ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1543 พลิกผัน
ตอนที่ 1543 พลิกผัน
…………….
เขาหมื่นเมรัยเดิมทีก็ถูกค่ายกลกระสวยสวรรค์เฉือนตัดทีละชั้นๆ อยู่แล้ว อีกทั้งยังทาบทับเข้าด้วยกันเป็นชั้นซ้อน อันตรายถึงตายได้
เวลานี้ค่ายกลกระสวยสวรรค์จู่ๆ ก็สำแดงพลัง ด้านบนยอดเขาครึ่งลูกที่กองถมเข้าด้วยกันนั่น สูญเสียสมดุลไปในชั่วพริบตา เริ่มต้นพังทลาย!
ครืน!
ก้อนหินภูเขาจำนวนนับไม่ถ้วนกลิ้งหล่น ส่งเสียงดังสนั่น!
แม้แต่แผ่นดินโดยรอบ ก็สั่นสะเทือนขึ้นตามมา!
“นี่เกิดอันใดขึ้น! ค่ายกลกระสวยสวรรค์ไม่ใช่ว่าสิ้นสุดลงพรุ่งนี้หรือ”
หลัวเยี่ยนหมิงดวงหน้าตกตะลึงทั้งใบ
“เหตุใดถึงเริ่มขึ้นก่อนเวลาในตอนนี้เล่า”
หลัวเยี่ยนหลินมุ่นคิ้ว จดจ้องเขาหมื่นเมรัยเขม็ง
พูดให้ถูกต้องก็คือ เขากำลังมองเส้นสายสีเงินที่ลอยละลิ่วล่องจำนวนนับไม่ถ้วน…ค่ายกลกระสวยสวรรค์ขนาดใหญ่นั่น!
“ไม่ถูกต้อง!”
เขาพลันฉุกคิดถึงอะไรบางอย่าง ม่านตาพลันหดลง
“มีคนกระตุ้นค่ายกลกระสวยสวรรค์!”
…
ความเคลื่อนไหวอันยิ่งใหญ่นี้ ทำให้สำนักหลิงเซียวที่เดิมทีเงียบสงบ โกลาหลขึ้นมาในชั่วพริบตา!
เดิมทีในช่วงเวลาอันใกล้จะหนึ่งเดือนนี้ บนเขาหมื่นเมรัยจะสงบเงียบมาโดยตลอด ทุกคนเองก็ค่อยๆ ปล่อยวางเรื่องนี้ลง
แต่ภาพฉากอันกะทันหันนี้ในเวลานี้ พลันปลุกเตือนความทรงจำก่อนหน้านี้ของผู้คน!
ศิษย์จำนวนมากต่างทยอยกันพุ่งออกมาทีละคน ทอดมองไปยังเขาหมื่นเมรัย สีหน้าเคร่งเครียด
“เขาหมื่นเมรัยเกิดอันใดขึ้นอีกแล้ว เหตุใดถึงส่งเสียงดังสนั่นเช่นนั้น”
“เหมือนว่าค่ายกลกระสวยสวรรค์จะเริ่มต้นแล้ว…แต่พรุ่งนี้ไม่ใช่วันสุดท้ายหรอกหรือ?”
“สถานการณ์นี้อันตรายจริง! เหล่าผู้อาวุโสในเดือนนี้ล้วนเฝ้ามองอย่างระมัดระวัง เกรงว่าจะเกิดความผิดพลาดขึ้นแม้ครึ่งส่วน ไร้สาเหตุที่จู่ๆ ก็เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นในเวลานี้เลย!”
เกรงว่าแท้จริงแล้วพวกเขาจะไม่เข้าใจค่ายกลกระสวยสวรรค์มากเท่าไรนัก ทั้งยังไม่รู้ว่าใต้เขาหมื่นเมรัยแอบซ่อนอะไรเอาไว้
แต่หากเป็นผู้มีไหวพริบหน่อยจะล้วนรู้ว่า ค่ายกลชั้นยอดประเภทนี้ ทุกจุดล้วนเปราะบางไร้ที่เปรียบ!
เมื่อเกิดความผิดเพียงน้อยนิดขึ้น ก็เป็นไปได้อย่างมากว่าจะก่อให้เกิดผลลัพธ์อันไร้หนทางคาดเดา!
