"พี่ว่าอย่างไรผมก็ว่าเช่นนั้น แต่ท่านฟาสาจะนอนยังไง มานอนด้วยกันไม่ดีกว่าหรือ"

"อย่าเลยฝ่าบาทพวกท่านทั้งสองคน คงมีเรื่องต้องคุยกันมากแน่นอน หม่อนฉันอยู่ได้เพราะถ้ามีราชินีอยู่อากาศมันอบอุ่นไม่หนาวเหมือนทุกทีเลยพ่ะย่ะค่ะ  อยากให้ทั้งสองพระองค์ได้รื้อฟืนอดีตกัน พวกท่านต้องเรียนรู้จักกันให้มากเพราะจะได้สนิทกันมากๆพ่ะย่ะค่ะ"

"อย่าได้ว่าเช่นนั้นเลยท่านเองก็เลี้ยงดูเรามา ท่านก็เป็นคนที่เรารักเช่นเดียวกัน แล้วท่านก็เป็นพ่อของว่าที่ราชินีเราด้วยเราอยากให้ท่านพักให้สบายนางจะได้ไม่ต้องห่วงท่านนะ"

เอาเป็นว่าพวกเราก็นอนด้วยกันทุกคนเลย ไม่ต้องห่วงอะไรใครด้วย มีอะไรก็จะได้คุยกัน เพราะมานาเองก็จะสู่ขอลูกของท่านให้น้องชายเราแบบ เป็นงานเป็นการด้วยดีไหมคะ"

"ตามที่ท่านทั้งสองต้องการ พ่ะย่ะค่ะ"

.ดีงั้นพวกเราเข้าไปพักกัน และพูดคุยกันข้างในดีกว่าคะ เดียวจะไม่สบายเพราะตากลมกันนะ"

"ตามนั้นเลยท่านพี่"

หลังจากนั้นพวกเราก็เข้าไปพักที่เต็นท์ และทำอาหารกินกันพูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนลืมเวลากันไปเลย ได้รู้อดีตของเมฆฟิสจากน้องชาย และได้รู้จักพ่อแม่ของพวกเขาผ่านอดีตของพวกเขาช่างน่ารักที่ทั้งสองพระองค์รักพวกเขามากแต่เพราะความต้องการของสตรีที่หวังจะยึดครองทุกๆอย่างแทนแม่ของพวกเขา เลยทำให้เกิดการพลัดพลากจากกันแบบนี้ อยากรู้จังว่าเมฆฟิสจะคิดยังไงนะ ถ้ารู้ว่าชายคนนี้คือน้องชายที่เขารักมากและคิดว่าตายแล้วแต่ยังไม่ตายนะ คงดีใจมากๆแน่เลยอดดีใจแทนไม่ได้เลยนะ

"ท่านพี่ยิ้มอะไรหรือหน้าน้องมีอะไรตลกหรือไร"

"เปล่าหรอกแค่ดีใจที่น้องชายสุดที่รักของเมฆฟิส ยังมีชีวิตอยู่อดดีใจแทนเมฆฟิสไม่ได้นะ"

"ท่านคงรักพี่ชายมากสินะ ถึงได้ยอมมาอยู่ในที่ๆท่านไม่รู้จักนะ"

"คงใช่มั่ง เพราะความรักทำให้เราได้พบกัน เพราะมันคือชะตาของพวกเรานะ"

"มันคงเป็นชะตาของน้องชายอย่างผมด้วย ที่ได้มีพี่สะใภ้ที่น่ารักและแสนดีแบบนี้นะ"

"อย่าว่าแบบนั้นเลยพี่ก็คนธรรมดานั้นแหละ เอาเป็นว่าฟาสาเราในฐานะพี่สาวของเมนาฟิส "

"เราจะเข้าเรื่องเลยนะ เรารู้ว่าท่านเองก็รู้แล้วว่าพวกเขาได้เป็นของกันและกันแล้ว แต่ติดตรงที่ปากกับใจไม่ตรงกัน เลยประชดประชันกันแบบนี้ ลูกท่านก็รักน้องชายเรามากแต่ก็กลัวว่าเขาจะหมดรักหากพบสาวที่สวยกว่า และคาดว่าพรุ่งนี้นางคงต้องมาพบพวกเราที่นี่เพราะห่วงพวกท่านนะ"

"เอ้อ ตามที่ฝ่าบาทว่ามานั้นถูกต้อง ไม่มีข้อใดตกหล่นเลย ทรงปรีชาสามารถจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ"

