รักซ่อนร้าย นายซาตานรักผิดคน - ตอนที่ 17 ทำไมอารมณ์ร้ายจัง
ฉินซูหันไปมองอย่างไม่สบอารมณ์ หลินมึ่งฟานทำไมหน้าด้านแบบนี้นะ
ฉู่หลินเฉินส่งเสียงเฉียบขาดตามมา“ขึ้นรถ！”
เธอจึงได้แต่ขึ้นรถไป
จากนั้นฉู่หลินเฉินจึงหันไปสบตาหลินมึ่งฟานทีหนึ่ง เพียงแค่ส่งสายตา ก็ทำให้ฝ่ายตรงข้ามชะงักฝีเท้าได้ แล้วก้าวถอยหลังไปด้วยใจที่วาบหวิว ไม่กล้าขัดขืน
ฉู่หลินเฉินส่งสายตาไม่สบอารมณ์ แค่นเสียง ออกคำสั่งคนรถ“ไป！”
รอจนรถขับไปไกล ถึงได้เห็นฉู่หยุนซีกับหวังอี้หลินเดินออกมา
“คราวนี้มีอะไรดีๆดูแน่ ฉันต้องตามไปดูหน่อยละ ว่าพี่ชายจะจัดการกับยัยเมียจอมปลอมนั่นยังไง！”
ฉู่หยุนซีพูดอย่างสมน้ำหน้า
“หยุนซี งั้นฉันไม่ไปดีกว่า พี่ชายเธอเคยพูดไว้ ว่าช่วงนี้อย่าเพิ่งไปเจอเขา”
หวังอี้หลินพูดพลาง สายตาเหลือบมองหลินมึ่งฟานที่ยังไม่จากไป
“งั้นฉันไปก่อนนะ เธอรออยู่นี่แป๊บ ฉันให้ผู้ช่วยมารับ”
ฉู่หยุนซีไม่รอเธอตอบ ขับรถตามไป
เมื่อเห็นสถานการณ์ หวังอี้หลินค่อยๆยิ้มมุมปากขึ้น เดินไปหาหลินมึ่งฟาน
เธอพ่นลมออกมา“นั่นคุณหมอที่โดนฉินซูทิ้งนี่นา ทำไมถึงมาเตร็ดเตร่อยู่ที่นี่ล่ะ”
“เกี่ยวอะไรกับเธอด้วยเล่า”หลินมึ่งฟานจำเธอได้ รีบเดินหนี
หวังอี้หลินยื่นมือไปดึงเขาไว้“อย่าเพิ่งรีบสิ บางทีฉันช่วยคุณได้”
หลินมึ่งฟานจ้องมองเธออย่างสงสัย ถึงได้สังเกตเห็นแบรนด์เนมบนตัวเธอ“ว่าไง แต่งงานกับเศรษฐีเหรอ”
หวังอี้หลินยิ้มบางไปอีก“ใกล้แล้วล่ะ”
ขอแค่เขี่ยหนามยอกอกอย่างฉินซูออกไป ตำแหน่งคุณนายเศรษฐีก็จะเป็นของเธอ！
คิดมาถึงตรงนี้ เธอยิ้มบางๆยัดบัตรเข้าไปในมือเขา“นี่คือโทรศัพท์ของฉัน ถ้าต้องการความช่วยเหลือติดต่อได้เสมอ”
……
ฉินซูมองออกไปนอกหน้าต่าง กำลังครุ่นคิดเรื่องของหลินมึ่งฟาน
เขาอยากคืนดีด้วยจริงๆเหรอ เกรงว่าไม่ง่ายอย่างนั้น
หลินมึ่งฟานทรยศตัวเองมาสองปียังไม่รู้ตัว เห็นได้ว่า เขาไม่ใช่คนง่ายๆ！
“เสียดายขนาดนั้น จะให้ส่งกลับบ้านไหม”
ข้างๆฉู่หลินเฉินมีเสียงลอดมา เป็นน้ำเสียงค่อนแคะ
ฉินซูรู้สึกเย็นสันหลังวาบ หันไปหาเขา ถึงได้รู้ว่า บนใบหน้าอันเย็นชามีรอยโกรธขึ้นปรากฏ แววตาฉายชัดถึงความรังเกียจ
