินจ้องหน้าเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“งั้นชั้นก็จะบอกให้เธอก็จำใส่สมองไว้เลยนะว่า ชั้นไม่ชอบเธอ พี่อวี้เขาเป็นถึงพระเอกเบอร์หนึ่งของประเทศ แล้วดูเธอสิ่ มีอะไรที่คู่ควรกับเขาบ้าง เขาเป็นเจ้าชาย แต่เธอไม่ใช่ซินเดอเรลล่า ถ้าวันนั้น ชั้นไม่ถอนตัวจากละครเรื่องนั้น เธอก็ไม่มีวันได้มายืนอยู่ตรงนี้หรอก จงรู้ไว้ซะ และอีกอย่างนะ ถ้าประธานเฉินรู้เรื่องนี้เข้า ท่านคงไม่ยินดีแน่ๆ ที่ลูกชายของท่านมาคบกับเธอ หัดเจียมตัวซะบ้าง ยัยโนเนม” เซี่ยปินโยนระเบิดลูกใหญ่ใส่เธอก่อนจะเดินจากไป