รักของเรา เริ่มต้นจากคืนนั้น - ตอนที่ 90 ผลกระทบจากสิ่งแวดล้อม

ตั้งแต่ที่คลอดพวกเขาถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยห่างพวกเขานานขนาดนี้ รู้สึกกังวลเล็กน้อย

“ผมจะไปกับคุณนะ”เฉิงอี้เฉินรีบพลิกตัวขึ้นจากเตียง ฉันอึ้งสักพัก ก็หันไปพยักหน้าให้เขา

ยังไงเฉินอี้เฉิงก็เป็นพ่อของลูก สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยมีอิทธิพลต่อบุคคลอย่างมาก ก็เหมือนฉันจากครอบครัวเล็กแวดล้อมไม่ดี ดังนั้นฉันอ่อนแอมาก ฉันต้องการพิสูจน์ความสามารถตัวเองอยู่เสมอ ดังนั้นเคารพตัวเองมาก อีกทั้งเพราะรู้ว่าครอบครัวตัวเองไม่ดีเท่าใคร ดังนั้นอดไม่ได้ที่จะโทษตัวเอง

เฉิงอี้เฉินเองก็เป็นแบบนี้ เขาได้อยู่สภาพแวดล้อมที่ดีอยู่เสมอ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปสนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง

สังเกตได้ว่าพวกนี้ถ้าไม่ทุนไม่ถึงก็จะมาพูดถึงไม่ได้ คนที่เกิดมาได้ยืนอยู่ยอดเจดีย์ทองจำเป็นต้องแคร์คนอื่นหรอ?

ก็เหมือนเฉิงอี้เฉิน เขาชินกับการที่คนอื่นเอาใจเขา ชินกับคนอื่นที่คอยระมัดระมังเขา เขาไม่ได้ดูถูกน้ำใจคนอื่น ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความเหนือชั้นของคนระดับสูง แต่ว่ารูปแบบชีวิตเขาได้ลึกเข้าไปถึงกระดูกแล้ว ไม่ใช่เลบที่จะเปลี่ยนแปลงในคราวเดียวได้

ความเข้ากันของฉันกับเฉิงอี้เฉินพอที่จะเดินมาถึงจุดที่ทำให้คนยากที่คาดถึง ฉันก็ชัดเจน ระหว่างพวกเรายังมีทางให้เดินอีกไกล ต้องการอยู่ด้วยกันไปชั่วนิรันด์ก็ต้องปรับตัวเข้ากัน กระบวนการนี้อาจจะยาก ฉันไม่มีทางที่ถอยหลัง

หลักจากนั้น ฉันได้ลองแล้ว ฉันไม่มีทางลืมเขาได้จริงๆ ยิ่งไม่มีทางที่จะไม่รักเขา

ป้าหวังเห็นฉันสายตาก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ ในตาก็มีน้ำตาคลอ “อีอี มาทานข้าวเช้า ฉันทำของที่เธอชอบด้วย”

ใจฉันอบอุ่นขึ้น ถึงแม้เมื่อวานเฉิงอี้เฉินบอกว่าอีกเดี๋ยวจะลงมา แต่ว่าถูกเขาขืนใจเหมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง ก็ไม่ได้ลงมากินข้าวเลย มันยากที่ป้าหวังเมือวานได้ทำกับข้าวไว้ ทำให้น้ำใจเธอเสียเปล่า

ฉันทำไม่ได้ที่จะปฏิเสธ แต่ก็คิดถึงลูกๆ “ฉันกลับไปดูลูกๆก่อน อีกเดี๋ยวกลับมาทานได้ไหม?