ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 617 การแข่งขันเยียวยาสวรรค์
เย่ชิวเป็ นคนสบาย ๆ เขาไม่ยอมรับ มันมีก็แค่นั้น
ฉีฮวนไม่สามารถพูดอะไรได้เมื่อเห็นสิ่งนี้ ส่ายหัว เขาพูดว่า “เฮ้อ… เด็กน้อย เจ้าก็เห็นแล้ว ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการช่วยเจ้า แต่เจ้า ไม่มีชะตาให้อยู่ในเมฆาม่วง กลับไปเถิด มีมหาเต๋านับพันในโลกนี้ ท้ายที่สุดเจ้าจะได้พบกับวาสนาที่เป็ นของเจ้า ไม่ต้องมาเสียเวลาที่นี่”
นี่คือเส้นทางของการบ่มเพาะ การปะทะ ความยากลาบาก และ การเผชิญหน้าต่าง ๆ ระหว่างทาง เมื่อพลาดในจุดหนึ่ง ก็ไม่มีทางที่ จะกลับมาเก็บมันได้อีกในอนาคต
เย่เฉินมองไปที่แผ่นหลังของเย่ชิวและไม่เต็มใจที่จะจากไป เขา ยังคงคุกเข่าอยู่กับพื้น ดูเหมือนเขาจะตัดสินใจยาก “หากท่านเทพ ปฏิเสธรับข้าเป็ นศิษย์ในวันนี้ ข้าจะไม่มีวันลุก”
ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา เย่ชิวขมวดคิ้วทันทีและไม่ พอใจเล็กน้อย อีกฝ่ายกาลังใช ้ชีวิตของตนเองเพื่อคุกคามเขา
“ตามเจ้าต้องการ ไม่มีใครสนใจเจ้า” เย่ชิวตอบอย่างเย็นชา เขา รู ้สึกไม่พอใจมาก ก่อนหน้านี้อาจยังมีที่ว่างสาหรับการโน้มน้าวใจ ตอนนี้ไม่มีการหันหลังกลับอีก
เขาเกลียดการถูกคุกคาม คิดว่านี่เป็ นหนังหรือกระไร คุกเข่าเป็ น เวลานานแล้วจะทาให้เย่ชิวจะถูกกระตุ้นโดยจิตใจอันบริสุทธิ์และ เปลี่ยนความคิด ช่างน่าขัน
เย่ชิวดูหนังมากกว่ากินเกลือ หากต้องการใช ้กลอุบายนี้เพื่อ คุกคามเขาก็เสียใจด้วย ยิ่งไปกว่านั้น เย่ชิวไม่ได้ตาบอด เขาสามารถ บอกได้ว่าเย่เฉินต้องการอะไร
เย่ชิวบอกได้ว่าเขาเป็ นคนแบบใดจากทุกอิริยาบถและค าพูด ไม่ ต้องสงสัยว่าเย่ชิวเป็ นยอดฝีมือในด้านนี้อย่างแน่นอน
เมื่อเผชิญกับคาตอบที่เย็นชาของเย่ชิว เย่เฉินยังคงดื้อรั้นและไม่ เต็มใจที่จะจากไป ภายใต้การจ้องมองของทุกคน เขาคุกเข่าบน สะพานหินแห่งทะเลเมฆ
เห็นเช่นนี้ทุกคนก็ปวดใจ น่าเสียดาย เต๋าแห่งเซียนนั้นใจร ้าย และเย่ชิวใจร ้ายยิ่งกว่า
เขาไม่เคยมองไปที่อีกฝ่ ายและปล่อยให้อีกฝ่ ายคุกเข่าเช่นนั้น ต่อไป เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้อาวุโสรู ้สึกประทับใจกับหัวใจอันบริสุทธิ์และ ทนไม่ได้
อู๋ฉางเฟิงเดินขึ้นมาและพูดว่า “เด็กน้อย มีเส้นทางสู่ความเป็ น เซียนนับพันเส้นทาง ไม่จาเป็ นต้องดื้อรั้นที่นี่ ถ้าเจ้าอยากเล่าเรียน ข้ารับเจ้าเป็ นศิษย์ได้ ตามข้ากลับไปที่ภูเขา”
อู๋ฉางเฟิ งจิตใจสั่นคลอนไปกับจิตใจที่บริสุทธิ์เช่นนี้ อย่างไรก็ ตาม หัวใจของเย่เฉินนั้นมั่นคงอย่างหาที่เปรียบมิได้ มีเพียงเย่ชิว เท่านั้นที่เขายอมรับ
