ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1538 สถานการณ์วิกฤต
ตอนที่ 1538 สถานการณ์วิกฤต
…………….
ในตอนนั้นเอง มือของฉู่หลิวเยว่พลันกระตุกกึกน้อยๆ
สีหน้าของหรงซิวพลันเปล่งประกาย สติกลับคืนมาในพริบตา ก่อนจะเหลือบตาขึ้นมามองนาง
พริบตานั้นเอง แววตาดำมืดในก้นบึ้งของนัยน์ตาค่อยๆ หายวับไปอย่างเงียบงัน
เพียงแวบเดียวก็ฟื้นฟูความอ่อนโยนแลความเยือกเย็นที่มีไว้ใช้เพียงต่อหน้านางเท่านั้นขึ้นมาได้
นางยังมิได้ลืมตาขึ้น ดูแล้วก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมาในตอนนี้ด้วย
ทว่าหรงซิวกลับมั่นใจอย่างมากว่าความรู้สึกนึกคิดของนางกำลังค่อยๆ ทยอยฟื้นฟูกลับมาแล้ว
เพียงแค่ว่าในตอนนี้ด้วยเพราะถูกเกล็ดน้ำแข็งจับตัวแช่แข็งไว้ ไร้หนทางขยับเขยื้อนร่างกาย จึงมิอาจทำเช่นนี้ได้
“เยว่เออร์”
หรงซิวกระชับมือนางไว้แน่น เกี่ยวรั้งนิ้วของนางเข้ามายังใจกลางฝ่ามือทีละน้อย
ประหนึ่งว่าทำเช่นนี้แล้วจะสามารถทำให้นางอบอุ่นขึ้นมาได้
สุ้มเสียงของเขาทุ้มต่ำเสนาะหู เจือด้วยความแหบพร่าเล็กน้อยจนแทบจับไม่ได้ ราวกับว่ากำลังสะกดกลั้นอันใดบางอย่างเอาไว้
“เยว่เออร์ ตื่นขึ้นมาเถิด”
ฉู่หลิวเยว่จำมิได้แล้วว่าความรู้สึกนึกคิดของนางพร่าเลือนไปนานเท่าไรแล้ว
ตั้งแต่ที่ไอเย็นเข้าสู่ร่างกาย ภายในร่างของนางก็ค่อยๆ จับตัวกันเป็นน้ำแข็ง ราวกับว่ากระทั่งสติเองก็เลือนรางตามไปด้วย
นางรู้สึกราวกับว่าตนเองลอยคว้างอยู่ในที่ว่างสีขาวไร้ที่สิ้นสุด ทั้งตัวนางเองก็มิรู้ว่าตนเองควรมุ่งหน้าไปทิศทางใดดี
ราวกับมิว่านางจะก้าวไปยังทิศทางใด ก็ล้วนไร้หนทางที่จะหลีกหนีออกไปจากที่นี่ได้
ความรู้สึกนึกคิดของนางไม่แน่ชัด จึงอยากพาตัวเองออกจากสถานการณ์แปลกประหลาดนี่เต็มทน
ทว่าภายในความมืดมิด ราวกับมีมือไร้รูปร่างจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังฉุดรั้งนางเอาไว้ไม่หยุดหย่อน ด้วยคิดจะลากนางกลับไปยังจุดเดิมอีกคราหนึ่ง
ในตอนที่นางเหนื่อยล้าจนทนไม่ไหว รู้สึกอยากจะยอมแพ้เต็มทน สุ้มเสียงอันคุ้นเคยสายหนึ่งพลันลอยแว่วเข้ามาจากที่ไกลแสนไกล
หรงซิว!
ฉู่หลิวเยว่ฟื้นได้สติขึ้นมาเสียเดี๋ยวนั้น!
