ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1588 เปิดเส้นชีพจร
ตอนที่ 1588 เปิดเส้นชีพจร
……….
ขนนกบริเวณตรงหน้าของอี้หราน เหมือนได้รับแรงกระทบกระเทือน ดังนั้นมันจึงเริ่มวูบไหวขึ้นมา
ลวดลายที่เหลืออีกครึ่งหนึ่ง เหมือนว่ามันจะไม่สามารถเสร็จสมบูรณ์ได้
นั่นจึงทำให้อี้หรานร้อนรนขึ้นมา
แต่ในช่วงเวลาที่สำคัญนั่นเอง เขาก็ไม่กล้าขยับตัวซี้ซั้ว ทำได้เพียงจดจ้องขนนกที่อยู่ด้านหน้าตาเขม็ง ภายในใจก็ภาวนาขอพรอย่างต่อเนื่อง
จะต้องไม่เป็นไร! จะต้องราบรื่น!
ไม่ว่าทางนั้นจะเกิดเรื่องอันใดขึ้น เส้นชีพจรเส้นที่สี่ของเขาจะต้องเปิดให้ได้!
เพราะว่าความตื่นเต้น ทำให้ร่างกายของเขาสั่นระริกขึ้นมา
น่าเสียดายที่เรื่องไม่ได้เป็นดั่งใจหวัง
เขายังไม่ทันคิดอันใดไปได้มากกว่านี้ แต่ทันใดนั้นเขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ระเบิดขึ้นด้านหลังของเขา!
ในขณะเดียวกันนั้นเอง แรงกดดันสายหนึ่งที่มหาศาลจนไม่สามารถบรรยายได้ก็ระเบิดขึ้นมา!
ขนนกตรงหน้าของอี้หรานก็วูบไหวมากยิ่งขึ้น!
เปรี้ยงๆ!
ภายในชั่วพริบตาทัณฑ์สวรรค์ที่เหลืออยู่บนท้องฟ้าในที่สุดก็ผ่าลงมาจนหมด! และทั้งหมดได้ผ่าลงที่กลางส่วนลึกของหุบเขาเฟิ่งหวง!
ในวินาทีนั้นฟ้าดินเปลี่ยนสีเหมือนกับวันสิ้นโลกกำลังมาเยือน!
อี้หรานเบิกตากว้าง
… คาดไม่ถึงว่าขนนกที่อยู่ตรงหน้าของเขาจะเปลี่ยนทิศทางและบินไปทางนั้นอย่างกะทันหัน!
“ไม่…”
อี้หรานยังพูดไม่จบประโยค ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน ก่อนจะกระอักเลือดออกมา!
“อี้หราน!”
ผู้อาวุโสอี้กงที่เฝ้าดูสถานการณ์อยู่ด้านข้างโดยตลอด หน้าเปลี่ยนสีไปอย่างกะทันหัน แล้วพุ่งตัวออกไปด้านหน้าทันที!
ความเร็วของเขาสูงมาก แทบจะใช้เวลาเสี้ยววินาทีเขาก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าหุบเขาเฟิ่งหวงแล้ว
แต่อย่างใดก็ตามเมื่อเขามาถึง เขาก็พบว่าหุบเขาเฟิ่งหวงนั้นถูกปกคลุมด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว
หากคนภายนอกคิดจะเข้าไปนั้นเป็นเรื่องยากมาก
ความเร็วของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว ราวกับจมอยู่ในปลักโคลน เดินทางไปด้านหน้านั้นเป็นเรื่องลำบากอย่างยิ่ง
โชคดีที่ตำแหน่งที่อี้หรานอยู่นั้นห่างจากปากทางเข้าออกหุบเขาเฟิ่งหวงไม่ไกล
ผู้อาวุโสอี้กงเดินทางตรงมาหาเขาด้วยเวลาไม่นาน
เมื่อเขาเห็นสภาพของอี้หราน หัวใจของผู้อาวุโสอี้กงก็ดำดิ่งลงในทันที!