เขาปฏิเสธอู๋ฉางเฟิงและพูดว่า “ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าต้องการเข้า ไปในโถงฝึกเมฆาม่วงเท่านั้น ขอบคุณสาหรับความกรุณาของท่าน ผู้อาวุโสอู๋ ข้ารู ้สึกขอบคุณมาก”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ อู๋ฉางเฟิงก็เป่าใส่เคราและไม่พอใจเล็กน้อย เด็ก คนนี้เป็ นลาหรือไม่
อู๋ฉางเฟิงที่ถูกปฎิเสธเสียใจอย่างมาก
“เอาล่ะ คุกเข่าต่อไปหากเจ้าต้องการ ข้าไม่สนแล้ว” อู๋ฉางเฟิเป่า เคราและจากไปด้วยความโกรธ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ทุกคนก็เข้าใจความมุ่งมั่นของเย่เฉิน พวกเขารู ้ว่า เขาตั้งใจจะรับเย่ชิวเป็ นอาจารย์ พวกเขาจึงจากไปอย่างเงียบ ๆ ไม่ได้ วางแผนที่จะเข้าไปยุ่ง
ฉีฮวนก็เห็นบางอย่างจากมันเช่นกัน ดังนั้นความสงสารจึง หายไปทันที เด็กคนนี้ไม่ได้ต้องการยอมรับว่าเย่ชิวเป็ นอาจารย์ เขา มาที่นี่เพราะทัศนคติของเย่ชิวที่มีต่อศิษย์ บางทีรูปแบบการทาสิ่งต่าง ๆ ของเย่ชิวเท่านั้นที่อาจทาให้เขาพลิกสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว แต่โชคร ้าย เย่ชิวไม่ยอมรับเขา
หลังส่ายหัวแล้ว ฉีฮวนก็เข้าใจทันทีว่าเหตุใดเย่ชิวถึงไม่ ยอมรับเย่เฉิน ปรากฎว่าเย่ชิวได้เห็นผ่านความคิดของเย่เฉินตั้งแต่ เริ่มต้น ทุกสิ่งที่เย่เฉินทาคือการแสดง ดังนั้นเย่ชิวจึงปฏิเสธที่จะ ยอมรับอีกฝ่ าย เขาอดไม่ได้ที่จะแอบตกใจ สายตาของเย่ชิวคม เกินไป ผู้อาวุโสในปัจจุบันต้องการที่จะยืนหยัดเพื่อเย่เฉินในเวลานี้ พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าเด็กคนนี้คิดอะไรอยู่
เย่เฉินไม่รู ้ว่าเย่ชิวล่วงรู ้เล่ห์เหลี่ยมเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ เขายังคงไม่ ยอมจากไปและคุกเข่าลงกับพื้น
ในไม่ช ้า ผู้ชมก็ค่อย ๆ แยกย้ายกันไป และโถงฝึ กเมฆาม่วงก็ กลับคืนสู่ความสงบตามปกติ มีเพียงผู้อาวุโสสองสามคนที่มองดูแผ่น หลังของเย่เฉินอย่างเงียบ ๆ ไม่รู ้ว่าจะพูดอะไร
หลังจากนั้นไม่นาน ฉีฮวนก็พูดว่า “เอาล่ะ กลับเข้าเรื่องกันเถอะ ท่านเทพ นอกจากส่งของขวัญบางส่วนให้โถงฝึกเมฆาม่วงในนาม ของผู้อาวุโสใหญ่แล้ว ข้ายังมีข้อความจะแจ้งให้ทราบ”
“ในอีกสามปี ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์ของข้าจะจัดการ แข่งขันสานักภายในครั้งเดียวในศตวรรษ นี่คือเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่ ที่สุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์ ไม่ว่าจะเป็ นสานักฝ่ ายนอก ส านักฝ่ ายนอก ศิษย์หลัก หรือศิษย์ส่วนตัว พวกเขาสามารถเข้าร่วม ได้”
