รวยชั่วข้ามคืน?！ - ตอนที่ 636 ตาบอด

บทที่ 636 ตาบอด

ตาของเสี้ยงย่าเยว่ไม่พอใช้แล้ว ถลึงตามองดูหลิงมู่หยวนสามอยู่นาน หลิงมู่หยวนสามมีศิลปะต่อสู้ระดับไหน แน่นอนว่าเธอรู้ดี แต่กลับถูกบอดี้การ์ดเล่นงานโดยไม่รู้ตัว ก็ล้มลงไปกับพื้นแล้ว?

ไม่ว่าอย่างไร ศิลปะการต่อสู้ของฉินหลั่งแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่มากถึงขั้นไหน ตอนนี้ทุกคนต่างรู้แล้ว

เมื่อกี้น้ำเสียงของฉินหลั่งนิ่งเรียบ ราวกับเผชิญหน้ากับฝูงมด ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้ว ไม่ได้ข่มขู่ทำให้ใครตกใจ แต่เขามีความสามารถระดับนี้จริงๆ ฉินหลั่งคนนี้สามารถไม่ยี่หระพวกเขาทุกคนได้จริงๆ

โดยเฉพาะหยางจ้างกั๋วและหลู่เหม่ยเฉิน ยิ่งรู้สึกเหลือเชื่อ เพราะพวกเขารู้ความเก่งกาจของฉินหลั่งไม่มากก็น้อย แต่ไม่รู้ว่าเขาจะเก่งมากขนาดนี้

ทางด้านเถียงมู่ที่เสียมารยาทกับหลู่เหม่ยเฉินมาโดยตลอด ตอนนี้ไม่รู้ว่าเกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมา เห็นคนสำคัญของญี่ปุ่นทั้งสองคนที่มาในครั้งนี้เสียเปรียบ จู่ๆก็ร้องคำรามเสียงดัง พุ่งตัวไปหาฉินหลั่งที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

อาจจะเป็นเพราะพุ่งตัวไปเร็ว ไม่ทันได้ตั้งตัว เถียงมู่จึงพุ่งตัวไปถึงตรงหน้าฉินหลั่ง แต่ฉินหลั่งแค่ผายมือเล็กน้อย ร่างใหญ่ของเถียงมู่ก็ปลิวออกไปเบาๆ จากนั้นเถียงมู่ยืนโซเซขึ้นมา จับหน้าตัวเองด้วยความรุนแรงกะทันหัน ราวกับร่างกายคันจนยากที่จะทน

จากนั้นเถียงมู่เกาแล้วเกาอีก เกาจนใบหน้าที่เดิมทีขาวสะอาดของเขามีเลือดออกมาเต็มหน้า สุดท้ายเลือดเนื้อเละไปหมด และท้ายที่สุดก็แทบจะไม่มีเค้าโครงความเป็นคน เหมือนถลกหนังบนใบหน้าออกมา

"คันอ๊า คันอ๊า……" เถียงมู่ร้องตะโกน คนญี่ปุ่นบางส่วนวิ่งไปจับมือของเขาเอาไว้ เพื่อหยุดความบ้าคลั่งของเขา แต่กลับถูกเถียงมู่สะบัดทิ้ง และฉีกหน้าของตนเองต่อ

ฉีกแล้วอีกอีก คนมากมายไม่ทันได้ตั้งตัว เพียงแค่มองเถียงมู่ด้วยความตกใจ แต่เถียงมู่เหมือนขาดสติไปแล้ว คันจนไม่สามารถควบคุมตนเองได้

ประมาณสามถึงห้านาที หน้าของเถียงมู่เละไปหมด ทำให้ตนเองเสียโฉมด้วยฝีมือตนเอง วันข้างหน้าก็ไม่มีวันฟื้นฟูกลับมา เพราะหนังหน้าถูกถลกจนไม่เหลือแล้ว

ให้ตายสิ！

คนที่มุงดูอยู่หลายคนไม่อยากจะเชื่อเสียตาตัวเอง ร้องตะโกนเสียงหลัง เถียงมู่ในตอนนี้ เหมือนปีศาจในขุมนรกจริงๆ น่ากลัวยิ่งกลัวผี

จากนั้น มีคนอ้วกลงบนพื้น และความตกตะลึงภายในใจของพวกเขายากจะเทียบเคียง

พวกเขาล้วนพากันคิด เมื่อกี้ฉินหลั่งเพียงแค่ผายมือเบาๆ ทำไมเถียงมู่ถึงทำให้ตนเองเสียโฉมด้วยความบ้าคลั่ง อีกทั้งยังเอาแต่บอกว่าตนเองคัน?