นี่มันเรื่องอะไรกัน เธอไปล่วงเกินเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉินซูย้อนคิดตนเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิดไป
“คุณชายฉู่ นี่คือ”เธอถามขึ้น
ฉู่หลินเฉินแค่นเสียงเย็น อดหันไปมองเธออีกรอบไม่ได้ แล้วจึงหันหน้าเย็นชาใส่เธอ
“เดิมทีคิดว่าคุณเป็นคนเฉลียวฉลาด ก็เลยยอมให้โอกาส คิดไม่ถึง——”
เขาชะงัก มองเธอด้วยสายตาแหลมคม“ยังไม่ทันข้ามวันก็เผยธาตุแท้ อาศัยความเป็นคุณนายหญิงแอบนัดพบแฟนเก่า ที่ผมเคยเตือนไว้ คุณทำหูทวนลมหรือ”
“แอบนัดพบแฟนเก่างั้นเหรอ”
ฉินซูจับประเด็นสำคัญถามขึ้น“คุณหมายถึงหลินมึ่งฟานเหรอ？”
เมื่อดูสีหน้าเขา บวกกับที่ปรากฏตัวกะทันหัน ฉินซูจึงเดา
เธอตะลึง“คุณคิดว่าฉันเจอหลินมึ่งฟานเพื่ออะไรกัน？”
“เรื่องนี้ คุณไม่รู้แก่ใจหรือไง”ฉู่หลินเฉินถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์ แววตาขุ่นมัว
เขาเหน็บเบาๆ“ผมดูไม่ออก คุณยังคงอาลัยอาวรณ์แฟนเก่า งั้นผมจะทำให้สมปรารถนาแล้วกัน！รอให้คุณเข้าคุกก่อน คุณสองคนก็จะมีเวลาค่อยๆคุย！”
ฉู่หลินเฉินเดิมทีไม่เต็มใจแต่งงานกับฉินซูอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ เพื่อหน้าตาตระกูลฉู่เขายิ่งยอมเธอไม่ได้
ไม่ว่าพ่อแม่เขาจะว่าอย่างไร เขาก็ต้องจัดการผู้หญิงคนนี้！
ฉินซูฟังความหมายของฉู่หลินเฉิน จึงสีหน้าเคร่งขึ้นมาทันที
เธอสูดลมหายใจพูด“หลินมึ่งฟานเคยเป็นแฟนฉันจริง แต่หลังจากฉันค้นพบว่าเขาทรยศ จึงรีบเลิกทันที วันนี้มาพบหน้า เพราะก่อนหน้าเขายืมเงินซื้อบ้าน เลยให้เขาคืนเงิน”
“อีกอย่าง ที่อยู่ร้านอาหารนี้คุณให้ฉันเอง ถ้าฉันจะลอบพบใครจริง หรือทำเรื่องให้ตระกูลฉู่ต้องขายหน้า ก็คงไม่เลือกที่นี่เวลานี้หรอกมั้ง”
ฉู่หลินเฉินไม่ขยับ ได้แต่แค่นยิ้ม“นี่คือความฉลาดและความใจกล้าของเธอ ไม่ใช่เหรอ”
ฉินซูนิ่งเงียบ สีหน้านิ่งไป“นี่คืออคติที่คุณมีต่อฉัน”
เขาเหมือนไม่ได้ยิน เหลือบตามองเธอ“เรื่องคืนเงิน คุณเพิ่งแต่งขึ้นเมื่อกี้สินะ”
“ไม่แน่นอน！หลินมึ่งฟานคืนเงินให้ฉัน ฉันตั้งใจเอาเงินก้อนนี้มาคืนคุณ”
“เงินล่ะ”
“อยู่ในบัตร เขาเอาบัตรให้ฉัน”
พูดพลาง ฉินซูหยิบบัตรออกจากกระเป๋า
แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่า
