ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 681 : หมื่นล้าน

ตอนที่ 681 : หมื่นล้าน

ไม่ว่าจะอยู่บนดาวเคราะห์ดวงใด น้ำศักดิ์สิทธิ์ก็ถือว่าเป็นสมบัติระดับสูง แม้แต่คนที่แข็งแกร่งอย่างฟู่หมิงก็ยังต้องใช้มันกับผลสมองราชาภูติ มันเห็นได้ว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์นี่ล้ำค่าแค่ไหน

นี่ถือว่าหวังเย่านั้นเป็นฝ่ายขาดทุนกับการที่เอาสมบัติแบบนี้มาแลกเปลี่ยน

เขตหวงห้ามทั้งสามของเขตดาวโบไลด์ ศูนย์การแลกเปลี่ยนที่นี่ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นน้ำศักดิ์สิทธิ์มาก่อน แต่น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์แบบนี้แน่นอนว่าพวกเขาเพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก เขาจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไง

“ถูกต้อง ! ” หวังเย่าพยักหน้า

“นายอยากแลกอะไรกับน้ำศักดิ์สิทธิ์ ตามระดับน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่นายให้มา นายสามารถแลกกับวัสดุพิเศษทุกอย่างที่นี่ได้ ” คนประเมินพูดขึ้นมา

“แล้วถ้าเป็นเงินล่ะ ? ” หวังเย่าถามขึ้นมา

“เงินงั้นหรือ ! ” คนประเมินเข้าใจทันที ถ้าอีกฝ่ายต้องการจะแลกกับสมบัติหายากอื่น ๆ เขาก็เข้าใจได้ แต่เขาก็ต้องแปลกใจเมื่อหวังเย่าต้องการเงินแทน

คนแบบนี้ขัดสนเรื่องเงินได้ยังไง !

แต่มารยาทต้องมาก่อน เขาได้ประเมินและบอกออกมาตามตรง “น้ำศักดิ์สิทธิ์ขวดนี้แลกกับเงินได้ 2,000 ล้าน”

“2,000 ล้าน” หวังเย่าลูบคาง เขาประเมินเงินที่เขาต้องการใช้ จากนั้นเขาก็เอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ออกมาอีก 4 ขวดวางไว้ที่โต๊ะ “ทั้งหมด 5 ขวด ฉันอยากแลกเอาเงินให้ได้โดยเร็วที่สุด ! ”

เมื่อเห็นว่าหวังเย่า ยังเป็นแค่ชายหนุ่มแต่กลับเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ออกมาถึง 5 ขวด เขาก็คิดว่าเขาตาฝาดไป สุดท้าย หวังเย่ากลับอยากใช้มันแลกกับเงิน 10,000 ล้าน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หวังเย่าก็ได้เดินทางมายังสำนักงานเก่าของกลุ่มอีกาดำ ทันทีที่มาถึงเขายังไม่ทันได้เข้าไปก็ได้กลิ่นแปลก ๆ ลอยออกมา

หวังเย่าลดความเร็วลงและมองไปรอบ ๆ ตอนที่เขากำลังจะเข้าไปนั้น อยู่ ๆ เขาก็ได้ต่อยไปที่ด้านหลัง

ไฟได้ระเบิดออกมา จากนั้นก็เผยให้เห็นชายหนุ่มคนหนึ่ง

“พี่เย่า พี่หาฉันเจอได้ยังไง ? ” ชายหนุ่มคนนี้คือลัวจ้าวฮวา

“ตอนที่ฉันเข้ามา ฉันรู้สึกว่ามันมีบางอย่างที่ผิดปกติ ความสามารถของนายดีขึ้นกว่าเก่า ฉันแทบจะมองไม่ออก” หวังเย่าพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

“จริง ๆ แล้วแม้แต่พี่หลงถ้าไม่สังเกตดี ๆ ก็ยังหาฉันไม่เจอ ไม่คิดเลยว่าพี่จะหาฉันเจอด้วย” ลัวจ้าวฮวาเหมือนจะสลดเมื่อโดนหวังเย่าพบตัว แต่เขารู้ว่าหวังเย่ามีความลับมากมายรวมถึงเป็นผู้ดูแลที่เก่งกาจ มันไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ที่หวังเย่าจะหาตัวเขาไม่พบ

วันนี้รังเก่าของอีกาดำถูกจัดขึ้นใหม่แล้ว ร่องรอยของการต่อสู้ในอดีตได้หายไปหมด ตอนที่ทั้งสองเดินเข้าไปก็ดูเหมือนว่าหลงปู้หยู๋กำลังปรึกษากับคนอื่น ๆ อยู่