ถึงอย่างไร ตอนนี้เถียงมู่ไม่ร้องตะโกนว่าคันแล้ว แต่เอียงคอ ตายไปแล้ว

บอดี้การ์ดที่มีความใจกล้าของตระกูลเสี้ยงเดินออกมา ยื่นมือไปทดสอบลมหายใจของเถียงมู่ รูจมูกที่มีเลือดทั้งสองด้านยังมีลมหายใจ ต้องยังมีชีวิตอยู่แน่ๆ

เสี้ยงย่าเยว่ขมวดคิ้วเป็นปม พยักหน้า เถียงมู่หมดสติไปแล้ว รักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่โฉมหน้าแบบนั้น สู้ตายไปเสียยังดีกว่า วันข้างหน้าไม่สามารถออกไปพบเจอใครได้แล้ว

ทุกคนพากันคิด เถียงมู่สู้ตายไปยังจะดีเสียกว่า เพราะระดับความเสียหายของหน้ามันสุดๆมาก แทบจะถลกหนังหน้าทั้งใบออกมาแล้ว

หลู่เหม่ยเฉินเห็นภาพที่ทำให้คนตกใจ อ้าปากกว้าง แต่ภายในใจของเธอรู้ดี ต้องเป็นเพราะฉินหลั่งทำอะไรบางอย่างแน่นอน เถียงมู่ถึงอนาถแบบนี้ เพราะเถียงมู่เป็นคนเตรียมพาเธอหลู่เหม่ยเฉินไปให้ไอ้สารเลวโยวโจ่

วิธีการแก้แค้นของฉินหลั่งพูดได้ว่าฆ่าคนโดยไม่มีร่องรอย ต่อให้เจ้าหน้าที่ตำรวจมา ก็ไม่มีเบาะแสแม้แต่น้อย และเหี้ยมโหดมาก การหาเรื่องเขาถือเป็นฝันร้ายจริงๆ

แต่ว่า หลู่เหม่ยเฉินกลับยิ่งชอบฉินหลั่งมากขึ้น ชอบจนไม่สามารถเปลี่ยนใจได้ ไม่แต่งงานกับใครนอกจากผู้ชายคนนี้

เสี้ยงย่าเยว่ในเวลานี้ ไม่ได้เย็นยะเยือก แต่หน้าดำเคร่งเครียด เพราะร้านที่เธอเปิดเกรงว่าต้องปิดตัวลงแล้ว ปัญหาเยอะจนทำให้โกรธผมเซ้าซี้ขึ้นมาหมด ไม่มีอะไรจะพูดแล้วจริงๆ

เพียงแต่ เธอยังไม่รู้ ฉินหลั่งคือปีศาจสังหารที่ฆ่าพี่ใหญ่ พี่รอง น้องสามและลุงหกของเธอ ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าเธอจะตกใจมากแค่ไหน

แต่ทว่าสีหน้าของฉินหลั่งกลับนิ่งเรียบ ราวกับเรื่องทั้งหมดเป็นแค่เรื่องเล็กๆเท่านั้น เขาเดินไปทางหลิงมู่หยวนสาม หลิงมู่หยวนสามตะเกียกตะกายคลานขึ้นมา สีหน้าเจ็บปวดทุกข์ทรมาน พูดเพียงแค่สองสามคำ ทว่าฉินหลั่งดีดนิ้ว หลิงมู่หยวนสามยังไม่ทันได้ส่งเสียง เอียงศีรษะ ตายไปทันที

แผ่นหลังของทุกคนมีลมหนาวเย็น เป็นความจริง ยิ่งฉินหลั่งนิ่งสงบเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งกลัว คู่ต่อสู้แบบนี้ ความลึกล้ำของศิลปะการต่อสู้ ลึกล้ำจนไม่สามารถคาดเดาได้ อีกทั้งยังเหี้ยมโหด ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เป็นอันดับหนึ่งของเย็นจีนจริงๆ แต่ว่าเมื่อก่อนพวกเขากลับไม่รู้จัก

ทางด้านหยางจ้างกั๋วเองก็ตกใจมาก ยิ่งเขารู้จักฉินหลั่งมากเท่าไหร่ ภายในใจก็ยิ่งเกลียดแค้นมากเท่านั้น

แต่ว่า เขาไม่ลดละที่จะกำจัดฉินหลั่งทิ้งแม้แต่น้อย ถึงขั้นที่ว่าตัดสินใจทำทุกอย่างเพื่อจะกำจัดฉินหลั่งทิ้ง ใช้เวลาน้อยที่สุด เพราะขืนปล่อยทิ้งไว้ฉินหลั่งมีแต่จะแข็งแกร่งมากขึ้น ถึงเวลานั้นต่อให้หยางจ้างกั๋วมีร้อยสมองก็ไม่สามารถฆ่าฉินหลั่งได้