“การประลองยุทธ ์ครั้งใหญ่นี้เป็ นการแข่งขันเพื่อเลื่อนตาแหน่ง ผู้ ที่ทาผลงานได้ดีในการประลองยุทธ ์จะได้รับรางวัลมากมาย นอกเหนือจากศิษย์ที่ได้รับรางวัล มรดกของศิษย์คนนั้นจะได้รับ รางวัลและเกียรติยศที่สอดคล้องกันอีกด้วย”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ชิวเข้าใจทันทีว่าเหตุใดคู่มู่ไห่และคนอื่น ๆ ถึง มาเยี่ยมทันที
เป็ นเพราะเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดต้องการถือโอกาสสอบถาม เกี่ยวกับสถานการณ์ของศิษย์จากฝ่ ายต่าง ๆ ในฐานะศัตรู โถงฝึก เมฆาม่วงเป็ นฝ่ายที่พวกเขาสงสัยมากที่สุด
คู่มู่ไห่ยังไม่ลืมว่าเย่ชิวสร ้างความอับอายให้กับเขาอย่างไรในโถง ยอดสวรรค์ ดังนั้น เขาต้องการสร ้างความอดสูใหัหับเย่ชิวและให้อับ อายในการประลองยุทธนี้ เขามาที่โถงฝึ กเมฆาม่วงเป็ นพิเศษเพื่อ รวบรวมข้อมูลและเตรียมตัวล่วงหน้า
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่ชิวก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ ถ้าฉีฮวนไม่พูดถึงเรื่องนี้ เขาคงไม่รู ้ถึงความลึกซึ้งที่ซ่อนอยู่
“ฮ่าฮ่า น่าสนใจ! การประลองที่ยิ่งใหญ่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ หรือ”
เย่ชิวเผยรอยยิ้มจาง ๆ ทันที เขายังเคยได้ยินเกี่ยวกับกฎโดย ละเอียดของการแข่งขันนี้ นี่คือการแข่งขันของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมด
พวกเขาจะต่อสู้และได้รับชื่อเสียง เกียรติยศ และรางวัลเพื่อจูงใจ ศิษย์และกระตุ้นความสามารถในการแข่งขันของพวกเขา
นี่เป็ นโอกาสสาหรับศิษย์สานักฝ่ ายนอกและสานักฝ่ ายในที่จะ ผงาด หากพวกเขาท าผลงานได้ดีในการแข่งขัน พวกเขาก็สามารถ ก้าวไปสู่สานักฝ่ ายใน หรือศิษย์หลัก หรือแม้กระทั่งผู้ที่โดดเด่นก็ สามารถเข้าสู่ดินแดนต้องห้ามได้โดยตรงเพื่อฝึกฝน
ดังนั้น ทุกคนจึงให้ความสาคัญกับการแข่งขันครั้งนี้เป็ นอย่าง มาก แม้ว่าหยาหยาจะเป็ นลูกศิษย์ส่วนตัวของเย่ชิวอยู่แล้ว นางก็ยัง แข่งขันเพื่อตั้งหลักในศาลาเยียวยา สวรรค์และทาให้โถงฝึกเมฆาม่วง โด่งดังในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์
ด้วยฝีมือและความสามารถอันน่าอัศจรรย์ของนางในการแข่งขัน ครั้งนี้เท่านั้นที่ทาให้นางสามารถยืนหยัด และรักษาสถานะของโถง ฝึกเมฆาม่วงได้อย่างสมบูรณ์ หากหยาหยาได้รับผลลัพธ ์ที่ดี โถงฝึก เมฆาม่วงจะได้รับการดูแลที่ดีกว่าในลาดับถัดไป ในตอนนั้น แม้ว่าผู้ อาวุโสใหญ่ต้องการดูแลเย่ชิวเป็ นพิเศษ ก็ไม่มีใครคัดค้าน
เห็นได้ชัดว่าการแข่งขันนี้เพิ่มความสนใจของเย่ชิวจนพุ่งขึ้นสู่ จุดสูงสุดแล้ว คงน่าเสียดายถ้าไม่ได้โอ้อวดบนเวทีดี ๆ เช่นนี้
“ฮิฮิ… น่าสนใจ สามปีหน้ารึ มีเวลาอีกมาก หากความสามารถ ของลูกศิษย์ตัวน้อยของข้าเอาชนะฝูงชน และท าให้โลกประหลาดใจ โถงฝึกเมฆาม่วงของข้าจะตั้งหลักได้อย่างสมบูรณ์ในอนาคต เมื่อถึง