ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 626 : ลดอาวุธ

ตอนที่ 626 : ลดอาวุธ

หวังเย่าลอยอยู่ในอากาศ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบกับหนวดเล็ก ๆ บนหัวของเขา ตัวของเขาได้มีจุดแสงสีเขียวระเบิดออกมาก่อนที่จะทำให้หนวดเล็ก ๆ เหล่านั้นเติบโตอย่างรวดเร็ว

เขารีบคว้ามันเอาไว้แล้วดึงมันอย่างแรงก่อนจะกระโดดเข้าไปโอบเอวของหลินฉีเอาไว้แล้วหนีออกมาจากที่นั่น

“อ๊า….อย่า อย่า…” ฮาร์วี่ตกอยู่ในพายุ ตัวเขาหมุนวนด้วยความเร็วสูงพร้อมกับโดนสูบเข้าไปในหลุมเวทย์ทันที

“ไม่ …ฉันจะตายไม่ได้ หลินฉีช่วยฉันด้วย ! ” ตอนนั้นฮาร์วี่ก็ได้เกาะอยู่ที่ขอบปากของหนวด แต่ลมมันแรงเกินไป เสื้อผ้าของเขาจึงฉีกขาดเพราะแรงลม แต่ตัวเขาไม่ได้โดนสูบเข้าไปด้วย ถึงอย่างนั้นก็คงยื้อไว้ได้อีกไม่นาน

หลินฉีกอดหวังเย่าเอาไว้แน่น เธอหันกลับไปมองฮาร์วี่ที่ด้านหลังทั้งน้ำตา

ทั้งสองมองตากันด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

“หลินฉี เธอลืมไปแล้วรึไงว่าฉันดูแลเธอดีแค่ไหนตอนเด็ก ? ”

“เธอจำได้รึเปล่าตอนที่เราเล่นแต่งงานกัน เธอจับมือฉันไว้แล้วบอกว่าเราจะไม่แยกจากกันไปตลอดชีวิต ? ”

“และ…ตอนเธอยังเด็ก พวกแมลงวันที่ไล่ตามเธอ ไม่ใช่ฉันรึไงที่สั่งสอนพวกนั้นและไล่พวกนั้นไป ? ”

ฮาร์วี่ตัวสั่นมือของเขาเกาะปากหนวดเอาไว้แน่น เขาจิกเล็บลงไปที่เนื้อจนนิ้วซีดไปหมด มันถึงกับมีเลือดไหลออกมาที่เล็บของเขาด้วย

ตอนนี้ในหัวของเขาเต็มไปด้วยความสับสน เขารีบคิดและนึกถึงบางอย่างได้ก่อนจะรีบตะโกนออกมา “เธอลืมไปแล้วรึไงว่าตอนที่เธอโดนจับเป็นตัวประกันโดยพวกโจร ฉันขอเอาตัวแลกกับเธอ เธอจำไม่ได้รึไง ? ”

ฮาร์วี่ตะโกนออกมาทั้งน้ำตา “ฉันเป็นพี่เธอนะ หลินฉี….”

หลินฉีตัวสั่น เธอปาดน้ำตาออกและมองไปยังหนวดที่สะบัดไปมา หวังเย่ายังไม่ทันได้ตั้งตัว เธอก็สลัดมือออกจาก หวังเย่าแล้วพุ่งเข้าไปจับหนวดนั้นเอาไว้ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาฮาร์วี่

“พี่..”