ใบหน้า ร่างกาย ล้วนเต็มไปด้วยคราบเลือด
สีหน้าซีดขาวเป็นอย่างมาก ดวงตาหมองคล้ำไร้แสง
ลมปราณบนร่างกายของเขาเหมือนจะอ่อนแอลงไม่น้อย
เห็นได้ชัดว่าพลังเมื่อครู่นี้ส่งผลกระทบต่อเขามากเพียงใด
ซึ่งความจริงแล้วนี่ก็เป็นเรื่องปกติ
เดิมทีอี้หรานมาถึงจุดคอขวดที่กำลังจะทะลวงด่านได้แล้ว เพียงแต่ไม่สามารถถูกสิ่งอื่นมารบกวนได้
แต่เมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ถือว่าเป็นการขัดขวางการทะลวงด่านของเขา
เขาไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้ เมื่อถูกโจมตีเขาจึงล้มระเนระนาดทันที
แต่สิ่งที่ทำให้ผู้อาวุโสอี้กงเป็นกังวลมากกว่าคือบริเวณระหว่างคิ้วของอี้หราน ลวดลายเหลือเพียงสามเส้นเท่านั้น!
เมื่อครู่นี้กว่าเขาจะวาดลวดลายเส้นที่สี่ออกมาได้อย่างยากลำบาก เขาทำสำเร็จเพียงแค่ครึ่งหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ต้องหยุดลงอย่างกะทันหัน
อี้หรานได้รับผลกระทบของการสะท้อนกลับ เส้นลวดลายครึ่งหนึ่งนั้นจางหายหายไปหมดอย่างรวดเร็ว
เมื่อขนนกหายไปก็ทำให้เขาสูญเสียการทรงตัวอย่างกะทันหัน สำหรับเขาแล้ว นี่ถือว่าเป็นการได้รับการโจมตีอย่างใหญ่หลวง
ในตอนนี้ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยเพลิงโกรธ ความขัดเคืองเต็มอก แน่นอนว่าสถานการณ์ย่ำแย่อย่างมาก
“…อา…อาจารย์”
ภายในปากของอี้หรานเต็มไปด้วยเลือด เมื่อเห็นหน้าผู้อาวุโสอี้กง เขาก็อ้าปากพูดขึ้นอย่างยากลำบาก แต่เสียงของเขานั้นอ่อนแรงเป็นอย่างมาก ภายในหุบเขาเฟิ่งหวงมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวออกมาอย่างต่อเนื่อง หน้าของเขาซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด
ผู้อาวุโสอี้กงไม่สนใจเรื่องเหล่านั้น เขารีบพาอี้หรานออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว!
อี้หรานหันกลับไปมองอย่างไม่ยินยอม
ภายในหุบเขาเฟิ่งหวงมีเทือกเขาสลับซับซ้อนเป็นแนวยาว
เปลวเพลิงกลุ่มหนึ่งลุกโชนอย่างร้อนแรงอยู่กลางอากาศ
ทัณฑ์สวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนผ่าลงมาอย่างรุนแรง
แต่เปลวเพลิงกลุ่มนั้นเหมือนว่าจะมีเงาร่างคนผู้หนึ่งอยู่ภายใน
ในขณะเดียวกันนั้นเองขนนกสีทองชาดอันนั้นก็บินเข้ามาแล้ว
มันลอยอยู่กลางอากาศ ตรงหน้าเปลวเพลิงสีทองชาดที่กำลังลุกไหม้และวูบไหวไปมา
อี้หรานเบิกตากว้าง ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ!
เป็นมันนั่นเอง!
หงส์ทองคำตัวนั้นที่กลับมาจากด้านนอก!
มันแย่งโอกาสในการเปิดเส้นชีพจรของเขาไป!
ขนนกสีทองคำชาดนั้น เป็นของที่บรรพบุรุษเผ่าหงส์ทองคำทิ้งเอาไว้เมื่อปีนั้น บนโลกนี้มีเพียงขนนกอันนี้อันเดียวเท่านั้น
เวลาที่หงส์ทองคำจะเปิดเส้นชีพจร พวกมันล้วนใช้ขนนกอันนี้เป็นตัวช่วย
เดิมทีฝั่งของเขานั้นเรียบร้อยทุกประการ เส้นชีพจรเส้นที่สี่กำลังจะเปิดได้อยู่แล้ว!
