รักของเรา เริ่มต้นจากคืนนั้น - ตอนที่ 17 ชอบผู้ชาย
"ยังอยากให้ฉันอุ้มต่อ? "เฉิงอี้เฉินพยักคิ้วมาที่ฉันพร้อมกับยิ้มเหมือนไม่มีอะไร
ฉันอึ้งไปสักพัก เเล้วรีบเอามือออกจากคอของเขาที่ฉันเกี่ยวเอาไว้
หน้าของฉันรู้สึกร้อน ก่อนหน้านี้ฉินจวิ้นเฟยทำให้ฉันกลัวจริงๆ เเต่หลังจากที่ได้เห็นหน้าเฉิงอี้เฉินฉันจึงมองว่าเขาเป็น "ฟางเส้นสุดท้าย" เเละเอื้อมไปจับเขาอย่างไม่รู้ตัว
"ขอบคุณนะ คุณรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่ไหน?"
เฉิงอี้เฉินเป็นคนพาตำรวจไป และเป็นไปไม่ได้ที่จะไปเจอกันโดยบังเอิญ
"ผมไปหาคุณที่โรงพยาบาล พบว่าคุณไม่อยู่ที่นั่น เลยไปดูกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาลกับปิงชิง จึงได้รู้ว่าคุณถูกลักพาตัวไปเเละตามรอยไปจนเจอโรงเเรม" เฉิงอี้เฉินพูดออกมา
ฉันเงียบไปพร้อมกับหัวใจที่ทุกข์มากเเละรู้สึกโกรธ ฉันรู้ว่าหวังต้าจ้วงและพ่อเลี้ยงไม่ได้เป็นดี เเต่ไม่คิดว่าเขาจะยอมร่วมมือกับฉินจวิ้นเฟยเพื่อลักพาตัวฉัน
คืนนี้ถ้าเกิดว่าไม่ได้เฉิงอี้เฉินเข้ามาช่วยฉัน ฉันเเถบจะไม่อยากนึกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้าง
"พวกมันสองคนถูกส่งไปที่สถานีตำรวจแล้ว ส่วนฉินจวิ้นเฟยก็ถูกควบคุมตัวเเล้ว คืนนี้ทนายจะออกหมายฟ้อง พรุ่งนี้บ้านสกุลฉินก็คงจะได้รับหมายศาล"
เฉิงอี้เฉินจ้องมองที่ฉันตลอดเวลาที่เขาพูด เขาเหมือนกำลังจะดูว่าฉันจะตอบสนองอย่างไร
ฉันกัดปากริมฝีปากอย่างขมขื่นพร้อมกับพยักหน้าตอบเขา เเล้วพูดว่า "ขอบคุณนะ"
คืนนี้ฉันเกือบจะโดนฉินจวิ้นเฟยข่มขืนแล้ว ฉันกลัวว่าฉันจะไม่สามารถคำนวณถึงราคาที่จะต้องจ่ายได้ ตอนนี้ถ้าเฉิงอี้เฉินเต็มใจจะช่วยเหลือฉัน ฉันจะไม่พลาดโอกาสนี้เเน่นอน
จู่เฉิงอี้เฉินก็ยิ้มขึ้นมาอย่างดูดี ทำให้ฉันหวั่นไหวไปชั่วขณะ
เขายื่นมือหยิบบุหรี่ออกมาพร้อมกับจุดบุหรี่อย่างอัตโนมัติ สูบเข้าไปอย่างลึก เเล้วพ่นควันออกมา
ฉันหันหนีอย่างไม่รู้ตัว กลิ่นบุหรี่มันทำให้ฉันอึดอัด เเละทำให้หน้าอกของฉันรู้สึกไม่สบาย เเต่ฉันเเค่เกรงใจที่จะพูดต่อเฉิงอี้เฉิน
"ขอโทษ" เฉิงอี้เฉินพูดเเล้วมองมาที่ฉัน
"เรื่องที่ผมพูดไปเมื่อเช้าคุณตัดสินใจได้ยัง?"
ฉันเงียบไปชั่วขณะ เพราะเรื่องที่พูดกันตอนเช้าคือ เขาจะให้ฉันคลอดลูกออกมา
ก่อนคืนนี้ปฏิกิริยาเเรกคือฉันจะต้องปฏิเสธเเน่นอน เเต่คำพูดของฉินจวิ้นเฟยมันก็ยังวงเวียนอยู่ใหัวของฉัน
วันนี้ทั้งตอนที่ไปทำเรื่องหย่าร้างกับตอนนี้ที่อยู่โรงเเรม ฉินจวิ้นเฟยก็พูดกับฉันว่าควรจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างเฉิงอี้เฉินเอาไว้ให้ดี
ฉันไม่ได้คิดอะไรมากฉันคิดเเค่ว่าเขากำลังเยาะเย้ยฉัน เเต่การปรากฏตัวมาของเฉิงอี้เฉินในตอนที่กำลังจะคอขาดปาดตาย ทำให้ให้ฉันได้รู้ว่าถ้าหากไม่มีเฉิงอี้เฉินมาช่วยฉัน อย่าว่าเเม้เเต่จะโต้กลับเลยเเรงที่จะปกป้องตัวเองยังไม่มีเลย
ความคิดของฉันหละหลวมไปนิดนึง จึงถามเขาไปว่า "ถ้าเกิดเด็กคนนี้เกิดออกมา คุณจะปฏิบัติต่อเขาอย่างดีใช่ไหม?"