น้ำตาเธอไหลไปกับสายลม หลินฉียื่นมือของเธอออกไปเพื่อจับฮาร์วี่เอาไว้

เมื่อเห็นหลินฉีเข้ามาใกล้ ฮาร์วี่ก็ยิ้มออกมา ตอนนี้มันได้เวลาที่จะเผยเขี้ยวเล็บของเขาแล้ว

“ทำได้ดี น้องสาวของฉัน ! ”

“เธอ…เธอมันสมควรตาย ! ”

ฮาร์วี่จับนิ้วของหลินฉีเอาไว้ก่อนจะดึงเธอลงมา ส่วนเขาได้กระโดดขึ้นไปจับหนวดเอาไว้

เขาใช้เท้าเหยียบไปที่หน้าของหลินฉี

หลินฉีราวกับเตรียมใจรับความตายเอาไว้แล้ว เธอเหมือนเตรียมใจยอมรับว่าจะโดนสูบเข้าไปในปากนี้แทนฮาร์วี่

เสื้อผ้าของหลินฉีถูกฉีกขาดออกเพราะแรงลม ลมนี้เหมือนกับเครื่องบดเนื้อ ผิวของเธอถึงกับโดนเฉือนไปด้วย

เธอมองไปที่ฮาร์วี่ด้วยความสิ้นหวังพร้อมกับนึกถึงเรื่องราวในอดีต

จากนั้นก็ร้องไห้ฟูมฟายออกมา เธอถึงกับรู้สึกว่าชีวิตของเธอช่างน่าสงสารและอ่อนแอซะเหลือเกิน

ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าใครรักเธอจริงบ้าง บางที…เธออาจจะต้องตายจริง ๆ

“โง่จริง ๆ ! ” หวังเย่าเห็นการกระทำที่โง่เง่าของหลินฉีก็อดไม่ได้ที่จะสบถออกมา

หวังเย่าไม่ลังเล เขากระโดดไปที่ปากหนวดทันที

“หวังเย่า…” เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังคิดจะมาช่วยเธอ หลินฉีก็ตื้นตันจนพูดอะไรไม่ออก

มือของเขาได้จับข้อมือของเธอเอาไว้ก่อนจะดึงเธอเข้าไปกอด

หลินฉีร้องไห้ออกมาราวกับเด็กน้อย เธอใช้มือทั้งสองข้างกอดหวังเย่าไว้แน่นก่อนจะมุดหน้าไปที่อกของเขาแล้วร้องไห้ออกมา

หวังเย่าไม่มีเวลามาสนใจหลินฉีอีกต่อไป เขาต้องดึงหนวดนี้แล้วรีบหนีออกจากที่นี่ แต่ฮาร์วี่ที่อยู่ด้านบนปากหนวดนี้กลับดึงมีดออกมา เขายิ้มให้กับหวังเย่าและไม่ลังเลที่จะตัดหนวดที่หวังเย่าจับอยู่

หวังเย่าไม่อาจจะต่อต้านได้ เขาได้แต่กอดหลินฉีแล้วโดนสูบเข้าไป

“ลาก่อน ทั้งสองคน ! ” ฮาร์วี่หัวเราะออกมาอย่างกับคนบ้า เขาเก็บมีดก่อนจะค่อย ๆ ไต่ขึ้นไป

หวังเย่ามองไปที่ฮาร์วี่ก่อนจะหรี่ตาลง ปากของเขาพึมพำออกมาก่อนที่จะมีแสงสีเขียวส่องประกายส่งพลังในมือของเขาออกไป

หนวดในมือฮาร์วี่กลับงอกมัดมือของเขาเอาไว้ ฮาร์วี่ถึงกับหน้าซีดด้วยความกลัว

“เกิดอะไรขึ้น…หวังเย่า ! เป็นแกอีกแล้ว ! ”

หนวดนั้นโตขึ้นมาหนาขนาดเท่ากับ 6 คนโอบ ฮาร์วี่โดนทับเอาไว้ยากที่จะขยับตัวได้

เขาพยายามเงยหน้าขึ้นมองทางออกไป แต่ก็ต้องช็อกเมื่อพบว่ามีหนวดนับไม่ถ้วนงอกจนปิดทางออกเอาไว้ ตอนนี้แม้ว่าเขาจะมีปีกแต่ก็ไม่อาจจะหนีออกไปได้ !