เลือกคู่ต่อสู้แบบนี้แล้ว ตัวเองควรจะทุ่มสุดตัว ไม่มีทางเลือกแล้ว เมื่อกี้ตนได้เผยเจตนาร้ายของตนไปบ้างแล้ว หวังว่าความคิดที่ตนจะช่วยฉินหลั่งลบล้างความผิดจะยังคงไม่ถูกจับได้ชั่วคราว

ทุกอย่างเงียบสงัด

ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกแล้ว นานครู่หนึ่งกว่าเสี้ยงย่าเยว่จะพูดขึ้น“นาย นายกำลังจะบีบให้ตระกูลเสี้ยงของฉันเป็นศัตรูกับนาย ต้องรู้ว่า ตระกูลเสี้ยงของพวกเราไม่ใช่ตระกูลที่รังแกกันได้ง่ายๆ"

เสียงที่เธอพูดไม่ดังมาก แต่กลับดังก้องในโสตประสาทหูของทุกคน เพราะตอนนี้เสี้ยงย่าเยว่พูดอะไรก็ไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือสิ่งที่เธอพูด

คำพูดของเธอมีน้ำหนัก ถึงแม้ทุกคนจะรู้ดี ที่นี่เป็นถิ่นของเสี้ยงย่าเยว่ เธอจำเป็นต้องแสดงท่าที ดังนั้นเธอจึงแสร้งทำเป็นใจกล้าแล้วหยิบยกตระกูลเสี้ยงออกมาพูด

เพราะเสี้ยงย่าเยว่รู้ถึงความเก่งกาจของสำนักกุ่ยอี คนสำคัญของสำนักกุ่ยอีถูกฉินหลั่งฆ่าตาย ทำร้าย เป็นการเสียหน้ามาก ถ้าเสี้ยงย่าเยว่ไม่แสดงทีท่าใดๆ เกรงว่าวันข้างหน้าตนคงโชคร้ายมากกว่าโชคดี

ภายในใจของเสี้ยงย่าเยว่ยังคงรู้สึกโมโห เพราะฉินหลั่ง หลังจากนี้ไม่ว่าเธอจะอยู่ในตระกูลหรือสำนักกุ่ยอี ก็จะมีภาพลักษณ์ในด้านลบ ผลกระทบที่นำมานี้ เหนือความคาดหมายของเธอ แผนการที่เมื่อก่อนยังอยากจะร่วมมือกับสำนักกุ่ยอีถูกทำลายจนหมด

"จัดการ……" เสี้ยงย่าเยว่กัดฟันกรอดแล้วพูดขึ้น เธอยังคงไม่เชื่อ คนของตนมีมากมายขนาดนี้ จะถูกบอดี้การ์ดคนนี้จัดการจนหมด?

ร่วมกับความแข็งแกร่งของตระกูลเสี้ยง?

ครั้งนี้ เธอเอาทุกอย่างมาวางเดิมพันแล้ว มือไม้สั่นเทาไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความโมโหหรือเป็นเพราะตกใจ และพวกลูกน้องก็ลังเลมาก แต่สุดท้ายก็พุ่งตัวมา

ยอดฝีมือนับสิบคน และนักแม่นปืนอีกกว่าสิบคน ในตอนหลังหยางจ้างกั๋วลอบส่งสัญญาณมือ คนของหยางจ้างกั๋วนับร้อยคนคว้าปืนออกมา ส่วนคนที่เหลือแกว่งดาบพุ่งไปด้านหน้า

กลยุทธ์ฝูงหมาป่า หยางจ้างกั๋วส่งสายตาให้กับเสี้ยงย่าเยว่ แววตาเสี้ยงย่าเยว่มุ่งมั่น ปืนหลายร้อยกระบอก ยังคิดจะมีชีวิตรอ? มีการสนับสนุนจากหยางจ้างกั๋ว พูดได้ว่าทำให้เสี้ยงย่าเยว่มีความมั่นใจขึ้นมา

ขอแค่คนเคลื่อนไหวหลายคน จะทำให้เกิดการตาลาย ตอนนี้ไม่ว่าใคร ล้วนไม่กล้าสู้กับฉินหลั่งตัวต่อต่อ แต่คนเยอะแล้ว พวกเขาก็มีความโชคดีมากขึ้น ความกล้าหาญก็มากขึ้นเช่นเดียวกัน