ฉันกัดริมฝีปากของตัวเองไว้อย่างเเน่น เเละก้มหน้าลงไม่กล้ามองดูสีหน้าของเฉิงอี้เฉิน เเช่งด่าตัวเองในใจไปเป็นพันครั้ง
เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง ฉันก็ต้องเอาเด็กคนนี้มาเเลกเปลี่ยน ฉันมันดูเป็นเเม่ที่ไร้ความรับผิดชอบมากๆเลย
เเต่จะว่าข้อเสนอของเฉิงอี้เฉินก็ดีขนาดนี้ ถ้าเด็กคนนี้ได้อยู่กับเขาก็คงจะได้ชีวิตที่สุขสบาย? ฉันปลอบตัวเองในใจ เพื่อนใจของฉันมันเปิดรับมากยิ่งขึ้น
"แน่นอนเขาจะเป็นทายาทของบริษัทบ้านสกุลเฉิงเเละจะเป็นลูกชายคนเดียวของฉัน"เฉิงอี้เฉินพยักหน้าเเละให้คำตอบฉัน
ฉันนิ่งไปสักพัก เงยหน้ามองไปที่เฉิงอี้เฉิน
เมื่อมองย้อนกลับไปที่เฉิงอี้เฉิน เขาเป็นผู็ชายที่หล่อมาก ทำให้คนที่มองเห็นครั้งเดียวก็ไม่สามารถลืมได้ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาหรือความสามารถก็ไร้ที่ติ
แต่เฉิงอี้เฉินบอกเเค่ว่านี่จะเป็นลูกคนเดียวของเขา…..
ฉันขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ "ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม"
"ถามเลย" เฉิงอี้เฉินพยักหน้า
"ทำไมคุณถึงไม่เเต่งงาน? " ฉันมองไปที่เฉิงอี้เฉินอย่างจริงจัง
ก่อนนี้ฉันสงสัยมาตลอดว่าเฉิงอี้เฉินนั้นแต่งงานเเล้ว เเต่อาจจะเป็นเพราะว่าภรรยาเขามีลูกยากจึงอยากให้ฉันเอาเด็กในท้องมาเป็นลูกเเทน อันที่จริงเมื่อตอนเช้าฉันก็ได้ยินเขาพูดถึงเเม่อุ้มบุญ
เเต่หลินปิงชิงบอกฉันอย่างมั่นใจว่าเฉิงอี้เฉินนั้นยังโสด ยายของเครียดจนจะตายทุกวันเกี่ยวกับเรื่องเเต่งงานของเขา พูดเป่าหูทุกวันว่าให้หาแฟนได้เเล้ว
ฉันไม่เข้าใจว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่ ขอเเค่เฉิงอี้เฉินสมยอม มีผู้หญิงมากมายที่อยากจะมีลูกกับเขา ไม่จำเป็นต้องมาเอาเด็กในท้องฉันก็ได้
อีกอย่างถ้าในอนาคตข้างหน้าเขาเเต่งงานจะไม่เอาลูกเพิ่มเเล้วหรือ?
ดูละครในทีวีส่วนใหญ่ที่เเสดงเกี่ยวกับครอบครัวตระกูลใหญ่ล้วนเเต่เเก่งเเย่งชิงดีกัน ฉันกังวลว่าถ้าคลอดเด็กคนนี้ออกมาเขาจะมีฐานะอะไรในครอบครัวตระกูลนี้
ฉันสับสนวุ่นวายไปหมด เเต่เฉิงอี้เฉินก็นั่งมองฉันอย่างเงียบๆ "มันก็แค่ยังไม่ถึงเวลา"
ยังไม่ถึงเวลา? ฉันรู้สึกงงกับสิ่งที่เขาพูด
เเต่ทันใดนั้นก็มีความคิดหนึ่งผุดออกมาในหัวซึ่งทำให้ฉันประหลาดใจ
เป็นไปได้ไหมที่เฉิงอี้เฉินจะชอบผู้ชาย?
ใช่! มันต้องเป็นเเบบนั้นเเน่นอนเพราะเฉิงอี้เฉินต้องการทายาท เเต่ว่าผู้ชายกับผู้ชายไม่สามารถมีลูกได้!
เเก้มของฉันร้อนขึ้นเเละทันใดนั้นฉันก็ก้มหน้าลงไม่กล้ามองหน้าเฉิงอี้เฉินเพราะรู้สึกผิด เเต่ฉันก็แอบลำบากใจนิดนึงที่ฉันแอบมารู้ถึงความลับของคนอื่น