เขาดึงมีดออกมาเพื่อตัดหนวดพวกนี้ออก แต่เพราะลมที่แรงจึงทำให้มีดปลิวตกลงไปในปากหนวด

หวังเย่ามองขึ้นไปด้านบน เมื่อเห็นสภาพของฮาร์วี่ เขาก็อดไม่ได้ที่จะฮึดฮัดออกมา

ลมได้ฉีกเสื้อผ้าของเขาออก มันฉีกเนื้อของเขาจนเห็นกระดูก

เมื่อก้มหน้าลงไปมองหลินฉี ก็พบว่าตัวของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อทั้งตัว ที่ปากเธอมีเลือดไหลออกมา

“ไม่รู้ว่าวิธีนี้จะได้ผลรึเปล่า ? ” มีความคิดหนึ่งโผล่ขึ้นมาในหัวของหวังเย่า หากต้องการจะหนีจากพายุอันรุนแรงนี้ นอกซะจากว่าจะมีเครื่องมือที่ดึงซึ่งมีแรงขับเคลื่อนที่สูงแล้ว งั้นก็ไม่อาจจะหนีจากที่นี่ไปได้

เครื่องมือนี้แม้แต่นักรบดวงดาวทั่วไปก็ไม่อาจจะรับมือไหว แต่ตอนนี้หวังเย่าไม่มีทางเลือกอื่น เขาต้องเอาเครื่องมือนี้ในแหวนมิติออกมาใช้

ถ้ามันไม่มีพลังงานเขาก็สามารถสร้างมันขึ้นมาเองได้ !

ตอนที่ความคิดบ้า ๆ นี้โผล่มาในหัว ตอนนั้นเขาก็เกือบจะตกจากปากหลุมแล้ว

ตอนนี้สถานการณ์เป็นตาย เขาต้องรีบตัดสินใจ !

เขามองไปที่หลินฉีที่หน้าซีดและตัวสั่น ก่อนจะกัดฟันแน่นและเอาดินพลังงานจำนวนมากออกมาจากแหวนมิติ และกินมันเข้าไปในคำเดียว

มันเป็นครั้งแรกที่เขากินดินพลังงานไปเยอะแบบนี้ ตอนนี้หวังเย่าไม่สนแล้วว่าดินพลังงานจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของเขามากขนาดไหน

“เปลี่ยนร่าง ! ”

กล้ามเนื้อของหวังเย่าถึงกับส่งเสียงออกมา

เลือดในตัวของเขาราวกับเดือดไปด้วย กระดูกของเขาโตขึ้นไปตาม ตอนนี้เขาตัวใหญ่กว่าเดิม 5-6 เท่า

แต่ตอนนั้นเอง…

ไฟหยินหยางก็ได้พุ่งออกมาจากรูขุมขนของเขา เขาราวกับซุปเปอร์ไซย่า แม้แต่ผมของเขาก็ยังเป็นสีทองเมื่ออาบไปด้วยไฟพวกนี้

ตอนนี้หวังเย่าโดนสูบไปถึงส่วนกลางของปากมันแล้ว ที่นี่ไม่มีใครเคยหนีรอดมาก่อน

อย่างน้อยหวังเย่าก็ไม่เคยได้ยินว่ามีคนทำได้

ในพริบตาก็มีแสงสว่างจ้าระเบิดออกมา แม้แต่มองจากภายนอกปากของมันก็ยังเห็นแสงนี้ได้

มันราวกับโลกเกิดการระเบิดถึงได้ปล่อยพลังงานมหาศาลแบบนี้ออกมา

ภายใต้แรงลมที่พัดนี้ทำให้ไฟหยินหยางร้อนขึ้นกว่าเดิม แม้แต่ลมที่พัดผ่านก็ยังติดไฟไปด้วย

ภายในปากของมันได้กลายเป็นทะเลเพลิง หนวดด้านบนแห้งไปอย่างรวดเร็ว ส่วนที่เปราะบางโดนเผา ยิ่งโดนลมก็ยิ่งทำให้มันเผาไหม้ไปเร็วยิ่งกว่าเก่า

“วิธีนี้ฉันจะเรียกว่าจรวดมนุษย์ก็แล้วกัน ! ไปได้ ! ”

หวังเย่าถีบตัวขึ้นไป ร่างกายของเขาพุ่งขึ้นไปราวกับจรวด !