นางเริ่มพยายามดิ้นรนพาความรู้สึกนึกคิดของตนให้แจ้งชัดขึ้นมาอีกรอบหนึ่ง ทว่าเปลือกตากลับหนักอึ้ง ทั่วทั้งร่างเองก็รู้สึกเย็นเยียบอย่างน่าใจหาย
นางมิรู้มาก่อนเลยว่าวันหนึ่งนางจะทำให้การเคลื่อนไหวอันง่ายดาย เช่นการลืมตายากเย็นถึงปานนี้
ทว่าเสียงเรียกอย่างต่อเนื่องของหรงซิวที่ลอยเข้าหูของนางเรื่อยๆ ทำให้นางเริ่มได้สติแจ่มชัดขึ้นมา
มิรู้ว่าเนิ่นนานเท่าใด ในที่สุดนางก็พบว่าภายในพื้นที่ว่างเปล่าสีขาวรอบตัวได้ปรากฏเปลวเพลิงสีทองเจิดจ้าขึ้นมา!
…
เปลวเพลิงสีทองได้แผ่เพลิงแผดเผาร้อนระอุขยายไปทั่วร่างกายของฉู่หลิวเยว่
เกล็ดน้ำแข็งสีเลือดละลายออกไปอย่างต่อเนื่อง
มือของนางเริ่มกลับมามีไออุ่นในท้ายที่สุด
หรงซิวเบนสายตาออก ก่อนจะหยุดลงบนเปลวเพลิงสีทอง คิ้วกระบี่ขมวดเข้าหากันน้อยๆ
พลังมหาศาลของไอเย็นสายนี้… แกร่งเกินกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้ก่อนหน้าเสียอีก
แม้นเปลวเพลิงสีทองนี้จะสามารถละลายเจ้าเกล็ดน้ำแข็งสีเลือดนี้ได้ก็ตาม หากแต่มันกลับสิ้นเปลืองพลังอย่างยิ่งยวด
ลำพังแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆ พลังปราณดั้งเดิมภายในกายของเขาก็แห้งเหือดไปแล้วไม่น้อย
ทว่ามันยังคงช่วยละลายได้แค่มือของนางข้างเดียว
หากต้องการกำจัดเกล็ดน้ำแข็งทั่วทั้งร่างของนางแล้วละก็ เกรงว่าเขาต้องสูญเสียพลังของตนไปเกือบทั้งหมด
ทว่า ไอเย็นที่อยู่ด้านใต้นี้ไหลทะลักออกมาไม่หยุดหย่อน ในไม่ช้ามันก็จะได้เปรียบกว่าเขา
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังไม่รู้ด้วยว่าตนต้องใช้เวลาอยู่ในนี้อีกนานเท่าใด
หากปล่อยให้ไอเย็นค้างคาไว้ภายในร่างกายของนางนานเกินไป อาจทำให้ร่างกายนางได้รับบาดเจ็บหนักก็เป็นได้
หากตอนนี้ร่างของนางได้รับความเสียหาย เช่นนั้นร่างศักดิ์สิทธิ์ในอนาคตของนาง…
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ แววตาของหรงซิวก็ทอประกายเย็นยะเยือก
ในที่สุด แขนยาวของเขาก็ยื่นออกไป คว้าคนมากอดไว้ในอ้อมอก!
ในขณะเดียวกันนั้นเอง เปลวเพลิงสีดำสายหนึ่งก็พวยพุ่งออกมาจากมืออีกข้างของเขา!
เปลวเพลิงสีดำและสีทองสองสายเกี่ยวพันรัดรึงเข้าหากันแน่นแฟ้น ลมปราณของเขาพุ่งสูงขึ้นในชั่วพริบตา!
รอยย่นบนคิ้วของหรงซิวพลันปรากฏให้เห็นเลือนราง!
…
แกร๊ก!
เสียงแตกกระจายกังวานสายหนึ่งพลันแว่วเข้ามา!
หรงซิวลากสายตามองไปตามต้นเสียง ก็พบว่ากำแพงหินที่อยู่ข้างกายพลันปรากฏรอยแตกระแหงยาวสายหนึ่ง!
ที่น่าแปลกก็คือ รอยแตกสายนี้ราวกับว่าถูกคนใช้คมกระบี่อันแหลมคมยิ่งกรีดตรงเป็นแนวนอนก็มิปาน!
ทั้งประณีตแลเฉียบตรงยิ่ง!
ทันใดนั้นเอง แสงสีเงินจางๆ ก็พุ่งออกมาจากรอยแตกนั้น
จากนั้น รอยแตกสายนั้นก็แปรสภาพกลายเป็นเส้นโครงสีเงินเส้นหนึ่ง
แรงกดดันมหาศาลอันเหนือคำบรรยายแผ่พวยพุ่งออกมาจากมัน!