และในยามนี้…ค่ายกลกระสวยสวรรค์ภายใต้การเฝ้ามองของบรรดาผู้อาวุโส ก็ยังเกิดปัญหาขึ้น!
ขณะมองภาพฉากการพังทลายไม่จบสิ้น เศษก้อนศิลาปลิวว่อนนั่น จิตใจของคนนับไม่ถ้วนล้วนสั่นเทิ้ม
อานุภาพนี้…ดูแล้วราวกับว่าต้องการลาญนภาผลาญพิภพอย่างไรอย่างนั้น!
…
“นี่เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่!”
ทุกอย่างเกิดขึ้นเสียจนรวดเร็วเกินไป แม้กระทั่งพวกผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนที่เฝ้าอยู่ด้านข้างมาตั้งแต่ต้นจนจบ ก็ล้วนโง่งมแล้ว!
“ใครเป็นคนกระตุ้นค่ายกลกระสวยสวรรค์!”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงที่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจึงเร่งรีบมาอย่างรวดเร็วพลันเอ่ยถามอย่างร้อนใจ
สีหน้าของผู้คนล้วนไม่น่ามองเป็นอย่างมาก
“ไม่มี”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนเปิดปากอย่างยากลำบาก
ช่วงเวลานี้ พวกเขาทุกคนล้วนระวังเป็นอย่างมาก ไม่กล้าปล่อยให้เกิดความผิดพลาดขึ้นแม้เพียงครึ่งส่วน กระทั่งหนึ่งเค่อก่อน พวกเขายังล้วนรออยู่ตรงที่ตำแหน่งของแต่ละคนอย่างอยู่เลย ผู้ใดจะล่วงรู้ว่าจู่ๆ ก็เป็นเช่นนี้ไปแล้ว!
“เป็นค่ายกลกระสวยสวรรค์ที่จู่ๆ ก็เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนโคจร ยิ่งไปกว่านั้น…ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ ผู้ใดจะสามารถหยิบยืมพลังของตนเอง มากระตุ้นค่ายกลกระสวยสวรรค์ได้กัน”
นั่นน่ะสิ!
ในตอนที่เปิดใช้ค่ายกลกระสวยสวรรค์ เป็นคนพวกเขาหลายคนถึงเพียงนี้ร่วมมือกัน ถึงจะใช้งานมันได้สำเร็จ
ช่วงเวลานี้ ค่ายกลกระสวยสวรรค์ดำเนินไปอย่างเป็นปกติอยู่ตลอด ไม่มีปัญหาใด
ค่ายกลที่สุดแสนพิเศษประเภทนี้ หากไม่ใช่ว่าได้รับการรบกวนจากกำลังภายนอก จะไม่เป็นเช่นนี้เด็ดขาด!
“ไม่ใช่พวกเรา…เช่นนั้น…หรือว่าจะเป็นเพราะด้านใน”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเอ่ยพึมพำ จู่ๆ สีหน้าพลันตกตะลึง
“อันใดนะ”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนชั่วขณะนึกไม่ทันได้เข้าใจในทันที
ด้านในหรือ
ด้านในอะไร
เขาหมื่นเมรัย ยังเป็นตาน้ำหรือ
ทันใดนั้น ใบหน้าเขาพลันถอดสี
“เป็นไปมิได้! ชัดแจ้งว่าค่ายกลกระสวยสวรรค์กำราบมันเอาไว้ได้แล้ว!”
พรุ่งนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้ว!
เกล็ดน้ำแข็งบนเขาหมื่นเมรัยล้วนหลอมละลายแล้ว กระทั่งก้อนน้ำแข็งที่ผนึกตัวกันอยู่บนตาน้ำพุ ก็ล้วนไม่เห็นร่องรอยแล้ว
มองจากด้านบนลงไป แสงกระทบระลอกคลื่นเรืองรองทั่วทั้งผืน แตกต่างจากเมื่อกาลก่อน!
ในสายตาของพวกเขา ปราณเย็นเยียบอันแปลกประหลาดนั่น ถูกค่ายกลกระสวยสวรรค์กำจัดไปแล้ว รอเพียงให้วันพรุ่งนี้มาถึง ทำลายเขาหมื่นเมรัยให้สิ้นซาก ทุกเนื่องก็ล้วนเรียบร้อยแล้ว!