ใครจะรู้เล่าว่าจะเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นกลางทาง ไม่มีการพูดพร่ำทำเพลง มันขัดขวางการทะลวงด่านของเขาอย่างกะทันหัน และแย่งขนนกอันนั้นไปต่อหน้าต่อตา!
อี้หรานมีเพลิงโกรธสุมทรวง และเริ่มเผาไหม้อย่างรุนแรง!
เมื่อมองดูขนนกที่โบกไสวในระยะไกลแล้ว และเปลวเพลิงที่กะพริบส่องสว่างแสบตา ดวงตาของเขาแทบจะระเบิดออกมา
เขาจะต้องแย่งกลับมาให้ได้
ผู้อาวุโสอี้กงสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของเขา เขาจึงขมวดคิ้วแน่นขึ้นกว่าเดิม
“อี้หราน! เจ้าจะทำอันใดน่ะ!”
อี้หรานยังคงจ้องทางนั้นตาเขม็ง น้ำเสียงแหบพร่าและยังแฝงไปด้วยความเคียดแค้นอยู่ลึกๆ
“อาจารย์! มัน… มันจะรังแกกันเกินไปแล้ว!”
ผู้อาวุโสอี้กงเห็นว่าสีหน้าของเขาผิดปกติไป เขาจึงหันกลับไปมอง
และสิ่งที่เขาเห็นก็ทำให้เขาหน้าเปลี่ยนสีไปในทันที
นอกจากความตกใจระคนโกรธแค้นแล้ว ที่มากไปกว่านั้นคือเขาไม่อยากจะเชื่อเลย
เขามีตำแหน่งผู้อาวุโสสูงสุด และอยู่ที่นี่มาหลายปี ไม่ว่าจะคลื่นลมพายุแบบใดก็เคยเจอมาหมดแล้ว
แต่สถานการณ์ตรงหน้านี้มันเหลือเชื่อมากเกินไป!
ภายในเปลวเพลิงมีเงาร่างหนึ่ง เห็นได้ชัดว่านั่นคือหงส์ทองคำที่เพิ่งกลับเผ่ามาตัวนั้น
คาดไม่ถึงว่ามันจะแย่งโอกาสการเปิดเส้นชีพจรของอี้หราน!
ความจริงแล้วภายในเผ่าหงส์ทองคำมีขนนกที่สามารถเปิดเส้นชีพจรของบรรพบุรุษเพียงเส้นเดียว ดังนั้นจึงยากที่จะหลีกเลี่ยงสถานการณ์เช่นนี้
ในสถานการณ์ปกติแล้ว ยิ่งฝีมือสูงมากเท่าไร อัตราการแย่งขนนกสำเร็จก็มีมากขึ้นเท่านั้น
เดิมทีแล้วนี่ก็เป็นเรื่องปกติอย่างมาก
แต่ในสถานการณ์ตอนนี้… หงส์ทองคำตัวนั้นยังไม่ได้กลายร่างเป็นมนุษย์เลยด้วยซ้ำ! แล้วจะสามารถเอาชนะอี้หรานได้อย่างใด?
ผู้อาวุโสอี้กงชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทันใดนั้นภายในหุบเขาเฟิ่งหวงก็เกิดลมพายุที่บ้าคลั่งขึ้น!
ในตอนนั้นเขาไม่สามารถตรวจสอบได้ แต่กลับโดนพลังอันน่าสะพรึงกลัวเหวี่ยงออกมาอย่างรุนแรง!
ร่างกายของอี้หรานลอยกระเด็นออกไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้!
ในที่สุดตอนนั้นเองขนนกอันนั้นก็เริ่มวาดไปมาเบาๆ
การเคลื่อนที่ดุจเมฆา ลื่นไหลราวสายน้ำ ทั้งอิสระและเรียบง่าย!
ทุกคนต่างเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
… หงส์ทองคำตัวนั้น เปิดเส้นชีพจรแล้ว
……….
YOU MAY ALSO LIKE