บัตรล่ะ
สีหน้าเธอเปลี่ยนฉับพลัน
ฉู่หลินเฉินหรี่ตา ราวกับเดาอะไรจากสีหน้าเธอออก
เขาตะคอก“จอดรถ！”
คนรถเหยียบเบรกกะทันหัน
ฉินซูเกือบชนเก้าอี้ ร่างกายโซเซ ฟังเขาตะคอก“ไสหัวไป！”
เธอโดนไล่ลงจากรถอย่างเลือดเย็น
เห็นเงารถจากไปอย่างไร้ปรานี ฉินซูยิ้มขมขื่น
ผู้ชายคนนั้น ทำไมอารมณ์ร้ายจัง
แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่อธิบายให้ชัดเจน เธอก็จะตกที่นั่งลำบาก
โดนส่งเข้าคุกแบบนี้ ไม่ยุติธรรม
ฉินซูมองอย่างละเอียดหัวจรดเท้า แต่ก็หาบัตรไม่พบ สองแสน หายวับไป
เธอเจ็บปวดใจเหลือเกิน
แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญกว่า คือให้ฉู่หลินเฉินเชื่อใจตนเอง
ดังนั้นฉินซูจึงต่อสายโทรศัพท์ฉู่หลินเฉิน
ปรากฏว่าฝ่ายตรงข้ามไม่รับสาย
เธอจึงส่งข้อความ：“คุณชายฉู่ ฉันจะรับผิดชอบคำพูดตัวเองทุกอย่าง นี่คือการบันทึกตอนที่ฉันกับหลินมึ่งฟานพบหน้ากัน คุณลองดู”
จากนั้นจึงครอปข้อความให้เขาดู
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่กว่าจะได้รับการตอบกลับ ฉินซูมองไปรอบๆ สองข้างทางมีแต่ต้นไม้ อีกสิบกว่าเมตรจึงจะมีไฟ รถที่ผ่านไปมาก็มีน้อย
ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน กันดารเหลือเกิน
เธอเปิดแอปเรียกรถ เพิ่งตั้งโลเกชั่น เสียงติ๊ดดังขึ้น โทรศัพท์ปิด
ซวยซ้ำซวยซ้อน
แล้วเธอ ไม่มีเงินติดตัวแม้แต่แดงเดียว
คงได้แต่ผจญโชคชะตาเอาแล้วล่ะ ดูสิว่าจะโบกรถได้ไหม กลับไปค่อยให้เงินก็ได้
คิดแบบนี้ ฉินซูเดินขึ้นหน้า
ฉู่หยุนซีที่คอยตามดู เห็นฉินซูโดนไล่ลงจากรถ จึงตบมือดีใจ
เห็นเมียจอมปลอมเดินอยู่ริมถนนคนเดียว เธออยากเขาไปเหน็บแนมเหลือเกิน
เวลานี้ ข้างรถมีพวกกะเลวะลาดเดินผ่าน ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีอะไร
ฉู่หยุนซีกวาดตามองพวกเขา ฉับพลันเกิดความคิด
“นี่ หนุ่มหล่อ”เธอเกาะขอบหน้าต่างรถตะโกนเรียก ในมือสะบัดธนบัตรไปมา“ช่วยอะไรหน่อยสิ”
ฉินซูกำลังมองหารถแท็กซี่ หรือว่ารถเมล์ จู่ๆด้านหลังก็มีเสียงฝีเท้าตามมา
ไม่รอหล่อนหันกลับไปมอง เงาสองสามเงาโฉลบผ่าน ขวางทางไว้
“คนสวย ไปเที่ยวกันไหมจ๊ะ”
YOU MAY ALSO LIKE