คิ้วของหรงซิวขมวดเข้าหากัน
นี่มัน…
ค่ายกลกระสวยสวรรค์!
ประหนึ่งว่าเพื่อยืนยันการคาดเดาของหรงซิว ไม่ช้า บนกำแพงหินโดยรอบก็ปรากฏเส้นโครงที่สอง เส้นที่สามตามกันมา!
เพียงครู่เดียว พื้นที่ว่างเล็กๆ แห่งนี้ก็ถูกเส้นโครงจากค่ายกลจำนวนนับไม่ถ้วนโอบล้อมเอาไว้โดยสมบูรณ์!
เส้นโครงเหล่านี้มีลักษณะเหมือนเส้นโครงที่อยู่ภายนอกทุกประการ ทั้งเฉียบตรงและเป็นระเบียบ ทว่ายังเต็มเปี่ยมไปด้วยรังสีฆ่าฟัน!
ทัณฑ์สวรรค์ที่ผ่าลงมายังทิ้งเพียงร่องรอยอันเบาบางไว้บนกำแพงหินเท่านั้น
ทว่าแค่ค่ายกลกระสวยสวรรค์เริ่มเคลื่อนไหว ก็สามารถผ่าพวกมันออกเป็นส่วนๆ โดยไม่ให้สุ้มเสียงได้อย่างง่ายดาย
หรงซิวปรายตามองทั่วทั้งสี่ทิศ
เส้นโครงเหล่านี้กำลังเริ่มบีบล้อมเข้าใกล้คนทั้งสองมากขึ้นเรื่อยๆ!
เห็นได้ชัดเลยว่าเพื่อยับยั้งสิ่งที่อยู่ข้างใต้นี้เอาไว้ ค่ายกลกระสวยสวรรค์จึงคิดจะทำลายเขาหมื่นเมรัยทั้งลูกให้ราบเป็นหน้ากลองทั้งอย่างนั้น!
รวมไปถึงสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในที่แห่งนี้ทั้งหมดด้วย!
ทันใดนั้นเอง เขาก็เริ่มรู้สึกแน่นที่หน้าอก
ใจของเขากระตุกน้อยๆ ก่อนจะหลุบตาลงมองคนในอ้อมกอด
ร่างกายครึ่งหนึ่งของนางยังคงถูกแช่แข็งอยู่ในเกล็ดน้ำแข็งอย่างเก่า
เพียงแต่ตอนนี้เกล็ดน้ำแข็งได้ละลายมาถึงบริเวณหัวไหล่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แขนทั้งสองข้างของนางเองก็เป็นอิสระในที่สุด
นางเงื้อมือขึ้นจนเกือบแตะโดนหรงซิวโดยไม่รู้ตัว
มือข้างนี้ของนางถูกหรงซิวกุมเอาไว้ในมือเสียแนบแน่น มืออีกข้างของนางเงื้อขึ้นมาอย่างยากลำบาก ก่อนจะคว้าเอาเสื้อบริเวณอกของเขากำไว้แน่นก่อนจะดึงรั้งมันลงมา
พริบตานั้นเอง ราวกับว่าหรงซิวเข้าใจถึงความหมายของนางก็มิปาน
เขาหลุบสายตาลงมองด้านล่างน้อยๆ
บนก้อนหินที่แตกระแหง กระบี่ชื่อเซียวนอนแผ่อยู่บนนั้นอย่างเงียบงัน
หรงซิวเงื้อมือขึ้นมา เปลวเพลิงสีทองลอยแผ่ออกไป!
กระบี่ชื่อเซียวพลันลอยทะยานขึ้นมา!
หรงซิวคว้าเอากระบี่ชื่อเซียวมาถือไว้ในมือ!
ในตอนนั้นเอง เส้นโครงสีเงินที่อยู่บนกำแพงหินพลันพวยพุ่งเข้ามายังด้านหลังของฉู่หลิวเยว่!
จากนั้น เส้นโครงที่อยู่บริเวณโดยรอบก็ทยอยพุ่งออกมาจากใจกลางรอยแตกเช่นเดียวกัน!
…………….
YOU MAY ALSO LIKE