เหตุใดในเวลานี้ถึงได้เกิดความยุ่งเหยิงขึ้นมาได้เล่า
แต่หลังเอ่ยวาจานี้ออกไป ในใจของผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนคาดไม่ถึงว่าจะเกิดความกลัดกลุ้มอันไม่ทราบชื่อขุมหนึ่งขึ้นมา
“ดูเร็ว! ค่ายกลกระสวยสวรรค์เหมือนว่าจะไม่ถูกต้องอยู่บ้าง!”
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งตกใจจนเสียงหลง
พวกผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนล้วนใจกระตุกวาบ หันมองไปตามจิตใต้สำนึก
เห็นเพียงบนเขาหมื่นเมรัย เส้นสายสีเงินที่เกี่ยวกระหวัดกันนับไม่ถ้วนนั่น คาดไม่ถึงว่าจะกำลังลอยอยู่อย่างเงียบเชียบ แล้วย้ายออกจากตำแหน่งกึ่งกลางที่สุดของตาน้ำ!
ราวกับว่ามีมือใหญ่ไร้ลักษณ์ข้างหนึ่ง ปัดอานุภาพของค่ายกลกระสวยสวรรค์เหล่านี้ ออกไปทีละน้อยอย่างไม่รีบร้อน!
ได้เห็นภาพฉากนี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนปากอ้าตาค้าง ไม่อาจได้สติอยู่เนิ่นนาน
“บนค่ายกลกระสวยสวรรค์ ทุกเส้นสายล้วนมีการเคลื่อนโคจรเป็นของตนเอง เวลานี้กลับถูกพลังจากภายนอกบังคับเปลี่ยนแปลง…”
ซั่งกวนจิ้งกลับสูดลมหายใจเย็นเยียบเฮือกหนึ่ง
“เป็นใครกันแน่ มีพลังอำนาจยิ่งใหญ่เช่นนี้!”
ไม่มีใครรู้
พวกเขาไม่รู้กระทั่งว่าทุกสิ่งทุกอย่างนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรกันแน่
รอจนตระหนักได้ว่าไม่ถูกต้อง ก็เกือบจะกอบกู้สถานการณ์กลับมาไม่ได้แล้ว
“ทุกคนรีบเข้าประจำตำแหน่ง ทำให้ค่ายกลกระสวยสวรรค์ฟื้นกลับคืนไปเป็นอย่างเดิม!”
เงาร่างผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนกะพริบวาบ ร้องตะโกนเสียงสูง!
อย่างไรก็ตามสีหน้าของเขา กลับยังคงซีดเผือดเป็นอย่างมาก
เพราะเขาแจ่มแจ้งดีว่า ต่อให้ในเวลานี้ทุกคนจะรวมกำลังกัน ก็เกรงว่าจะไม่ทันแล้ว!
เปิดใช้งานค่ายกลกระสวยสวรรค์ สำหรับพวกเขาแล้ว ก็ยากลำบากอย่างมาแล้ว
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสถานการณ์ในเวลานี้เลย
แต่เขาไม่อาจไม่แสดงปฏิกิริยาตอบสนองได้
ในสำนัก ยังมีคนมากมายถึงเพียงนี้!
ผู้อาวุโสทั้งหลายทยอยกันมาถึงตำแหน่งของตนเอง ล้อมรอบเขาหมื่นเมรัยเอาไว้อีกครา
และในเวลานั้นเอง ก็มีเสียงอันแปลกประหลาดเสียงหนึ่ง จู่ๆ ก็ลอยมาจากกลางเขาหมื่นเมรัย
ไม่ ควรจะบอกว่า…ลอยมาจากใต้ตาน้ำ!
ตึง ตึง!
ตึง ตึง!
ราวกับมีคนกำลังใช้แรงเคาะอะไรบางอย่างอยู่
ครั้งแล้ว ครั้งเล่า!
ราวกับว่าเค่อต่อไป จะมีอะไรบางอย่าง พุ่งออกมาจากตรงกลาง!
…………….