“น้องลัวกลับมาแล้ว” โจวอวิ๋นทักทายก่อนจะเห็นหวังเย่าที่เดินตามหลังลัวจ้าวฮวาเข้ามา “อาเย่า นายมาได้ยังไง ? ”

คนอื่น ๆ เห็นหวังเย่าก็พากันแปลกใจ ลัวจ้าวฮวาไม่ได้บอกพวกเขาล่วงหน้า

“หวังเย่ามา ทำไมนายไม่มาบอกเราก่อน ? ” เฟิงมองไปที่ลัวจ้าวฮวาแล้วพูดขึ้นมา

“ก็ฉันเฝ้าทางเข้าอยู่ การรับรู้ของเขาดีเกินไป ฉันยังไม่ทันได้แสดงตัว แต่เขาก็พบฉันแล้ว” ลัวจ้าวฮวาอธิบายออกมา

“หวังเย่า นายมีอะไรจะบอกเราหรือ ? ” หลงปู้หยู๋รู้ว่าหวังเย่าต้องมีธุระอะไรแน่นอน ไม่งั้นแล้วคงไม่มาที่นี่

ยังไงซะพวกเขาก็จัดการกับกลุ่มอีกาดำไปแล้ว เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงความสนใจจากกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังแล้ว พวกเขาต้องซ่อนตัวให้ได้มากที่สุด

หวังเย่าส่งเชือกจิตให้กับทุกคนแล้วพูดขึ้น “นี่คือเชือกจิตที่ฉันซื้อมา พวกนายเอาไปคนละเส้น เราจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องการสื่อสารกัน”

เชือกจิตสามารถบันทึกสภาพของมนุษย์ได้ เมื่อตายไปเชือกจิตก็จะโดนเผาไปด้วย ตำแหน่งของอีกฝ่ายก็สามารถรับรู้ผ่านเชือกนี่ได้เช่นกัน

แม้ว่าจะติดต่อกันไม่ได้แต่ก็ตัดสินจากตำแหน่งของอีกฝ่ายได้

เมื่อเห็นเชือกจิตในมือของหวังเย่า โจวอวิ๋นก็พูดขึ้นมาด้วยความแปลกใจ “อาเย่า นายได้มันมาจริง ๆ ฉันได้ยินมาว่ามันขายจำนวนจำกัดต่อเดือน และราคามันก็สูงอย่างมาก นายได้มันมาจากไหน ? ”

“ฉันเองก็มีวิธีของฉัน” หวังเย่าโบกมือและพูดขึ้น

ทุกคนพากันหยดเลือดลงไปในเชือกจิตก่อนที่จะให้หวังเย่าตัดเชือกแบ่งกับทุกคน จากนั้นเขาก็บอกกับหลงปู้หยู๋ “หลังจากนี้นายจะรับรู้ตำแหน่งของฉันผ่านเชือกนี่ได้รวมถึงสภาพของฉันด้วย ดังนั้นพวกนายจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน”

ทุกคนต่างก็พากันแบ่งเชือกของตัวเองให้กับหวังเย่าเพื่อบอกสถานะของแต่ละคน

จากนั้นหวังเย่าก็ได้ส่งบัตรให้กับหลงปู้หยู๋ “ในนี้มีเงิน 10,000 ล้าน นายก่อตั้งกองกำลังทหารโลกาขึ้นมา ฉันให้นายดูแล ส่วนวิธีรับคนนายตัดสินเอาเอง ฉันเชื่อว่านายจะก่อตั้งกองกำลังทหารโลกาขึ้นมาใหม่ได้แน่”

หลงปู้หยู๋มองไปที่บัตร เขาไม่ถามหวังเย่าสักคำว่ามีเงินในนี้เท่าไหร่ แต่เขากลับส่งมันให้โจวอวิ๋นและพูดขึ้น “ฉันมีงานที่ต้องทำอยู่แล้ว นายว่างใช่ไหม หลังจากนี้ฉันจะให้นายรับผิดชอบเรื่องการเงิน นายหัวดี งานนี้ไม่น่าจะเกินความสามารถของนาย”

เมื่อเห็นว่าหลงปู้หยู๋ส่งบัตรให้กับเขา โจวอวิ๋นก็อยากจะปฏิเสธแต่หวังเย่ากลับตบไหล่และพูดขึ้น “รับมันไว้ นายเองก็จะได้รับประโยชน์ไปด้วย”