ปัง…

มีเสียงระเบิดดังขึ้นมาจากด้านในหลุมเวทย์ เมื่อฮาร์วี่ก้มลงไปมองก็พบกับลูกไฟที่พุ่งขึ้นมา ความร้อนนี้เขารู้สึกได้ว่ามันร้อนขึ้นมาเรื่อย ๆ

ฟรืด !

มันได้เผาหนวดที่อยู่ด้านบนไปแทบจะทันที

ฮาร์วี่พยายามยื่นมือจับขาของหวังเย่าเอาไว้ แต่มือของเขาห่างจากขาของหวังเย่าไปแค่ 1-2 เมตร ก็รับรู้ได้ถึงไฟที่เผาจนทำให้แขนของเขาไหม้ !

“อ๊า …”

ฮาร์วี่เบิกตากว้าง เขามองไปยังจุดแสงที่พุ่งไกลออกไปเรื่อย ๆ ก่อนที่เขาจะตกลงไปในหลุมเวทย์

ในตอนที่หนวดปีศาจเริ่มโดนเผา ยานรบนับไม่ถ้วนได้ทำการล้อมส่วนนอกเอาไว้ ไฟที่ลุกไหม้นี้ทำให้พวกเขาต้องถอยออกไป

นายพลคนหนึ่งยืนอยู่บนดาดฟ้าของยานได้ทำการติดต่อหาฮาร์วี่ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับจากอีกฝ่ายกลับมา

นักรบดวงดาวทุกคนแทบจะแห่กันเข้ามาในดงนี้หมดแล้ว ไม่มีสักคนที่ถอยกลับ

ทุกคนมีคำตอบในใจของตัวเอง…พวกเขาต้องไล่ล่าหวังเย่าให้ได้ ไม่งั้นแล้วจะเป็นพวกเขาเองที่โดนล่าแทน

ผ่านไปสักพักท่ามกลางทะเลไฟก็มีร่างยักษ์พุ่งออกมาโดยในอ้อมกอดนั้นมีเด็กสาวที่หมดสติอยู่

เขาลงไปยืนอยู่บนดาดฟ้าของยานลำที่ใหญ่ที่สุด

ก่อนที่ไฟบนตัวของเขาจะดับลง จากนั้นเขาก็มองไปยังนายพลบนยานนั้น

สายตาอันเย็นชาของเขากวาดมองไปทั่ว ยานรบขนาดเล็กเป็นร้อยลำรอบ ๆ ไม่ต่างอะไรจากมดเลยสำหรับเขาในตอนนี้

ทหารพากันเงยหน้าขึ้นมองยักษ์นี้พร้อมกับใจที่สั่น

หลังจากเงียบได้สักพัก หวังเย่าก็โคจรพลังงานและบอกให้ทุกคนลดอาวุธ

“ฮาร์วี่ได้ทำผิดกฎ เขาไล่ล่าฉันกับน้องสาวของตัวเอง เขาฝ่าฝืนกฎศักดิ์สิทธิ์และหนีไป ตอนนี้เขากำลังหนีอยู่ ! ”

“เจ้าหญิงหลินฉีอยู่ที่นี่แล้ว พวกแกยังไม่คุกเข่าให้อีก ! ”

เสียงดังก้องไปทั่วทุกมุม

เมื่อมองดูเด็กสาวที่ไม่ได้สติในอ้อมแขนของหวังเย่าและช็อกกับความแข็งแกร่งของเขา ทุกคนต่างก็พากันลดอาวุธลงในทันที