.ก็เรารู้อนาคตนี่นะ แต่ก็มีบางอย่างที่ยังอยากรู้มากๆ แต่เหมือนท่านพ่อจะยังไม่ให้รู้นะ จะรู้ก็แค่ที่ทรงอยากให้รู้นะ และเราจะลองใจทั้งเมฆฟิสและลูกสาวท่าน เนียร์ติฟาว่าจะรักพวกเราจริงไหม หรือจะหมดรักเราเพียงเพราะ เห็นเราสองคนอยู่ในเต็นท์เดียวกัน และสนิทสนมกันกว่าที่สนิทสนมกว่าพวกเขา เราจะทดสอบพวกเขาพรุ่งนี้กัน เราอยากให้ท่านช่วยเราอีกแรงได้ใช่ไหม ท่านจะได้อุ้มหลานสักทีรอมานานแล้วนี้นะ ใช่ไหมหละ"

"ตามที่ฝ่าบาทต้องการเลย หม่อมฉันยินดีร่วมมือด้วย"

"แล้วเราละน้องชายจะร่วมมือกับพี่ เพื่อวัดใจนางหรือไม่เจ้าเองก็อยากให้นางบอกว่ารักอีกสักครั้งไม่ใช่หรือไร แต่อาจจะต้องเตรียมรับมือกับพวกเขานะคิดว่าทำได้ไหม ไม่ต้องห่วงพวกเขาจะไม่มีใครทำร้ายน้องพี่ได้ เพราะพวกเขาจะไม่ทำให้พี่เสียใจ หากพวกเขารักพี่จริงนะ "

"ทรงหมายความว่าที่เขาลื่อกันว่า ท่านพี่ทำให้เจ้าชายทุกพระองค์ตกหลุ่มรักมันคือ เรื่องจริงสินะ"

"อือ ตามนั้นพี่ไม่ได้ทำอะไร พวกเขารักพี่เองพี่รักแค่เมฆฟิสคนเดียวจริงๆนะ"

"เชื่อเลย พี่ชายเราเจอศึกรักขนาดนี้เลย พี่สาวเรานี่ใช่ย่อยจริงๆ พรุ่งนี่ผมจะไม่ถูกฆ่าตายใช่ไหม"

"เชื่อมือพี่เถอะ พวกเราจะได้รู้ว่าใครรักเราจริงๆนะดีไหม"

"คงต้องยอมทำตามที่ท่านพี่ว่า เพราะทุกคนร่วมมือกันแล้วผมก็ต้องร่วมด้วย เพราะลงเรือลำเดียวกันแล้วนีครับ งั้นพี่สาวก็ต้องมานอนอยู่ในอ้อมกอดน้องชายคนนี้จะได้หรือไม่เพื่อแผนเราจะได้ไปได้สวย คิดว่าดีไหมครับพี่สาว"

"อย่าเรียกพี่สาวต่อหน้าพวกเขานะ ให้เรียกชื่อไม่ก็เรียกว่าที่รักก็ได้พี่อนุญาต เพื่อลองใจพวกเขาเราต้องเล่นให้สมบทบาทที่สุดและเจ้าสามารถแตะต้องตัวพี่ได้ ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วหละพวกพี่ๆเขารับรู้แผนของพวกเรา และจะร่วมแจมด้วยนะ งานนี้สนุกแน่นอน อิๆๆๆ"

"เพิ่งรู้ว่าพี่สะใภ้ผมนี่จอมวางแผนจริงๆ สมชื่อจริงๆนับถือเลยน้องชายขอเรียนรู้จากพี่สาวได้หรือไม่ครับ เพื่อจะได้เก่งเหมือนท่านพี่ทั้งสองนะครับ"

"ได้ เดียวพี่จะสอนทุกๆอย่างให้หมดเลย ฟาสาท่านอย่าได้คิดมากเลยเรารู้ว่าท่านคิดอะไร มันไม่มีทางเป็นเช่นนั้นหรอกนะถึงพวกเราจะดูสมกันจริงๆ แต่เรารักได้แค่พี่ชายของเมนาฟิส เพราะน้องชายเราคนนี้นะรักลูกท่านมากกว่าอะไรทั้งหมด สาวๆที่เขาเอามานอนด้วยนั้นเขาไม่ได้ทำอะไรเกินเลย ตั้งแต่ที่ได้ลูกท่านเป็นเมียนะ พวกเราต้องไม่ทำให้แผนเสียนะรู้ไหม อย่าให้ความรักลูกของท่านทำให้ท่านบอกนาง ไม่อย่างนั้นท่านเองที่จะเสียใจที่จะไม่ได้อุ้มหลานนะ"

"พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท "

"งั้นก็นอนเถอะ ใกล้เช้าแล้วเดียวแฟนใหม่ของเราคนนี้จะป่วยเอานะ"