หวังเย่ารู้เหตุผลว่าทำไมหลงปู้หยู๋ถึงได้ยกหน้าที่นี้ให้กับโจวอวิ๋น นอกจากลดแรงกดดันของตัวเองแล้ว ที่สำคัญกว่านั้นคือหวังเย่าอยากจะให้พวกนี้แสดงความสามารถที่ตัวเองมีออกมา

คนฉลาดจะรู้ว่าต้องสร้างความเชื่อใจกับเพื่อนยังไง

“ที่นี่มีสัตว์อสูรจำนวนมาก มันคือเป้าหมายแรกของกองกำลังทหารโลกา” หวังเย่าพูดขึ้นก่อนจะเอาคัมภีร์บางอย่างออกมาแล้วส่งให้กับหลงปู้หยู๋

“นี่คือขลุ่ยที่ฉันได้มาจากสัตว์อสูรเทพ ฉันได้ดัดแปลงมันแล้ว ตราบใดที่เลเวลไม่เกิน 100 มันจะใช้ได้ 2 เดือน นายจะควบคุมสัตว์อสูรได้ ”

ขลุ่ยนี่มีจิตของสัตว์อสูรอยู่ ดังนั้นมันจึงสามารถควบคุมความคิดของสัตว์อสูรตัวอื่น ๆ ที่ด้อยกว่าได้ แม้แต่ตอนที่หวังเย่าได้มันมาจากเมอเรย์ เขาก็ต้องแปลกใจกับความสามารถของขลุ่ยนี่

หวังเย่าได้ให้ข้อมูลที่ดึงมาจากระบบให้กับโจวอวิ๋น มันเกี่ยวกับข้อมูลการพัฒนาสัตว์อสูรและเรื่องอื่น ๆ ด้วยข้อมูลเหล่านี้ โจวอวิ๋นก็อาจจะเป็นผู้ดูแลที่ดีได้ในอนาคต มันสามารถใช้เป็นรากฐานของกลุ่มทหาร

หลังจากนั้น หวังเย่าก็ได้กลับออกมา ไม่ทันรู้ตัวตอนนั้นก็มืดเสียแล้ว

หวังเย่าเดินอยู่ในถนนที่หนาวเย็น ร้านค้าข้างทางปิดกันเกือบหมดแล้วเหลือแค่ไม่กี่ร้าน มีคนเดินอยู่ไม่มาก ยังไงซะกลางคืนที่นี่ก็อันตราย

ระหว่างทางที่กลับไปโรงแรม หวังเย่าก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ เมื่อเดินตามเสียงนั้นไปก็พบกับครึ่งมนุษย์นอนอยู่ที่พื้น หวังเย่ายังไม่ทันได้ตรวจสอบอีกฝ่ายก็พบกับเงาโผล่มาที่มุมหนึ่ง

เขาไล่ตามเงานั้นไปก่อนจะพบกับชายชุดดำที่วิ่งออกไป และเหมือนอีกฝ่ายจะจับตัวผู้หญิงไปด้วย

“พวกนั้น ! ” หวังเย่าจำชายชุดดำเหล่านี้ได้

ครั้งที่แล้วเขาไม่ได้เบาะแสพวกนี้ แต่ครั้งนี้หวังเย่าไม่มีทางปล่อยพวกนี้ไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน หวังเย่ารีบตามชายชุดดำไปทันที

ชายชุดดำนั้นรวดเร็ว พวกมันหนีไปโดยที่มีหวังเย่าไล่ตามจนไปถึงป่า ระหว่างทางก็มีชายชุดดำอีกสองคนโผล่มามุ่งหน้าไปทางป่าเช่นกันราวกับที่นั่นเป็นจุดนัดพบ

โชคดีที่หวังเย่าระวังตัวพอจนอีกฝ่ายไม่พบร่องรอยของเขา จนกระทั่งพวกนั้นหายตัวไปในป่า หวังเย่าจึงรีบตามไป

ทันทีที่เขาเข้าไปในป่า หวังเย่าก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ที่ด้านในพร้อมกับเสียงคำราม

สถานการณ์ดูจะไม่สู้ดีนัก !

หวังเย่าขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาปกปิดพลังของตัวเองแล้วเดินไปยังที่ที่เกิดเสียง เมื่อห่างจากจุดที่เกิดเสียง 100 เมตรสุดท้ายเขาก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน

แม้ว่าชายชุดดำเหล่านี้จะไม่ได้อ่อนแอและมีจำนวนมาก แต่จากที่หวังเย่าสังเกตดูจากตรงนี้ บางครั้งก็มีคนกระเด็นไม่ก็กรีดร้องออกมา

และไม่นานเขาก็เห็นคู่ต่อสู้ของพวกนี้ นั่นก็คืออสูรแมว !